Wildcard στο Linux: κατανοήστε και χρησιμοποιήστε τους χώρους κράτησης

Η εργασία με αρχεία σε Linux μπορεί να είναι χρονοβόρα, ειδικά όταν πρόκειται για την αλληλεπίδραση με μεγάλα σύνολα δεδομένων. Σε αυτό το σημείο, μπαίνουν στο παιχνίδι οι Wildcards ή οι θέσεις, οι οποίες σε βοηθούν να πλοηγείσαι πιο αποδοτικά και γρήγορα και να βρίσκεις αρχεία. Αυτός ο οδηγός θα σου δείξει τους διάφορους τύπους Wildcards στο Linux και θα εξηγήσει πώς να τους χρησιμοποιήσεις στο τερματικό.

Κύριες επισημάνσεις

• Οι Wildcards είναι ειδικά σύμβολα που αντιπροσωπεύουν άλλους χαρακτήρες και βοηθούν στην εξειδίκευση των ερωτημάτων αναζήτησης.
• Τα πιο συνηθισμένα σύμβολα Wildcard είναι το αστεράκι (*), το ερωτηματικό (?) και τα αγκύλες ([]).
• Μπορείς να συνδυάσεις Wildcards για να επιτύχεις πιο ακριβή ή γενικά αποτελέσματα αναζήτησης.

Χρήση των Wildcards στο Linux

Wildcards και η σημασία τους

Οι Wildcards είναι σύμβολα που χρησιμοποιούνται στη γραμμή εντολών για να επιλέξουν ομάδες αρχείων ή συγκεκριμένα αρχεία βάσει του ονόματός τους. Ένα τυπικό παράδειγμα στο τερματικό είναι το αστεράκι (*), που αντιπροσωπεύει μηδέν ή περισσότερους χαρακτήρες.

Εμφάνιση όλων των αρχείων που αρχίζουν με συγκεκριμένο γράμμα

Ας υποθέσουμε ότι θέλεις να καταγράψεις όλα τα αρχεία που αρχίζουν με το γράμμα «S». Μπορείς να το κάνεις αυτό με την παρακάτω εντολή:

ls S*

Αυτή η εντολή θα σου δείξει όλα τα αρχεία που αρχίζουν με το γράμμα "S", ακολουθούμενα από οποιουσδήποτε χαρακτήρες.

Φιλτράρισμα αρχείων με συγκεκριμένες καταλήξεις

Αν θέλεις να καταγράψεις όλα τα αρχεία που τελειώνουν σε "A2", μπορείς να το κάνεις έτσι:

ls *A2

Αυτή η εντολή θα σου δείξει όλα τα αρχεία που τελειώνουν σε «A2», ανεξαρτήτως αν έχουν κατάληξη όπως.txt ή.pdf.

Εξειδίκευση ακολουθιών με θέσεις

Μερικές φορές χρειάζεσαι μια πιο συγκεκριμένη αναζήτηση. Ας υποθέσουμε ότι θέλεις μόνο τα αρχεία που αρχίζουν με "SO". Η εντολή για αυτό είναι:

ls SO*

Σε αυτή την περίπτωση, το «SO» συνδυάζεται με οποιουσδήποτε άλλους χαρακτήρες για να επιστρέψει μια φιλτραρισμένη λίστα των αρχείων.

Χρήση του ερωτηματικού για αναζητήσεις Wildcard

Το ερωτηματικό (?) αντιπροσωπεύει ακριβώς έναν χαρακτήρα. Αν ψάχνεις για ένα αρχείο όπως «TO», μπορείς επίσης να πληκτρολογήσεις:

ls T?

Αυτή η εντολή βρίσκει «TO» καθώς και «TA», «TB» κ.λπ., επειδή το ερωτηματικό αντιπροσωπεύει έναν οποιοδήποτε χαρακτήρα.

Ασαφείς ακολουθίες χαρακτήρων

Αν ψάχνεις για ένα αρχείο του οποίου το όνομα αποτελείται από τρεις χαρακτήρες, από τους οποίους οι δύο είναι άγνωστοι, μπορείς να χρησιμοποιήσεις το ερωτηματικό για τους άγνωστους χαρακτήρες:

ls???A3

Αυτό βρίσκει αρχεία όπως «P1A3», «P2A3» και ούτω καθεξής.

Χρήση αγκυλών

Με τις αγκύλες μπορείς να καθορίσεις περιοχές ή συγκεκριμένους χαρακτήρες. Για παράδειγμα, για να εμφανίσεις μόνο τα αρχεία που περιλαμβάνουν «E», «N» ή «O» στη μέση τους, μπορείς να χρησιμοποιήσεις την παρακάτω εντολή:

ls S[EN]*

Σε αυτή την περίπτωση, το σύστημα ψάχνει αυστηρά για αρχεία που αρχίζουν με «S» και έχουν είτε «E» είτε «N» ως δεύτερο γράμμα.

Συνδυασμός Wildcards

Ο συνδυασμός διαφόρων Wildcards μπορεί να σε βοηθήσει να ψάξεις σε ακόμη πιο στοχευμένα. Για παράδειγμα, για να εμφανίσεις όλα τα αρχεία που περιέχουν έναν αριθμό μεταξύ 1 και 3, η εντολή έχει ως εξής:

ls *[1-3]*

Εδώ, το αστεράκι χρησιμοποιείται ως placeholder για οποιουσδήποτε χαρακτήρες, ενώ οι αγκύλες καθορίζουν τον αριθμό μεταξύ 1 και 3.

Φιλτράρισμα συγκεκριμένων χαρακτήρων στην αρχή ή στο τέλος

Αν θέλεις η καταγραφή των αρχείων να δείχνει μόνο αυτά που αρχίζουν με έναν αριθμό μεταξύ 0 και 9, μπορείς να το κάνεις έτσι:

ls [0-9]*

Αυτό θα σου δείξει όλα τα αρχεία που αρχίζουν με έναν αριθμό.

Σύνοψη – Ο τρόπος λειτουργίας των Wildcards στο Linux

Η κατανόηση και η εφαρμογή των Wildcards στο Linux είναι ουσιώδης για να πλοηγείσαι αποδοτικά σε μια δομή αρχείων. Είτε αναζητάς συγκεκριμένα αρχεία είτε θέλεις να φιλτράρεις ομάδες, οι θέσεις σου επιτρέπουν να εργάζεσαι στοχευμένα με το τερματικό. Η γνώση των διαφόρων Wildcards και των συνδυασμών τους θα αυξήσει σημαντικά την παραγωγικότητά σου.