Μέρος 03 - Φωτογραφία αστερισμών

Το αστερισμό του Λέοντα με σχεδιασμένες συνδέσεις και επικρατευμένη, ανθρωπομορφη παράσταση. Αυτή η εικόνα τίτλου είναι μια συναρμολόγηση: Το τοπίο και ο ουρανός της δειλιάς προέρχονται από μια άλλη φωτογραφία ή δημιουργήθηκαν με το Photoshop.

Μέρος 3: Φωτογράφιση αστερισμών

Ο καθένας γνωρίζει τουλάχιστον μερικούς από τους αστερισμούς. Πολύ γνωστοί είναι ο Μεγάλος Άμαξας και ο Όριον. Και αν όχι από την προσεκτική παρατήρηση, οι αστερισμοί του ζωδιακού κύκλου είναι τουλάχιστον γνωστοί στους περισσότερους από το όνομά τους.

Αστερισμός ονομάζεται μια ομάδα αστέρων που, λόγω της θέσης τους σε σχέση μεταξύ τους, σχηματίζουν ένα πιο ή λιγότερο εμφανές ή εύκολο να απομνημονευθεί γεωμετρικό σχήμα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτή η διάταξη είναι καθαρά τυχαία. Αυτό σημαίνει ότι οι αστέρες ενός αστερισμού δεν έχουν καμία σχέση φυσικής αστροφυσικής, αλλά δημιουργήθηκαν από ανθρώπους με τη χρήση ενός καλοστημένου μερίδας φαντασίας, για να μπορούν να προσανατολιστούν καλύτερα στον νυχτερινό ουρανό και να φέρουν τάξη στην αστραπή των αστέρων μιας καθαρής νύχτας.

Οι αστερισμοί παραμένουν πρακτικά σταθεροί κατά τη διάρκεια μιας ανθρώπινης ζωής, ακόμη και μέσω πολλών γενεών, δηλαδή μπορούν να παρατηρηθούν στην πάντα ίδια σύνθεση. Επειδή αυτή η σχετική διάταξη των αστέρων φαίνεται να παραμένει αμετάβλητη, αναφέρουμε όλους τους αστέρες ως "αστέρες-σταθμούς" και τους διακρίνουμε έτσι από τους πέντε με το γυμνό μάτι ορατούς πλανήτες, που ως "πλανητικοί-αστέρες" αλλάζουν θέση μέσα στους αστέρες-σταθμούς μετά από μέρες και εβδομάδες.

Ωστόσο, οι αστέρες δείχνουν μια, αν και πολύ αργή, δική τους κίνηση. Η κατεύθυνση κίνησης των μεμονωμένων αστέρων δεν είναι ίδια, έτσι σε μακρόχρονους χρονικούς διαστήματα το φως του ουρανού αλλάζει σημαντικά και ο όρος "αστέρες-σταθμοί" δεν θα μπορούσε να δικαιολογηθεί πλέον. Αν είχαμε τη δυνατότητα να κοιτάξουμε τον νυχτερινό ουρανό πριν από 50.000 ή μετά από 50.000 χρόνια, θα ήταν πρακτικά αδύνατο να αναγνωρίσουμε ένα από τους σημερινούς γνωστούς αστερισμούς.

Αυτό ισχύει επίσης για τους αστερισμούς του ζωδιακού κύκλου, μέσω των οποίων ο ήλιος διανύει την πορεία του κατά τη διάρκεια του έτους. Εκχωρώντας στους αστερισμούς αυτούς συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των ανθρώπων και αποδίδοντάς τους επιδράσεις στις μοίρες στη γη, είναι μια πάντοτε μάταιη προσπάθεια της αστρολογίας. Αντιθέτως, η επιστήμη της αστρονομίας αντιμετωπίζει τους αστερισμούς μόνο ως αυτό που είναι - δηλαδή μια βοήθεια στον προσανατολισμό.

Ενώ υπήρχαν κάποτε πολιτισμικές διαφορές στην ονοματολογία και στην ομαδοποίηση των αστέρων στους αστερισμούς, από το 1925 έχουν επιτευχθεί διεθνώς συμφωνίες για 88 διαφορετικούς αστερισμούς, από τους οποίους όμως μόνο μέρος είναι ορατό από τη Γερμανία. Πολλοί αστερισμοί του νότιου ουρανού, όπως το προκείμενο "Σταυρό του Νότου", δεν ανατέλλουν ποτέ πάνω από τον ορίζοντα σε αυτή τη χώρα.

Ορισμένοι αστερισμοί έχουν μια πολύ εμφανή μορφή και απαιτείται ελάχιστη φαντασία για να συσχετίσει κανείς το σχήμα με την ονομασία τους. Σε άλλους είναι δύσκολο ή ακόμα και αδύνατο να αναγνωριστεί κάτι ανθρώπινο. Ένα καλό παράδειγμα για την πρώτη περίπτωση είναι ο Μεγάλος Άμαξας, που αποτελείται από επτά αστέρια που σχηματίζουν σαφώς το περίγραμμα ενός άμαξα. Ωστόσο, η δύσκολη ερώτηση παραμένει πώς στα δύο (!) αστέρια του αστερισμού "Μικρός Σκύλος" μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει ένα σκύλο.

Όχι κάθε αστερισμός περιλαμβάνει έναν ή περισσότερους φωτεινούς αστέρες, ορισμένοι αποτελούνται από αστέρες με χαμηλή φωτεινότητα, άρα είναι ορατοί μόνο κάτω από ένα σκοτεινό νυχτερινό ουρανό. Τον Όριον με τους φωτεινούς του αστέρες θα μπορούσε κανείς ακόμα να τον αναγνωρίσει ακόμα και σε μια φωτισμένη πόλη, ενώ ο σχεδόν άγνωστος αστερισμός "Αλώπη" αποτελείται μόνο από αστέρες χαμηλής φωτεινότητας, που είναι αόρατοι για το γυμνό μάτι όταν ο ουρανός είναι φωτισμένος από την τεχνητή φωτισμό.

Υπάρχουν επίσης μεγάλες διαφορές στην επέκταση των αστερισμών, δηλαδή σε ποιο μέγεθος εμφανίζονται και πόσο χώρα καταλαμβάνουν. Ο αστερισμός Υδρόθη, για παράδειγμα, επεκτείνεται από το κεφάλι του μέχρι την ουρά κατά σχεδόν 100 μοίρες γωνίας. Από την άλλη, ο αστερισμός Δελφίνι απεικονίζεται σε μόλις έξι μοίρες ποιοτικής εκτεινότητας.

Τεχνικά, δεν είναι μεγάλη πρόκληση να τραβήξετε φωτογραφικές λήψεις των αστερισμών. Ωστόσο, πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις:

Καθορισμός οριζόντιων

Το πρώτο βήμα για τον προσανατολισμό στο

Ο κύκλος των αστεριών της χρονιάς

Πολλά αστρικά σχήματα είναι ορατά μόνο σε συγκεκριμένες εποχές του χρόνου, επειδή η Γη περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο. Δηλαδή, από την άποψη της Γης, ο Ήλιος διασχίζει τα αστρικά σχήματα του ζωδιακού κύκλου κατά τη διάρκεια ενός έτους. Για παράδειγμα, αν ο Ήλιος βρίσκεται στο αστρικό σχήμα του Ταύρου, το αστρικό σχήμα αυτό δεν είναι πλέον ορατό στον νυχτερινό ουρανό, γιατί τότε - μαζί με τον Ήλιο - βρίσκεται στον ηλιοφάνειο ουρανό. Αντίθετα, το αντίθετο αστρικό σχήμα, το Σκορπιό, μπορεί να παρατηρηθεί καλά την ίδια ώρα.

Αφού ο ρυθμός επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, υπάρχουν πραγματικά αστερικά σχήματα για την άνοιξη, το καλοκαίρι, το φθινόπωρο και το χειμώνα. Ο Σκορπιός είναι ένα κλασικό αστερικό σχήμα του καλοκαιριού, ο Λέων ανήκει στον οπτικό ουρανό της άνοιξης και ο Ταύρος στέκεται στον χειμερινό ουρανό.

Ωστόσο, αυτή η διάκριση δεν είναι τόσο αυστηρή, γιατί ισχύει μόνο εάν παρακολουθείτε πάντα τον νυχτερινό ουρανό γύρω στις 22:00. Αν κοιτάξετε τον αστερισμό νωρίτερα, θα δείτε ακόμη τα αστρικά σχήματα της προηγούμενης εποχής στον ουρανό που στη συνέχεια θα δύσει στα δυτικά κατά τις επόμενες ώρες. Επίσης, αν καταφέρετε να μείνετε μέχρι αργά το βράδυ, θα έχετε μια "προεπισκόπηση" του αστερισμού της επερχόμενης περιόδου.

Η κρίσιμη ερώτηση είναι λοιπόν ποια αστρικά σχήματα βρίσκονται πότε στον ουρανό. Ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για την επίλυση αυτού του θέματος είναι ο "Περιστρεφόμενος Χάρτης των Αστεριών". Μπορείτε να ρυθμίσετε το ακριβές ημερομηνία και την ώρα που παρατηρείτε, έτσι ώστε να δείτε ποια αστρικά σχήματα είναι ορατά σε ποια κατεύθυνση την εν λόγω χρονική στιγμή.



Ο περιστρεφόμενος χάρτης των αστεριών δείχνει τον ακριβώς ορατό ουρανό στο φωτεινότερο έσορο αφού συμπέσει η ημερομηνία με την τρέχουσα ώρα.

Τοποθεσία Παρατήρησης

Καλύτερα επιλέξτε έναν χώρο μακριά από ενοχλητικές πηγές φωτός (φανάρια δρόμου, προβολείς, πινακίδες) με καλή ορατότητα τουλάχιστον προς δύση, νότο και δύση. Ο επιλεγμένος χώρος πρέπει να είναι εύκολα προσβάσιμος και να απαιτεί λίγο χρόνο για να φτάσετε, ώστε να μπορείτε να αντιδράσετε σε μια απροειδοποίητη συννεφιά. Για την αναγνώριση και τη φωτογράφηση των αστερισμών, μια νύχτα χωρίς Φεγγάρι (δηλαδή οι μέρες γύρω από τη Νέα Σελήνη) είναι ιδανική.

Τεχνικός Εξοπλισμός

Δεν απαιτούνται αστρονομικά όργανα γι 'αυτό, για να δημιουργήσετε τον δικό σας κατάλογο αστερισμών. Έχοντας μια ψηφιακή κάμερα με αντανακλαστικό φακό και μια επιλογή εσυρόμενων μεγέθυνσεων από ευρυγώνιο έως τηλεφακό, είστε πλήρως εξοπλισμένοι για να μπορείτε να τραβήξετε τις διάφορες μεγέθη των αστερισμών στο φόντο. Οι φακοί με μεγάλη φωτεινότητα με σταθερό εστιακό μήκος είναι προτιμητέοι έναντι των συνήθως λιγότερο φωτεινών ζουμ.

Επιπλέον, πρέπει να έχετε:

• Σταθερό τρίποδο



Το προσκείμενο λήμα και η κεφαλή τριπόδου είναι απαραίτητα για ξεκούραστες, ασταθείς λήψεις.



• Καλώδιος εναλλαγής / Χρονοδιακόπτης

Τα καλώδια εναλλαγής επιτρέπουν την ασύρματη λήψη φωτογραφιών για να αποφύγετε το θολό πλάνο. Υπάρχουν επίσης ασύρματοι τηλεχειρισμοί.

• Αποσκίαστρο / Φίλτρο λαμπερότητας / Φίλτρο ηλίου

Αποτρέπει το πλάγιο άγγιγμα του φωτός και καθυστερεί την πιθανή συμπύκνωση της μπροστινής σφαίρας σε υγρό δέρμα.



Για κάθε φακό υπάρχει ένα κατάλληλο αποσκιάστρο.



• Φίλτρο μαλακώματος

Εάν έχετε κάνει ήδη λήψεις με τρίκλωνη γραμμή (δείτε το μέρος 2 αυτού του εκπαιδευτικού), θα έχετε παρατηρήσει ότι πολλά αστέρια εκπέμπουν πορτοκαλί, κόκκινο φως, ενώ άλλα εκπέμπουν μπλε φως.

Τα αστέρια είναι εξαιρετικά μικρά σημεία φωτός. Εάν τα αποτυπώσετε με ένα καλό φακό, το φως ενός αστέριου θα συγκεντρωθεί σε λίγα μόνο pixel του αισθητήρα εικόνας. Σε αυτήν την περιοχή της εικόνας, υπάρχει υπερκορεσμός σε όλα τα τρία χρωματικά κανάλια (Κόκκινο, Πράσινο και Μπλε). Το αστέρι εμφανίζεται τότε λευκό και μια πιθανή ιδιόχρωμα εξαφανίζεται.

Ακόμα πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι ακόμα και τα λιγότερο φωτεινά αστέρια φτάνουν σε αυτήν την κατάσταση, αν η έκθεση διαρκέσει αρκετά. Τότε τα πιο φωτεινά αστέρια στη φωτογραφία δεν διαφέρουν από τα λιγότερο φωτεινά, με αποτέλεσμα το αστερισμό που πρέπει να φωτογραφηθεί να είναι μόνο με δυσκολία αναγνωρίσιμο.

Και τα δύο προβλήματα λύνονται με ένα κατάλληλο φίλτρο μαλακώματος μπροστά στο φακό λήψης. Εξασφαλίζει ότι δημιουργείται μια ευκρινής κεντρική εικόνα, η οποία όμως επικαλύπτεται από μια ασαφή ει

Φακός με βάση φίλτρου Cokin και εισηγμένο φίλτρο απαλότητας Cokin P830.

Ο αστερισμός του Orion χωρίς (αριστερά) και με φίλτρο απαλότητας Cokin P830 (δεξιά). Οι δύο φωτογραφίες δείχνουν ακριβώς τον ίδιο κομμάτι του ουρανού και τραβήχτηκαν αμέσως ο μία μετά την άλλη.

Διαδικασία

Είναι καλύτερα να περιμένετε μια καθαρή νύχτα χωρίς φεγγάρι. Οι φάσεις του φεγγαριού μπορείτε να τις βρείτε σχεδόν σε κάθε ημερολόγιο· προτεραιότητα δίνεται στην περίοδο γύρω από τη Νέα Σελήνη.

Έπειτα, το ποιοι αστερισμοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως θέμα εξαρτάται από την εποχή του χρόνου. Ο παρακάτω πίνακας περιλαμβάνει όλους τους αστερισμούς που μπορούν να φωτογραφηθούν από τη Γερμανία, ταξινομημένους κατά αλφαβητική σειρά. Η στήλη "Μ" δίνει πληροφορίες σχετικά με το ποιους μήνες από 1 (Ιανουάριος) έως 12 (Δεκέμβριος) είναι καλύτερα να τον δείτε στα πρώτα μισά της νύχτας μετά την πλήρη σκοτάδια.

Όταν αποφασίσετε για έναν συγκεκριμένο αστερισμό, η επιλογή μιας κατάλληλης εστιακής απόστασης είναι σημαντική, και εξαρτάται από το μέγεθος του αστερισμού που θέλετε να καταγράψετε. Η στήλη "f/VF" του πίνακα αναφέρει την απαιτούμενη εστιακή απόσταση για να καταγραφεί ο αστερισμός γεμάτος σχήμα, εάν χρησιμοποιείτε μια "μηχανή φωτογραφίας πλήρους φορμάτ", δηλαδή μια μηχανή με αισθητήρα 24x36 χιλιοστών. Μια δεύτερη στήλη "f/crop" αναφέρεται στη βέλτιστη εστιακή απόσταση ενός φωτογραφικού μηχανής με έναν αισθητήρα μικρότερης κλίμακας κατά περίπου (Crop-) 1,6 φορές, δηλαδή με μέγεθος περίπου 15x22 χιλιοστών (π.χ. Canon EOS 1000D, 400D, 450D, 30D, 40D, κλπ.).

Ξεκινήστε με τους πιο ελκυστικούς αστερισμούς, πριν προχωρήσετε σε λιγότερο προφανείς. Μια φωτογραφική αξιολόγηση "B" της ελκυστικότητας από + (= πολύ ελκυστικό) μέχρι o (= μέτριο) μέχρι – (= αρκετά ασήμαντο) είναι επίσης μέρος του πίνακα:

Προετοιμασία

Φύγετε εξοπλισμένοι με όλα τα αξεσουάρ, έχοντας φροντίσει για γεμάτες μπαταρίες και κενές κάρτες μνήμης. Μην ξεχνάτε να έχετε μαζί σας ένα φακό LED, ο οποίος θα σας βοηθήσει σε περιπτώσεις πλήρους σκοτεινιάς.

Ρυθμίσεις Βασικών Λειτουργιών

Η φωτογραφική μηχανή πρέπει να ρυθμιστεί ως εξής:

Μορφή αρχείου

Η μορφή RAW είναι η πρώτη επιλογή για λήψεις αστερισμών και συνιστάται ανεπιφύλακτα. Ορίστε λοιπόν τη φωτογραφική μηχανή σας σε "RAW" ή "RAW+JPG".



Ρύθμιση της ποιότητας εικόνας σε μια Canon EOS 40D: Επιλεγμένη είναι η μορφή RAW, με τις φωτογραφίες να αποθηκεύονται ταυτόχρονα και σε μορφή JPG. Τα αρχεία JPG είναι χρήσιμα για τη γρήγορη προεπισκόπηση των καλύτερων λήψεων.

ISO

Δεδομένου ότι η φωτογραφική μηχανή είναι ακίνητη σε τρίποδο και οι απαιτούμενες χρόνοι έκθεσης είναι πολλά δευτερόλεπτα, πρέπει να οριστεί υψηλή τιμή ISO. Η αύξηση του θορύβου στην εικόνα είναι αναπόφευκτη. Ορίστε λοιπόν τη μέγιστη τιμή ISO στην οποία η φωτογραφική μηχανή σας παρέχει αποδεκτά αποτελέσματα.



Ορισμός της τιμής ISO 1600 σε μια Canon EOS 40D. Ο θόρυβος της εικόνας είναι αποδεκτός ακόμα και σε τόσο υψηλή τιμή.

Ισορροπία λευκού

Το καλύτερο είναι η χειροκίνητη ρύθμιση στη θέση "Φως ημέρας" (Σύμβολο: "Ηλιοφάνεια").



Ρύθμιση ισορροπίας λευκού σε μια Canon EOS 40D σε φως ημέρας (5200 Kelvin).

Μείωση θορύβου

Η ρύθμιση Μείωσης Θορύβου σε Εκθέσεις με Μεγάλη Διάρκεια πρέπει να ενεργοποιηθεί. Έτσι, η φωτογραφική μηχανή θα δημιουργήσει μετά από κάθε έκθεση μεγάλης διάρκειας (από ένα δευτερόλεπτο και πάνω) μια "σκοτεινή" εικόνα με την ίδια "έκθεση". Αυτό σημαίνει ότι μετά από μια έκθεση 5 δευτερολέπτων, η κάμερα θα είναι κλειδωμένη για άλλα 5 δευτερόλεπτα.



Ενεργοποίηση της μείωσης θορύβου σε εκθέσεις με μεγάλη διάρκεια, όπως στην Canon EOS 40D.

Με τη ρύθμιση Υψηλής ISO μείωση θορύβου (σε νεότερα μοντέλα Canon EOS) δεν είχα καλές εμπειρίες και γι' αυτό την αφήνω πάντα απενεργοποιημένη.



Η "Υψηλή ISO μείωση θορύβου" παραμένει απενεργοποιημένη.

Πρόγραμμα Έκθεσης

Επιλέγετε μόνο τη χειροκίνητη ρύθμιση ("M").



Ρύθμιση του χειροκίνητου προγράμματος έκθεσης ("Μ") στον περιστροφής ροδέλας μιας Canon EOS 40D.

Διάφραγμα

Ορίστε πάντα το μεγαλύτερο δυνατό άνοιγμα διαφράγματος (δηλαδή το μικρότερο αριθμό διαφράγματος). Ιδανικοί είναι οι φακοί μεγάλης διάκρισης με αρχικά άνοιγματα F/2,8 ή καλύτερα. Μια μείωση μισής ή ολόκληρης στάθμης ενδέχεται να εξεταστεί μόνο όταν η απόδοση του φακού στο άνοιγμα είναι ανεκτή.



Σχεδόν όλες οι σημαντικές ρυθμίσεις είναι ορατές στην οθόνη της Canon EOS 40D. Η βολή δείχνει τη ρύθμιση του διαφράγματος 1:1,2. Ως "διαφράγματος φωτογραφικού φακού" ορίζεται η χαμηλότερη ρύθμιση διαφράγματος. Λίγοι μόνο φακοί διαθέτουν διάφραγμα 1:1,2.

Κλείδωμα καθρέπτη

Η ρύθμιση αυτή χρησιμεύει για να αποτρέψει τους σπασμούς από το κτύπημα του καθρέπτη της φωτογραφικής μηχανής. Αν το τρίποδο σας δεν είναι αρκετά σταθερό για να αντιμετωπίσει τους κραδασμούς που προκαλεί η κίνηση του καθρέπτη, χρησιμοποιήστε αυτή τη ρύθμιση.



Ενεργοποιημένο κλείδωμα καθρέπτης. Πατώντας για πρώτη φορά το κουμπί ενεργοποιείτε τον καθρέπτη. Περιμένετε μερικά δευτερόλεπτα και με ένα δεύτερο πάτημα στο κουμπί εκκίνησης (και καλωδίου) η έκθεση ξεκινά.

Σταθεροποιητής Εικόνας

Είναι πολύ σημαντικό να απενεργοποιήσετε έναν πιθανό μηχανισμό σταθεροποίησης εικόνας! Αν και σύμφωνα με τις πληροφορίες του κατασκευαστή η ηλεκτρονική συσκευή πρέπει να αναγνωρίζει τη χρήση τριπόδου και να απενεργοποιεί αυτόματα το σταθεροποιητή εικόνας σε αυτή την περίπτωση, αυτό δεν λειτουργεί πάντα αξιόπιστα. Εάν παραμένει ενεργός ο σταθεροποιητής εικόνας, υπάρχει πρόβλημα "διασπασμένων" αστεριών παρά το τρίποδο!



Ο σταθεροποιητής εικόνας ("Image Stabilizer") θα πρέπει να είναι απενεργοποιημένος όταν η κάμερα βρίσκεται σε τρίποδο.

Αν παραμείνει ενεργοποιημένος ο σταθεροποιητής εικόνας κατά τη χρήση του τριπόδου και η ηλεκτρονική συσκευή δεν αναγνωρίζει αυτήν την κατάσταση, μπορεί να υπάρξουν "διασπασμένα" αστέρια λόγω του σταθεροποιητή εικόνας.


Η επιγραφή "Απείρου" δεν εγγυάται ευκρινείς φωτογραφίες αστεριών.





Τα κατάλληλα μοντέλα κάμερας για εστίαση είναι αυτά με λειτουργία "Ζωντανής Προβολής", όπου μπορείτε να εστιάσετε ακριβώς ένα φωτεινό αστέρι στην οθόνη της κάμερας μεγεθυμένο σε υψηλό βαθμό.

Αν η κάμερά σας δεν διαθέτει τέτοια λειτουργία "Ζωντανής Προβολής", τότε εστιάστε σε ένα πολύ φωτεινό αστέρι και πρώτα ρυθμίστε με το χέρι τον καλύτερο σημείο εστίασης στον θυραίο. Στη συνέχεια, πραγματοποιήστε δοκιμαστικές λήψεις με πλήρως ανοικτή διάφραγμα και μία ή δύο δευτερόλεπτα χρόνο έκθεσης. Αξιολογήστε το αποτέλεσμα σε μέγιστη επιμεγνύνση στην οθόνη της κάμερας.

Σε πιο μικρά βήματα μπορείτε να πλησιάσετε στον καλύτερο σημείο εστίασης. Μπορείτε ακόμα και να περάσετε λίγο πέρα από το θεωρητικά βέλτιστο σημείο, προκειμένου να αντιδράσετε αλλάζοντας κατεύθυνση, προκειμένου να αποκτήσετε μια αίσθηση για τον βέλτιστο σημείο εστίασης.

Ακούγεται σαν ένα κουραστικό, χρονοβόρο διαδικασία. Παρ' όλα αυτά, η προσπάθεια αξίζει, διότι η εστίαση θα κρίνει για την επιτυχία ή την αποτυχία της λήψης. Θυμηθείτε ότι εκτός από ένα λάθος εστίασης, δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα άλλο λάθος.

Φυσικά, η διακόπτης αυτόματης εστίασης παραμένει ήδη στη θέση "MF" για χειροκίνητη εστίαση μετά την εστίαση.





Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο η θερμοκρασία ίσως πέσει, μπορεί να είναι απαραίτητο να ελέγξετε και εάν απαιτείται να διορθώσετε την εστίαση. Κάποιοι φακοί αντιδρούν στις μεταβολές θερμοκρασίας με μια οριακή αλλαγή εστίασης.

Στη συνέχεια, στρέψτε την κάμερα πάνω στο αστρικό σύμπλεγμα της επιλογής σας και τοποθετήστε προσεκτικά το φίλτρο μαλακώματος μπροστά στον φακό.

Ρυθμίστε το χρόνο έκθεσης στην τιμή που επιθυμείτε (π.χ. 4'' για 4 πλήρεις δευτερόλεπτα). Όπως αναλύθηκε στο Μέρος 1 αυτού του Εγχειριδίου ("Φωτογραφή σε Ατμόσφαιρα Εσπερινής Ώρας"), πόσο μεγάλο μπορεί να είναι το μέγιστο χρόνο έκθεσης πριν τα αστέρια να μην καταγράφονται πλέον ως σημεία, αλλά ως μικρές γραμμές. Όσο μεγαλύτερη είναι η χρησιμοποιούμενη εστιακή απόσταση, τόσο μικρότερη πρέπει να είναι η έκθεση. Κρατήστε σε κάθε περίπτωση - ακόμα και με χρήση ευρυγώνιου φακού - κάτω από τα 30 δευτερόλεπτα. Σε τηλεφακούς, ακόμα και πέντε δευτερόλεπτα μπορεί να είναι υπερβολικά.

Ξεκινήστε μια πρώτη λήψη και ελέγξτε το αποτέλεσμα σε μέγιστη επιμεγνύνση στην οθόνη της κάμερας. Εάν τα αστέρια στο κέντρο της εικόνας παραμένουν σαν σημεία, τότε μπορείτε να κάνετε μια επόμενη προσπάθεια με κάπως μεγαλύτερο χρόνο έκθεσης. Μην ανησυχείτε αν δείτε κάποιες μικρές γραμμές στη μέγιστη επιμεγνύνση στην οθόνη της κάμερας: δεν θα είναι ορατές σε μελλοντικές εκτυπώσεις σε κανονικό μέγεθος.

Αν δεν έχετε ένα τηλεχειριστήριο ή ασύρματο τηλεχειριστήριο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον αυτόχρονο της κάμερας για να την ενεργοποιήσετε χωρίς δονήσεις.

Και κοιτάξτε περιοδικά μέσα από το θυράκι, για να ελέγξετε το πλαίσιο της εικόνας σας. Λόγω της περιστροφής της Γης, όλα τα αστέρια κινούνται προς τα Δυτικά. Πριν το αστρικό σύμπλεγμα εκτοξευθεί από το πεδίο όρασης της κάμερας σας, θα πρέπει να την επανορίσετε.

Επεξεργασία Εικόνας

Τα απαραίτητα βήματα επεξεργασίας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη φύση του αρχικού υλικού. Γι' αυτό, οι παρακάτω εξηγήσεις πρέπει να θεωρηθούν ως υπόδειγμα και όχι ως "συνταγή μαγειρέματος". Αν μεταφέρατε ακριβώς τα ίδια βήματα με τις ίδιες τιμές σε διαφορετικό υλικό εικόνας, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι απογοητευτικό.

Ανοίξτε αρχικά το αρχείο RAW της λήψης του αστρικού σύμπλεγμάτος σας στο Photoshop. Εμφανίζεται το module Camera Raw, όπου το εικονίδιο "αναπτύσσεται". Ήδη εδώ θα πρέπει να προκύψουν βελτιώσεις. Ενεργοποιήστε την προειδοποίηση υπερέκθεσης κάνοντας κλικ στη μικρή μαύρη βέλος πάνω δεξιά από το ενεργό ιστόγραμμα:



Η "αρχική οθόνη" του μετατροπέα "Camera Raw" του Photoshop. Μετακινώντας τον δείκτη "Επισκευή" (κάτω βέλος) προς τα δεξιά, μπορείτε να "σώσετε" τα φωτεινά αστέρια από την υπερκορεσμένη κατάσταση, αν απαιτηθεί. Οι φωτεινές εκπομπές των πόλεων προκαλούν καμιά φορά μια ελαφρώς φωτεινότερη ουρανική ατμόσφαιρα, η οποία συχνά μετατοπίζεται προς το κόκκινο. Μια ματιά στην εικόνα και το αντίστοιχο ιστόγραμμα (πάνω βέλος) αποκαλύπτει αυτό με σαφήνεια.

Στο επόμενο βήμα, πρέπει να αφαιρέσετε την διακρατική απόχρωση. Για να το πετύχετε, χρησιμοποιήστε τα διακρατικά ρυθμιστή Θερμοκρ

Τώρα ανοίγετε το μενού Διορθώσεις φακού, εάν είναι απαραίτητο. Αισθάνθηκα την ανάγκη να το κάνω επειδή η εικόνα μου έχει σκούρες γωνίες, δηλαδή Λευκώματα:



Οι δύο ρυθμιστές "Ισχύς" και "Μέση τιμή" (κόκκινες βέλοι) κάτω από την "Φακού-Λευκώματα" μπορούν να προσαρμοστούν έτσι ώστε να εμφανίζονται οι σκούρες γωνίες της εικόνας και/ή το φωτεινό κέντρο της εικόνας στην ίδια φωτεινότητα ή το αποκορυφωμένο φως του φακού να αμβλυνθεί τουλάχιστον.



Κλείστε τη "Φωτογραφική επεξεργασία" επιλέγοντας το κουμπί Άνοιγμα εικόνας και ολοκληρώστε τις τελικές διορθώσεις στο Photoshop.