Η είσοδος στην επαγγελματική φωτογραφία
Ποιος είναι ο σωστός τρόπος για την αυτοαπασχόληση; Καμία γενικευμένη απάντηση δεν μπορεί να δοθεί σε αυτό το ερώτημα. Προσπαθήστε να ανακαλύψετε ποιος είναι ο σωστός τρόπος για εσάς, ποια λύση ανταποκρίνεται στις ατομικές σας ανάγκες. Χρήσιμο για την απόφασή σας είναι επίσης, αν σας ρωτήσετε μόνοι σας που είναι οι δυνάμεις σας. Αν επιθυμείτε να ακολουθήσετε περισσότερους από έναν από τους 5 τρόπους που θα παρουσιαστούν στη συνέχεια για να γίνετε φωτογράφος επαγγελματίας, αυτό είναι φυσικά δυνατό.
Πρακτική και βοήθειες
Για να αποκτήσετε μια πρώτη μικρή εικόνα του επαγγελματικού κόσμου του φωτογράφου, συνιστάται να κάνετε ένα πρακτικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα διάρκειας από δύο μέχρι τρεις εβδομάδες, αλλά όχι λιγότερο από δύο εβδομάδες.
Μέσω ενός πρακτικού ή ως βοηθός, μαθαίνετε όχι μόνο πώς να χρησιμοποιείτε σωστά τους ανακλαστήρες και τις σκιές. Μαθαίνετε επίσης πολλά για την καθημερινότητα του φωτογράφου. Έτσι μπορείτε να διαπιστώσετε αν αυτό είναι το σωστό επάγγελμα για εσάς.
Αν καταλήξετε ότι η κατεύθυνση της εταιρείας πρακτικής άλλων δεν ανταποκρίνεται καθόλου στις προσδοκίες σας, το (σχετικά σύντομο) πρακτικό ήταν πάντως αξίζει: Καθώς ακόμη πριν επενδύσετε χρόνο ή δεσμευτείτε σε μια εκπαίδευση, μπορέσατε να ανακαλύψετε αν ο δρόμος που έχετε επιλέξει ήταν η σωστή επιλογή!
Καμιά φορά, κατά τη διάρκεια ενός πρακτικού ή βοηθείας, διαπιστώνετε ότι ο επιλεγμένος δρόμος είναι σωστός, αλλά ότι η εστίαση πρέπει να αλλάξει. Στην 12η τάξη του σχολείου, ολοκλήρωσα ένα πρακτικό σε έναν βιομηχανικό και διαφημιστικό φωτογράφο. Κατά τη διάρκεια αυτών των 2 εβδομάδων, μου έμεινε ιδιαίτερα στη μνήμη το φωτογράφημα πολλών οργάνων ανδρικών χορωδιών. Ωστόσο, εγώ προτιμώ να φωτογραφίζω ροκ συγκροτήματα σε συναυλία παρά χορωδίες ανδρών σε πρόβα χορωδίας. Η ακόλουθη φωτογραφία δείχνει τους H-Blockx στο φεστιβάλ της Ρουχ για το καλοκαίρι του 2010.
Οι βοήθειες είναι εξίσου χρήσιμες όπως τα πρακτικά προγράμματα, για να διαπιστώσετε ποιον δρόμο θέλετε να ακολουθήσετε ως μελλοντικός φωτογράφος αυτοαπασχολούμενος. Γι' αυτό, είναι απολύτως λογικό, αν και υψίστης συστάσεως, να εργαστείτε με διάφορους φωτογράφους (είτε ταυτόχρονα είτε μετά το έναν τον άλλον); προϋπόθεση ότι μπορείτε να το ανταποκριθείτε οικονομικά, καθώς οι βοηθοί συχνά δεν λαμβάνουν πολύ ή καθόλου αμοιβή, ή μόνο εξαίρεσιακά, για παράδειγμα σε σημαντικές εργασίες.
Εάν τα πρακτικά προγράμματα γίνονται κυρίως για να κατευθυνθείτε στην επαγγελματική σας εξέλιξη, οι βοήθειες σε γνωστούς φωτογράφους είναι σημαντικές κυρίως για την προσωπική σας εξέλιξη. Εκεί θα μάθετε όχι μόνο φωτογραφικές τεχνικές, αλλά και πώς λειτουργεί ένα επιτυχημένο επιχειρηματικό πρότυπο στην πράξη.
Η δημιουργία του φωτογραφικού στούντιο, οι επαφές με τους πελάτες, η απόκτηση πελατών, τα γραφειακά έργα, οι φόροι, το επεξεργασίας εικόνων, τη συντήρηση του εξοπλισμού, την αρχειοθέτηση, την εκτέλεση εργασιών, την τιμολόγηση και την εξόφληση, τη στρατηγική κατεύθυνση κ.λπ. είναι μερικοί από τους τομείς που είναι ενδιαφέροντες και σημαντικοί για ένα νεοεισερχόμενο!
Ειδικά για τους νέους στον κλάδο, η βοήθεια (δεν μιλάω εδεlibυτότερα για μια θέση βοηθού!) είναι και ηθικά σημαντική, καθώς ένας ευνοϊκός "Μέντορας" προσφέρει σε έναν νέο σε αυτό τον τομέα ένα συγκεκριμένο βαθμό ασφάλειας. Ο φόβος για την αυτοαπασχόληση, το "άλμα στο κενό", αντιμετωπίζεται σημαντικά από μια βοήθεια στη φωτογραφία. Ωστόσο, πρέπει να προσέχετε να μην βασίζεστε πλήρως στις "παλιές αλεπούδες" σε σημαντικές αποφάσεις! Όχι επειδή μπορεί να κάνουν λάθος - αλλά μπορεί να συμβεί να νιώθετε εξαρτημένοι από τον μέντορά σας μετά από λίγους μήνες και να φοβάστε την οριστική αυτοαπασχόληση (μετά την ολοκλήρωση της βοήθειας).
Ειδικά όταν εργάζεστε ως βοηθός σε έναν πολύ καλό, επιτυχημένο και/ή γνωστό φωτογράφο, μπορεί να σας φαίνεται εύκολα ότι είστε ακόμα φωτός από το να μπορείτε να εργαστείτε επαγγελματικά ως φωτογράφος μόνοι σας. Υπάρχουν πολλοί βοηθοί που για χρόνια δεν καταφέρνουν να κάνουν το άλμα στην αυτοαπασχόληση, και πιστεύω ότι ο φόβος για την αυτοαπασχόληση, το να αντιμετωπίζεις την επαγγελματική ζωή σου ως ένας μοναχικός μαχητής, είναι υπεύθυνος για την πλειοψηφία των περιπτώσεων!
Σχεδιάστε καλύτερα μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, κατά την οποία θέλετε να εργαστείτε ως ελεύθερος ή μόνιμος βοηθός σε έναν ή ακόμη καλύτερα περισσότερους φωτογράφους? για παράδειγμα δύο χρόνια. Και μετά, όπως έχετε προγραμματίσει, να αρχίσετε να ε
Ωστόσο, σε σύγκριση με άλλα επαγγέλματα εκπαίδευσης, ο ρυθμός εγκατάλειψης είναι πολύ υψηλότερος στη φωτογράφική εκπαίδευση (περίπου 20%). Φαίνεται ότι οι επιθυμίες και η πραγματικότητα διαφέρουν σημαντικά στον τομέα της χειροτεχνικής φωτογραφικής τριετούς εκπαίδευσης (μπορεί να μειωθεί σε δύο μισές χρονιές με καλές βαθμολογίες, υπό την προϋπόθεση ότι ο μαθητευόμενος έχει το απολυτήριο ή το τεχνικό πτυχίο):
• Πολλές επιχειρήσεις είναι υψηλά εξειδικευμένες. Αυτό μπορεί να είναι πολύ μονόπλευρο για τους μαθητευόμενους. Να κάνουν συνεχώς μόνο βιομετρικές φωτογραφίες πορτρέτου και φωτογραφίες κατά την υποβολή αιτήσεων είναι βαρετό! Η δημιουργικότητα περιορίζεται έτσι δραστικά, προκαλώντας αδιαθεσία.
• Λόγω του ότι πολλοί φωτογράφοι εργάζονται είτε μόνοι τους είτε με ένα μόνο εργαζόμενο στα στούντιό τους, η επιλογή για μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης είναι σπάνια.
• Λόγω χαμηλών τιμών, οι πελάτες συχνά εξυπηρετούνται κερδοφόρα μόνο εάν αφιερώνεται μικρό διάστημα σε αυτούς. Συνήθως, τα κεφαλάκια του φλας, μετά από την εγκατάσταση, σπανίως μετακινούνται πλέον. Ωστόσο, ο χρονικός περιορισμός και η δημιουργικότητα είναι σαν φωτιά και νερό. Δεν ταιριάζουν απλά! Αυτός που μπορεί να φωτογραφίζει πάντα τους πελάτες του με το στάνταρ "σχήμα F", θα χάσει γρήγορα την επιθυμία για τον πραγματικά δημιουργικό αυτό επάγγελμα.
• Συχνά, οι μαθητευόμενοι χρησιμοποιούνται ως φθηνοί εργαζόμενοι (η αμοιβή κυμαίνεται κατά μέσο όρο στα 290 ευρώ το μήνα) λόγω του μεγέθους της επιχείρησης για την εκτέλεση κυρίως δευτερευούσες εργασίες όπως η πώληση καρτών μνήμης και φωτογραφικών μηχανών, η καθαριότητα και η χρήση των μηχανών επεξεργασίας/εκτύπωσης φωτογραφιών. Οι (ενδιαφέρουσες) φωτογραφίες τις παράγει ο αφεντικός. Αυτό είναι επίσης ένας λόγος για να πετάξεις το πετσί σύντομα μετά!
• "Τα χρόνια εκπαίδευσης δεν είναι χρόνια αφέντη" - αυτή η φράση ισχύει και για την εκπαίδευση φωτογραφίας, καθώς η φωτογραφία απαιτεί μια υψηλή προσωπική προσπάθεια, που ωστόσο ανταμείβεται οικονομικά πολύ απογοητευτικά. Αυτό οφείλεται αφενός στο ότι υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που ενδιαφέρονται έντονα γι' αυτό το επάγγελμα εκπαίδευσης, αφετέρου όμως και στο ότι στον τομέα των φωτογράφων δεν εργάζονται αποδοτικά για πολλά χρόνια επειδή αντιμετωπίζουν ανταγωνιστική κατάσταση.
• Πολλοί άνθρωποι δεν πηγαίνουν πια σε φωτογράφο (εκτός από φωτογραφίες γάμου και βιομετρικές φωτογραφίες), επειδή έχουν δική τους ψηφιακή φωτογραφική μηχανή μαζί με εκτυπωτή. Και πολλοί εισέρχονται ως παράγοντες δίπλα στη δραστηριότητά τους, ανοίγοντας μια παράλληλη επιχείρηση (πολλοί δυστυχώς και όχι!) και ανταγωνίζονται τους ήδη υπάρχοντες φωτογράφους. Μπορεί να πει κανείς με επιτυχία ότι όλο και περισσότεροι παρόχοι ανταγωνίζονται για όλο και λιγότερες δουλειές. Επομένως, οι επαγγελματικές προοπτικές μετά την εκπαίδευση δεν είναι καθόλου ευχάριστες. Οι μαθητευόμενοι ωστόσο αντιλαμβάνονται αυτό μόνο κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους, που δεν είναι λίγοι εκείνοι που τους κάνει να εγκαταλείψουν την εκπαίδευση και να αναζητήσουν άλλο επάγγελμα.
Μερικές φορές η ηλικία των μαθητευόμενων ευθύνεται για το υψηλό ποσοστό εγκατάλειψης. Χαρακτηριστικό για τη διαδρομή που ακολουθείται για να γίνει κάποιος φωτογράφος μέσω εκπαίδευσης είναι ακριβώς η νεανική ηλικία των μαθητευόμενων. Και σε νεαρή ηλικία πολλοί άνθρωποι απλά δεν είναι ακόμα "ώριμοι" για την τελική απόφαση σε ποιο επάγγελμα θα βρεθούν με μόνιμο τρόπο τα ενδιαφέροντά τους.
Ωστόσο, υπάρχουν και μερικά πλεονεκτήματα που μιλούν υπέρ μιας εκπαίδευσης φωτογραφίας με χειροτεχνικό προσανατολισμό:
• Αν βρείτε μια καλή επιχείρηση και δείξετε ότι είστε μαθητικοί και αφοσιωμένοι, μια καλή, θεμελιωμένη εκπαίδευση είναι η αμοιβή.
• Η πτυχή αναγνώρισης από το κράτος είναι ένα επιχείρημα το οποίο μπορεί να χρησιμεύσει κατά την προώθηση απέναντι στον ανάρτητο ανταγωνισμό.
• Μετά την εκπαίδευση και την επακόλουθη εξεταστική για το πτυχίο, οι φωτογράφοι έχουν την ελευθερία να ξεκινήσουν μια εξειδικευμένη φοιτητική εκπαίδευση, ακόμη και χωρίς να έχουν ολοκληρώσει το σχολείο με γενική ανώτατη εκπαίδευση.
• Τέλος, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, έχουν την ευκαιρία να έχουν μια εικόνα σε μια επιχείρηση που εξακολουθεί να υπάρχει στην αγορά. Αυτό είναι πολύτιμο ακόμα και όταν αποφασίσουν να εστιάσουν σε άλλο προσανατολισμό στο μέλλον.
Ο ακαδημαϊκός δρόμος (Σπουδές Φωτογραφίας)
Πριν αποφασίσετε να ξεκινήσετε μια σπουδή στη φωτογραφία (προϋπόθεση είναι να έχετε απολυτήριο, πιστοποίηση μάστερ ή τεχνική η υψηλότερη εκπαιδευτική προϋπόθεση), πρέπει πρώτα να ενημερωθείτε λεπτομερώς για τα κατάλληλα πανεπιστήμια και τις πρ
Μερικά ιδρύματα εκπαίδευσης απαιτούν, επιπλέον, να έχει ο υποψήφιος ολοκληρώσει πριν από την έναρξη των σπουδών του τουλάχιστον ένα πρακτικό σεμινάριο διάρκειας έξι εβδομάδων σε μια επιχείρηση που εστιάζει στα μέσα ενημέρωσης, το οποίο απαιτείται να αποδεικνύεται με γραπτή επιβεβαίωση από την επιχείρηση.
Καθώς η επιλογή του πανεπιστημίου επηρεάζει σημαντικά τις μελλοντικές σας δεξιότητες, το φωτογραφικό σας στιλ και συνεπώς γενικότερα το μελλοντικό σας επαγγελματικό μονοπάτι ως επαγγελματίας φωτογράφος, είναι συνετό να προχωρήσετε άκρως προσεκτικά και να ενημερωθείτε εγκαίρως.
Ιδιωτικά Σχολεία Φωτογραφίας
Το πρόγραμμα σπουδών σε ένα ιδιωτικό σχολείο φωτογραφίας θα είναι ενδιαφέρον για όλους όσους λείπει η απαραίτητη προϋπόθεση εισαγωγής σε ένα κρατικό πανεπιστήμιο (το γενικό λύκειο) και παράλληλα δεν θέλουν να απαρνηθούν κάποιο είδος «σπουδών» (Εξαίρεση: Η σχολή σχεδιασμού design akademie Berlin απαιτεί μεταξύ άλλων απόδειξη γενικού ή επαγγελματικού πτυχίου ή ενός αντίστοιχου αναγνωρισμένου πιστοποιητικού).
Ακολουθούν ιδιωτικά σχολεία που παρουσιάζονται σε έκθεση του περιοδικού PROFIFOTO (τεύχος 1-2/2011): design akademie Berlin, Lette-Verein Berlin, Neue Schule für Fotografie Berlin, Ostkreuzschule für Fotografie und Gestaltung Berlin, Photoacademy Urbschat Berlin, Best Sabel Bildungszentrum Berlin, Freie Akademie der bildenden Künste Essen, Lazi Akademie Esslingen, Fotoakademie Köln, Photo+Medienforum Kiel, Privatschule für Fotodesign Pforzheim. Παρατηρείται ότι τα περισσότερα από αυτά τα σχολεία βρίσκονται στο Βερολίνο. Μόνο 5 από τα 11 ιδιωτικά ιδρύματα που αναφέρονται εδώ και προσφέρουν εκπαίδευση ως φωτογράφοι μέσω σπουδών δεν είναι βασισμένα στο Βερολίνο.
Μέχρι ποιο σημείο η εκπαίδευση σε ιδιωτικό ιδρυμα είναι κατάλληλη να αποτελέσει μια καλή εναλλακτική λύση για ένα πανεπιστημιακό πρόγραμμα σπουδών, εξαρτάται σημαντικά από το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, το σθένος, τη γνώση και τις δεξιότητες του διδακτικού προσωπικού, αλλά και από τον εξοπλισμό. Είναι γεγονός ότι πολλά ιδιωτικά σχολεία δεν μπορούν να χορηγήσουν αναγνωρισμένο από το κράτος πτυχίο. Μόνο η Lazi Akademie στην Esslingen, το Best Sabel Bildungszentrum στο Βερολίνο, το Photo+Medienforum στο Kiel και ο Lette-Verein χορηγούν το πτυχίο ενός αναγνωρισμένου από το κράτος ή ελεγμένου από το κράτος φωτογράφου (Photo+Medienforum Kiel: αναγνωρισμένος από το κράτος φωτογράφος; design akademie Berlin: Bachelor of Arts). Τα υπόλοιπα δίνουν στους αποφοίτους τίτλους που έχουν επινοηθεί από μόνα τους όπως «Φωτογραφικός Καλλιτέχνης» ή κάποιο πιστοποιητικό.
Αλλά ο τίτλος δεν είναι το σημαντικό, αλλά πόσα έχουν μάθει οι απόφοιτοι. Η ποιότητα της διδασκαλίας ως εγγύηση επαγγελματικής επιτυχίας είναι – όπως και παντού – αλλά δεν είναι προφανής στην αρχή. Χρήσιμες είναι οι αναφορές από απόφοιτους ή οι ημερίδες πληροφόρησης του σχετικού ιδρύματος, αν και κάτι τέτοιο προσφέρεται.
Ένα ενδεικτικό παράδειγμα είναι η design akademie Berlin, η οποία προσφέρει τακτικά ημερίδες πληροφόρησης. Το σχετικό μενού βρίσκεται απευθείας στην αρχική σελίδα του ιστότοπου.
Μόλις αποφασίσετε να σπουδάσετε σε ιδιωτικό σχολείο φωτογραφίας, παραμένει το ερώτημα, ποιο ιδρυμα επιλέγετε. Σε αυτή την επιλογή παίζουν ρόλο, εκτός από την τοποθεσία, και οι οικονομικές ερωτήσεις που συχνά έχουν κρίσιμο ρόλο, γιατί τα «δίδακτρα» διαφέρουν ανάλογα με το σχολείο από 85 ευρώ τον μήνα συν επιπλέον κόστος υλικών στο Lette-Verein Berlin έως 1.760 ευρώ στη Freie Akademie der Künste στο Essen. Όμως, και εδώ ισχύει: Το σημαντικό δεν είναι η χαμηλότερη τιμή, αλλά η σχέση τιμής-ποιότητας!
Επιπλέον, είναι σημαντικό:
• Ποιες είναι οι απαιτήσεις εισαγωγής; (Εξέταση εισαγωγής; Ολοκλήρωση πρακτικού σεμιναρίου; Παρουσίαση φακέλου; Συνέντευξη;)
• Πόσο μεγάλα είναι τα τμήματα (αριθμός μαθητών);
• Υπάρχει δυνατότητα γνωριμίας με το πρόγραμμα; (Η design akademie Berlin προσφέρει, για παράδειγμα, τριήμερο πρόγραμμα με κόστος 160 ευρώ).
• Είναι το ιδρυμα χρηματοδοτούμενο από κρατικούς πόρους; Θα λάβω βοήθεια;
• Υπάρχουν υποτροφίες; Για παράδειγμα, οι υποτροφίες χορηγούνται στην Fotoakademie Köln και στην Freie Akademie der bildenden Künste Essen.
• Η εκπαίδευση είναι δυνατόν να γίνει μόνο ως πλήρες πρόγραμμα σπουδών ή είναι διαθέσιμη και μερικής απασχόλησης (όπως για παράδειγμα στην Freie Akademie der bildenden Künste στο Essen);
• Υπάρχουν προκαταρκτικά μαθήματα προετοιμασίας για την εξισορρόπηση των έλλειψης βασικών γνώσεων;
• Η φωτογραφία εφαρμόζεται πρακτικά κατά τη διάρκεια των σπουδών;
• Το περιεχόμενο της διδασκαλίας είναι επίκαιρο (επεξεργασία εικόνας με τη χρήση του Photoshop αντί για εργαστηριακή δουλειά);
• Ποιοι καθηγητές είναι ενεργοί στην ιδιωτική σχολή φωτογραφίας; Ποιες είναι οι αναφορές τους, ποια γλώσσα εικόνων υιοθετούν;
• Εμφανίζονται τα έργα των μαθητών και οι εργασίες αποφοίτων για να κάνει κανείς μια εκτίμηση για την ποιότητα των αποφοίτων; (Λυπηρό: οι ατμοσφαιρικές φωτογραφίες που παρουσιάζονται στη φωτογραφική γκαλερί του Ιδιωτικ
Η αυτοδίδακτη διαδρομή (μετακίνηση σε μια άλλη εργασία)
Αν δεν θέλετε να ακολουθήσετε μια εκπαίδευση ή τον μακρύ δρόμο της φωτογραφικής εκπαίδευσης μέσω σπουδών ή αν πιστεύετε ότι θα είστε πιο ευτυχισμένοι αν ακολουθήσετε αποκλειστικά το δικό σας δρόμο και δε θέλετε να καθοδηγηθείτε από τη γνώμη οποιουδήποτε εκπαιδευτή ή διδάσκοντα, τότε η μετακίνηση σε μια άλλη εργασία ως αυτοδίδακτος είναι ο κατάλληλος τρόπος για εσάς.
Ακόμα και οι μετακινούμενοι σε μια άλλη εργασία πρέπει να αποκτήσουν (πρακτική) γνώση προκειμένου να μπορούν να εργάζονται επιτυχώς ως φωτογράφοι. Μέσω της αυτομάθησης μπορούν να αποκτήσουν σημαντικές συμβουλές και κόλπα που θα είναι χρήσιμα στη φωτογραφική καθημερινότητα.
Μέσω της συνεργασίας μου με αρχάριους επαγγελματίες, γνώρισα πολλές δραστήριες γυναίκες φωτογράφους και φωτογράφους που πραγματεύονται με ενθουσιασμό αυτό το τολμηρό βήμα προς την αυτοαπασχόληση και που σίγουρα θα εργαστούν επιτυχώς σε αυτό τον επάγγελμα στο μέλλον. Ωστόσο, γνώρισα και ανθρώπους που πραγματοποίησαν αυτό το βήμα με τόλμη, αλλά αρκετά απροετοίμαστοι και πολύ νωρίς και εξαιτίας αυτού πιθανόν να αποτύχουν. Πού λοιπόν είναι η διαφορά μεταξύ εκείνων που θα επιτύχουν και εκείνων που - εκτός αν διαθέτουν επαρκή οικονομική στήριξη ή "συνδεδεμένους" - αναμφίβολα είναι καταδικασμένοι στην αποτυχία;
Ο πιο συχνό λάθος των αρχαρίων επαγγελματιών είναι να θέλουν να αποκτήσουν αυτοπραγμάτως πολύ νωρίς. Πρέπει να έχετε ήδη αρκετή εμπειρία και φωτογραφικές ικανότητες πριν αποφασίσετε να γίνετε αυτοαπασχολούμενοι. Διαφορετικά θα "πέσετε στα μούτρα" σας. Η μελέτη διαδικτυακών οδηγιών, η ανάγνωση εγχειριδίων και επαγγελματικών περιοδικών βοηθάει στην κάλυψη των κενών και στην απόκτηση σημαντικών γνώσεων για μια επιτυχημένη έναρξη.
Θα πρέπει να είστε πολύ προχωρημένοι τεχνικά στη φωτογραφία προτού κάνετε το βήμα προς την αυτοαπασχόληση. Η απλή αγάπη για τη φωτογραφία μόνο της δεν επαρκεί!
Η ακόλουθη φωτογραφία τραβήχτηκε χρόνια πριν αποφασίσω να γίνω αυτοαπασχολούμενος φωτογράφος. Ακόμα και σήμερα την απολαμβάνω, καθώς ποιοτικά δεν υστερεί σε τίποτα τις σημερινές μου δουλειές.
Για να συμπληρώσετε, συνιστάται ανεπιφύλακτα η συμμετοχή σε φωτογραφικά εργαστήρια και σεμινάρια (όπου διδάσκονται, για παράδειγμα, νομικές γνώσεις σχετικά με τη φωτογραφία) και η επισκόπηση φακιδοσκοπήσεων (για να λάβετε έντιμη ανατροφοδότηση από έναν ειδικό).
Για μερικά χρόνια τώρα δεν υπάρχει πλέον η "υποχρέωση του διδασκάλου". Οι μετακινούμενοι σε μια άλλη εργασία μπορούν τώρα να γίνουν αυτοαπασχολούμενοι φωτογράφοι. Είτε ως καλλιτέχνες ή φωτορεπόρτερ, είτε ως φωτογράφοι που εργάζονται χειρονακτικά. Έχουν απλώς να λάβουν υπόψη τους τις απαραίτητες υποχρεώσεις καταγγελίας (βλ. κεφάλαιο "Επισκέψεις στις αρχές & Co.") κατά την έναρξη λειτουργίας της επιχείρησής τους.