Μέρος 1: Εισαγωγή
Μέρος 2: Ο κατάλληλος εξοπλισμός
Μέρος 3: Η ευχάριστη φωτογράφηση
Μέρος 4: Από την εγκυμοσύνη στην εφηβεία
Μέρος 5: Φωτογραφίζοντας σε εσωτερικούς χώρους
Μέρος 6: Φωτογραφίες στον εξωτερικό χώρο
Συμβουλές φωτισμού
Δημιουργώντας με φακούς
Αναζητώντας ήσυχα ή μονόχρωμα υποβάθρα
Πάντα σε κίνηση
Μέρος 7: Οικογενειακή ζωή
Μέρος 8: Συμβουλές και Κόλπα (Ι)
Μέρος 9: Συμβουλές και Κόλπα (ΙΙ)
Μέρος 10: Αποθήκευση, επεξεργασία και παρουσίαση παιδικών φωτογραφιών
Κείμενο: Jens Brüggemann
Φωτογραφίες: Jens Brüggemann (147), Leonie Ebbert (44), Elli Bezensek (61), Radmila Kerl (26), Ramona Prosch (5) και Kay Johannsen (4)
Σκίτζες: Jens Brüggemann (27)
Μέρος 6: Φωτογραφίες στον εξωτερικό χώρο
Να φωτογραφίζετε στον εξωτερικό χώρο είναι ευκολότερο για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, καθώς φαίνεται ότι το πρόβλημα της σωστής φωτισμού - εμφανίζεται - κυρίως κατά τη διάρκεια της ημέρας. Επιπλέον, σε σύγκριση με τις φωτογραφίες στο δικό μας σπίτι, έξω έχουμε αρκετό χώρο και δεν χρειάζεται να προσέχουμε τόσο πολύ τη σύνθεση της εικόνας. Και οι δύο απόψεις είναι ταυτόχρονα σωστές και λανθασμένες.
Συμβουλές φωτισμού
Αν θέλετε να κάνετε λήψεις που ξεχωρίζουν από τον χορό των πολλών παιδικών φωτογραφιών, δεν αρκεί να είστε ικανοποιημένοι μόνο από τις κυρίαρχες συνθήκες φωτισμού. Αν αυτές είναι ιδανικές, θα ήταν σίγουρα λάθος να μην επέμβετε παρόλα αυτά με φωτιστικά μέσα. Η χρήση τεχνικών φωτισμού δεν αφορά την αρχή αλλά αποκλειστικά τη βελτίωση των συνθηκών λήψης, προκειμένου να επιτευχθεί το ομοίωμα (μια πολύ καλή φωτογραφία)!
Σπάνια έχουμε "ιδανικές συνθήκες"· συνήθως ο ήλιος είναι πολύ φωτεινός, οι αντιθέσεις είναι πάρα πολύ έντονες. Τότε πρέπει να επέμβουμε!
(Φωτογραφία: Radmila Kerl)
Ποιες είναι όμως οι ιδανικές συνθήκες όταν φωτογραφίζετε στον εξωτερικό χώρο; Λυπάμαι, δεν μπορεί να απαντηθεί αυτό το ερώτημα με γενικό τρόπο. Δεν υπάρχουν τέλειες συνθήκες που ισχύουν για όλες τις καταστάσεις λήψης. Το ποιο φως θεωρεί ο φωτογράφος ιδανικό εξαρτάται mεταξύ άλλων από τη συγκεκριμένη κατάσταση, από την εκάστοτε ερώτηση και όχι τελευταία από το ατομικό γούστο του φωτογράφου.
(Σκίτζα: Jens Brüggemann)
Κάποιοι αγαπούν το δυνατό πλάγιο φως, άλλοι το απαλό χαμηλά τοποθετημένο πρωινό φως από εμπρός, και πάλι άλλοι το ρομαντικό αντίφως. Μπορεί κάποιος να βγάλει εξαιρετικές φωτογραφίες σχεδόν με κάθε συνθήκη, μόνο που με τη χρήση φλας, ασύρματων φλας, αντανακλαστήρων και/ή διαχυτών γίνεται αυτό διευκολύνει!
Ένα πολύ φυσικό και απαλό φωτισμό χωρίς σκληρές σκιές προκύπτει όταν ο ήλιος έχει κρυφτεί πίσω από ένα σύννεφο (ή ομίχλη). Αυτό το διαχυτικό φως είναι ιδανικό για την παιδική φωτογραφία, καθώς δεν χρειαζόμαστε να ανησυχούμε για διορθωτικά μέτρα. Ταιριάζει πάντα. Αυτή τη φωτογραφία τη βγάλαμε με τη Nikon D200 και ένα φακό 1,8/85mm (ISO 100, αυτόματη χρονοδιάγραμμη στην f/7,1).
(Φωτογραφία: Jens Brüggemann)
Ένας τέτοιος φυσικός, μαλακός φωτισμός είναι ιδανικός και για την παιδική φωτογραφία, επειδή - ανεξαρτήτως προς ποια κατεύθυνση κοιτάζουμε - πάντα επικρατούν τα ίδια φωτιστικά συνθήκες, χωρίς έντονες αντιθέσεις, χωρίς τον κίνδυνο το μοντέλο να βρεθεί από τη σκιά στο άμεσο φως. Τα παιδιά μπορούν να κινούνται ελεύθερα, δεν είμαστε περιορισμένοι. Το ιδανικό φως για ενεργά παιδιά που παίζουν, τρέχουν, χορεύουν, πηδούν, γαλουχούνται, αcreep, κλπ (Nikon D3 με Nikkor 2,8/300mm στα ISO 1250· 1/1250 δευτερόλεπτα στη διάφραγμα 4,5).
Με το φωτεινό φως δεν είστε δεσμευμένοι σε ένα προκαθορισμένο σημείο.
(Φωτογραφία: Jens Brüggemann)
Αντιθέτως, όταν το δυνατό ηλιακό φως δυσκολεύει τη δουλειά μας. Το «όπου υπάρχει πολύ φως, υπάρχει και πολύ σκία» είναι ένα γνωστό ρητό που δυστυχώς ισχύει και για τη φωτογραφία. Όταν φωτογραφίζετε υπό απευθείας ηλιακό φως, πρέπει να δεχτείτε ότι είτε τα φωτά είναι υπερκείμενα (ήτοι στην τελική φωτογραφία δεν υπάρχουν σχέδια) είτε οι σκιές δεν έχουν σχεδία (ή διαμορφώνονται μαύρες).
Αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί αν ανοίξετε τις σκιές με χρήση φλας, όπως και σε αυτή τη φωτογραφία (ο ήλιος έλαμπε από ψηλά με σκληρό φως). Η φωτογράφος χρησι
Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε μαλακότερο φως αντί του (άμεσου) φλας, μπορείτε να φωτογραφίσετε με το φορητό φλας σας (με περιστρεφόμενο ανακλαστήρα) απέναντι από ένα φωτεινό σώμα (εδώ: από το California Sunbounce), έτσι ώστε το φως που αντανακλάται να είναι λίγο πιο μαλακό και φυσικό και κυρίως να πέφτει ελαφρώς πλάγια προς το μοντέλο, όπως φαίνεται σε αυτή τη λήψη με τον ήλιο που δύει από πίσω (Nikon D2X με 2,8 / 105mm στα ISO 200 • 1/60 δευτ. στη διάφραγμα 4,8).
(Φωτογραφία: Jens Brüggemann)
(Φωτογραφία: Elli Bezensek)
(Σκίτσο: Jens Brüggemann)
Ακόμα πιο μαλακό φως επιτυγχάνεται όταν χρησιμοποιούμε αποκλειστικά (έναν ή περισσότερους) φωτεινούς παράγοντες. Σε αυτή τη φωτογραφία, το ήδη ελαφρώς διασκορπισμένο φως στη σκιά των δέντρων χρησιμοποιήθηκε για τον φωτισμό της κόρης και της μητέρας, προσφέροντας ένα πολύ όμορφο μαλακό αποτέλεσμα που ταιριάζει καλά με τη φιλική διάθεση της εικόνας.
(Φωτογραφία: Elli Bezensek)
Το πρακτικό με τους φωτεινούς παράγοντες είναι ότι υπάρχουν ήδη πολύ οικονομικές λύσεις, οπότε μπορεί να έχετε πάντα έναν στον χώρο αποσκευών του αυτοκινήτου σας. Και αν δεν υπάρχει, τότε μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε λευκά επίπεδα ύφασμα ή άλλα υλικά όπως πλάκες στυροπόρου κ.λπ. Να είστε δημιουργικοί! Ακόμα και λευκοί τοίχοι σπιτιού ή το λευκό μπλουζάκι ενός συντρόφου (συχνά παρόντες γονείς σε φωτογραφίσεις) μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιφάνεια αντανάκλασης! (Απλά δοκιμάστε, λειτουργεί εξαιρετικά και για να αντανακλάτε το φλας προς το μοντέλο του παιδιού!)
(Σκίτσο: Jens Brüggemann)
Σχεδιάζοντας με διαφορετικές εστιακές αποστάσεις
Δυστυχώς, πολλοί φωτογράφοι χρησιμοποιούν διάφορες εστιακές αποστάσεις αποκλειστικά για να καλύψουν αποστάσεις ή για να φωτογραφίσουν το παιδί με μεγαλύτερη γωνία, χωρίς να κινείται ο φωτογράφος. Αυτή είναι μια απόλυτα αποδεκτή, αλλά δυστυχώς πολύ "λίαν απλοϊκή" μέθοδος για τη λήψη φωτογραφιών των μικρών μας, και δεν αναγνωρίζει τις δυνατότητες που προσφέρουν οι διαφορετικές εστιακές αποστάσεις.
(Φωτογραφία: Leonie Ebbert)
Ταλάντευτσιακοί φακοί χρησιμοποιούνται συχνά για να ασθενήσει ο φόντος της εικόνας. Αυτό λειτουργεί - ceteris paribus - ακόμα καλύτερα, όσο πιο μεγάλη είναι η εστιακή απόσταση, όσο πιο ανοιχτή είναι η διάφραγμα που επιλέγεται και όσο περισσότερες πτερύγιες έχει το διάφραγμα του φακού. Ο όγκος του φόντου αυξάνεται επίσης όσο πιο μακρυά βρίσκεται το μοντέλο από το φόντο. Σε αυτή τη φωτογραφία, χρησιμοποίησα ένα 2,8 / 70-200mm στη D2X μου (ISO 200 . 1/250 δευτ. στη διάφραγμα 4,0).
(Φωτογραφία: Jens Brüggemann)
Αντίθετα, οι φακοί ευρείας γωνίας χρησιμοποιούνται συχνά για να δείξουν ότι βρίσκεται "κοντά στη δράση". Ειδικά για εικόνες με χαρακτήρα ρεπορτάζ είναι κατάλληλη η χρήση τους λόγω της μεγάλης επέκτασης του βάθους εστίασης που προσφέρουν.
(Φωτογραφία: Leonie Ebbert)
Ακόμα και στις διακοπές, οι φακοί ευρείας γωνίας είναι η πρώτη επιλογή. Αντιπροσωπεύουν λόγω της μεγάλης γωνίας εισαγωγή τους πολλά από τον ενδιαφέροντα φόντο (ιδανικό για να περιλαμβάνουν ακόμα και μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα), ακόμα και όταν φωτογραφίζονται υπό περιορισμένες συνθήκες. (Canon G9; ISO 80; 1/320 δευτ. στη διάφραγμα 4,0).
(Φωτογραφία: Jens Brüggemann)
Πρέπει, όμως, να προσέχετε ότι με τη χρήση φακών ευρείας γωνίας ενδέχεται να παραβλέπετε ενοχλητικά αντικείμενα στο φόντο της εικόνας, τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει να αφαιρεθούν με κόπο μέσω επεξεργασίας εικόνας, καθώς ξεχωρίζουν και φαίνονται ευκολότερα στο μάτι κάθε παρατηρητή.
Αναζητώντας ήσυχους ή μονόχρωμους φόντους
Για να μην αποσπά την προσοχή από τα μικρά μας "αστέρια", προτείνω να επιλέξετε φόντους με μονόχρωμο χαρακτήρα που ταιριάζουν χρωματικά, όπου είναι δυνατόν.
Ακόμα κι αν σε φλασάτα δεν υπάρχει πια χρόνος να αναζητήσετε και άλλους φόντους, συχνά έχετε ακόμα την επιλογή, απλά με ένα γρήγορο βήμα προς τα αριστερά ή τα δεξιά, να βρείτε ένα νέο σημείο που να έχει ίσως καλύτερο υπόβαθρο.
Αυτό όμως θα είναι δυνατό μόνο με τη χρήση τηλεφακών. Με εστιακές αποστάσεις σε ευρεία γωνία, ένα βήμα δεξιά ή αριστερά δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα.
(Φωτογραφία: Radmila Kerl)
(Φωτογραφία: Jens Brüggemann)
Μερικές φορές δεν είναι το άλμα προς τα πλάγια που φέρνει την επιτ
Πάντα σε κίνηση
Στο παιχνίδι και τον αθλητισμό, τα μικρά τρέχουν ασταμάτητα! Ή έχετε δει ποτέ ένα παιδί να περπατάει αργά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού; Αν δεν έχετε ασχοληθεί ακόμα εκτενώς με τη φωτογραφία παιδιών, τότε στην πρώτη στιγμή αισθάνεστε απλώς υπερβολικά ανυπόμονοι· δεν ξέρετε πώς να προλάβετε τα μικρά, πού τρέχουν, γιατί κάνουν στροφές; πόσο μάλλον πώς να τα "κυνηγήσετε" από κοντά με την κάμερά σας.
(Φωτογραφία: Radmila Kerl)
Η πιο απλή μέθοδος για να πιάσετε τα παιδιά "σε δράση" στον εξωτερικό χώρο είναι πραγματικά να παραμένετε επί της εσχάτης. Γι' αυτό ρυθμίζετε την κάμερά σας σε χειροκίνητη εστίαση, μετά από τον εντοπισμό της καλύτερης θέσης και έχοντας ήδη εστιάσει (με αυτόματη εστίαση ακόμα) σε ένα συγκεκριμένο σημείο, που τα παιδιά περνάνε συχνά. Αυτή η μέθοδος της "παγίδας εστίασης" είναι ασφαλέστερη από κάθε αυτόματη εστίαση, πρέπει τώρα απλώς να πατήσετε το κλείστρο στο κατάλληλο σημείο. Αυτό απαιτεί λίγη εξάσκηση, καθώς πρέπει να πατήσετε το κλείστρο λίγο πριν τα παιδιά φθάσουν το συγκεκριμένο σημείο. Αλλά μετά από λίγες φορές εξάσκησης, σίγουρα θα τα καταφέρετε! (Nikon D200 με 1,8/85mm; ISO 100; 1/500 δευτ. στο f/7,1).
(Φωτογραφία: Jens Brüggemann)
Σημαντικό είναι να μην εστιάζετε σε κενό, αλλά να επιλέξετε ένα χαρακτηριστικό σημείο (όπως για παράδειγμα στη φωτογραφία παραπάνω το ακρότατο ενός πεζογέφυρας), το οποίο μπορείτε να δείτε καλά μέσα από τον θεόστατη. Σε μια λωρίδα οδού, μπορεί να είναι μια γραμμή διαχωρισμού ή μια λεκάνη, σε μια λιβαδιά μια λάσπη από ταλπί, ή ένα κοντάρι. Το κρίσιμο είναι να μπορείτε να πατήσετε το κλείστρο λίγο πριν το παιδί φθάσει σε αυτό το χαρακτηριστικό σημείο.
