Σε σύγκριση με μια ακίνητη εικόνα, ο θεατής χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να εξοικειωθεί με ένα κινούμενο σχέδιο σε τρισδιάστατη στερεοσκοπία. Ειδικά με την ευνοϊκή, ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδο αναγλύφου, πολλά αντικείμενα που κινούνται πολύ γρήγορα μπορεί να ωθήσουν το τρισδιάστατο εφέ στο παρασκήνιο. Το κινούμενο σχέδιο του παραδείγματός μου για αυτό το σεμινάριο προσεγγίζει σκόπιμα αυτό το όριο, ώστε να μπορείτε αργότερα να πειραματιστείτε με τον αριθμό των σωματιδίων και την ταχύτητά τους όπως επιθυμείτε.
Στο αρχείο εργασίας "PSD_C4D_R13_Stereoscopy_start.c4d" θα βρείτε το σημείο εκκίνησης για αυτό το σεμινάριο. Ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στα υπάρχοντα στοιχεία πριν βουτήξουμε στην τρισδιάστατη στερεοσκοπία.
Ρύθμιση της σκηνής
Τα στοιχεία που είναι ήδη εγκατεστημένα στη σκηνή περιλαμβάνουν ένα αντικείμενο δαπέδου με ανακλαστικό, σκούρο γκρι υλικό και δύο φωτεινά αντικείμενα για τον φωτισμό της σκηνής.
Επιπλέον, ένα σύστημα σωματιδίων είναι ήδη ενσωματωμένο στη σκηνή, του οποίου ο εκπομπός είναι σαφώς αναγνωρίσιμος ως ορθογώνιο στην προβολή του επεξεργαστή. Συνολικά πέντε σφαιρικά αντικείμενα με διαφορετική υφή είναι διαθέσιμα ως σωματίδια. Ένας τροποποιητής βαρύτητας και ανακλαστήρα διασφαλίζει ότι οι σφαίρες πέφτουν και αναπηδούν από το αντικείμενο εδάφους.
Καθώς η σκηνή έχει δημιουργηθεί σε σχετικά μικρή κλίμακα, τα σφαιρικά αντικείμενα δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλα. Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε άλλα αντικείμενα ως σωματίδια, απλά αντικαταστήστε αυτά τα στοιχεία που είναι υποδεέστερα του εκπομπού.
Η μόνη διαφορά μεταξύ των πέντε αντικειμένων σφαίρας είναι οι διαφορετικές υφές τους. Το μοτίβο των λωρίδων το πέτυχα με ένα απλό καρό μοτίβο. Είστε επίσης ευπρόσδεκτοι να χρησιμοποιήσετε άλλα μοτίβα ή υλικά εδώ.
Ο διάλογος ρυθμίσεων του πομπού δείχνει πόσα σωματίδια εκτοξεύονται με ποιον τρόπο και σε ποια χρονική περίοδο. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, ο ρυθμός γέννησης 10 βρίσκεται ήδη στο όριο του τι μπορεί να καταγραφεί. Μπορείτε επίσης να ορίσετε χαμηλότερες τιμές εδώ. Η εκπομπή διακόπτεται από το καρέ 500 , έτσι ώστε τα τελευταία σωματίδια να έχουν ακόμα αρκετό χρόνο για να περάσουν από την τρισδιάστατη στερεοφωνική μας κάμερα.
Η διάρκεια ζωής των 120 εικόνων διασφαλίζει ότι τα σωματίδια που εκπέμπονται εξαφανίζονται επίσης από τη μνήμη αφού εξαφανιστούν από το οπτικό πεδίο. Με μια περιστροφή 60°, δίνουμε στα σωματίδια μια μικρή περιστροφή για να κάνουμε το animation πιο ρεαλιστικό.
Ενεργοποιώντας την επιλογή Show objects (Εμφάνιση αντικειμένων ), το CINEMA 4D εμφανίζει τα αντικείμενα της σφαίρας που εκπέμπονται στην προβολή του επεξεργαστή. Εάν υπάρχουν πάρα πολλά ή πολύ σύνθετα σωματίδια, καλό θα ήταν να απενεργοποιήσετε αυτή την επιλογή για να μειώσετε το φορτίο στον υπολογιστή.
Με αυτές τις ρυθμίσεις, ο εκπέμπτης εκτοξεύει τα αντικείμενα σφαίρας προς την κατεύθυνση Z. Για να διασφαλίσουμε ότι τα σωματίδια ακολουθούν τη δύναμη της βαρύτητας και αναπηδούν από το έδαφος, έχουμε επίσης δύο τροποποιητές στο σύστημα σωματιδίων.
Όπως υποδηλώνει το όνομα, το αντικείμενο βαρύτητας φροντίζει για τη βαρυτική δύναμη που ασκείται στα σωματίδια. Χάρη στο απεριόριστο σχήμα και τη μείωση, όλα τα σωματίδια που εκπέμπονται συλλαμβάνονται από τη βαρύτητα.
Ως δεύτερο τροποποιητή, έχουμε ένα αντικείμενο ανακλαστήρα στη σκηνή. Βρίσκεται στο ίδιο ύψος (θέση Υ) με το αντικείμενο του εδάφους, έτσι ώστε τα αντικείμενα σφαίρας να αναπηδούν επίσης προς τα πάνω και προς τα κάτω με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια. Λόγω της ελαστικότητας του 50%, τα σωματίδια εκσφενδονίζονται προς τα πάνω με τη μισή ενέργεια πρόσκρουσης.
Θέλουμε τώρα να καταγράψουμε αυτό το animation μικρών σωματιδίων με μια 3D στερεοσκοπική κάμερα, ώστε να μπορέσουμε να αποδώσουμε ένα στερεοσκοπικό animation από αυτό. Για να καταγράψουμε το ισχυρότερο δυνατό τρισδιάστατο εφέ, αφήνουμε τα σωματίδια να ρέουν προς το μέρος μας μετωπικά.
Χρησιμοποιήστε τα εργαλεία προβολής στον επεξεργαστή για να επιλέξετε την κατάλληλη προοπτική- θα κάνουμε τις λεπτές ρυθμίσεις αργότερα.
Δημιουργία και ρύθμιση της τρισδιάστατης στερεοφωνικής κάμερας
Συλλαμβάνουμε αυτή τη θέση δημιουργώντας μια κάμερα. Ωστόσο, δεν χρησιμοποιούμε μια τυπική κάμερα, αλλά τη στερεοφωνική κάμερα από την παλέτα αντικειμένων κάμερας.
Για να μπορέσουμε να επεξεργαστούμε τη νεοδημιουργηθείσα στερεοφωνική κάμερα στον επεξεργαστή, χρησιμοποιούμε το εικονίδιο της κάμερας στο Object Manager για να βεβαιωθούμε ότι η κάμερα δεν είναι ενεργή και διορθώνουμε τη θέση και τη γωνία στη σελίδα Coord. στο διάλογο ρυθμίσεων του αντικειμένου της κάμερας .
Για την ακριβή ευθυγράμμιση της στερεοφωνικής κάμερας, είναι χρήσιμο να αφήσουμε τον εκπομπό να λειτουργήσει για μικρό χρονικό διάστημα κάνοντας κλικ στο κουμπί αναπαραγωγής στην παλέτα κινούμενων σχεδίων. Οι ελαφρώς μετατοπισμένες διπλές γραμμές της κάμερας δείχνουν επίσης στον επεξεργαστή ότι πρόκειται για στερεοφωνική κάμερα, η οποία καταγράφει τη σκηνή από δύο ελαφρώς μετατοπισμένες οπτικές γωνίες.
Η θέση Υ των 10 cm τοποθετεί την κάμερα περίπου στο ύψος των αναπηδούντων σωματιδίων- η ελαφρά κλίση προς τα κάτω εξασφαλίζει ότι η πηγή των σωματιδίων, ο πομπός, δεν βρίσκεται στο οπτικό πεδίο.
Τώρα που η στερεοφωνική κάμερα είναι στη θέση της, μπορούμε να την ενεργοποιήσουμε και να φροντίσουμε για τις ρυθμίσεις της. Όλες οι παράμετροι που σχετίζονται με την τρισδιάστατη στερεοσκοπία μπορούν να βρεθούν στην ειδική σελίδα για τη στερεοσκοπία. Για να μπορούμε να κρίνουμε καλύτερα την κάμερα στον επεξεργαστή, μειώνουμε την απόσταση εστίασης και συνεπώς την πράσινη πυραμίδα προβολής στην απόσταση από το σημείο πρόσκρουσης των αντικειμένων. Στο παράδειγμά μου, η τιμή αυτή είναι 35 cm.
Τώρα που η στερεοσκοπική κάμερα έχει ενεργοποιηθεί, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία για να πάρουμε μια πρώτη εντύπωση της στερεοσκοπικής απεικόνισης. Στο μενού Επιλογές της προβολής Editor, μπορείτε να ενεργοποιήσετε τη στερεοσκοπική απεικόνιση για την τρέχουσα ενεργή κάμερα.
Με τα κατάλληλα γυαλιά κόκκινου-κυανού χρώματος, μπορούμε ήδη να δούμε τη σκηνή σε τρισδιάστατη στερεοσκοπική απεικόνιση στον επεξεργαστή. Ωστόσο, η στερεοσκοπική απεικόνιση βασίζεται προς το παρόν ακόμα στις τυπικές παραμέτρους. Για μια αξιοποιήσιμη τρισδιάστατη σκηνοθεσία, πρέπει να επιστρέψουμε στο διάλογο ρυθμίσεων του αντικειμένου της κάμερας.
Στη σελίδα στερεοσκοπίας, θα βρούμε όλες τις απαραίτητες ρυθμίσεις. Η καταχώριση Zero parallax (μηδενική παράλλαξη ) είναι καθοριστικής σημασίας εδώ . Με αυτή την τιμή, καθορίζουμε το κατακόρυφο επίπεδο στο οποίο βρίσκεται η αφετηρία για την τρισδιάστατη απεικόνιση. Όλες οι περιοχές πίσω από αυτό το επίπεδο ωθούνται στο φόντο, όλες οι περιοχές μπροστά από αυτό το επίπεδο εκτείνονται έξω από το επίπεδο εικόνας προς τον θεατή.
Χρησιμοποίησα την τιμή απόστασης εστίασης 35 cm για τη μηδενική παράλλαξη. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι σφαίρες θα ξεχωρίζουν καθαρά στις τρεις διαστάσεις το αργότερο όταν προσκρούουν στο έδαφος.
Ενεργοποιούμε επίσης την επιλογή Crit. Show critical area (Εμφάνιση κρίσιμης περιοχής ) για να μπορέσουμε να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της στερεοσκοπίας.
Στην παρακάτω εικόνα, μπορούμε να δούμε τις ρυθμίσεις της κάμερας για άλλη μια φορά στην προβολή του επεξεργαστή. Η μηδενική παράλλαξη βρίσκεται στο ίδιο ύψος με την απόσταση εστίασης. Από αυτή τη θέση, τα σωματίδια αναδύονται από το μηδενικό επίπεδο προς την κάμερα
Απεικόνιση της τρισδιάστατης στερεοσκοπικής εικόνας
Η τρισδιάστατη στερεοσκοπική κάμερα έχει πλέον ρυθμιστεί ώστε να μπορούμε να ξεκινήσουμε την απόδοση του animation. Ακόμα και αν θέλετε να αποδώσετε μεμονωμένες στερεοσκοπικές εικόνες από την προβολή του επεξεργαστή, μπορείτε να το κάνετε αυτό κάνοντας rendering στον διαχειριστή εικόνων.
Καθώς πρέπει να ορίσουμε εκ των προτέρων τις ρυθμίσεις απόδοσης για τη στερεοσκοπική εικόνα, καλούμε πρώτα τις προεπιλογές απόδοσης του CINEMA 4D.
Επειδή έχουμε ήδη καθορίσει ότι η κάμερα θα πρέπει να λειτουργεί στερεοσκοπικά όταν τη δημιουργήσαμε, το CINEMA 4D έχει ήδη ενεργοποιήσει την καταχώριση Stereoscopy στις προεπιλογές απόδοσης. Στην ενότητα Calculate stereoscopic image (Υπολογισμός στερεοσκοπικής εικόνας ), καθορίζουμε πρώτα ότι θέλουμε να υπολογιστεί μια συνδυασμένη στερεοσκοπική εικόνα. Στη συνέχεια, το CINEMA 4D πραγματοποιεί αυτόματα την απόδοση και των δύο στερεοσκοπικών εικόνων και τις συνδυάζει.
Στην καταχώρηση Mode (Λειτουργία ), επιλέγουμε την επιθυμητή μέθοδο στερεοσκοπίας. Για τα κόκκινα-κυανόχρωμα γυαλιά μας, χρειαζόμαστε τη λειτουργία Anaglyph.
Στην ενότητα Anaglyph, αρκεί να καθορίσουμε το χρώμα της μιας πλευράς (εδώ: κόκκινο), η άλλη δημιουργείται αυτόματα με τον προσδιορισμό Anaglyph. Η βελτιστοποιημένη μέθοδος προσφέρει έναν καλό συμβιβασμό μεταξύ της σταθερότητας των χρωμάτων και του τρισδιάστατου στερεοσκοπικού εφέ .
Ας προχωρήσουμε στις βασικές ρυθμίσεις για την απεικόνισή μας. Στη σελίδα εξόδου, εισάγουμε το μέγεθος της κινούμενης εικόνας στα πεδία Πλάτος και Ύψος. Έχω βασίσει τη διάρκεια του animation στην εκτίναξη των σωματιδίων. Καθώς το τελευταίο αντικείμενο σφαίρας εκτοξεύεται στην εικόνα 500, στην εικόνα 600 δεν φαίνονται άλλα σωματίδια.
Στη σελίδα αποθήκευσης των προεπιλογών απόδοσης, εισάγετε την επιθυμητή μορφή εξόδου για το φιλμ και τη θέση αποθήκευσης.
Τώρα που και οι προεπιλογές απόδοσης είναι σωστές, μπορούμε να ξεκινήσουμε τη διαδικασία απόδοσης χρησιμοποιώντας την εντολή Render in Image Manager στην παλέτα Render.
Στο Image Manager, μπορείτε να δείτε καθαρά πώς οι δύο εικόνες offset από τη στερεοσκοπική κάμερα υπολογίζονται η μία μετά την άλλη και στη συνέχεια συνδυάζονται μεταξύ τους.
Μόλις ολοκληρωθεί η απόδοση, μπορείτε να δείτε την τελική ταινία με γυαλιά κόκκινου-κυανού χρώματος.
