Deze tutorial draait allemaal om de finishing touch van een afbeelding. Wat kan ik op het einde nog doen om hier misschien de laatste vijf, tien procent uit een afbeelding te halen? Wat moet ik doen? Ik laat je zien hoe mijn laatste finishing touch eruitziet op deze afbeelding:
De afbeelding is geretoucheerd, het heeft een perfecte huidstructuur.
Als je dit bekijkt op 100, 200 procent - dit is niet vervaagd, dit is bewerkt met frequentiescheiding. Hier zijn alle rimpels rond de ogen aanwezig. Het is gewoon zo perfect mogelijk gemaakt en echt met veel tijd.
Zo ziet het er uiteindelijk uit: Ik heb kleine deeltjes toegevoegd, ik heb de kleuren aangepast, ik heb gebruik gemaakt van Dodge & Burn, ik heb opgehelderd, verdonkerd, ik heb lipgloss toegevoegd, ik heb misschien de neus verkleind, het oog iets hoger gezet, haar toegevoegd en, en, en … dus ik heb geprobeerd om zo perfect mogelijk te werken.
En de laatste hand is niet alleen om het maximale eruit te halen - voor mij is het ook een foutencontrole. Ik bekijk de afbeelding nog eens een dag later, twee dagen later, nadat ik het voltooid heb, en als het een vrije opdracht is, zoals deze afbeelding hier, dan laat ik het gewoon even liggen als de klant het niet meteen de volgende dag of op dezelfde dag wil hebben, en bekijk het dan rustig. Als ik non-destructief heb gewerkt, heb ik de mogelijkheid om correcties in de laagstapel snel te veranderen.
Heb ik alleen nog maar een achtergrondkopie of een JPG, zoals in dit geval (1), dan moet ik gewoon kijken: wat kan ik nog bereiken en wat kan ik nu nog definitief afstemmen?
In kleur of in zwart-wit?
Het allereerste wat ik altijd doe als ik naar zo'n afbeelding kijk, is een kopie maken (1). Ik ontkleur deze met Shift + Command + U of met Kleurverzadiging verminderen en bekijk het in zwart-wit, omdat ik nog steeds overweeg om de afbeelding ergens in zwart-wit te plaatsen, want ik vind dat gewoon een mooie gloed heeft. En als ik het dan een dag later in zwart-wit bekijk, ben ik misschien zekerder dan ik eerder was of ik het in zwart-wit of in kleur neem.
Contrast aanpassen
Voorlopig houd ik het bij de kleurenversie. De volgende stap die ik dan zet: Ik zet de laagmodus op Zachte licht (1). En dan heb ik meestal zo'n aha-effect - zo had ik het eigenlijk qua contrasten moeten doen, maar ik was hier nooit op het idee gekomen, omdat de afbeelding me nog steeds bevalt, maar nu knalt het toch wat meer.
Daarvan voeg ik misschien geen 100 % dekking toe aan de afbeelding, maar misschien slechts 40, 50, 60, 70 % ... dat bevalt me steeds beter - dus 47 %, zwart-wit laagkopie, contrastkleuren verhoogd - bevalt me beter dan mijn oorspronkelijke afbeelding. Dit is alvast een beetje van de laatste aanpassing.
Kleurtoon aanpassen
Dan kijk ik nog eens naar de kleuren (1). Blauw domineert hier, de huidskleur, het blonde haar en het wit een beetje. Dus ik kijk nog eens naar de kleuren en voer een graadje uit. Kijk eens wat er gebeurt als ik hier nog een lichte blauwe tint overheen leg. Ik constateer: Ja, dat kan de afbeelding verdragen.
Kan het nog meer verdragen? Dan geef ik nog wat meer gas (2). Dit werkt ook goed.
En hoe zit het met warme kleuren? Ziet er niet slecht uit, maar dat is nu een heel ander soort afbeeldingskarakter omdat de huidskleur zo sterk wordt versterkt, en hier heb ik nu zeer verschillende blauwtinten. Nee.
Maar koude kleuren, zo'n 20 %, voor-na vergelijking - dat kan de afbeelding zeker verdragen. Hierdoor wordt de huid ook wat matter en de blauwe schijn, die trekt hier mooi door naar de wangen aan de linkerkant en rechterkant. Het ziet er echt goed uit, dat wil ik hier hebben.
Toonwaarden corrigeren
In de volgende stap kijk ik eens: Wat gebeurt er eigenlijk met mijn toonwaarden (1) hier? En ik zie: Aha, het histogram is behoorlijk gehavend (2) door al mijn retoucheerwerk, het is niet meer zo ideaal, al die uitschieters hier, dit zijn ergens toonwaardenuitvallen - ik vermoed in de achtergrond of bij de vele blauwe zaken. Ik heb hier een piek in het midden (3). Als ik de schuifknop (4) naar rechts schuif, wordt het hele beeld te donker. Dat wil ik absoluut niet. Dat laat ik zo (4).
En de diepten beginnen eigenlijk hier (1). Schuif ik de schuifregelaar (2) daar naartoe, ziet dat er ook niet goed uit. Het blauw is al zo helder, dat bevalt me niet. Maar een klein stukje (2), toch? Ook hier (3) - ja, ik vind dat een klein stukje donkerder zou mogen zijn.
En de lichten, als ik die nog een tikkeltje stralender maak (1) ... Ik maak me een beetje zorgen over deze gebieden (2) hier, als ik de afbeelding ooit wil afdrukken, want dit zal waarschijnlijk allemaal breken, maar op het schermweergave, daar ben ik zeker van: ik heb het contrast nog een beetje meer geoptimaliseerd.
Foutopsporing
Vervolgens ga ik op foutenjacht. Daarvoor zoom ik gewoon naar 100% in en bekijk ik het gezicht: heb ik hier ergens een huidprobleem over het hoofd gezien? Heb ik ongewenste haartjes die ik niet wil hebben? En ik merk op: oh ja, ik heb hier een paar dingen die ik graag gecorrigeerd zou willen hebben.
Ik heb hier bijvoorbeeld een rimpel bovenaan. Hier heb ik op de een of andere manier een vlek. Ik weet niet waar die vandaan komt, heb ook alleen de JPG opgeslagen - dus ik moet die corrigeren.
Leeg canvas (1). Dan probeer ik het het beste met de Reparatiekwast (2). Die is geselecteerd. Huidige laag zal niet veel helpen, dus controleer ik hier even Alle lagen (3). Ik maak het heel, heel klein en precies (4) en probeer dan deze plek hier op de een of andere manier weg te werken. En ik constateer: Nee, dat werkt niet. Alles is al veel te klein.
Dus ik heb de Stempel (1) nodig. Modus Normaal (2), 30% Dekking (3) klinkt goed. Ik maak een zachte rand (4) en probeer hier het geheel wat te egaliseren. Ook hier druk ik een paar keer (5) en merk op: ja, die vlek is verdwenen. Misschien hier nog eens van opzij.
Ik weet dat het er heel precies uitziet, maar dit is mijn topfoto - ja, dit is mijn eindcontrole: voordat ik het aan de hele wereld toon, wil ik op zijn minst het maximale eruit hebben gehaald voor mezelf. Het maakt me nu even niet uit dat niemand die kleine vlek later nog ziet in de 100% weergave.
Dan merk ik op: daar zou ik die vlek wel iets donkerder willen hebben.
Dus leeg canvas (1). Ik pak een zwarte Kwast, Voorgrondkleur Zwart (2), en zet de laagmodus op Zacht Licht (3), want dan kan ik die vlek heel snel wat donkerder maken. Dat was een beetje te veel van het goede, bij 100% Dekking (4).
Dus moet ik natuurlijk de penseelsterkte veel, veel verminderen. En dan veeg ik deze toets hier wat weg. En ook hier, de vleugel van de neus, die is iets te dominant, die mag verdwijnen.
Dan zie ik hieronder: ik heb blijkbaar dit hart met die glans daarboven benadrukt. Dat heb ik weliswaar gedaan, misschien ben ik vergeten het af te maken, maar hoe dan ook, bedenk ik me nu achteraf: als dit nog iets verder naar beneden loopt, ziet het er waarschijnlijk harmonieuzer uit.
Ik ben hier al op de laag, Zacht licht (1), dus ik maak mijn Kwast (2) hier wat kleiner en geef deze glans hier gewoon een beetje een vervaging naar beneden. Ook aan deze kant benadruk ik het geheel en laat het hier heel subtiel uitlopen. Hierboven versterk ik de glans een beetje. Zo.
Ik ben al bij de lippen, dus kan ik hieronder ook verder gaan door gewoon nog een soort halve cirkel te tekenen en zo de glans op te halen.
Dan heb ik de parelketting: gebeurt er iets als ik hier overheen ga? Laten we eens kijken of we nog wat meer glans tevoorschijn kunnen toveren. Voor-na ... Oh ja, er gebeurt veel, dat is gaaf, en ineens ben ik eigenlijk niet meer bij mijn laatste tien procent, ik vrees bijna dat dit een groot onderdeel van de afbeelding zal worden en dat ik hier nog wat op zal moeten poetsen.
Ik merk ook op: dit zou hier wat helderder kunnen zijn in vergelijking met de omliggende ruches (1). En hier is het wat vlak, ik moet eens kijken: Heb ik hier een borstbegin? Nee, dat heb ik niet, dat is te ver uit beeld, maar als ik dit wat oplicht (2), suggereer ik dat het hier donkerder wordt. Dat ziet er cool uit. Ook dit gebied achteraan (3), dat mag gerust nog wat in helderheid worden aangepast zodat het hier mooi vervaagt.
Je ziet dus: In deze laatste ronde, op deze laatste niveaus, kan er nog heel veel gebeuren, maar dat zie je aan het begin helemaal niet. Je zult je afbeelding afmaken, je wilt deze zo snel mogelijk op internet publiceren, zodat je het aan mensen kunt laten zien. Alleen al dit niveau heeft heel veel veranderd. Vooral die op de lippen, dat past nu echt goed hier. Als ik dat weglaat, ziet het er absoluut onafgewerkt uit. En ook dat deze zijkanten van de neus een beetje donkerder zijn geworden, dat bevalt me wel.
Mogelijk ga ik hier nog een beetje meer naar buiten met de glansplek, stel die nog een beetje bij en trek die ook bij, want ik vind dit ponykapsel hier op de een of andere manier best cool. De haaraanzet laat ik nu achterin zo. Het is prima dat daar geen licht meer valt, dat past zo.
Ja, en nu heb ik hier al zo'n twee, drie minuten gewerkt - laten we eens kijken hoe het voor en na eruitziet. Er is nogal wat gebeurd in de afbeelding. Vooral de glans in het haar heeft een heel mooi effect, het hartje op de lippen - ja, toch - dat bevalt me veel beter. Het contrast is natuurlijk enorm verhoogd. Nu zou ik nog kunnen proberen met verschillende looks te werken.
Selectieve kleurcorrectie
Dan kijk ik toch eens naar de Selectieve kleurcorrectie (1) en bekijk ik: Wat gebeurt er eigenlijk in de zwarte-tinten (2)? Heb ik hier nog ruimte, wil ik de schaduwen hier op een aparte manier kleuren? Ik probeer iets uit (3) en merk op: Nou ja, dat is niet zo geweldig. Of doe ik het misschien een beetje andersom? - Er gebeurt ook niet echt veel. Nou ja, dat zwart hier bij het oog (4), dat wordt echt blauw, maar dat ziet er niet goed uit. En in de tegenovergestelde richting, daar wordt het groen, wordt het rood. Ik heb hier niet veel zwart, behalve dan op deze twee, drie plekken hier. Dus daar gaat niets gebeuren, daar blijf ik vanaf.
En hoe zit het met de grijstinten (1)? Dat is vergelijkbaar met de kleurbalans, alleen is het ontworpen voor CMYK, voor cyaan, magenta, geel en zwart (2). En daar kijk ik ook eens naar ... nou ja, ik zou het blauw nog kunnen versterken, maar dat heb ik al onderaan met de kleurbalans versterkt. Daar blijf ik nu even vanaf. Of wil ik het toch iets warmer hebben? Dat is niet zo veel als bij de kleurbalans, en ik overweeg of ik de huidskleur niet toch iets natuurlijker wil maken. Nee. In dit geval ben ik het koele type, ik laat het zo, ik verwijder deze Selectieve kleurcorrectie hier weer.
Gradient mapping
Dan bekijk ik meestal nog graag de Gradient mapping (1), zet deze in de modus Zacht licht (2). Zo haalt het natuurlijk de contrasten eruit.
Andersom (1) knallen de contrasten als gek om me heen.
Dat is me te veel, maar ik ga hier naar dit gebied (1) en bekijk de pasteltinten. Ik probeer eens te vinden, zo geel/cyaan, dat zou wel cool kunnen zijn.
En als ik het omkeer? Nee, ook niet.
Eens kijken wat er gebeurt als ik hier een donkerblauw neem.
En ook hier ietsje dimmen met de helderheid ...
In principe laat ik de gradient zoals die is, ik pas eigenlijk alleen bij alle stops hier iets naar beneden aan, omdat ik heb gemerkt dat het zo niet werkt voor mij, voor mijn doeleinden.
Maar zo, ben ik er zeker van, geeft het een lichte, warme touch aan de afbeelding, en besluit ik toch om hier nog eens ongeveer 20, 30, 37 % ... Ja, dat is zo'n vleugje kleur, waar niemand weet waar het vandaan komt, en dat vind ik ook zo leuk aan deze laatste afwerking, dat ik gewoon zo lang hiermee blijf prutsen, totdat er iets uitkomt waar iedereen zegt: "Daar heb je waarschijnlijk heel lang aan gezeten. Het ziet er echt cool uit, maar ik heb geen idee hoe je precies deze ene look hebt gemaakt."
Dat komt doordat hier al zoveel verschillende looks zijn ingebouwd, hier 10 %, hier 20 %, hier 37 % - ja, en dat is niet meer te begrijpen wat hier eigenlijk gebeurt. Dat is ook een beetje mijn doel: ik wil iets genereren wat mijn beeld is - dat herkenbaarheid heeft. En hoe meer ik hier mijn look vind, hoe meer je ook zult zien dat je echt een volledig eigen workflow ontwikkelt. Vergeet de huidstructuur, vergeet dat je hier wat haartjes hebt geschilderd enzovoort. Dat zijn zo de mechanische technieken die je nodig hebt om beeldelementen te veranderen, maar de look, het kleurgradatie, de stijl van een afbeelding echt finaal af te stellen, dat is de grote kunst.
En of je het gelooft of niet: Vaak zit ik veel, veel langer aan deze look dan ik nodig had voor het retoucheren van de hele afbeelding, want de frequentiescheiding, deze flares toevoegen en de eerste kleur, dat is allemaal heel snel gedaan - of een plukje toevoegen en zo verder, maar aan de uiteindelijke look, de laatste polijsting, zit ik toch minstens soms even lang, zo niet nog een beetje langer, want ik ben op de een of andere manier nooit helemaal tevreden en ik wil me voortdurend blijven ontwikkelen, ben ook altijd op zoek naar nieuwe ideeën, wat hier nog allemaal gecombineerd kan worden. En de mogelijkheden in Photoshop zijn helaas of gelukkig bijna onbeperkt.
Kleur-Look-ups
Ik kan het spelletje nu nog verder drijven, nog verder drijven. Ik kan deze kleur-look-ups activeren. Ik vind het altijd leuk om deze EdgyAmber.3DL te gebruiken.
Dit is zo'n beetje "300" met één klik, ziet er altijd gaaf uit, is natuurlijk veel te veel.
Als ik de kleur hier wil veranderen, dan zet ik de modus op kleur, maar ik merk, nee, er gaat zoveel verloren in de lichten, dat is niet goed meer.
Met Zacht licht wordt het contrast verhoogd. Nee.
Hoe vaker je werkt met deze laagmodi, hoe meer je eigenlijk weet, voordat je klikt, hoe het eruit zal zien, namelijk in dit geval niet goed, maar toch klik je erop, omdat je hoopt: "Nou, misschien zit er toch iets bij waarvan ik zeg: Ja, dat heeft de afbeelding nodig." Maar ik ben hier op de een of andere manier niet tevreden over. Dan verminder ik de dekking en denk ik: "Op de een of andere manier ... nu dan?" Het krijgt zo'n gouden glans. En dan zit ik weer in de problemen - ik ben eigenlijk het koele kleurentype, heb ik je verteld. Nou, misschien gooi ik het concept overboord en voeg toch nog zo'n 22% van dit kleurlonk-up-verhaal toe ...
Laatste woorden
Wanneer dit hele spel hier klaar is, beslis jij alleen. Dit is jouw persoonlijke look, jouw laatste hand. Ik geef het hier op, ik ben hier klaar voor, voor mij is de afbeelding klaar. En ik ben er tevreden mee. Met deze laatste aanraking, met deze laatste tien procent - daar hebben we nu toch alweer een kwartier over gesproken. Mijn afgewerkte afbeelding bevalt me nog steeds, maar deze finishing touch heeft gewoon die laatste touch waarvan ik zeg: Precies dat had de afbeelding nog nodig.
