Met het Dragan-effect, vernoemd naar de Poolse fotograaf Andrzej Dragan, krijgen portretten een interessante en onderscheidende uitstraling. Hoe je dit effect in Adobe Photoshop kunt nabootsen, wordt uitgelegd in deze tutorial. Tijdens de bewerking wordt een tekentablet gebruikt. Het gebruik ervan wordt aanbevolen voor een beter resultaat, maar is niet noodzakelijk.
Ik gebruik als startbeeld een foto van een persoon met duidelijk gedefinieerd gezicht. Dit ondersteunt het effect, aangezien bij deze aanpak op een bijzondere manier wordt ingegaan op de specifieke gezichtskenmerken.
Ons startbeeld (links: Fotolia_21678831_M-© D. Ott - Fotolia.com. Rechts: © V. Kudryavtsev - Fotolia_3283580_M).
Het resultaat in afbeeldingen:
Stap 1: Rechttrekken
Eerst open ik de afbeelding en zet deze recht in de juiste perspectief. Hiervoor gebruik ik de klassieke transformatietools. Afhankelijk van de startafbeelding zijn dit voornamelijk de functies Roteren of Met perspectief vervormen.
Vervolgens snijd ik de afbeelding bij met het Uitsnijden-gereedschap.
Stap 2: Schaduwen en Hooglichten
De oorspronkelijke afbeelding is nog erg licht en wat saai. Om dit te veranderen, gebruik ik vervolgens de correctieoptie Schaduwen/Hooglichten via het menu Afbeelding>Correcties. Afhankelijk van de startafbeelding maak ik verschillende instellingen om een meer gebalanceerd totaalbeeld te krijgen.
Voor mijn gebruikte foto maak ik de volgende instellingen:
Schuifregelaar Intensiteit voor de Schaduwen: ca. 30%
Schuifregelaar Toonbereik voor de Schaduwen: ca. 40%
De schuifregelaar voor Hooglichten wordt op ongeveer 10% ingesteld
Stap 3: Aanpassingslaag
Voor verdere optimalisatie gebruik ik een aanpassingslaag. Hiervoor klik ik in het Lagen-paneel op het juiste pictogram en kies ik Toonwaarden aanpassen.
De Schaduwen worden ingesteld op de waarde: 35,
de Middentonen op 1,00 en
de Helderheidswaarden op 215.
Ik heb nu meer verzadiging en contrast.
Merk op: Het belangrijke voordeel van een aanpassingslaag is dat deze op elk moment kan worden aangepast of aangepast zonder de originele bestand te wijzigen.
Stap 4: Monochroom
Ik wil nu de bewerkingsstatus veiligstellen en combineer alle bewerkingen op een nieuwe laag. Ik maak eerst een nieuwe (lege) laag aan en noem deze "Samengevoegd". Met de geselecteerde laag druk ik op de toetscombinatie Shift+Ctrl+Alt+E om alle zichtbare lagen op deze nieuwe laag samen te voegen. Deze nieuwe laag wordt vervolgens bewerkt via het menu: Afbeelding>Correcties>Verzadiging verminderen.
Stap 5: Toonwaarden
Ik voeg opnieuw een aanpassingslaag toonwaarden aanpassen toe en gebruik daarbij de waarden (van links naar rechts):
Schaduwen: 25
Middentonen: 1,00
Hooglichten: 235
Ik bereik hiermee een groter toonbereik in de afbeelding. Opnieuw combineer ik alle zichtbare lagen met de toetscombinatie Shift+Ctrl+Alt+E en noem deze laag "Samengevoegd 2".
Stap 6: Omkeren, Vervagen en Verzachten
De laag "Samengevoegd 2" moet nu worden omgekeerd. Hiervoor druk ik op Ctrl+I op mijn toetsenbord.
Daarnaast pas ik nu een Vervagingsfilter toe. Ik stel de Straal in op een waarde tussen 10 en 15 pixels, afhankelijk van de startafbeelding.
De zo ontstane vervaagde laag voorzie ik van de invulmodus In elkaar mengen en ik verminder de Dekking iets.
TIP: Ook de eerste samengevoegde laag krijgt een aanpassing van de Dekking naar ongeveer 80 procent.
Stap 7: Schaduwen en Hooglichten mengen (aanmaken van een neutrale grijze laag)
Om het bijzondere contrasteffect te bereiken, moet ervoor gezorgd worden dat delen van de afbeelding worden verduisterd (burn) of opgelicht (dodge). Om de wijzigingen te kunnen corrigeren, is het aan te raden niet rechtstreeks op de startafbeelding te schilderen, maar gebruik te maken van een hulpvloer met een neutraal grijs.
Hiervoor maken we een nieuwe laag met de sneltoetscombinatie Shift+Ctrl+N aan. In het dialoogvenster stel ik de vulmethode in op In elkaar mengen en vink ik Met neutrale kleur... aan. Voor een betere oriëntatie hernoem ik deze laag naar "Hooglichten en Schaduwen".
Wijzigingen aan de afbeelding zijn nog niet zichtbaar door de modus In elkaar mengen en worden pas zichtbaar met de volgende stappen.
Stap 8: Gezichtskenmerken bijwerken
Met behulp van een zwarte en witte penseel kun je nu de gezichtskenmerken benadrukken. Zwarte penselen maken het beeld donkerder - witte penselen lichten specifieke gebieden op. Ik gebruik een grafisch tablet en benadruk de schaduwgebieden van het gezicht met een grote, zachte penspunt in zwart. Hierbij benader ik de te bewerken gebieden met een lage dekking van ongeveer 10%. Dankzij de instelbare dekking en variabele penspuntgrootte (toetsen O & # voor vergroten en verkleinen) kan ik zeer gedetailleerd te werk gaan.
Let op: Dit werk is het belangrijkste onderdeel en vergt wat meer tijd.
In de zogenaamde laagmodus modelleer ik als het ware de schaduwen uit het gezicht. Hierbij ligt de speciale focus op de rimpels die kenmerkend zijn voor een gezicht en hun eigen verhalen vertellen.
Lichte gebieden worden bewust benadrukt met een witte penspunt. Ook hier moet de nodige zorgvuldigheid worden betracht. Afhankelijk van het oorspronkelijke beeld en omdat onze focus bij het bekijken van gezichten voornamelijk hierop ligt, benadruk ik de ogen door het oogwit en de iris dienovereenkomstig aan te passen. Hiervoor stel ik een kleine penspunt in en verhoog ik de dekking tot ongeveer 30%.
Stap 9: Kleurrijke vormgeving
Het oorspronkelijke beeld heeft nu verschillende bewerkingsstappen doorlopen en nadert de voltooiing. Om een homogene kleurindruk te bereiken, voeg ik opnieuw alle lagen samen via Shift+Ctrl+Alt+E. Hiervoor maak ik eerst een nieuwe lege laag aan en hernoem deze naar "Tinten". Ik dupliceer de zojuist gemaakte laag nogmaals met Ctrl+J en schakel de kopie tijdelijk uit.
Op de eerst gemaakte laag voer ik nu aanpassingen aan de tint en verzadiging uit. Hiervoor ga ik naar het menu Afbeelding>Aanpassingen>Hue/Saturation. In het dialoogvenster verlaag ik de verzadiging naar een waarde van -30.
Vervolgens wordt de laagkopie "Tinten Kopie" opnieuw ingeschakeld en roep ik opnieuw het dialoogvenster Tint/Saturation op. Ik zet het vinkje in het selectievakje van Tinting en pas met regelaars de tint aan tot ongeveer 30 en de verzadiging tot ongeveer 15.
De vullingsmethode van deze laag wordt ingesteld op de modus Overlay. De dekking van de laag kan vervolgens worden ingesteld op ongeveer 60%.
De laag "Dieptes en lichten" kan indien nodig extra naar boven worden verplaatst in de lagenstapel en de dekking ervan voor een "dramatischer" effect worden verminderd.
Stap 10: Het essentiële benadrukken
Mijn portretfoto bevat momenteel nog onbelangrijke elementen die afleiden van het eigenlijke effect. Deze moeten in de volgende stappen verborgen worden. Hiervoor maak ik een nieuwe laag aan en gebruik de sneltoetscombinatie Shift+ F5. In het dialoogvenster stel ik in onder Gebruiken:Zwart. Deze nieuw gemaakte laag krijgt een laagmasker.
Met zwart en wit kan ik nu storende details nabij het gezicht verbergen. Het doel is om een zwarte achtergrond te creëren die alleen het eigenlijke portret bevat en dit daarmee tot zijn recht laat komen.
Stap 11: Aanvullend werk/Voltooiing
Het kan zijn dat bepaalde delen van de afbeelding, zoals hier de tulband, verdere bewerking vereisen, zoals op mijn oorspronkelijke foto. In mijn voorbeeld heb ik deze van de originele afbeelding gehaald, vrijstaand gemaakt met een masker en gekozen voor de laagmodus luminantie.
Tot slot maak ik een nieuwe laag aan en voeg ik alle bestaande lagen samen via Shift+Ctrl+Alt+E. Ik wil een hogere scherptediepte bereiken en gebruik het filter Onscherp maskeren met de waarden:
• Sterkte: 232
• Radius: 0,5
• Drempelwaarde: 6.
De afbeelding is nu voltooid.
