Dierenfotografie Deel 03: De belangrijkste problemen: Licht & Scherpte.

Inleiding

Waarschijnlijk ben ik net als alle andere fotografen begonnen toen ik mijn eerste spiegelreflexcamera vasthield. Ik draaide de knop naar de automatische stand en begon te fotograferen. Aangezien mijn onderwerpen constant bewogen en allesbehalve stil voor de camera stonden, kreeg ik vaak onbedoelde resultaten. Zo leerde ik steeds meer over diafragma, belichting, ISO, en leerde ik handmatig scherp te stellen, wat ik tegenwoordig uitsluitend doe! Toen ik begon met studiofotografie, moest ik sowieso anders gaan denken en volledig handmatig gaan instellen. Wat natuurlijk niet moeilijk is. Bij voortdurend veranderende lichtomstandigheden buiten ziet het er heel anders uit. In de tutorials 'In- en outdooropnames' heb ik al het een en ander daarover verteld, maar dit zal een breder en uitgebreider tutorial worden over het onderwerp licht en scherpte, want dat waren aanvankelijk mijn grootste problemen.





En ja, ook mij overkomen nog steeds fouten of worden mijn foto's te donker. Dat weet ik, maar de uitvoering ... Het belangrijkste is dat elke fotograaf, of hij nu 100 foto's per jaar maakt of misschien 10.000 opnames, constant probeert zich te verbeteren. U mag nooit zo tevreden zijn met uw foto's dat u op uw lauweren gaat rusten en niet langer moeite doet om beter te worden. Volg workshops, koop boeken, verslind alles wat u kunt vinden over fotografie. Wat echter altijd belangrijk is en daarom ook mijn tip:

Zoek advies en hulp bij andere fotografen. Kijk rond in uw omgeving naar grote studio's en goede fotografen en bekijk eens of daar workshops of bijscholingen worden aangeboden. In de regio Düsseldorf zijn er diverse studio's en bijvoorbeeld de Fotoakademie Köln. Als u wat geld opzij hebt gelegd, maak er dan gebruik van. Als u wat meer hebt gespaard, vraag dan een fotograaf om privélessen en werk stap voor stap met hem samen om uit uw foto's te halen wat u wilt. Het kan uw ego waarschijnlijk ook krenken als u aan het begin af en toe wat harde kritiek te verduren krijgt, maar die zal u juist enorm helpen om uzelf te verbeteren. Daarnaast is er de Fotocommunity, die het ons heel gemakkelijk maakt om onze foto's te presenteren en te laten beoordelen, geheel gratis. Kritiek en deskundig advies zijn belangrijk. We hebben de neiging om in alle aspecten een tunnelvisie te hebben en op een gegeven moment zien we niet meer dat er een rode draad door ons werk loopt. We zijn tevreden met wat we hebben, en dat is het einde van uw creativiteit en de zoektocht naar verbetering en vooral vernieuwing. We mogen nooit stil blijven staan.

Ik wil u hiermee motiveren! Heb altijd de ambitie om meer uit uw foto's te halen. Eigenlijk is dat heel eenvoudig, omdat u waarschijnlijk deze fotografie-tutorials alleen leest omdat u met uw hart fotografeert, en dan is het heerlijk om meer kennis op te doen over uw hobby en uw passie. Wat is er mooier? Ga naar buiten en probeer uit wat u hebt geleerd, en als u dat dan combineert met uw eigen fotografiestijl, zult u al snel prachtige foto's maken en vooral voortdurend beter worden. Iedereen kan fotograferen en iedereen kan net zulke goede foto's maken als een professional. Geloof me. Nadat we de juiste uitrusting voor de dierenfotograaf hebben besproken, leggen we nu een goede basis met als belangrijkste element licht & scherpte.

Veel plezier met lezen.

1. Hoe verkeerd licht en scherpte uw beeld negatief beïnvloeden
2. Belichting - camerainstellingen
3. Licht bij buitenopnamen
4. Licht bij studio-opnamen
   
   
   
   
   
   De kleine rots in de doos. Hier had iets meer scherpte mogen zijn.
   
   

1. Hoe verkeerd licht en scherpte uw beeld negatief beïnvloeden

Voor dit punt heb ik een paar foto's voor u meegenomen, namelijk een paar zeer duidelijke voorbeelden van opnames die mislukt zijn door slechte lichtomstandigheden, verkeerde belichting of ongunstige scherpstelpunten. Maar zie het zelf.

Eigenlijk iets wat je ouders of volwassenen die het goed met je menen je al van jongs af aan proberen bij te brengen. Fotografeer nooit tegen het licht in.

Natuurlijk zijn er manieren en middelen. Maar hier is het klassieke geval van hoe het niet moet worden gedaan.

Hier ziet u wat een kleine verandering in belichting tot gevolg kan hebben.

Een vergelijkbaar patroon voor een verkeerde hoek. Foto nr. 2 is echter ook een beetje bewerkt.

Hier is de illustratie van zon en schaduw.





Het klassieke geval waarbij u vertrouwt op de techniek en de fotograaf, zoals in mijn geval, niet nadenkt. De foto's zijn genomen met de tijdsautomaat. Het diafragma ligt rond de 5. De foto is gemaakt in de avondzon. De focus ligt op de donkere vacht van het paard, daarna heeft de camera belicht. U ziet wat er met het gezicht van het meisje is gebeurd. Over het algemeen dient u daarom bij veel zon het belichtingscompensatie te gebruiken of juist donkerder te belichten. Daarover heb ik hieronder meer geschreven.

Bovendien laten de twee foto's zien dat de hoek tot het onderwerp niet alleen vanwege het licht cruciaal is. Afbeelding nr. 1 is ongunstig gekozen in de compositie. Daarom heb ik besloten de opname anders te benaderen. Het grote koudbloedpaard en het kleine meisje staan sowieso in een opvallende verhouding tot elkaar; een goede opname maken is dan niet altijd even gemakkelijk.

En we komen bij de scherpte. De mooie pet hier op de foto aan de linkerkant is helaas onscherp geworden. De opname is verpest.

Het spijt me dat ik uw ogen hier zoveel pijn doe, ook ik word duizelig. U ziet wat ik wil demonstreren.

Dit is geen gewenst effect geweest, maar de focus ligt op de verkeerde positie.

2. Belichting – Camera-instellingen

Nogmaals wil ik algemene punten bespreken over diafragma, sluitertijd, ISO en belichtingscorrectie. Hoewel ik hier deels ook in andere tutorials over gesproken heb, wil ik het nog even kort noemen.

Wat betreft mijn uitrusting: De foto's hier zijn gemaakt met een Nikon D90, Sigma-lenzen 70-200mm (2,8) voor buitenopnamen en 24-70 (2,8) voor de meeste studio-opnames. Zoals al vaak genoemd, fotografeer ik in de handmatige modus in de studio en in de tijdsautomaat bij buitenopnamen. Hier zijn enkele algemene opmerkingen over de programmakeuzes:

Volledig automatisch (Auto)

Als beginner kunt u bij buitenopnamen experimenteren met de automatische modus van uw camera. Let eens op wat het doet met uw foto's. Gewoonlijk regelt de camera hier alles zelf (sluitertijd, diafragma, vaak ook de flitser en de ISO-gevoeligheid). Meestal kunt u veel instellingen via het cameramenu definiëren. Bij sommige spiegelreflexcamera's wordt de automatische modus ook wel iA of iAuto genoemd, waarbij de i staat voor intelligent. Dit betekent dat de volledig automatische modus ook extra functies omvat zoals contrastcorrectie of automatische motieferkenning. U zult al snel merken hoe beperkt u bent, hoe inflexibel... Er zullen steeds momenten zijn waarop u zich stoort, omdat de automatische modus gewoon alles anders doet dan u zou willen. De focus is verkeerd, het diafragma is te klein gekozen, enzovoort. Toch kunt u probleemloos met uw pasgekochte spiegelreflexcamera een wandeling maken met een hond en daarna genieten van prachtige foto's. Dus precies goed voor beginners! De meeste camera's hebben ook zeer interessante camerainstellingen (portretfotografie, sportmodus, avondopnamen, enz.) die u ook bij het instappen kunnen ondersteunen, indien gewenst. In het begin heb ik veel gefotografeerd in de sportmodus toen ik dieren buiten vastlegde. Sommige cameramodellen hebben echter alleen de "normale automatische modi" of de handmatige modus. Afzonderlijk:

P (Programma-modus)

In deze modus worden zowel het diafragma als de sluitertijd automatisch ingesteld. U kiest of u een gesloten diafragma/lange sluitertijd of een open diafragma/korte sluitertijd verkiest.

A (Tijdsautomaat)

Hier staat de A voor Aperture = Diafragma. U kiest hier enkel de grootte van het diafragma. De sluitertijd past automatisch aan.

S (Diafragma-voorkeur)

Hier staat de S voor Shutter = Sluiter. U stelt de sluitertijd vast, de camera past het diafragma dienovereenkomstig aan.

M (Handmatig)

In de handmatige modus stelt u zowel het diafragma als de sluitertijd in.

Bij veel camera's kan de fotograaf zijn "favoriete instellingen" ook opslaan en snel oproepen. Om nu te beslissen welke instelling geschikt is voor welk moment, moet u (als u het nog niet weet) een beetje ingaan op de functies van een spiegelreflexcamera. De belangrijkste punten zijn:



Focus/Sluitertijden/Diafragma/Belichtingscorrectie/ISO

Focus

Handmatige bediening van het focuspunt: Bij dierenfotografie in de buitenlucht zijn er meerdere manieren om de focus te regelen. U kunt uw camera alles laten regelen, u kunt het focuspunt gokken of u kunt het volledig handmatig bedienen. Ik gebruik meestal het laatste, waarbij ik het focuspunt meestal in het midden heb staan. Alleen in uitzonderlijke gevallen verander ik dit, bijvoorbeeld bij portretopnamen. Dan richt ik de focus op de ogen, tenzij er een speciaal effect gewenst is. In veel programmastanden kunt u in het menu instellen hoe u de focus wilt regelen. Bij verder weg gelegen onderwerpen is het natuurlijk handig om het focuspunt in het midden te hebben, omdat het onderwerp hoe dan ook helemaal scherp in beeld zal komen. U blijft gewoon met de focus op het dier en volgt het. Het hangt ook af van hoeveel focuspunten de camera heeft. Mijn eerste camera, een Nikon D40, had er slechts drie. Ik wist vroeger ook niet hoe de focus geregeld moest worden. Veel beginners weten dat niet. Waar zouden ze dat ook moeten weten! En zonder de beweegruimte die u controleert, bent u zeer beperkt. Raadpleeg gewoon de handleiding van uw camera. Bij Nikon moet je meestal de ontspanknop indrukken en met het besturingswiel de focuspunten selecteren. De focus is erg belangrijk, want de juiste scherpte maakt uw foto tot een topper of flopper. Zit de scherpte op de ogen en moet u toch corrigeren, houd dan de ontspanknop ingedrukt en verplaats tot de gewenste plek; zo heeft de camera de optimale scherpte op de ogen opgeslagen. Meestal kunt u ook het type autofocusmodus selecteren. Er is meestal een instelling voor niet-bewegende onderwerpen, bij portretopnamen, en voor de autofocus bij bewegende onderwerpen. Bij Nikon is dit AF, AF-S en AF-C. Raadpleeg hiervoor zeker de handleiding van uw camera. Deze geeft u veel informatie die zeer belangrijk is.



Sluitertijden

Het is altijd belangrijk om de juiste combinatie van sluitertijd en diafragma te hebben. Dezelfde belichting kan worden bereikt met verschillende combinaties van sluitertijd en diafragma. Kortere sluitertijden en grote diafragma's bevriezen bewegende dieren en laten de achtergrond vervagen. Lange sluitertijden en kleine diafragma's tonen daarentegen details in de achtergrond scherp, laten het dier vervagen in beweging. Gebruik lange sluitertijden (gebruik ik eigenlijk nooit bij dierenfotografie), dan wordt bijvoorbeeld een waterval een mooi vervaagd watergeruis. Fotografeert u hem echter met korte sluitertijden, dan zult u bijna elke waterdruppel kunnen zien.

Hond in beweging en wolken in de lucht. Hier hebt u wat meer ISO, een open diafragma en snellere belichtingstijden nodig!

De bovenstaande afbeelding is genomen met een belichtingstijd van 1/1250, de onderste met 1/2000 - Dezelfde lichtomstandigheden, dezelfde ISO (500) en het diafragma was ingesteld op 2,8. De bovenste afbeelding had zeker scherper gemogen. Bij de onderste afbeelding was de belichtingstijd voldoende. Vooral bij hondensport zoals hier bij Dog Frisbee kan het dier echt hoge snelheden bereiken.

Heerlijk natuurlijk, als u veel licht heeft, zoals bij de volgende opnames.

Dan hoeft u zich bijna geen zorgen meer te maken over de scherpte van het motief. Gewoon schieten!

Ik ben altijd onder de indruk hoe opnames in beweging kunnen fascineren.

Bedien uw camera volledig handmatig en wilt u oefenen, dan is dierfotografie natuurlijk erg uitdagend. Een hondenplaats met afwisselend zon en wolken en voortdurend veranderende motieven (licht en donker haar) is een echte uitdaging. Misschien moet u zich in het begin ook vertrouwd maken met het RAW-formaat, omdat u daarmee het beste verkeerd belichte foto's kunt corrigeren. Natuurlijk moet het motief hiervoor haarscherp zijn; kiest u de verkeerde belichtingstijd, dan kan zelfs een verbetering of correctie in RAW het tegenovergestelde niet meer herstellen.

Diafragma

Met de grootte van het diafragma regelt u de scherptediepte. U kunt deze regel eenvoudig onthouden:

• groot diafragma = kleine diafragmawaarde (bijv. 2,8) = geringe scherptediepte

• klein diafragma = grote diafragmawaarde (bijv. 16) = grote scherptediepte

Lat dat ons voor onze tijdautomatiseerder, kies bij dieren in beweging een zo klein mogelijk diafragma, afhankelijk van de lichtomstandigheden. Als de zon fel schijnt, kies ik meestal 4-6,5. Is het licht iets slechter, dan ga ik naar 2,8. Veel telelenzen hebben echter geen groter diafragma dan 4, dus kies gewoon het grootste dat voor u beschikbaar is.

Deze afbeelding laat zien wat er mogelijk is op het gebied van scherptediepte. De foto is zonder kunstlicht in het huis genomen. De opname is gemaakt met een Nikon D700 en een 50 mm prime-lens. Er is een diafragma van 1,4 gekozen. Ongelooflijk, toch? Alleen de nagels waarop de focus lag, zijn echt scherp afgebeeld, al het andere is prachtig onscherp. In het dierengebied heb ik deze lens tot nu toe zeer zelden gebruikt. Voor rustigere of gemakkelijk te besturen motieven is het zeker een goede keuze, bij dieren geef ik de voorkeur aan meer flexibiliteit.

Belichtingscorrectie

In de studio hoeven we ons daar niet druk om te maken, maar bij verschillende lichtomstandigheden buiten zullen we dat moeten doen. Belichting is een wetenschap op zich ... Sommige fotografen regelen de belichting met belichtingscorrectie en houden de ISO bijvoorbeeld op 200. Anderen daarentegen stellen een vaste belichtingscorrectie in en regelen de rest met diafragma en ISO. Bijna iedereen weet op een gegeven moment precies hoe hij moet over- of onderbelichten voor welke situatie, zonder zelfs naar het scherm te hoeven kijken. Waarschijnlijk zult u dat niet zo ervaren. Ik pas meestal bij fel zonlicht de belichtingscorrectie aan tot ongeveer -1. U moet natuurlijk uitproberen of dit toepasbaar is op de betreffende situatie en indien nodig aanpassen.

Dit was een kleine opfrisexcursie door de algemene instelmogelijkheden die voor u op dit moment van belang zijn. Niet alleen mijn advies dat u zich altijd moet blijven verbeteren, maar uiteindelijk ook uw camerainstellingen uit uw mouw kunt schudden en perfect kunt toepassen. Het is vaak niet zo moeilijk als u misschien denkt. Het mooie van het huidige tijdperk is dat u het gewoon kunt testen en op het scherm kunt bekijken, zonder dat het u iets kost behalve een beetje tijd. Hoe beter u dus bekend bent met de mogelijkheden en uw camera kent, des te beter zijn uw foto's.

3. Licht bij buitenopnames

De zon op de juiste plek:

Ons licht bij buitenopnames is doorgaans het natuurlijke licht genaamd de zon. Ook al schijnt de zon niet zo vaak in Duitsland - het is natuurlijk wat onze foto's levendigheid geeft. Om het kracht van de zon goed te kunnen benutten bij uw buitenopnames, moet u een goed oog ervoor krijgen en de positie van de zon ALTIJD in uw zoektocht opnemen.

Voorbeeld: U wilt een hond tijdens een wandeling fotograferen en zoekt daarom de juiste achtergrond voor uw motief. Plotseling vindt u een mooie open weide waar u de hond kunt laten rennen. U gaat in positie staan en de hondenbezitter gooit de bal. Helaas staat de zon precies achter uw motief …

Dus let bij het zoeken naar een geschikte achtergrond op de stand van de zon. Waarschijnlijk doet u dit al, maar ik wil het nogmaals zeggen. Het juiste licht laat onze foto's tot leven komen of maakt ze onbruikbaar. En soms kan zelfs een kleine hoek het verschil maken, zoals ik hierboven heb gedemonstreerd.

Zelfs als ik geen goede tekenaar ben, heb ik een paar schetsen voor u gemaakt voor deze oefening.





Deze afbeelding laat u zien hoe exact u de zon in uw rug moet hebben om goede resultaten te behalen. Het gebied gemarkeerd in paars is dus de beste hoek. Hoe dichter u bij de grenslijnen komt, hoe slechter het resultaat zal zijn.





Hier is onze bovengenoemde wandeling. Dit zijn de precieze omstandigheden die ik 's middags aantref tijdens mijn hondenuitlaten, als we onze rondje beginnen. Het is meteen de eerste situatie. Elke keer irriteer ik me. Aan de linkerkant een mooi grasveld en aan de rechterkant een matig geschikt bos. Middenin storend asfalt. Meestal vindt men oplossingen voor dit probleem. In de bovenstaande afbeelding heb ik genoteerd welke hoeken goed zijn (groen) en welke natuurlijk slechte hoeken zouden zijn tegen de zon in, richting het veld. Uitzonderingen zijn natuurlijk bijvoorbeeld zonsondergangfoto's (silhouetten en dergelijke). Als u nu alternatief in het veld stapt en zich richt naar de straat, heeft u deze storend op de achtergrond

Daarom heb ik twee alternatieven laten zien hoe u het beter zou kunnen doen:





Als het licht ontbreekt:

Een sombere herfstsfeer of bewolkte lucht kan gewenst zijn of bij het motief passen. Ik ben een mooiweer-fotograaf en dat geef ik ook openlijk toe. Bij slecht weer fotografeer ik echt alleen als ik bij evenementen ben of als het niet te vermijden is. Dit laat alleen maar zien dat ik een slecht rolmodel ben op dat gebied. Opnieuw betekent het bij slecht licht: ISO omhoog, diafragma op de laagste waarde en met de belichting de juiste scherpte bereiken. Deze drie zijn voortdurend in een spel en u moet het beheersen, van binnen en van buiten, om handmatig goede resultaten te behalen. Maar tijdens een wandeling met uw model is er zoveel om op te letten dat ik u alleen maar op de tijdautomatisme kan wijzen, zeker in het begin. Op die manier heeft u tenminste een factor minder om rekening mee te houden. Stel het grootste diafragma in en test dan uw ISO-waarden. De rest wordt overgenomen door uw camera. Waarschijnlijk zult u bij lichtzwakke lenzen met maximale diafragmawaarden van 5,6 of iets dergelijks snel moeilijkheden krijgen, maar dat moet u niet ontmoedigen. Maar zoals het gezegde luidt: altijd het beste eruit halen.

Hier zijn enkele opnamen die zijn gemaakt bij slecht weer. De foto's zijn onbewerkt.

Bij zwaar bewolkte lucht kiest u toch het beste een "heldere" locatie; bossen zijn natuurlijk nog meer nadelig.

Dit is overigens Fynn, een Rhodesian Ridgeback dekreu - gelukkig zie ik deze knappe kerel vaak en zullen we snel weer een fotosessie in de zon herhalen. Laten we dus vaststellen: Het zonlicht zal u - vooral met eenvoudigere lenzen - zeer ondersteunen en uw werk vereenvoudigen. Let daarom bij de aankoop van nieuwe lenzen altijd op de lichtsterkte. f 2,8 - het liefst de hele tijd - is natuurlijk een droom, maar helaas ook erg duur! Maar omdat u nu tegen een kleine vergoeding uw buurhond zult fotograferen, zal dit snel bij elkaar gespaard zijn!! Geloof me, de eigenaren zullen enthousiast zijn over uw foto's.

Ik weet zelf hoe vervelend het is om thuis te komen en foto's die er op het kleine scherm goed uitzagen onscherp of verkeerd belicht zijn. Vooral in het zonlicht is het vaak moeilijk te zien. Alles weerspiegelt en de fotograaf is blind. Zoek af en toe een schaduwrijk plekje op om uw foto's te controleren. Anders kunt u in geval van nood niet bijsturen.

4. Licht bij studio-opnamen

Algemeen:

In mijn tutorial Studiofotografie ga ik dieper in op belichting in de studio, hoewel er niet voor niets boeken over dit onderwerp zijn gevuld. Ik wil moeiteloos zeggen. Nou ja, en ik sta niet stil, ik heb inmiddels de vierde flitser in mijn studio. Als u plezier heeft in fotograferen, zult u ook niet tevreden zijn met de eerste uitrusting, maar altijd al weer het oog hebben op het volgende doel. In het algemeen wil ik echter een paar dingen over belichting bij studio-opnamen met u delen die u misschien een beetje verder helpen. Misschien bent u van plan om een eerste studio-uitrusting aan te schaffen of heeft u misschien nog wat tips nodig voor uw al gekochte uitrusting.

Ongeacht welke en hoeveel lichtbronnen u gebruikt, kan een belichtingsmeter u altijd helpen om de ideale instellingen voor uw camera te vinden. Ik heb een belichtingsmeter, maar eerlijk gezegd, ondanks alle goede voornemens, gebruik ik hem niet. Waarom? Omdat ik zonder concept werk. Waarom? Omdat mijn modellen hoofdzakelijk dieren zijn. Alleen in zeer zeldzame gevallen kunnen ze precies worden gepositioneerd en zelfs dan is het saai als ze niet constant in beweging zijn en iets nieuws doen.

Voorbeeld:

Nauwelijks zoals ik heeft u zelden zeer goed opgevoede honden, die ondanks de opwinding en de nieuwe omgeving niet alles zijn vergeten wat ze weten. Als de hond u voor het eerst ziet en uw rare uitrusting die u om uw nek hebt hangen, met daarbij nog het opwindende flitslicht… Veel honden raken dan direct in de war. Er was bijvoorbeeld een hond die in de holle kartonnen doos liep en zo schrok dat we hem ondanks alle inspanningen niet meer op de achtergrond kregen. We hebben toen voor een stoffen achtergrond gekozen, maar het wantrouwen bleef. De hond was erg nerveus, en dat is ook te zien op de foto's. Uw grote lot. Laten we nu niet uitgaan van het ergste geval. U positioneert uw lampen, u stelt de camera in op het onderwerp en instrueert de eigenaar van het dier. Dan gaat het van start. Bello wordt geplaatst. ZIT en BLIJF of elk commando dat hij kent. Als omkoping krijgt hij vaak iets lekkers. Logisch toch! Het moet ook de moeite waard zijn voor Bello.

U zult al snel merken dat uw onderwerp beweegt, hij zal steeds weer naar zijn baasje rennen, moet opnieuw worden gepositioneerd. Vaak maakt u maar 2-3 foto's tussen een nieuwe beweging door. In zeer ernstige gevallen zijn de honden zo opgewonden dat ze niet meer luisteren. Ze blijven niet zitten. Wat heeft het dan voor zin als u uw belichting hebt ingesteld voor het midden van de doos, als de hond telkens naar zijn baasje rent als hij denkt dat ze niet kijkt? Of als het baasje Bello eindelijk met moeite heeft geplaatst en opgelucht ademhaalt, hij helaas twee meter te ver links of rechts zit? U werkt met dieren. Hier moet u flexibel zijn en vooral snel zijn! Hier is geen vast plan. Dit verschil valt mij altijd op wanneer ik met fotografen praat die alleen tweebenigen fotograferen en ja, dierenfotografie is op vele manieren moeilijker, maar daarom heeft het ook zijn speciale charme. En ik denk dat een gespannen tweebenige (waaronder ikzelf, dus het is niet gemeen bedoeld), even moeilijk te portretteren is als een angstige hond.

Normaal gesproken heeft u echter een optimale plek voor uw onderwerp in de studio uitgekozen en verlicht u precies die plek; maar u mag er niet van uitgaan dat Bello daar precies gaat liggen en voor uw foto's daar zal blijven, bij voorkeur nog in verschillende posities, totdat u uw foto's heeft gemaakt. Aangezien u niet constant met de lampen kunt blijven slepen, moet u op uw ervaring vertrouwen en met het diafragma afstemmen; regelmatige controle op het scherm is essentieel. Let op - als u op karton in de studio fotografeert - dat het baasje niet met zijn schoenen op het karton stapt, dat is vaak nodig. Vraag vriendelijk of de schoenen uit kunnen worden gedaan of dat ze zich misschien naast het karton kunnen plaatsen. Bovendien wordt de hond vaak op de juiste plek gezet door "duwen"; de klauwen laten echter vaak hun sporen na. Voordat uw karton dus achteraf als slingers naar beneden hangt, geef ook deze informatie door aan de eigenaar van de hond; hij kan het niet weten.

LET OP: Zorg ervoor dat niemand in uw lichtbronnen staat en geef instructies aan de eigenaren van de dieren vóór de fotoshoot. Het kan gebeuren dat u zo gefocust bent op het dier dat u pas na enkele belangrijke opnames merkt dat het baasje onopgemerkt voor uw hoofdlicht is gaan staan. Dat is vervelend en uw schuld.

Nog een belangrijke tip: Probeer altijd op ooghoogte van Bello te zijn. Dat betekent meestal dat u op de grond zit of ligt. Perfect, zo hoort het. Bij katten die op een tafel zitten, is het meestal de stoel die u op ooghoogte brengt.





Ik heb veel, heel veel boeken over studiofotografie gelezen en natuurlijk leert men na verloop van tijd van alles over lichtbronnen en lichtvormers en weet men wat ze met uw onderwerp doen en hoe ze het verlichten. Of u nu met 1, 2, 3 of 4 lichtbronnen werkt, met softboxen of paraplu's, of dat u continu licht gebruikt – dit is ook een kwestie van smaak. Als u overweegt een studio-uitrusting aan te schaffen voor uw hobby, kan ik altijd een set van Walimex aanbevelen; met 2 lampen is het in het begin volledig voldoende. Er is ook een totaaloplossing; elke fotograaf heeft zijn eigen oplossing voor de studio.

In de mobiele studio werk ik momenteel met een Walimex-systeem met 3 lichtbronnen (2 softboxen en een reflector voor de achtergrond). In de studio werk ik met een Hensel-uitrusting en grotere softboxen in combinatie met paraplu's of een beautydish en verschillende accessoires voor de achtergrond. Natuurlijk speelt het budget ook altijd een rol en de vraag of de studio draagbaar moet zijn of niet. Gelukkig zijn er tegenwoordig zeer betaalbare en goede mogelijkheden, mede dankzij de verhuurstudio's die tegenwoordig in bijna alle grote steden te vinden zijn. Overigens een goed idee om daar gewoon eens navraag te doen. Veel fotografen bieden ook workshops aan en leggen de verschillende accessoires uit en geven graag advies hierover.

Camera-instellingen in de studio:

De volgende instellingen gebruik ik momenteel bij mijn Nikon D700 of Nikon D90 in de studio:

• ISO 100
• Sluitertijd bij 1/125–1/160 sec.
• Diafragma varieert natuurlijk afhankelijk van het onderwerp en de opname

Verder verwijs ik naar de tutorial Studiofotografie over dit onderwerp.

Verder wil ik deze workshop op dit punt beëindigen en nogmaals benadrukken dat de interactie tussen ISO, sluitertijd en diafragma cruciaal is en natuurlijk ook de scherpstelling. Als u deze factoren onder de knie hebt, zijn de juiste scherpte en belichting geen probleem meer. Hopelijk heeft deze workshop u een beetje duidelijker gemaakt hoe u in de toekomst dingen beter kunt doen.

Tot de volgende tutorial!

Uw



Nicole Schick

www.tierfotografie-met-hart.nl