Uitsnijden met de achtergrondgum.

Deze tutorial gaat over uitknippen met een heel specifiek gereedschap, het zogenaamde achtergrondgummetje. Dit is een geweldig gereedschap dat al heel lang aan boord van Photoshop is en dat veel mensen uit het oog zijn verloren. Dit komt vooral doordat mensen zich vaak haasten naar de nieuwe gereedschappen, die weliswaar ook geweldig zijn, maar soms is een oud gereedschap als dit precies goed. Niet omdat het oud is, maar omdat het toen net zo goed was als nu, zoals de background eraser tool.

Ik heb het al eerder genoemd (1):

Als je deze weergave niet hebt, dan ziet het er waarschijnlijk zo uit (2): Hier is het gereedschap Gum en daaronder vind je ook zijn twee collega's, het gereedschap Achtergrondgum en het gereedschap Magisch Gum.



Ik wil graag deze achtergrondgum hebben (zie hierboven). Nu zal ik je laten zien waar het om gaat: het gaat om het plaatsen van de lucht uit het bestand Sky.jpg op de plaats van de lucht uit het bestand P1050262.jpg.

Natuurlijk zou je veel moeite kunnen doen om deze schuit hier bij te snijden en dan de bijgesneden schuit voor de nieuwe lucht te plaatsen, maar ik wil je laten zien hoe je dit in veel kortere tijd kunt doen met behulp van een hele reeks verschillende opties en creatieve mogelijkheden.

Eerst klikken we met het verplaatsgereedschap in de afbeelding met het wrak en slepen het naar het tabblad van het bestand met de lucht. Als dit op de voorgrond is, drukken we eerst op de Shift-toets en laten dan de muisknop los. Dit plaatst het bestand bovenop het andere.

In mijn geval krijg ik de melding dat de doel- en bronkleurruimtes niet helemaal overeenkomen. Maar dat maakt niet uit, daar gaat het op dit moment niet per se om, het gaat erom dat alles overeenkomt, dus ik bevestig dit gewoon.

Nu staan de twee afbeeldingen op elkaar in aparte lagen en kunnen we werken met de achtergrondgum.

Het belangrijkste met de achtergrondgum is om deze de juiste tolerantie te geven.

Tolerantie? Dat is een groot woord! Ik zou gewoon de daad bij het woord voegen en zeggen: "Vrienden, probeer altijd eerst 40% (1).

Het is juist deze tolerantie rond de 40% die je relatief vaak nodig hebt. Soms is 70 / 80 / 90%, zelfs 100% beter, voor anderen kun je volstaan met 30 of 25%. Het is zelden veel lager dan dat, dus ik zou als vuistregel zeggen: begin met deze 40%.

We willen de voorgrondkleur nog niet beschermen, dus we verwijderen hier het vinkje als dat er is (1).

Laten we eens kijken wat er gebeurt en wat dit gereedschap doet.

De achtergrondwisser doet het volgende: Het pakt de kleur die zichtbaar is onder het kruisje op het moment dat je in de afbeelding klikt. We doen dit op zo'n manier dat deze kleur maar één keer wordt opgepakt via de middelste functie van de elementen van het bedieningspaneel voor opname (2). Niet continu als je sleept, maar alleen deze ene keer.





Om dit te doen, zoom je iets dichter in op de linkerbovenhoek zodat je precies kunt zien wat hier gebeurt. We plaatsen onze achtergrondgum hier bovenaan en bewegen eroverheen en je kunt zien dat het hele hemelsblauw hier wordt verwijderd (1).

Helaas laat dit een nogal vlekkerige achtergrond achter, wat een teken is dat onze tolerantie hier duidelijk te laag was. De 40% werkt hier niet, maar ik zei toch dat het meestal 40% is. In dit geval zou ik een stuk hoger gaan; laten we voor 70% gaan. Maar eerst draaien we alles om.

We herhalen de stap die we net gezet hebben bij 70% en je kunt zien dat het geheel er nu veel beter uitziet (2).





Het is nog steeds niet helemaal vrij van vlekken, maar we moeten niet vergeten dat de achtergrond ook een bepaalde structuur heeft.

Dus, nu kunnen we verder, we zoomen weer uit en kunnen de blauwe lucht mooi verwijderen.

Nu is de enige vraag, als we deze witte wolk hier willen houden ...

... dan is deze 70% zeker te hoog.

Als we het niet willen houden, dan is het goed, we kunnen gewoon zo doorgaan, maar ik wil de witte wolken hier graag houden, gewoon voor de lol. Om dit te doen, moeten we de laatste stap, waarbij we de wolken hebben gewist, ongedaan maken.

We moeten de kleur van de wolken beschermen. Hiervoor zoomen we weer dichter in en terwijl we de Alt-toets ingedrukt houden, moeten we de wolkenkleur ophalen, bij voorkeur uit het lichtgrijs (1), en de voorgrondkleur beschermen door het vakje naast Voorgrondkleur beschermen (2) aan te vinken.

Nu kunnen we doorgaan met 70%. Het maakt niet meer uit, de witte wolken blijven mooi behouden, en precies die pluizigheid die deze wolken hebben, ook de mooie wolkenrand, dat blijft allemaal behouden (1).

Nu kunnen we vrij snel klaar zijn, want het mooie is dat we ook aan de binnenkant van dit schip niet veel aandacht hoeven te besteden. Want ook hier in het schip zijn al die blauwe spetters in een handomdraai verdwenen. Je hoeft alleen maar aan het begin op blauw te klikken (2) en door de andere gebieden te gaan.

Ik vind het altijd een geweldig, bijna fantastisch hulpmiddel als ik zie hoe het werkt, hoe netjes het werkt en hoe mooi je er randen mee kunt bijsnijden die je anders niet zo gemakkelijk zou kunnen bijsnijden.

We gaan verder en bekijken alle blauwe gebieden, inclusief die in het schip. Maar hier moeten we, zoals je kunt zien, de kleur rechts buiten het schip weer oppakken, anders hebben we het probleem dat we de magenta of groen/gele kleurzweem hier achterlaten.

Dit is een van de belangrijkste dingen om in gedachten te houden met dit gereedschap. Stel je voor dat je het blauw hier boven wilt weghalen (1). Dan moeten we hier (2) in geen geval in het wit beginnen. Als ik mijn penseel op dit punt plaats, zal het de kleur oppikken die hier onder zit. Omdat het daar niets meer "ziet", omdat we het al hebben weggegumd, kan het ook het blauw niet herkennen. Dus als we het blauw bij (1) willen verwijderen, moeten we precies in dit blauw klikken (3), en dan werkt het perfect en kunnen we het blauw verwijderen.

Nu verwijderen we het blauw op de andere plaatsen. Waar het iets lichter is, pakken we de kleur weer op en zo kunnen we onze twee achtergronden voorzichtig in elkaar laten overlopen.

Het geheel is in een handomdraai uitgesneden met behulp van een geweldig hulpmiddel, namelijk de achtergrondgum.

De achtergrondgum kan ook veel doen voor transparantie, want daar is hij voor gemaakt - althans, dat denk ik. In elk geval heb ik het vaak gebruikt precies waar transparantie nodig is, zoals in het volgende verhaal. Het ding is daar gewoon genadeloos goed voor.

Dus, wat willen we doen? We willen een pot pasta plaatsen in dit bijna Toscaanse landschap. Ik geef toe, het is niet echt Toscaans, ik denk dat het ergens in het Saarland is. Dat is vrij ver ten zuiden van Berlijn in Duitsland - daarom ...

Dus we nemen dit landschap (Landschaft.jpg) en dit glas (Pastaglas.jpg) moet erin. Dat betekent dat ik het hier eerst moet uitsnijden.





Nu heb ik net "transparantie" gezegd! Natuurlijk werkt het ook. Maar - we hebben hier niet alleen transparantie, we hebben hier ook de witte reflecties op het glas en een structuur waar het glas is gefotografeerd, dus het is zeker het meest logisch om te beginnen met het bijsnijden van het glas zelf.

En hoewel ik steeds hoor dat het niet meer het gereedschap van de dag is, gebruiken we het tekenpotlood. Ze noemen het ook wel een pad. En er zijn vandaag de dag nog steeds mensen die dit ding haten. Ze houden er gewoon niet van, en als ze het gebruiken, gebruiken ze het op zo'n manier dat ze er punt voor punt mee tekenen (1).

Wij doen dat niet, wij maken curves (2). Ik geef toe dat het echt moeilijk is om dit ding te herkennen. Het zou echt christelijk zijn als Adobe een manier zou bedenken om het pad weer in de complementaire kleur van de achtergrond te laten zien, zoals het vroeger was. Dat zou eigenlijk haalbaar moeten zijn. Maar goed: we moeten het ding nu gebruiken zoals het is, en we tekenen gewoon curves langs het silhouet van het glas. We doen het niet super precies, gewoon redelijk precies, maar op zo'n manier dat het object zeker gemakkelijk te herkennen is.

We gaan hier relatief snel doorheen. Zoals ik al zei, tekenen we hier een enkele curve, die wordt toegepast op het glas. En tot slot tekenen we de hoekcurve (3) opnieuw, waarna we helemaal naar beneden gaan.

Ik ga niet alles nog een keer in detail controleren, alleen om te laten zien dat je supersnel kunt werken met dit gereedschap zonder te hoeven knoeien.

Na het bovenste deel komt het onderste deel - altijd dichtbij komen ...

Tip:

Als je een punt ergens anders hebt gezet, is het geen probleem om het te corrigeren. Druk gewoon op de Ctrl- of Command-toets, pak het punt en sleep het naar de juiste positie. Ga dan verder met tekenen zoals gewoonlijk.

Zo, nu komt de bodem van de fles ... Laten we doorgaan ... en dan hebben we de omtrek van dit glas in slechts een paar seconden uitgesneden.

Nu maak ik hier een selectie voor dit pad ...

En nu kan ik een laagmasker gebruiken om ervoor te zorgen dat de hele achtergrond wordt weggesneden. Het ziet er dan zo uit:

Dit is nog maar het begin. Nu kunnen we dit glas naar het bestand "Landscape.jpg" slepen. Dat is wat we doen: we pakken het bestand "Pastaglas.jpg" met het bijgesneden object op het tabblad en slepen het naar beneden.

Wanneer we het loslaten, ligt het bestand op het venster van het "Landscape.jpg" bestand, omdat alleen deze twee bestanden op dit moment open zijn.

Omdat het bestand "Pastaglas.jpg" momenteel actief is, kun je het lagenpaneel van het bestand zien.

En nu slepen we de laag met het masker rechtstreeks naar het bestand "Landscape.jpg".

Het is een beetje te groot, dus we moeten het schalen met Bewerken>Transformeren>Schalen om het glas een beetje kleiner te maken, zodat het in het landschap past.

Ik geef het toe, vanuit een perspectief gezien is het, nou ja, twijfelachtig, maar bovenal is het maar beperkt logisch wat we hier doen, in ieder geval wat betreft het glas in het landschap.

Maar soms heb je zoiets nodig, nietwaar, voor sommige composities, voor sommige titels/magazine covers, daarom doen we het. We trekken het glas een beetje recht met de opdracht roteren.

Het ziet er nu iets rechter uit, al is het niet veel. En hier zijn we dan. De achtergrondgum doet de rest weer .

We kopiëren nu deze laag en verbergen er een, want vergeet dat niet: De wisser is een destructieve techniek, in tegenstelling tot mengen met het laagmasker. Het is dus niet absoluut noodzakelijk, maar je zou toch kunnen overwegen om een kopie te maken.

Laten we nu de achtergrondgum gebruiken. Ik heb een tolerantie van 70%, wat een beetje veel is. Ik kan het proberen, maar ik denk dat 70% alles hier zal afvlakken. Maar ik realiseer me dat het eigenlijk werkt - het is niet zo slecht (2).

Maar laten we het nog eens omdraaien en iets minder nemen, gewoon een tolerantie van 60%, om al deze subtiliteiten, deze fijne reflexen (1) hier in ieder geval te krijgen.

Dus, 60% is waarschijnlijk genoeg en we beginnen nu precies op het punt waar het groen het groenst is (3).

We gaan hier kijken: Zo ziet het geheel eruit. Ik denk dat deze transparantie behoorlijk indrukwekkend is met 60% clipping (4).

We schilderen verder over het glas en het is gewoon geweldig om te zien hoe goed het gereedschap werkt.

Nu krijgen we hier een magenta tint, maar daar kunnen we later natuurlijk iets aan doen.

We snijden eerst de rest bij - ik heb nog wat over aan de bovenkant van het deksel, en daarna hebben we in principe het grootste deel bijgesneden.

Het verwijderen zelf is één ding, maar de correctie die moet worden uitgevoerd na zo'n verwijdering is iets anders. Daar zullen we zo meteen naar kijken, maar voor nu hebben we het punt bereikt waarop de transparantie volledig tot stand is gebracht.

Hoe mooi onze transparantie ook is, hij heeft natuurlijk twee lelijke gebreken. De ene is de magenta tint in het glas en de andere is de magenta tint in het deksel. Ja, en natuurlijk moeten we beide op de een of andere manier weer onder controle krijgen, want zo kunnen we het niet laten.

We hebben maar een enkele magenta zweem, maar ik heb toch het verschil gemaakt tussen het glas en het deksel.

Het feit dat de magentazweem er überhaupt is, is bijna onvermijdelijk, het heeft te maken met het feit dat deze achtergrondgum natuurlijk vooral toegang heeft tot de groene kleur en dus vooral tot het groene kanaal, waardoor het magentakanaal, dat wil zeggen alles wat niet groen is, de rode en blauwe kanalen, relatief sterk kunnen doorkomen. Maar het is niet dramatisch, je kunt het weer onder controle krijgen en dat is precies wat ik nu wil doen.

Laten we een beetje omhoog gaan en kijken, het is vooral merkbaar bij het deksel, het is hier erg sterk (1).

... en hier wil ik weer met een oud hulpmiddel werken, of liever met een beproefd hulpmiddel, een hulpmiddel dat al relatief lang bestaat, en dit hulpmiddel vind je hier (2) - de zogenaamde protocolborstel.

Je kunt er alleen niets mee. Zoals de naam al zegt, heb je het protocol nodig - dat vind je hier (3)

En nu zie je, aha, je hebt de achtergrondgum zo vaak gebruikt (4). Daarom moet ik mijn protocolborstel hier neerzetten (5).

Ik heb dit eerder geoefend om te zien of het werkt. Daarom zie je hier al het penseelsymbool. Voorheen was het vak leeg. Als het leeg is, klik je gewoon in dit veld. Als je nu dit penseel oppakt door op het gereedschap Protocolpenseel (2) te klikken, kun je gewoon over je afbeelding heen schilderen en de status van het protocol op dit punt herstellen, namelijk voordat de achtergrondwisser werd ingevoegd.

Je kunt er dus gewoon zo comfortabel mogelijk overheen schilderen, met een mooie zachte punt van het gereedschap - misschien breng je ook een beetje van de overgang terug naar het glas, het plastic dat hier zit, en zo verwijderen we niet alleen de magenta zweem, maar herstellen we precies de staat van de afbeelding die we eerder hadden.

Nu zou je hier natuurlijk verder kunnen gaan aan de bovenkant van het handvat, met een iets kleinere punt - het zal waarschijnlijk weer een beetje groen worden.

Ja, natuurlijk, want we hebben hier de reflectie van de achtergrond, maar het zij zo, het kan zeker op andere manieren worden verwijderd - we laten het gewoon zoals het is.

Het is dus niet perfect, maar het is zeker bijna prachtig voor de drie minuten die we eraan gewerkt hebben.

Helaas kunnen we de protocolborstel niet gebruiken op de andere magenta vlek, die in het glas, want zodra we dat doen, wordt die natuurlijk weer groen.

En daarom kunnen we hier niets doen met de protocolborstel, we moeten iets anders bedenken. We maken de laatste stap ongedaan.

De eenvoudigste en waarschijnlijk meest effectieve methode is om gewoon de magenta zweem te verwijderen. De eenvoudigste manier om dit te doen is via kleurtoon/verzadiging - dus roepen we hier een aanpassingslaag op (1)

We stellen het in als een uitknipmasker met behulp van het pictogram in het paneel Kleurtoon/verzadiging (2) zodat we alleen de kopie van dit pastaglas hier beïnvloeden.

Nu kan ik de verzadiging verlagen. Maar! Niet de verzadiging van het hele potje natuurlijk. Dat zou betekenen dat we hier ook alle noedels zouden verliezen, dus we willen alleen de verzadiging verlagen waar de magenta zit. We gaan dus niet naar de eigenschappen van het Hue/Saturation-bedieningspaneel in de voorinstellingen , maar in het onderstaande veld van de standaard, rechtstreeks naar de magentatonen (1)

We kunnen de "Settings slider" gebruiken om deze iets uit te breiden, omdat het alleen een kwestie is van de magenta naar voren halen en elders hebben we alleen het geel van de noedels. Daar moeten we dus ver genoeg vandaan blijven, maar we kunnen hier alles "desatureren" om het magentagebied zo volledig mogelijk te bedekken (2).

Ja, en de rest is eenvoudig: we hoeven alleen maar de verzadiging te verlagen (3).

En dat geeft ons de perfecte transparantie, precies zoals we het willen.

Nu is er eigenlijk maar één aspect dat nog niet echt mooi is. Je kunt dit heel duidelijk zien in de wolken. Sommige wolken lopen ook achter het glas en lijken er helemaal niet door beïnvloed te worden.

Ze zijn er dus wel, maar ze worden niet vervormd door het glas, en zoals iedereen weet heeft glas een bepaalde brekingsindex. Glas is dus alleen onder water bijna onzichtbaar, afhankelijk van het type glas, maar de lichtstralen breken in de lucht omdat dit een optisch dichter medium is. We moeten hier rekening mee houden en natuurlijk de achtergrond aan de achterkant een beetje vervormen.

We willen alleen deze vervorming van de achtergrond. Dus dupliceren we deze door de achtergrondlaag op het pictogram Nieuwe laag (1) te slepen en een masker toe te voegen. Houd hiervoor de Alt-toets ingedrukt en sleep het laagmasker van laag 1 naar de laag "Achtergrond kopiëren" (2). Hierdoor wordt het gekopieerd (3), anders zou het worden verplaatst en niet meer beschikbaar zijn voor laag 1.

Laten we de (originele) achtergrond verbergen (1). En in de laag "Achtergrondkopie" ga ik naar het filter Vloeibaar ( 2) in het menu Filter.

En zoals je kunt zien, is het glas hier ook zichtbaar.

Als je het niet kunt zien, komt dat omdat je Achtergrond weergeven niet hebt geactiveerd in het configuratiescherm aan de rechterkant - dat moet je natuurlijk wel doen - en de dekking moet worden ingesteld op 50%, zodat je beide kunt zien: ten eerste wat je doet en ten tweede het glas.

Want als je weet waar het glas is, dan weet je ook hoe de vervorming eruit moet zien. Hier is het een beetje sterker aan de rand en zwakker in het midden (1).

Ik ga dit gereedschap gebruiken (2) ...

... het heet het Sleepgereedschap, een paar versies eerder heette het het Forward Warp gereedschap en het is een van mijn favoriete gereedschappen hier in het Liquify filter. Kijk wat je ermee doet.

Je vervormt gewoon de wolken, dat is eigenlijk alles. Het is dus een klein ding.

Als je een beetje vervormt aan de rand, is dat niet dramatisch, het wordt later weer vervaagd door het masker, maar op deze manier kunnen we de contouren van de wolken zeker een beetje onderbreken en het eruit laten zien alsof het echt glas is.

We beginnen dus gewoon in dit filter, dus in onze afbeelding, en we "kneden" de polygonen als het ware - nou ja, niet de polygonen, maar de pixels een beetje, zodat het er een beetje "wazig" uitziet.

Het is niet erg als je er verschillende keren overheen gaat en het langzaam een beetje wazig wordt. Het maakt niet uit, want dat is precies wat we willen. We willen eigenlijk dat het iets minder duidelijk wordt door het glas. Het belangrijkste is dat de lijnen die hier recht doorheen gaan worden veranderd, zodat je kunt zien dat het glas daadwerkelijk een breking heeft.

Laten we hier eens naar kijken en het Liquify filter sluiten met OK. Laten we nu de achtergrondlaag weer weergeven in het lagenpalet.

Nu kun je ook zien dat dit niet langer gewoon doorloopt, maar dat we hier een offset hebben, wat we eigenlijk verwachten omdat het tenslotte glas is. We hebben niet genoeg glas in de noedels - maar hier kun je zeker zien dat we een vervorming hebben die wordt veroorzaakt door het glas.

Nogmaals samengevat: We kunnen heel mooi bijsnijden met de achtergrondgum, maar dan moeten we er ook voor zorgen dat wat we door de transparantie zien vervormd wordt, en natuurlijk moeten we er ook voor zorgen - vooral met dit gereedschap - dat eventuele kleurzweem wordt weggefilterd.

Zo ziet het geheel eruit:



Screenshot: Fotomontage