Inleiding:
Goede uitrusting voor de bruidsfotograaf is natuurlijk erg duur. In de eerste plaats wil ik hier eigenlijk beginners en hobbyfotografen enkele tips geven die het leuk vinden om af en toe een vriendenbruiloft vanaf de zijlijn te volgen. Dit kan een nieuwe idee zijn voor een opnamehoek, een beetje zelfvertrouwen, nieuwe wegen bewandelen, en de zekerheid dat ze aan alles hebben gedacht, ook een gelukkig bruidspaar aan het eind van hun werk zullen aantreffen.
Ik ben me er zeker van bewust dat jullie geen uitrusting van duizenden euro's zullen kopen. Misschien hebben jullie echter al een goede basis gelegd met jullie bestaande uitrusting en willen jullie gericht op het een of ander besparen om de uitrusting uit te breiden. Misschien zelfs met de nadruk op bruiloften, als jullie daar plezier in hebben. Jullie zullen hier zeker een paar geweldige ideeën voor vinden, ook voor de kleine portemonnee. En misschien zal een aantal van jullie binnenkort echt de volgende stap zetten en na vele verzamelde ervaringen de bruidsfotografie professioneel bij het bruidspaar willen brengen ...
In deze inleiding wil ik beginnen met het presenteren van mijn uitrusting, als een kleine gids. Hoe ik ze gebruik, zal ik beschrijven in de volgende tutorials van deze serie! Hier zal ik ook informatie geven over de gebruikte camerainstellingen en de exacte techniek.
Ik wil nu al opmerken dat ik niet met een assistent werk, maar altijd alleen aanwezig ben en fotografeer bij bruiloften. Ik fotografeer bij reportages niet met een draagbare studio en ik vermijd alle reflectoren. Dat betekent dat ik uitsluitend met daglicht werk en alleen, als het niet anders kan, met een opzetflitser en eventueel een tweede statiefflitser. Dit stelt me in staat om geen assistent nodig te hebben. Toch heb ik daar ook enkele opmerkingen over gemaakt.
Omdat ik geen merkvoorstander ben, wil ik geen kritische stemmen horen. Ik ben een Nikon-fotograaf. Waarom? Omdat ik daarop heb geleerd en ben begonnen en een overstap gewoon te duur zou zijn. Bovendien ontbreken voor mij de redenen voor een verandering en dus ben ik zeer tevreden met deze keuze. Nikon en Canon zijn de grootste fabrikanten op dit gebied. Na vele gesprekken met andere fotografen, talloze discussies en natuurlijk zelfstudie met verschillende Canon-camera's kon ik aan beide kanten voor- en nadelen zien.
Over het algemeen ben ik echter niemand die zegt: Mijn cameramerk is het beste. Ik wil dat ook niet horen van Canon-fotografen. Wie een camera wil kopen, moet gewoon bij de aankoop letten op wat voor hem belangrijk is en ALLEEN daarna zijn camera kiezen, welk merk het uiteindelijk ook zal zijn.
Op dit moment werk ik met de Nikon D4, waarbij de foto's hier in de tutorialserie allemaal zijn gemaakt met de D3s. Ik ben zeer tevreden met beide camera's. Ook heb ik na wat aanvankelijke moeilijkheden de aankoop van mijn D4 nooit betreurd. Ook al zal binnenkort de D4s uitkomen. Het enige nadeel van de D3s is - voor mij persoonlijk - het lage aantal megapixels (12 megapixels). Dat is de enige reden die voor Canon spreekt. Daarentegen is de Nikon juist snel, wat niet doorslaggevend is voor bruidsfotografie, maar bijvoorbeeld wel voor sport- en dierenfoto's.
Bij bruiloften stoort het lage aantal megapixels mij natuurlijk niet. Maar omdat ik af en toe grotere afbeeldingen nodig heb voor de verkoop en samenwerking met bureaus, heb ik de D800 aangeschaft, die met zijn 36 megapixels nu wordt gebruikt.
Hij stelt me - wat soms nodig is - in staat om afbeeldingen bij te snijden zonder dat ik kleine beeldgegevens hoef af te geven. Naast reclamefoto's is hij perfect geschikt voor sensationele landschapsfoto's (vooral HDR) en macrofotografie. Voor dit doel wordt hij bij ons bijna dagelijks gebruikt. Bovendien heeft hij ons de afgelopen maanden ook als test gediend voor bruiloftsvideo's en we zijn echt onder de indruk van de kwaliteit.
De Nikon D800 vind ik slechts beperkt geschikt voor bruidsfotografie, omdat hij enorm veel opslagruimte nodig heeft, tenzij je onhandig in DX-modus wilt fotograferen.
Van mijn lenzen neem ik de volgende mee in mijn uitrustingstas als ik naar bruiloften ga:
• Nikon 14-24mm 1:2,8G ED
• Nikon 24-70mm 1:2,8G ED
• Nikon 70-200mm 1:2,8G ED VR II
• Sigma 105 mm 2,8 EX Makro DG OS HSM
• Sigma 15mm F2,8 EX DG Diagonaal Fish-eye
Er zijn nog veel lenzen die ik zou gebruiken als ik ze me al had kunnen veroorloven! Daarover zal ik later wat koopaanbevelingen geven onder Lenzen. Anders dan een fotograaf die zich uitsluitend heeft gespecialiseerd in bruiloften, moet ik alle gebieden bestrijken. Daarom heb ik nog een aantal prime lenzen voor kinder- en babyfotografie en twee grote telelenzen voor dierenfotografie.
Daarnaast gebruik ik momenteel als opzetflitser de Nikon SB-910 en als reserveflitser de SB-900. Met de SB-900 moet rekening worden gehouden dat hij "heet" wordt en dan automatisch uitschakelt. Dit kan worden uitgeschakeld in het menu en het is raadzaam om dit voor een bruiloft te doen, anders stopt hij ongeveer 3-4 minuten, wat voelt als 15. Dit overkwam me regelmatig als ik bijvoorbeeld snel 120 gasten op een feest achter elkaar wilde fotograferen en daarbij een flitslicht onmisbaar was, of als ik in de kerk bij bruiloft of doop veel foto's achter elkaar had genomen zonder lange pauzes.
Maar nu wil ik niet langer mijn apparatuur presenteren, maar gaan we naar de kern van de zaak. In dit tutorial over bruidsfotografie "Uitrusting en Apparatuur" wil ik de volgende punten behandelen:
1. Camera
Natuurlijk is de vraag hier: Heb je al een camera die je wilt gebruiken voor bruiloften, en weet je niet zeker of deze geschikt is? Of wil je een camera kopen en weten wat de beste keuze is binnen je budget voor bruiloften? Deze vraag is niet zo gemakkelijk te beantwoorden. Er zijn gewoon te veel modellen op de markt en alleen de verschillende criteria zijn belangrijk. Bovendien zou ik beweren dat bijna elke camera met het juiste gebruik en het oog van de fotograaf de juiste foto's zal maken.
Omgekeerd geldt ook dat zelfs de duurste en beste apparatuur degenen niet kan helpen die het oog voor fotografie missen. Ik zou daarom een camera kiezen die de volgende criteria heeft en (en bij jullie aankoop rekening houdt met het feit dat de lenzen hier ook een belangrijke rol in spelen). Hier moeten jullie dus afwegen hoe jullie jullie beschikbare budget het beste kunnen verdelen.
• Autofocus
Een snelle autofocus is belangrijk. Er is natuurlijk een aanzienlijk verschil tussen goedkope en dure modellen op dit gebied. Voor bruiloftsfoto's is een snelle en nauwkeurige autofocus natuurlijk onmisbaar. Het is echt belangrijk om, passend bij jullie portemonnee, het beste cameramodel met zo'n goed mogelijke autofocus aan te schaffen. Dit is natuurlijk een samenspel tussen camera en lens.
• ISO
Meestal hebben de goedkoopste camera's het meeste ruis bij hoge ISO-waarden. Maar camera's worden tegenwoordig steeds beter en waarschijnlijk zal een bruidspaar dat blij is met mooie foto's nauwelijks merken hoeveel ruis een foto wellicht heeft. Zelf heb ik ook moeite om wijs te worden uit de testfoto's van de grote camera's. Zo zie ik bijvoorbeeld testfoto's van de D3s en D4 die mij niet echt hebben overtuigd om over te stappen naar de D4, en ik zie nauwelijks verschil. Fotografen in de praktijk zeggen echter dat er een aanzienlijk verschil is. Hier herhaal ik weer dat het ISO-ruis voor elke fotograaf en elke kijker van de foto anders is en je hier je eigen pijnlijke grens (afhankelijk van het motief) moet vinden. Desalniettemin moet het natuurlijk altijd binnen bepaalde grenzen blijven en een goede camera kan hogere ISO-waarden beter 'vergeven' dan een kleiner model.
Een donkere kerk fotograferen zonder flitslicht: Hoge eisen aan lichtsterkte en ISO.
• Megapixels
Heel kleine cameramodellen hebben soms ook heel weinig megapixel. Ik zou er misschien op letten dat je rond de 12 megapixel uitkomt. Er zijn ook modellen, zoals mijn eerste camera, die slechts 6 megapixels hadden. Vooral als je foto's bijsnijdt, kan dit voor het bruidspaar een probleem worden als ze van jullie foto's grootformaat afdrukken willen maken. Hier moet je niet te veel beperken. Maar het betekent niet: hoe meer, hoe beter. Het hoeft niet te veel te zijn!
• Snelheid
Naar mijn mening is snelheid niet erg belangrijk bij bruiloftsfotografie. Jullie hoeven hier niet per se te letten op het aantal opnames per seconde.
• Geheugenkaartsleuven / Dubbele beveiliging
Het is natuurlijk geweldig als jullie camera direct twee geheugenkaartsleuven heeft. Zo kunnen jullie direct een dubbele back-up maken als jullie een bruiloft fotograferen. Bij mij is nog NOOIT iets gebeurd, ik heb nog nooit een totale storing van een geheugenkaart gehad, nooit foto's verloren. Maar beter het zekere voor het onzekere nemen. Ik hoor altijd weer verhalen over dergelijke gevallen. Bruiloftsfoto's mogen nooit verloren gaan! Als het dus mogelijk is, kijk dan bij de aankoop van jullie camera of deze dit kan. Of heb meteen een noodplan opgezet voor het geval dat .... Ik zou dit nooit aan een bruidspaar willen moeten uitleggen.
Verder wil ik hier geen modellen noemen. Ik zou jullie aanraden om voor jullie budget de best mogelijke camera te kiezen op basis van de bovengenoemde criteria. Voor een camera die echt geschikt moet zijn voor goede bruiloftsfoto's, als je een hobbyfotograaf bent, zouden jullie ongeveer €800-1.000 moeten begroten, indien mogelijk natuurlijk meer. Je kunt altijd hoger gaan, het is ook geen verbod om met kleinere modellen te werken, maar als je op een gegeven moment je bruiloftsfoto's tegen betaling wilt aanbieden, dan moet je nadenken over de aanschaf van betere apparatuur.
Toen ik in de fotografie begon, hadden de meeste professionele fotografen in de regio hier een Canon- of Nikon-camera van rond de €2.000, met meestal hetzelfde model als reserve. Dat was destijds ook mijn D700. Toen ik echter op drie bruiloften in een jaar bruiloftsgasten naast me zag staan met een D3 om hun nek, was ik de schaamte zat en heb ik de D3s gekocht. Tegenwoordig hebben veel hobbyfotografen met het juiste geld zeer goede en dure camera's. Natuurlijk zegt dat niets over de kwaliteit van de foto's, want uiteindelijk maakt de fotograaf de goede foto, niet alleen de camera.
Mij als professionele fotograaf was het ongelooflijk gênant dat ik zelf een kleinere camera had dan de hobbyfotografen op deze bruiloft. Ik weet niet hoe andere fotografen hiermee omgaan, maar dat was de belangrijkste reden om hier niet te willen blijven staan, en ik denk dat elke fotograaf op een gegeven moment zijn apparatuur verder moet uitbreiden. De D3s was in elk opzicht een duidelijke en sterke verbetering. Ik heb de aankoop nooit betreurd, mijn D700 daarna nooit meer vastgehouden.
Volformaat: Ja of Nee
De vraag over full-frame (bij Nikon FX) is natuurlijk vaak ook een kwestie van prijs. Full-frame camera's zijn meestal hoger geprijsd dan camera's met een APS-C formaat sensor (bij Nikon DX). De overstap naar full-frame was voor mij niet helemaal gemakkelijk en moet misschien ook een beetje geoefend worden. Niet alleen waren al mijn lange brandpuntsafstanden in één klap verdwenen. Natuurlijk verandert ook jullie scherptediepte. Waar eerder een diafragma van 2.8 perfect was, heb ik nu misschien eerder een diafragma van 4 nodig.
Het zal even duren voordat je de nieuwe afstand tot het onderwerp en de respectievelijke scherptediepte weer goed kunt inschatten. Ik heb altijd de voordelen van de cropfactor gewaardeerd, vooral toen ik overstapte naar full-frame en me dat pas echt bewust werd. Vandaag de dag mis ik het nog steeds en overweeg zelfs om weer een DX-camera aan te schaffen. Alleen voor mezelf, om van te genieten. Zoals alles in het leven een kwestie van smaak is.
2. Lenzen
• Kortere brandpuntsafstanden
Het vervelende thema lenzen. Niet alleen de camera is doorslaggevend, maar ook de optiek. Het doet pijn dat goede lenzen meestal overeenkomen met de prijs van een nieuwe camera. Daarom moet goed worden gepland welke lens er zal worden aangeschaft. Waar heb je tekortkomingen, wat is onmisbaar, wat kun je later nog kopen. Omdat je zeker niet alleen lenzen met een lichtsterkte van 2.8 kunt kopen, moet je kijken waar je wat geld kunt besparen, om je alle echt noodzakelijke lenzen te kunnen veroorloven.
Onlangs las ik bijvoorbeeld in een goed fotografieboek over bruiloften dat een fotograaf een hele bruiloft heeft gefotografeerd met een 50mm lens. Bij Nikon kost deze lens ongeveer 400 euro, als je deze met een diafragma van 1.4 wilt hebben. In het DX-formaat heb je dan zelfs een 85mm, maar dan verlies je natuurlijk weer megapixels. Ik fotografeer ook niet graag in DX-formaat met een full-frame camera. Maar dat is misschien ook een kwestie van smaak.
Kortere brandpuntsafstanden maken het mogelijk om een hele plaats van het gebeuren vast te leggen.
Een fisheye-lens. Speels of onmisbaar voor de creativiteit van een fotograaf?
• Langere brandpuntsafstanden
Over het algemeen moet je er dus voor zorgen dat je - of je nu een full-frame of DX-formaat gebruikt - minstens één lens hebt die een kleine brandpuntsafstand bestrijkt. 50mm zou geweldig zijn, 24mm nog beter. Dus ben je altijd aan de veilige kant. Welke het zal zijn en of het een zoom- of vaste brandpuntsafstand zal zijn, dat bepaalt je portemonnee.
Houd rekening met bijvoorbeeld de volgende taak: 120 gasten voor een kerk/stadhuis met weinig "achteruit" ruimte om ruimte te winnen. Aangezien je ze niet op elkaar kunt stapelen, kan het krap worden! Leen in geval van nood in het begin een lens, neem liever te veel mee dan te weinig. Hoe meer je kunt bestrijken, hoe gemakkelijker het voor je zal zijn en hoe minder stress je zult ervaren. Dan is het natuurlijk fijn als je een telezoomlens hebt die je "meer" mogelijkheden biedt. Vooral,
1) wanneer je snapshots van de gasten wilt maken, zonder dat ze jou "opmerken",
2) wanneer je in het stadhuis of de kerk verder van het paar moet/kunt staan,
3) wanneer je flexibele foto's van het paar wilt maken tijdens de reportage, zoals foto's in beweging (paar komt naar je toe, etc.) en een vaste brandpuntsafstand zou je te veel beperken.
Op deze manier zul je keer op keer situaties vinden waarin een mooie telelens je van dienst zal zijn. Ik hou van mijn 70-200mm en ik wil het niet meer missen. Natuurlijk zijn er ook verschillende meningen over de kwaliteit, aangezien veel fotografen zweer bij vaste brandpuntsafstanden, ik persoonlijk mij niet wil laten beperken door een vaste brandpuntsafstand - je bent altijd beperkt met een vaste brandpuntsafstand! En op een bruiloft wil ik graag zo flexibel mogelijk zijn. Wat er voor je gebeurt, is niet te plannen, niet in detail te voorzien, niet te herhalen.
Dus beperk jezelf vooral in het begin niet te veel met vaste brandpuntsafstanden. Als je later ervaring hebt opgedaan en zeker weet dat een bepaalde lens je ook 100% dekt voor je werk, dan is dat een ander verhaal. In het begin zou ik altijd op zeker spelen.
Hoofdreden (voor mij!) voor een telelens: Je kunt buiten de actie werken. Dit stelt je in staat om discreet te werken en soms onopgemerkt mooie snapshots te maken.
Belangrijkste reden (voor mij!) voor een zoom in plaats van een vaste brandpuntsafstand: Je hoeft niet zo veel te bewegen. Vooral bij de ceremonie is het belangrijk "onzichtbaar" te werken. Je zou niet te veel heen en weer moeten lopen! Met de juiste zoomlens kun je mobiel zijn, zonder je voeten te verplaatsen.
Ik wil echter niet alleen mijn mening laten gelden. Andere fotografen geven vaak het advies om bij de eerste uitrusting liever - ten gunste van de lichtsterkte - uit te wijken naar de goedkopere vaste brandpuntsafstanden in vergelijking tot de lichtsterke zoomlens. Dat is naar mijn mening een kwestie van smaak. Echter, iedereen zou vooraf moeten hebben getest hoe goed hij kan werken met een vaste brandpuntsafstand en hoe vaak hij wellicht tijdens een bruiloft van lens moet wisselen. Er is naar mijn mening aardig wat ervaring voor nodig, want een beginner zal niet altijd weten welke vaste brandpuntsafstand hij echt in welke situatie moet gebruiken. Maar dat is een kwestie van smaak en ik denk dat dit punt hier niet onvermeld mag blijven. Als iemand zweert bij vaste brandpuntsafstanden en geoefend is, dan is dit misschien de betere keuze voor hem. Voor mij was dat nooit een alternatief, de redenen hiervoor heb ik ook al genoemd.
Als het geld niet voldoende is, kijk dan naar goede alternatieve lenzen van bijvoorbeeld de bedrijven Sigma of Tamron. Het hoeft niet meteen een dure Canon te zijn. De prijsverschillen zijn hier soms aanzienlijk en moeten worden afgewogen. Kwaliteit of niet. Natuurlijk doet het pijn als je aanvankelijk een Sigma vanwege de kosten koopt en deze later weer vervangt door een Nikon- of Canon-lens. Toch loont het ook om recensies te lezen, omdat sommige lenzen van een derde partij soms beter uit de bus komen dan het origineel.
Toch zijn deze lenzen goed en zullen ze in het begin nuttig voor jullie zijn of zelfs jullie favoriet worden. Kijk ook eens naar gebruikte lenzen. Ook hier kan veel geld worden bespaard en kun je direct een paar pareltjes voor weinig geld bemachtigen. Natuurlijk is dit altijd met een zeker risico verbonden, maar soms moet je ook een beetje geluk hebben. Na verloop van tijd kunnen jullie jullie collectie lenzen uitbreiden. In het begin moet je misschien wat compromissen sluiten voor de portemonnee.
Hoe meer geld je ter beschikking hebt, hoe eerder je kunt gaan voor lichtsterkte en merklenzen. Hierover zijn mensen het overigens oneens. Sommigen zweren bij hun Tamron- of Sigma-lenzen, andere fotografen gebruiken bijna uitsluitend lenzen van hun cameramerk.
3. Flitser / Reflector / Mobiele studioblitzers
Een opzetflitser moet je natuurlijk altijd bij je hebben! Evenals - indien mogelijk - een tweede, voor het geval dat de eerste het laat afweten. Dit gebeurt niet vaak, maar is niet helemaal uit te sluiten, zoals ik al in de vorige handleiding heb beschreven. Misschien schaf je ook meteen een diffuusopzetstuk aan. Er zijn tegenwoordig voor weinig geld veel verschillende varianten verkrijgbaar en het loont de moeite om er een aantal uit te proberen!
Zoals eerder vermeld, werk ik alleen en dus zonder reflectoren, en ik maak ook geen gebruik van mobiele studioblitzers. Dit heeft voor mij persoonlijk veel redenen, naast de hoge aanschafkosten als je waarde hecht aan goede kwaliteit van de apparatuur. Een Porty en mobiele studioblitzers,
• nemen veel ruimte in beslag tijdens transport
• zijn zwaar en moeten bij mobiliteit in overweging worden genomen
• vereisen vaak een assistent die betaald wil worden
• zijn voor mij tot nu toe nog nooit echt nodig geweest.
Toch vermeld ik het, omdat veel professionele fotografen er niet voor niets mee werken en er veel waarde aan hechten. Jullie zullen misschien aanvankelijk niet met dit materiaal werken, het is ook niet zo dat het een vereiste is, maar misschien bereiken jullie het punt waarop jullie het een keer willen uitproberen of jullie apparatuur hierop willen afstemmen. Als je een assistent hebt, des te beter. Ik raad jullie aan om aanvankelijk echt de verhuurservice te proberen die de fabrikanten van dergelijke apparatuur meestal aanbieden. Probeer het eens in de praktijk op een mooie locatie en ontdek de voordelen van dergelijke apparatuur.
Alleen met daglicht is ook mogelijk!
4. Statieven
Statieven heb ik zelden bij me. Echter, ze kunnen nodig zijn wanneer je werkt met een tweede opzetflitser of wanneer je je tweede camera 's avonds misschien als photobooth wilt gebruiken. Dan worden ze natuurlijk erg interessant. Goede statieven zijn duur. We zijn op dit moment aan het ervaren dat we met grote telelenzen in de dierenfotografie werken, die hoge eisen stellen aan de draagkracht van de statieven, en ook bij videografie komen we snel aan onze grenzen, hebben we speciale statiefkoppen nodig, die natuurlijk erg duur zijn.
Verder gebruik ik altijd geen statief, in tegenstelling tot veel fotografen die graag met een mobiele monopod werken of hun camera graag op een statief zetten tijdens de ceremonie. Bij langere belichtingstijden kan dit natuurlijk handig zijn, bewegingsonscherpte wordt opgevangen, enzovoort. Jullie hebben misschien al ervaring opgedaan en weten of jullie een statieffotograaf zijn of - zoals ik - flexibel willen werken. Dit heeft allemaal voor- en nadelen die je met wat oefening snel zult realiseren. Laat je adviseren in een goede speciaalzaak zodat je een statief krijgt dat geschikt is voor jouw behoeften, dat geschikt is voor jouw apparatuur en jouw eisen.
Onze D800 tijdens het filmen op statief.
5. Geheugenkaarten
Zoals eerder vermeld, zou het geweldig zijn als jullie camera direct twee geheugenkaartsleuven heeft met de optie voor dubbele beveiliging op twee kaarten. Schaf altijd voldoende kaarten aan en wees hiermee aan de veilige kant. Als je een hele dag een bruiloft fotografeert, moet je rekenen op ongeveer 2.000 - 3.000 foto's. Afhankelijk van het aantal megapixels moet je hiermee gedekt zijn. Of je nu meerdere kleinere kaarten of grote kaarten gebruikt, is een kwestie van voorkeur.
Als je geen dubbele beveiliging hebt, zou ik misschien eerder meerdere kleine kaarten gebruiken. Gewoon zodat je verschillende delen van de bruiloft op verschillende kaarten hebt en niet meteen "alles" verliest. Bij dubbele beveiliging gebruik ik meestal twee 64-GB-kaarten (60MB/s). Bij de aanschaf van mijn D4 moest ik helaas ook een aantal Sony XQD-kaarten aanschaffen, die om kostenredenen voorlopig slechts 32 GB per stuk dekken.
6. Back-up
De vraag is hier of je altijd direct een back-up met twee geheugenkaarten in de camera kunt maken. Dan is er alleen nog de vraag of je een back-up op je pc thuis maakt. Persoonlijk gebruik ik hiervoor twee externe harde schijven met back-up (Raid). Totdat de foto's echter zijn bewerkt en bij de klant zijn, maak ik ze ook nog extra dubbel op mijn geheugenkaarten. Vierdubbele beveiliging eigenlijk. Dat is natuurlijk onzin, maar ik ben hier erg voorzichtig mee.
Als je de opnames niet direct kunt back-uppen tijdens het fotograferen, raad ik je aan om ter plaatse tussendoor altijd een back-up te maken op een laptop of een draagbaar opslagmedium. Het duurt niet lang om de geheugenkaarten te verwisselen en de kopieeractie te starten. In die tijd kun je comfortabel verder fotograferen. Kies echter precies het juiste moment hiervoor, zodat je niets belangrijks mist.
7. Accessoires
Waarom accessoires? Ik kan uit ervaring zeggen dat het integreren van bepaalde voorwerpen vooral aan het begin van het paarrapportage zeer nuttig kan zijn. Vooral als de modellen zich niet goed vrij voor de camera kunnen bewegen of geremd zijn. Jullie voelen na verloop van tijd wanneer jullie model nog moeite heeft met "poseren" en zelfs als jullie instructies geven, nog nerveus met de handen frunniken en vragen: "Moet ik zo of moet ik zo" en de handen steeds willen verplaatsen.
Op deze momenten vraag ik altijd: Willen jullie misschien wat foto's met een grappige accessoire? Tot nu toe heb ik nog nooit meegemaakt dat een paar er niet meteen enthousiast over was. Meteen wordt er in mijn kist gezocht, die ik altijd bij me heb, en gretig iets tevoorschijn gehaald. En bijna altijd werkt het.
Het paar haalt vier houten letters "LOVE" tevoorschijn en begint er meteen mee te spelen. Zo niet, dan moedig ik hen daartoe aan. Meteen hebben ze iets "in handen" en kunnen veel makkelijker poseren, vooral als ze met elkaar bezig zijn en de vrijheid hebben om "onzin" uit te halen. Dit maakt de sfeer losser en het paar voelt zich meer op zijn gemak. En na verloop van tijd lukken ook andere poses zonder hulpmiddelen.
Natuurlijk probeer ik mijn accessoires altijd aan te vullen of eens iets "nieuws" te kopen. Dit helpt ook als jullie in het begin nog moeite hebben om het paar een uur bezig te houden met "poses" en motieven. Een bevriende fotografe die normaal gesproken geen bruiloften doet, schreef me een paar weken geleden nog: "O jee, ik heb morgen weer een bruiloft en ik ben altijd bang dat ik geen ideeën meer heb voor de paarfoto's." Geloof me, op een gegeven moment hebben jullie zoveel ideeën dat jullie het bruidspaar urenlang kunnen fotograferen. Meer hierover in de tutorial "Paarreportage".
In mijn bagage zitten altijd enkele houten letters, een houten bord en krijt, evenals enkele dingen voor de bedankkaarten die je direct kunt integreren. Wees creatief en zoek eens naar wat leuke dingen! Ook een filmklep, die ook wel eens grappig kan worden ingebouwd door een getuige, evenals een witte paraplu met "Just married"-opdruk. Dat laat je ook meteen stralen als er een bui komt!
Ook Photobooth-apparatuur kan worden gebruikt voor losse groepsfoto's. Er zijn zoveel leuke ideeën die je kunt integreren.
8. Software
Wat vaak over het hoofd wordt gezien, is goede fotobewerkingssoftware, die natuurlijk met de tijd onmisbaar wordt. Als je in het JPG-formaat fotografeert en meer richting "natuurlijke" fotografie wilt gaan, dan zal dat je zeker veel ruimte geven, maar uiteindelijk, als je in RAW-formaat fotografeert en je foto's nog een beetje wilt bewerken, zul je niet ontkomen aan het kopen van de juiste software. Of je nu met Lightroom of Photoshop wilt werken, is natuurlijk aan jou.
Er zijn zoveel goede programma's op de markt, dan heb je keuze te over. Mijn workflow ziet er waarschijnlijk anders uit dan die van jou. In de workshop "Beeldbewerking" zal ik dit onderwerp nog nader behandelen.
9. Overig
Wat ik altijd in mijn tas bij me heb, is een schoonmaakkit. Als ik bijvoorbeeld in een regenbui terechtkom of er iets op mijn lens komt, kan ik het snel afvegen. Dat zou je eigenlijk altijd bij je moeten hebben. Ik gebruik daarvoor speciale vochtige reinigingsdoekjes of spray in combinatie met een droge reinigingsdoek.
Ik gebruik dit ook na de vochtige reinigingsdoekjes, zodat er geen resten achterblijven. Verder geef ik jullie het advies om altijd op sensorvlekken te letten, zoals ik eerder al heb genoemd. Die vallen mij altijd goed op omdat ik in de studio fotografeer.
Sensorvlekken
Bij andere foto's zou dit kleine en lichte vlekje niet opvallen, tenzij je misschien een lichte muur hebt waar je voor fotografeert. Toch is het storend. Ik heb al foto's gezien die bezaaid waren met sensorvlekken, wat de fotograaf blijkbaar niet heeft opgemerkt. Hoe vies de sensor van onze camera's eigenlijk is, wordt altijd duidelijk bij HDR-opnamen. Door de juiste bewerkingen komen zelfs de kleinste sensorvlekken direct sterk naar voren. Er verschijnen sensorvlekken die je anders helemaal niet ziet!
Ik raad jullie dan ook aan om jullie foto's eens goed te bestuderen en indien nodig een professionele sensorschoonmaak te laten uitvoeren. Ik raad altijd af om het zelf te proberen. Voor een inspectie en reiniging van de camera betaal ik ongeveer 30,00 euro bij de Nikon Servicebalie. Dat is een prijs die je prima kunt dragen. Dat doe ik heel regelmatig. Natuurlijk kun je het ook zelf proberen, maar ik ben altijd bang dat ik meer kapot maak dan ik kan reinigen.
Wees alert op je uitrusting en denk aan regelmatige reiniging om sensorvlekken te voorkomen.
Verder heb ik altijd een transparant poeder en een borstel in mijn rugzak, zodat ik het bruidspaar - indien nodig - nogmaals kan poederen. Meestal zijn de bruiden goed opgemaakt en mooi opgemaakt door een professionele visagist. Daardoor blijft de make-up vaak de hele dag zitten. Als het echter erg warm is, kunnen er glanzende plekken op het gezicht verschijnen. En ook de bruidegom moet eraan geloven als hij "glanst". Bespaar jezelf tijd en moeite om achteraf alle foto's te retoucheren en bewerken door hier even een minuutje je borstel te pakken en te poederen. En nog een tip ... Als de getuige de arme bruidegom uitlacht omdat hij "opgemaakt" wordt, dan is hij meteen het volgende slachtoffer! Ik zie dat altijd direct als een mondelinge sollicitatie dat nog iemand opgemaakt wil worden.
Dit was voor nu het belangrijkste over de uitrusting van een bruidsfotograaf. Altijd krijg ik natuurlijk van vrienden en klanten de vraag: Moet ik camera XY kopen of is het beter om objectief XY of Z te kopen? Dat kan niet zo eenduidig met ja of nee worden beantwoord. Ik moet altijd eerst de gegevens vergelijken en natuurlijk heb ik niet elk camera al getest en kan ik er veel over zeggen.
Tegenwoordig zijn er zulke goede vakwinkels die je hier goed advies over kunnen geven, die alle gangbare modellen op de markt kennen en hier zeker een veel betere plek voor bieden. Dit is ook altijd een aspect om rekening mee te houden, vooral omdat veel Nikon-fotografen je altijd hun uitrusting zullen aanpraten en Canon-fotografen vaak hetzelfde doen. Laat je adviseren door iemand die echt neutraal naar de zaak kijkt.
Bovendien: Denk aan jezelf. Vaak kun je lange tijd niets drinken of eten. Zorg voor alles. Zo heb ik altijd een fles water, druivensuiker of een mueslireep, pijnstillers en blaarpleisters bij me. Beter voorbereid zijn!
Tenslotte: Oude apparatuur niet verkopen
Verkoop nooit een oude camera, want zoals al beschreven: deze moet dienen als reservecamera. Eigenlijk is een tweede camera onmisbaar op bruiloften. Het doet pijn als je het geld van de verkoop nodig hebt voor een nieuwe aankoop van een camera of lenzen. Maar je moet er altijd zeker van zijn dat je de oude apparatuur nooit meer nodig zult hebben. Anders zul je er echt spijt van krijgen. Dan kun je beter iets langer sparen, zelfs als dat moeilijk is. Dit geldt eigenlijk voor alles, voor camera's, lenzen, flitsers, geheugenkaarten. Wie weet wat er zal veranderen, wie weet of je ze weer nodig zult hebben. Zo heb ik bijvoorbeeld al mijn SD-geheugenkaarten verkocht toen ik overstapte op de D3s, er zeker van dat ik ze nooit meer nodig zou hebben. Toen de D800 zijn intrede deed, werd ik op andere gedachten gebracht.
Verder kijk ik al uit naar het volgende deel van de serie en hoop ik dat deze tutorial jullie heeft geholpen. Op dit punt wil ik jullie bedanken voor de steun voor deze serie, de lieve e-mails en natuurlijk jullie aandacht voor deze uitgebreide tutorial.
Nicole Schick
