Excel-basis: het begrijpen van absolute celverwijzingen

Celreferenties in Excel kunnen je werk aanzienlijk vergemakkelijken en effectiever maken. Je kent waarschijnlijk de relatieve celreferenties. Maar hoe zit het met de absolute celreferenties? Ze zijn een essentieel onderdeel wanneer het gaat om nauwkeurige berekeningen te maken in je Excel-spreadsheets, zonder dat de referenties veranderen wanneer je je formules kopieert. Laten we samen de verschillen tussen de relatieve en de absolute celreferenties verkennen.

Belangrijkste inzichten

• Absolute celreferenties blijven vast en veranderen niet bij het kopiëren van formules.
• Absolute celreferenties worden gedefinieerd door het dollarteken ($).
• Je kunt de fixatie individueel instellen voor kolom, rij of beide.

Stap-voor-stap handleiding

1. Het voorbereiden van het Excel-spreadsheet

Begin met het maken van een nieuw, leeg Excel-spreadsheet. In de eerste rij kun je verschillende waarden invoeren. Laten we als voorbeeld aannemen dat je een kapitaal van 500 € hebt dat je wilt gebruiken voor verschillende aankopen.

2. Het invoeren van uitgaven

Vul de juiste cellen in met de bedragen die je wilt uitgeven voor de aankopen. Voor ons voorbeeld, laten we aannemen dat je €50 uitgeeft bij Rewe, €80 bij Marktkauf en €130 bij Saturn.

3. Het berekenen van het resterende kapitaal

Nu willen we het resterende kapitaal na elke aankoop berekenen. In een nieuwe cel kun je de formule invoeren om het kapitaal dat na de aankoop bij Rewe overblijft, te berekenen. De formule zou zijn =B1-B3, waarbij B1 je beginkapitaal is en B3 het bedrag dat je bij Rewe hebt uitgegeven.

4. Het kopiëren van de formule en het observeren van de relatieve referenties

Nu sleep je de cel met de berekende formule naar beneden. Hierbij zul je merken dat de waarden veranderen en de verwijzingen niet correct zijn. Hier komt het verschil tussen relatieve en absolute celreferenties aan bod.

5. Introductie van de absolute celreferentie

Om ervoor te zorgen dat de verwijzing naar je kapitaal in B1 altijd hetzelfde blijft, kun je deze cel als een absolute celreferentie instellen. Dit gebeurt door het plaatsen van dollartekens voor de kolom- en rij-aanduiding. Men noemt dit $B$1, waardoor de cel gefixeerd wordt.

6. Aanpassen van de formule met absolute verwijzing

Vervolgens wijzig je je formule in =$B$1-B3. Dit zorgt ervoor dat bij het kopiëren van de formule naar beneden altijd verwezen wordt naar de waarde in B1, wat je nu de juiste resultaten geeft.

7. Afdalende berekeningen met rijreferentie

Als je de berekeningen zo wilt maken dat er steeds van het bedrag van de voorgaande rij afgetrokken wordt, kun je dit op dezelfde manier doen. In C3 voer je in de formule =C2-$B$1 in. Hiermee wijst de berekening naar de cel direct boven de huidige rij en trekt het bedrag in B1 eraf.

8. Verdere berekeningen en gebruik van dollartekens

Als je de berekeningen blijft uitvoeren op deze manier, kun je de dollartekens dienovereenkomstig gebruiken om ofwel de rij of de kolom te fixeren of beide. Dit geeft je maximale flexibiliteit bij je berekeningen.

9. Het kopiëren van de formules naar rechts

Als je de formules naar rechts kopieert, blijft de kolom B (§B$) gefixeerd. Alle andere verwijzingen blijven relatief, wat je een aanzienlijk voordeel biedt bij grote hoeveelheden gegevens of verdere berekeningen.

10. Conclusie over het gebruik van celverwijzingen

Samenvattend is het essentieel om vertrouwd te raken met de verschillen tussen relatieve en absolute celverwijzingen om het volledige potentieel van Excel te benutten. Of je nu financiële gegevens, verkoopcijfers of andere statistieken bewerkt - het juiste gebruik van deze celverwijzingen kan je analyse en rapportage aanzienlijk vereenvoudigen.

Samenvatting

Je hebt nu de basisbeginselen van absolute celverwijzingen in Excel geleerd. Deze vaardigheid stelt je in staat om efficiëntere en foutloze berekeningen uit te voeren terwijl je je gegevens organiseert en analyseert.