Stileringsfilter
Extruderen
De Stileringsfilter>Extruderen genereert op basis van de achtergrond balken of piramides met vier zijvlakken, die bij piramides samenkomen in een punt. Om deze implementatie te begrijpen, wordt een nieuw document gevuld met een verloop van zwart naar wit. Na het oproepen van het filter kan naast het type ook de grootte worden ingesteld, waarbij de bovenste (balk) of de onderste (piramide) basis wordt bedoeld. Je kunt heel goed zien dat het filter na toepassing de vormen vanuit het midden in alle richtingen laat ontstaan.
De Diepte bepaalt overigens de sterkte van de 3D-implementatie. Waarden van 1 tot 255 zijn hier mogelijk, bij de Grootte alleen van 2 tot 255. De Diepte kan nog afhankelijk worden gemaakt van een toevalsgenerator of afhankelijk van helderheid. Dit wordt met name duidelijk wanneer je een document vult met de Filter>Renderfilter>Wolken met inhoud die sterk varieert in helderheid en vervolgens de Stileringsfilter>Extruderen toepast. Bij een willekeurige waarde verspreidt de grootte zich volgens het chaotische principe, bij helderheidafhankelijk is de ruimtelijkheid groter op de helderdere plekken.
Het activeren van Gesloten oppervlakken zorgt ervoor dat het oppervlak wordt gevuld met een kleur die wordt gegenereerd uit de basis van het niveau. Als deze optie niet is ingeschakeld, wordt het oppervlak gevuld met de inhoud van het niveau. Niet-complete blokken maskeren zorgt ervoor dat alleen complete vormen ontstaan. Vormen die aan de rand van het document of een selectie niet volledig zouden kunnen ontstaan, worden dus niet weergegeven. De resultaten van dit filter zou je bijvoorbeeld kunnen gebruiken als een cool achtergrondbeeld of als basis om met wat fantasie en talrijke andere stappen een stad vanuit vogelperspectief te creëren.
Mozaïekeffect
De Stileringsfilter>Mozaïekeffect splitst de inhoud van een niveau op in meerdere tegels. Allereerst wordt het aantal tegels bepaald, waarbij Photoshop van boven naar beneden telt. En hierdoor ontstaat natuurlijk ook een bepaalde grootte van elke tegel. Om de tegels überhaupt zichtbaar te maken, verplaatst Photoshop elke tegel iets, waarbij deze gebieden worden opgevuld. Dat kan de achtergrond- of voorgrondkleur zijn, een omgekeerde versie van de niveaunastof of zelfs het ongewijzigde beeld. Ook de grootte van de voeg kan worden ingesteld. Daartoe wordt de procentuele waarde bij Maximale verplaatsing gewijzigd.
Het opvullen van ongedefinieerde gebieden met een kleur of de inhoud van het niveau (omgekeerd of origineel) is niet altijd wenselijk. Maar zelfs transparantie kan gemakkelijk worden bereikt. Pas het Mozaïekeffect naar eigen smaak toe en maak bijvoorbeeld een masker aan, bijvoorbeeld via het Niveaubedieningspaneel en via de knop Niveaumasker toevoegen.
Pas het Stileringsfilter>Mozaïekeffect nogmaals toe binnen het masker en zorg ervoor dat de voegen gevuld worden met zwart (is de achtergrondkleur zwart, kies dan Ungedefinieerde gebieden vullen met: achtergrondkleur). Het masker is voorzien van dezelfde reeks tegels en tussenruimten. De tussenruimten zijn gevuld met zwarte kleur, wat binnen het masker zorgt voor niet-zichtbare gebieden. De achtergrond kan nu zijn weg banen.
Contouren vinden / Contouren nabootsen
De Stileringsfilter>Contouren vinden ontdekt in het beeld harde contrastranden en tekent deze na. Aanpassingsopties worden ons niet aangeboden, behalve Bewerken > Verzwakken: Contouren vinden. Wanneer dit filter wordt toegepast op een kopie van een laag, ontstaan er dankzij de vullingmethoden meer opties. Het beeld kan bijvoorbeeld direct tweemaal worden gekopieerd via Ctrl+J.
Op de bovenste kopie pas je het filter Contouren vinden toe, druk op Shift+Ctrl+U om te desatureren en Ctrl+I om inverteren. Op de onderliggende laag pas je de Vervagingsfilter > Gaussiaanse vervaging toe met ongeveer 2 pixels sterkte. De vullingmethode van de bovenste laag wordt gewijzigd in Zacht licht en de Dekking wordt verlaagd tot 50%. Het beeld heeft iets meer getekend effect.
Portrait of a Cello / Stock photo File #: 3788113 / © anne de Haas / istockphoto.com
Veel vaker zou je Contouren vinden of Contouren nabootsen kunnen gebruiken om maskers te optimaliseren. Contouren nabootsen richt zich in zijn werk overigens op een geselecteerd helderheidsbereik, dat aan de bovenste of onderste rand wordt nagetekend. Om bijvoorbeeld ongewenst ruis te verminderen in een foto, zou je het kunnen kopiëren via Ctrl+J en in de kanaalweergave het kanaal selecteren dat de zwakste ruis laat zien. Kopieer het kanaal door te slepen naar de knop Nieuw kanaal maken.
Je zou het kanaal nu kunnen aanpassen via Afbeelding>Aanpassingen>Helderheid/Contrast zodat vlakken en contouren verder van elkaar worden gescheiden. Dit wordt ook grotendeels bereikt met de Stileringsfilter>Contouren vinden. Omdat de implementatie zo hard is, volgen de Gaussiaanse vervager met een Straal van 2 pixels en Mat maken, om de vlakken verder van de randen te scheiden.
Klik op de kanaalminiaturen terwijl je Ctrl ingedrukt houdt om deze te laden als selectie, ga dan terug naar de laagweergave. Klik op de knop Laagmasker toevoegen. Als je nu op de laagminiatuur klikt, kun je specifiek de gebieden vervagen, bijvoorbeeld met het filter Mat. De contouren worden binnen de masker in zwart nagetekend en dus uitgespaard. Je kunt gemakkelijk de masker nog met de hand optimaliseren door zwart of wit te gebruiken.
Golden Beauty / Stockfoto bestand #: 4102915 / © Iconogenic / istockphoto.com
Korreleffect
De Styliseringsfilter>Korrelig effect zet alle randen in een foto om in fijne punten, die doen denken aan filmkorrels. Hierbij heb je de modus Normaal evenals Alleen donkerder maken en Alleen lichter maken tot je beschikking, waarbij de filter wordt toegepast zoals met de gelijknamige vulmethoden. Bij de modus Normaal wordt de korrel willekeurig verdeeld, bij Donkerder maken worden lichte pixels vervangen door donkerdere, bij Lichter maken worden donkere pixels vervangen door lichtere.
Iets afwijkend is de methode Anisotroop, waarbij alle pixels worden vervaagd in plaats van korrel te laten ontstaan. Het effect verschilt van de vele vervagingsfilters doordat de pixels worden vervaagd in de richting waarin de kleinste contrastveranderingen zichtbaar zijn, waardoor vlakken sterker worden vervaagd. Met name haren worden op deze manier heel artistiek weergegeven.
Om de mate van vervaging te regelen, kun je Bewerken>Verzachten: Korrelig effect gebruiken of de filter toepassen op een kopie en vervolgens eenvoudig de Dekking verlagen. Ook een masker is dan handig. In dit voorbeeld heb ik zo het gezicht, de handen en de bloemen uitgesloten van het effect.
Lila portret / Stockfoto bestand #: 2045334 / © aldra / istockphoto.com
Omdat alle randen dankzij deze filter worden omgezet in punten (niet anisotroop), kan het effect ook worden gebruikt om een grungekader te maken. Maak hiervoor een nieuwe laag via Laag>Nieuw>Laag of Shift+Ctrl+N en druk op Ctrl+A om het document te selecteren. Bewerken>Contour vullen met Breedte: 30px en zwarte kleur laat nu de basis van het kader ontstaan. Ctrl+D heft de selectie op. De Stylisingsfilter>Korrelig effect in de Modus: Alleen donkerder maken zorgt nu voor de eerste ruwheid van de rand. Als nu Ctrl+F meerdere malen wordt toegepast, wordt het kader steeds verder afgebroken. Dit kan natuurlijk ook worden vervaagd of met andere filters worden behandeld.
Oplichtende contouren
De Styliseringsfilter>Oplichtende contouren tekent alle randen van kleuren op met een neonachtige gloed. Hierbij kun je de breedte van de randen regelen, hun helderheidswaarden en zachtheid. Met een kleine Randbreedte kunnen er fijne lijnen worden getekend, waarbij je via de Randhelderheid en Verzachting kunt bepalen hoeveel randen worden vastgelegd. Om dit effect te testen, kopieer je de achtergrondlaag via Ctrl+J.
Klik op Filter>Converteren voor slimme filter om de filter later eenvoudig te kunnen bewerken. Vervolgens volgt de Filter>Styliseringsfilter>Oplichtende contouren met Randbreedte: 1, Randhelderheid: 10 en Verzachting: 4. Maak een nieuwe Aanpassingslaag>Zwart-wit en ga in het menu naar Laag>Knipmasker maken. Daarna volgt nog een Aanpassingslaag>Omkeren, die ook een Knipmasker krijgt.
De afbeelding wordt behoorlijk extreem veranderd, daarom moet het effect enigszins worden beperkt. Dubbelklik op de laag van de kopie en verplaats onder Kleurtoonbereik en Deze laag de zwarte en witte driehoek naar binnen. De overgangen zijn nog te hard. Trek daarom de driehoeken uit elkaar met ingedrukte Alt-toets. Ook met de laagdekking of een masker kan het effect worden beperkt. Het is ook de moeite waard om de aanpassingslaag Omkeren uit te schakelen.
Oude man en naaimachine / Stockfoto bestand #: 12422683 / © Joel Carillet / istockphoto.com
Reliëf
De Styliseringsfilter>Reliëf verschuift een negatieve kopie van de laag zodanig dat er een op- of neergang van de inhoud lijkt te zijn. De vlakken worden daarbij in grijs nagetekend, de randen met de originele vulkleur. De Hoek bepaalt of het eerder ingedeukt of verhoogd lijkt (we hebben hier eigenlijk een soort van "lichtval" voor ons). De Hoogte regelt de verschuiving van de kopie in de richting van de geselecteerde hoek en de Sterkte het percentage voor de kleurentint.
Interessant is deze filter ook wanneer hij wordt gebruikt in combinatie met een van de klassieke verffilters van Photoshop, zoals de Kunstfilter>Grove Schilderstijl, om de simulatie van talrijke verflagen uit te voeren. Ook de plug-in Pixel Bender met OilPaint zou de basis kunnen vormen voor een eenvoudig schilderij.
Spring in Holland / Stockfoto Bestand #: 8282258 / © Jaap Hart / istockphoto.com
Een kopie van de laag met deze basis (via Ctrl+J) wordt vervolgens behandeld met het Stiliseringsfilter>Reliëf en Hoek: 120 graden, Hoogte: 1 pixel en Sterkte: 100%. De vullingsmethode wordt gewijzigd naar Hard Licht en via Afbeelding>Aanpassingen>Helderheid/Contrast wordt het contrast versterkt. De afbeelding is licht verscherpt en de structuren zijn harder uitgevoerd.
Als portretten zeer sterk geretoucheerd worden, kan het voorkomen dat de huid op sommige plekken er glad gestreken uitziet. Als je op sommige plekken poriën wilt simuleren, zou de Reliëf filter van hulp kunnen zijn. Maak daarvoor een nieuwe laag aan en vul deze met 50% grijs, bijvoorbeeld via Bewerken>Inhoud Vullen. Vervolgens volgt de Filter>Ruisfilter>Ruis toevoegen met 10%, Gaussische Normaalverdeling en Monochromatisch, dan de Vervagen filter>Vervagen, met Sterkte: 60% en Radius: 0,5 pixels.
De Stiliseringsfilter>Reliëf met Hoek: 130 graden, Hoogte: 1 pixel en Sterkte: 50% zorgt nu voor de poriën, waarbij over het algemeen de waarden variëren afhankelijk van de afbeeldingsgrootte. Als de vullingsmethode wordt gewijzigd naar Zacht Licht, worden de poriën in de huid ingebed, maar wel over de hele afbeelding. Klik daarom op de knop Laagmasker Toevoegen terwijl je de Alt-toets ingedrukt houdt en schilder de poriën gericht in met witte kleur en een Penseel.
Portret van vrouw / Stockfoto Bestand #: 6629936 / © rollover / istockphoto.com
Solarisatie
De Solarisatie is een techniek uit de analoge fotografie. Hierbij wordt de opname tijdens de ontwikkeling kort aan daglicht blootgesteld, wat een sterke overbelichting veroorzaakt, die zorgt voor donkerder worden van de lichtere delen van de foto. Er wordt een negatiefbeeld vermengd met een positiefbeeld. In Photoshop wordt dit effect gesimuleerd via de Stiliseringsfilter>Solarisatie. Er zijn geen instelmogelijkheden, dus het is aan te bevelen om eerst een kopie van de laag te maken via Ctrl+J. Dit filter kan overigens ook niet meerdere keren worden toegepast, omdat het effect altijd hetzelfde blijft. Alleen de kanalen zouden afzonderlijk bewerkt kunnen worden.
Dit filter is naar mijn mening nauwelijks zinvol om in te zetten. Er is echter nog steeds een goede toepassing voor dit effect. Druk op Ctrl+J voor een kopie van de huidige laag. Pas de Filter>Stiliseringsfilter>Solarisatie toe op deze kopie en druk op Ctrl+I om het negatief te maken. De vullingsmethode wordt gewijzigd van Normaal naar Uitsluiting. Nu hoef je alleen nog maar een Nieuwe Aanpassingslaag>Zwart-wit. toe te voegen. Bevestig met OK en druk op de knop Auto. Dankzij het solarisatie-effect is nu een Infrarood-look ontstaan.
Lentedag / Stockfoto Bestand #: 3354118 / © DNY59 / istockphoto.com
Wind effect
Het Wind effect zorgt voor horizontale lijnen in de afbeelding die voortkomen uit het bestaande pixelmateriaal, waarbij lichtere pixels sterker verschoven worden. Hierbij kan de sterkte worden ingesteld via Wind (zacht geblurde lijnen), Storm (sterkere lijnen met harde randen) en Orkaan (zwakkere lijnen, maar met een verstoring, verschoven tegen elkaar in). Bij de Richting kun je kiezen tussen Links en Rechts.
Er is een zeer typisch toepassingsvoorbeeld met als doel een ijzig effect. Maak daarom boven een zwarte achtergrond een korte tekst in witte kleur, die je in het midden plaatst en via Laag>Tekst omzetten naar pixels bewerkt. Pas de Filter>Stiliseringsfilter>Windeffect toe met Methode: Wind en Richting: Rechts.
Draai de afbeelding via Afbeelding>Afbeeldingsrotatie>90 graden met de klok mee. Druk op Ctrl+F, om het laatst gebruikte filter opnieuw toe te passen, en herhaal deze stap drie keer, totdat de tekst weer recht staat. Er is nu een ijskoude tekst ontstaan die je eventueel langs de randen nog kunt kleuren met een gekleurde laag met de vullingsmethode Vervagen.
Als alternatief is dit filter ook geschikt om een grunge-achtergrond te creëren. Maak een laag met een groot, donker en een klein, licht gebied. Pas de Filter>Stiliseringsfilter>Windeffect toe met Methode: Storm en Richting: Links. Druk meerdere keren op Ctrl+F, om het filter te herhalen totdat de lijnen wat langer zijn geworden.
Pas verschillende filters toe op het resultaat, zoals bijvoorbeeld Schilderstijl>Spraypaint of Tekeneffect>Getekende randen, aan. Ook een textuur kan het effect ondersteunen.
Structuurfilter
Glas-in-lood mozaïek
Bij de Structuurfilter>Glas-in-lood mozaïek zegt de naam al waar het naartoe zou kunnen gaan. Deze filter is ideaal om mozaïekramen te creëren. De grootte, en daarmee het aantal mozaïekstenen, kan daarbij worden aangepast. Deze worden dan opgevuld met een gemiddelde kleur in het gebied van de uitvoering.
Hoe groter de stenen, hoe minder natuurlijk het oorspronkelijke motief herkenbaar is. Naast de steengrootte kun je ook de breedte van de voegen instellen. Deze worden altijd gevuld met de voorgrondkleur. De Intensiteit van het licht zorgt nog voor een lichtschijnsel vanuit het midden van de selectie.
Om een mozaïekraam uit te voeren, zoals ze te zien zijn als decoratie in kerken, dient natuurlijk ook een passend motief te worden gekozen. Hier is het een moderne Maria. Om het effect te versterken, heb ik de afbeelding in drie delen verdeeld en voor een zwarte achtergrond geplaatst. Deze drie delen moeten drie afzonderlijke ramen voorstellen. Hierdoor lijkt het effect veel interessanter.
Virgin Mary Crying Blood / Stockfoto Bestand #: 15441727 / © trinaestipo / istockphoto.com
Op elk deel van de afbeelding wordt nu de Structuurfilter>Glas-in-lood mozaïek toegepast met Grootte van de mozaïekstenen: 2, Voegbreedte: 1 en Lichtintensiteit: 0. Zo blijft het motief dankzij de kleine stenen nog redelijk goed zichtbaar. Ik heb bewust de lichtintensiteit uitgeschakeld om nu een algemeen lichtschijnsel over alle drie delen te creëren. Maak hiervoor een nieuwe laag bovenaan met Shift+Ctrl+N. Noem de laag Licht en stel de modus in op Vermenigvuldigen. Met de Penseel en witte verf kun je nu de lichtstralen over alle ramen schilderen.
Als je nog een "heilige" gloed in de afbeelding wilt integreren, druk dan op Shift+Ctrl+Alt+E om alle lagen gereduceerd op een nieuwe laag samen te voegen. Pas de Filter>Vervagenfilter>Radiale vervaging toe met Sterkte: 100, Methode: Straal en Kwaliteit: Zeer goed.
Druk ongeveer acht keer op Ctrl+F, om de filter te herhalen. De vulmethode van deze laag wordt nu gewijzigd naar Lineair licht (Toevoegen). Nu kan de onderliggende laag met de lichtstralen uitgeschakeld worden, omdat anders de gloed te sterk zou zijn.
Tegels
Als bij de Structuurfilter>Tegels de waarden Voegbreedte: op 1 en Voegen verlichten op 5 ingesteld worden, dan kun je goed zien waarom deze filter Tegels genoemd wordt, wanneer de Tegelgrootte op een waarde van 100 staat. De tegels worden zichtbaar, waarbij het effect met deze waarden niet erg aantrekkelijk lijkt. Als je echter de Tegelgrootte verkleint tot 2 en de filter toepast op een textuur, ontstaat er een interessant steenoppervlak. Texturen kunnen dus heel gemakkelijk in de structuur veranderen. Ideaal voor variaties van oude texturen.
Ook kan een tekst in een textuur ingevoegd worden. Schrijf daarvoor met het Text gereedschap een woord en klik met ingedrukte Ctrl-toets op de miniatuur van de laag. Nu kun je de textuur als de vorm van de tekst kopiëren met Ctrl+J. Om de tekst weer zichtbaar te maken, pas je de Filter>Structuurfilter>Tegels toe met kleine waarden voor de Tegelgrootte en Voegbreedte en een hoge waarde voor Voegen verlichten.
De Laagstijl>Afgeschuinde rand en reliëf met Reliëf op alle randen, Diepte: 60 en Grootte: 8, de Stiliseringsfilter>Wind effect met Methode: Wind en Richting: Rechts en de Vervormingsfilter>Verschuiven met een textuur die bestaat uit de originele textuur in zwart-wit versie, zorgen nu voor dit effect. De Dekking is in dit voorbeeld verminderd tot 50%. Je kunt ook optimalisaties binnen een masker aanbrengen.
Donkerharige schoonheid / Stockfoto Bestand #: 13489134 / © Kriss Russell / istockphoto.com
Korrel
De Structuurfilter>Graan biedt zich perfect aan voor de conversie van te "schone" digitale naar analoge materialen. Via de Intensiteit regel je de zichtbaarheid van het graan, via het Contrast de breedte en donkerte van de tussenliggende ruimtes. Onder het Graantype heb je verschillende soorten filmsgroottes en -stroken tot je beschikking. Helaas worden de korrels meestal in kleur weergegeven.
Dankzij twee kleine trucjes kun je het graan alsnog als een zwart-wit versie toepassen. Maak een nieuwe laag en vul het oppervlak met 50% grijs. Pas op deze laag de Structuurfilter>Graan toe met ongeveer Intensiteit: 40, Contrast: 50 en Graantype: Clumpy. Vervolg met de filter met het Graantype: Verticaal en Intensiteit: 15. Na het bevestigen met Ok, is Shift+Ctrl+U voldoende om de laag te desatureren. De vulmethode wordt gewijzigd in Zacht licht, de Dekking verminderd tot 60%.
Een elegantere manier zou zijn om de laag met de foto waaraan het graan moet worden toegevoegd voor te bereiden via Filter>Voor slimme filters converteren, om vervolgens de Structuurfilter>Graan toe te passen met Intensiteit: 40, Contrast: 50 en Graantype: Clumpy. Het graan wordt nog steeds in kleur weergegeven. Na een Dubbelklik op het icoon voor de opties (aan de rechterkant naast de filternaam in het lagenpaneel) kan de modus van Normaal naar Luminantie worden gewijzigd en kan ook de Dekking worden verminderd. Hiermee is het gekleurde graan ook gedesatureerd.
Om het effect van een oude foto te versterken, zou je een Nieuw aanpassingslaag>Kleurtoon/Verzadiging met ingeschakelde Kleuring, onder Kleurtoon: 50 en Verzadiging: 10 kunnen toevoegen, evenals een andere Aanpassingslaag>Tooncorrectie met een verduistering. Bij de Tooncorrectie plaats je een kleine zwarte stip in het masker en vergroot je deze met Ctrl+T. Deze punt kun je nu gemakkelijk verplaatsen met de Verplaatsen-tool.
Urban Stairway / Stockfoto Bestand #: 5821133 / © Rasmus Rasmussen / istockphoto.com
Van structuur voorzien
De Structuurfilter>Van structuur voorzien biedt ons standaard vier verschillende structuren: Baksteen, Jute, Canvas en Zandsteen. Deze worden op de laag toegepast, waarbij de grootte van de textuur kan worden ingesteld met Schaal en het contrast met Reliëfhoogte. Ook kan een Lichtrichting worden gekozen, waarbij enkele opties zoals Onder links, Boven of Onder rechts worden aangeboden. Dit verandert het licht- en schaduwspel van de structuur, waardoor deze soms prominenter, soms ingedrukt lijkt.
Ook kan een zelfgemaakte textuur voor de filter Van structuur voorzien worden voorbereid en geopend. Naadloze patronen, die overal op internet te vinden zijn, zouden geschikt zijn. Maar ook bijzonder grote texturen kunnen worden toegepast. Overigens: de filter accepteert alle .psd-bestanden. De Schaal kan dan worden toegepast, net als de Reliëfhoogte of de Lichtrichting.
Het is ook vrij eenvoudig om een eenvoudige papierstructuur in Photoshop te maken. Zet de Voorgrondkleur op #cccccc en de Achtergrondkleur op #bbbbbb. De Renderfilter>Wolken zorgt nu voor een natuurlijke verdeling van kleuren. Vervolgens de Structuurfilter>Van structuur voorzien en Structuur: Jute, Schaal: 50%, Reliëfhoogte: 1 en Licht: Links. De filter wordt nogmaals toegepast, met Structuur: Canvas, Schaal: 100% en Reliëfhoogte: 3. Omdat de structuur nogal grof is, kan de textuur met Ctrl+T worden verkleind. Natuurlijk kun je de randen nog wat rafeliger maken of een hoek omslaan.
Verouderde papier textuur / Stockfoto Bestand #: 5925867 / © blackred / istockphoto.com
Patchwork
De Structuurfilter>Patchwork verandert een afbeelding in kleine vierkantjes, waarvan je de grootte kunt instellen. De vierkantjes worden gevuld met een gemiddelde kleur van het betreffende gebied. Ook worden de vierkantjes licht driedimensionaal weergegeven, waarbij de "hoogte" willekeurig varieert. Dit kan goed worden getest met een laag die zwart-wit is gemaakt met het Renderfilter>Wolken. De Structuurfilter>Patchwork is in dit voorbeeld ingesteld op Vierkantgrootte: 1 en Reliëfhoogte: 7.
Je kunt deze basis gemakkelijk kleuren. Ik heb met behulp van Nieuwe aanpassingslaag>Verlooptoewijzing twee verlopen gemaakt, één van donkerblauw naar wit en een van donkerbruin naar beige. Bij de bovenste verloop werd de laag dubbelgeklikt om naar de Vullingen onder de Lagenstijlen te gaan.
Om ervoor te zorgen dat het andere verloop alleen in de donkerste gebieden zichtbaar is, schuif je bij Kleurtoonbereik en Deze laag de zwarte driehoek naar rechts en trek je deze vervolgens uit elkaar terwijl je de Alt-toets ingedrukt houdt. Een coole achtergrond is ontstaan.
Scheuren
De Structuurfilter>Scheuren zorgt niet alleen voor scheuren, maar bij een breed kleurenpalet ook voor een reliëf-effect. Beeldcontouren worden benadrukt en afgebeeld als grof pleisterwerk. De Afstand tussen scheuren kan worden ingesteld, evenals de Diepte, wat feitelijk overeenkomt met het contrast van de randen van de scheuren. De Helderheid regelt daarentegen het contrast van de bodems van de scheuren. Toegepast op texturen kunnen zeer interessante effecten worden gecreëerd.
Als het niet de bedoeling is om de kleuren van een afbeelding te gebruiken om een reliëfeffect te creëren, dan is een kleine omweg nodig. Maak dan een nieuwe laag aan en vul deze met 50% grijs. Pas de Structuurfilter>Scheuren toe met bijvoorbeeld Afstand: 85, Diepte: 1 en Helderheid: 10.
Aangezien de laag neutraal grijs was, worden alleen de scheuren toegepast. Als de vullingsmethode nu wordt gewijzigd in Vervagen, kunnen de scheuren het eerder genoemde schildereffect subtiel versterken.
Overigens behoren de structuur- en stileerfilters tot de oudste functies van Photoshop, wat ook blijkt uit het feit dat er zelden een voorbeeldweergave wordt aangeboden.
