Bereiken uitbreiden of inkorten
Een typische toepassing van deze filter is het uitbreiden of inkorten van hoekige, geometrische vormen, zoals bijvoorbeeld van wolkenkrabbers. In mijn voorbeeld is dat trouwens de skyline van Baltimore. Eerst stel je het raster in: Klik daarvoor in het menu op Filter>Vluchtpunt of Alt+Ctrl+V op het toetsenbord.
Baltimore Inner Harbor / Stock photo File #: 12656510 / © Dwight Nadig / istockphoto.com
Er opent zich een vrij groot Vluchtpuntdialoog. Het Laag-aanmaken-gereedschap is al geselecteerd, dus je kunt meteen beginnen met het maken van een raster. Het is natuurlijk aan te raden om met het Zoomgereedschap het corresponderende gebied wat groter te maken. Zijn er verticale of horizontale lijnen aanwezig, zoals de raamlijnen bij deze wolkenkrabber, gebruik deze dan als kleine hulp.
Met het Laag-aanmaken-gereedschap wordt een eerste punt gezet, waarbij het ingedrukt houden van de X-toets voor het moment het gebied van de muisaanwijzer in de dubbele zoomstand laat zien. Hierdoor kunnen punten pixelnauwkeurig worden geplaatst. En met de ingedrukte spatiebalk kun je het Handgereedschap activeren en het beeldkader wijzigen.
Vervolgens volgen punt twee en drie, waarbij je zeer nauwkeurig moet werken om realistische effecten te bereiken. Vooral bij sterke verlengingen worden verkeerd geplaatste punten (en dus perspectieven) snel duidelijk. Bij het vierde punt is dan al het raster te zien. Is het raster geel of rood, dan is Photoshop nog niet helemaal of helemaal niet tevreden met je selectie. Licht kunnen dan de grijppunten ook achteraf nog worden aangeraakt en gepositioneerd. Omdat de wolkenkrabber naar boven toe verlengd moet worden, is dat zelfs een vereiste. Gebruik hiervoor het Laag-bewerkingsgereedschap en trek het bovenste grijppunt verder omhoog.
Om het raster nu uit te breiden (zodat ook de tweede zijde van de wolkenkrabber wordt vastgelegd), houd de Ctrl-toets ingedrukt en trek nog een rasterlijn eruit. Dat zal niet altijd overeenkomen met de hoek die Photoshop momenteel aangeeft. Om het probleem op te lossen, ga je via één van de middelste grijppunten en houd je de Alt-toets ingedrukt. Zo kun je gemakkelijk de hoek aanpassen. Dit is ook numeriek mogelijk als optie aan de bovenkant van het dialoogvenster. Daar kan ook de Rastergrootte worden ingesteld.
Is het raster perfect ingesteld, dan staan de mogelijkheden Schilderen, Klonen, Kopiëren en Plakken tot je beschikking. Bevestig de filter eerst met OK om het raster op te slaan en om een nieuwe laag aan te maken door Shift+Ctrl+N te gebruiken. Als de filter opnieuw wordt opgeroepen, is het raster nog steeds aanwezig. Handig.
Als de wolkenkrabber nu moet worden verlengd, zou je gewoon met het Rechthoekige selectiegereedschap een gebied kunnen selecteren. Hierbij doet zich de eigenaardigheid voor dat de selectie binnen het raster perspectivisch verloopt. Over het algemeen kan in het bovenste deel van het filtervenster een Zachte rand en de Dekking van het gereedschap geregeld worden, daarnaast is er een Reparatiemodus en een Verplaatsingsmodus.
Ctrl+C kopieert de inhoud van de selectie, Ctrl+V plakt deze. Nu kun je het midden vastpakken en de kopie omhoog verplaatsen. Na het loslaten van de muisknop wordt het beeld aangepast. Ctrl+D heft dan de selectie op. Overigens kun je de selectie ook sneller kopiëren met de Alt-toets ingedrukt.
Een alternatief zou zijn om het Stempelgereedschap te gebruiken. Doorsnede, Hardheid en Dekking worden bepaald en vervolgens wordt zoals gewoonlijk met ingedrukte Alt-toets een bron ingesteld. Repareren moet daarbij uitgeschakeld zijn. Nu kun je gebieden klonen die overeenkomen met de structuur. Omdat het vluchtpunt is ingesteld, worden de kopieën daaraan aangepast. Stap voor stap ontstaat zo de hoogste wolkenkrabber ter wereld. In dit voorbeeld zorgde de reflectie in het water nog voor enkele extra stappen.
Perspectivische vlakken bewerken
Ook foto's of zelfs tekst, als deze eerder gerasterd is, en in principe elke inhoud van lagen, kan worden geplaatst in perspectivische lagen. Als bijvoorbeeld een stenen muur van tekst moet worden voorzien, wordt deze eerst via de rechtermuisknop op de laag en tekst rasteren omgezet in pixels. Maak vervolgens, zoals eerder beschreven, een passend raster in de Vluchtpunt-filter en bevestig met OK.
Selecteer de inhoud van de laag met ingedrukte Ctrl-toets op de miniatuurweergave van de laag en kopieer deze via Ctrl+C. Druk op Ctrl+D, om de selectie op te heffen en verberg de tekstlaag. Er wordt een lege laag gemaakt en de Vluchtpunt-filter wordt opgeroepen. Ctrl+V voegt nu de inhoud van het klembord in.
Romantic dress / Stock photo File #: 16263283 / © KRproductions / istockphoto.com
Beweeg de muisaanwijzer over het midden van het tekstveld en verschuif het over het raster. Meteen wordt de tekst in het vooraf bepaalde perspectief gebracht. Met Ctrl+T heb je nog steeds de mogelijkheid om de gebruikelijke transformaties zoals bijvoorbeeld Schalen of Draaien toe te passen. Trouwens: Ctrl+H schakelt hierbij tijdelijk het kader en raster in en uit. Helaas voegt Photoshop de inhoud van de lagen alleen in als een zwevende selectie, dus niet liggend op een aparte laag, maar alleen voor bewerking op dat moment, zolang de selectie actief is.
In dit voorbeeld zou de tekst natuurlijk nog in de muur geïntegreerd moeten worden. Een eenvoudige manier hiervoor is via Laag>Laagstijl>Afgeschuinde rand en reliëf. Als Stijl is Reliëf op alle randen, Techniek: Hard meppen, Diepte: 80% en Grootte: 2 pixels gekozen. Om de oorspronkelijke muurtextuur te behouden, klik je met de Ctrl-toets ingedrukt op de miniatuur van de laag, selecteer de laag met je originele foto en druk op Ctrl+J om de inhoud van de selectie te kopiëren. Deze kopie wordt nu boven de tekstlaag (met de zojuist aangemaakte stijl) geplaatst.
Ga in het menu naar Laag>Laagmasker maken en verlaag de Dekking naar 80%. Verminder de oppervlakte van de laag eronder naar 40%. De Dekking beïnvloedt de inhoud van de lagen en de stijlen. Bij het oppervlak blijven de stijlen echter 100% zichtbaar. Nu zou je nog de laag met de textuur lichtjes kunnen oplichten met behulp van de Toon Curve.
Retouche in perspectief
In Photoshop kun je relatief eenvoudig gebieden retoucheren met objecten of gewoon vuil en vlekken. Als de achtergrond eenvoudig van kleur is, is vaak één klik al voldoende. Het wordt lastiger als het object voor een patroonachtergrond ligt, zoals behang of een houten vloer. In mijn voorbeeld is het een bakstenen muur waarop de witte vlekken me storen (zie rechterbeen).
Hard rocker / Stockfoto Bestand #: 15291689 / © Iakiv Antypenko / istockphoto.com
Zoals gewoonlijk zou de Kloonzegel in combinatie met de herstelgereedschappen van Photoshop gebruikt kunnen worden, maar dan komen er nog meer stappen bij omdat de perspectivische richting van het patroon in acht genomen moet worden. Het is gemakkelijker om in het menu op Filter>Vluchtpunt te klikken om met de Laag-maak-gereedschap een perspectivisch raster aan te leggen. Als het raster moet worden opgeslagen, bevestig dan met OK.
Maak een nieuwe laag aan. Terug in het Vluchtpunt dialoogvenster selecteer je het Stempelgereedschap en stel je Repareren in op Luminantie of Aan. Zo wordt het Stempelgereedschap een soort Herstelkwast. Photoshop analyseert daarbij de helderheidswaarden en kleurtinten van de omgeving en past de kopie daaraan aan.
Een bron wordt aangeklikt in het beeld met de Alt-toets ingedrukt en vervolgens worden de fouten overschilderd. Als de oorspronkelijke kleuren te sterk worden overgenomen, verbeter je deze gebieden met de Herstel functie uitgeschakeld. Stap voor stap verdwijnt de fout op die manier.
Objecten roosteren
In de Extended-versie van Photoshop is er ook de optie om een rooster te renderen. Deze functionaliteit kan natuurlijk ook creatief worden ingezet. Ik wil bijvoorbeeld de volgende blokken elk met een raster tekenen en deze dan op een aparte laag plaatsen.
Modern Architecture Lighthouse Cube / Stockfoto Bestand #: 7138520 / © Mlenny Photography / istockphoto.com
Maak een nieuwe laag aan. Roep vervolgens de Vluchtpuntfilter op en vergroot met het Zoomgereedschap het gebied waar je het eerste raster wilt plaatsen. Met het Laag-maak-gereedschap zet je een eerste punt, gevolgd door drie andere punten die samen een van de zijden omkaderen. Via de Rastergrootte kun je bepalen hoe grof of fijn het rooster moet zijn.
Met het Laag-bewerk-gereedschap en de Ctrl-toets ingedrukt, trek je nu een tweede zijde uit. Deze zal waarschijnlijk niet de juiste hoek hebben, daarom draai je deze een beetje met de Alt-toets ingedrukt. Zo ontstaan ook de andere roosters. Het is handig om tijdens het plaatsen van de punten kort op de X-toets te drukken.
Zijn de hoeken te verschillend, dan ontstaan er lelijke verlopen in de roosters. Als de hoek niet meer aangepast kan worden, verplaats dan de positie van de individuele greep punten. Ga dan linksboven naar de Instellingen en opdrachten voor Vluchtpunt en selecteer Rooster in Photoshop renderen.
Na bevestiging met OK zijn de lijnen op de laag geplaatst. Omdat het rooster niet per se bedoeld was voor creatieve doeleinden, is het nodig om het vaak te rasteren om de implementatie te controleren. Het resultaat ziet er interessant uit, maar vergeet niet dat het hier gaat om een experimentele techniek.
Extra's in de uitgebreide versie
De meetgereedschap is interessant voor architecten of forensisch onderzoekers, omdat ze moeten weten hoe groot objecten in een afbeelding zijn. Heel specifiek, en alleen beschikbaar in de uitgebreide versie, dus een korte doorgang is voldoende. Na het maken van een raster selecteer je het meetgereedschap.
Als er een object in de afbeelding is waarvan je de grootte kent, trek je er een lijn langs. Boven links in het venster geef je nu de lengte van het object aan. Alle volgende metingen worden dan gebaseerd op deze eerste maatvoering.
Als het raster moet worden uitgelijnd met de metingen, activeer dan deze optie naast de lengte-invoer. Op elk moment kunnen ook de eindpunten worden verplaatst. Als alleen de hoek moet veranderen, houd dan de Shift-toets ingedrukt; als alleen de lengte moet veranderen, houd dan de Ctrl-toets ingedrukt. Via Instellingen en opdrachten voor verdwijnpunt kun je metingen in- en uitschakelen en metingen renderen.
New York City / Stockfoto Bestand #: 13528159 / © rabbit75_ist / istockphoto.com
Ook via Instellingen en opdrachten voor verdwijnpunt kan het perspectivische vlak ook worden overgedragen aan de 3D-functionaliteit. Exporteren als DXF (voor AutoCAD), 3DS (voor 3DS Max) of AfterEffects is ook geen probleem. Veel opties dus, maar ze zullen alleen de specialisten interesseren.
Vanuit een perspectief schilderen
Na deze speciale functies, die niet voor alle gebruikers beschikbaar zijn, kom ik op een andere algemene functie: het schilderen met een kleur in het verdwijnpuntvenster. Maak een nieuwe laag aan en kies de verdwijnpuntfilter. Een of meerdere lagen worden gemaakt. Nu moet de penseelkleur worden gedefinieerd. Hiervoor kan het pipetgereedschap worden gebruikt of de penseel wordt direct geselecteerd en de penseelkleur wordt in de kleurenkiezer ingesteld.
Bij de gereedschapsopties kan helaas alleen de grootte, randgladheid en dekkingsgraad worden gedefinieerd. Het zou handig zijn om penselinstellingen te kunnen kiezen om deze perspectivisch te plaatsen, of om vulmethoden toe te passen. Maar helaas hebben we alleen een eenvoudige, ronde penseel voor verdere stappen bij de hand. Standaard is hierbij herstellen uitgeschakeld. Als luminantie is ingeschakeld, past Photoshop de kleur aan aan de belichting van de omgeving. De optie aan zorgt ervoor dat de belichting en de kleur worden aangepast.
Boven links, onder instellingen en opdrachten voor verdwijnpunt, kun je inter-oppervlaktebewerkingen toestaan uitschakelen. Dan kun je alleen in het perspectief van een laag tekenen. Als je buiten de grenzen van de huidige laag wilt blijven schilderen, schakel dan bewerkingsopdrachten op laagranden bijsnijden uit. Bij het schilderen wordt de penseelpunt altijd gericht op het perspectief van de huidige laag.
Overigens kun je ook eerst perspectivische selecties maken en daarbinnen schilderen. Zo wordt de rand iets schoner. De resultaten zijn echter over het algemeen niet opmerkelijk. De kracht van de verdwijnpuntfilter ligt duidelijk in het perspectivisch uitlijnen van gekopieerde gebieden of ingevoegde laaginhoud.
