Szkolenie wideo Cinema 4D - wskazówki i triki

Są błędy, które chętnie popełnia się częściej: To krótkie szkolenie wideo jest idealne dla początkujących, którzy z powodu dokładnie tych szybko rozwiązywalnych problemów rwą włosy z głowy! Po prostu zapamiętajcie te pięć wskazówek i oszczędzajcie nerwy!

Na pierwszy rzut oka nie wydaje się to robić żadnej różnicy, czy używa się selekcji pętli czy pierścieni. Różnica jednak staje się jasna, gdy przełączysz się z trybu obszaru na tryb krawędzi. Ponadto dowiesz się, jak możesz korzystać z skrótów klawiszowych grup U, M i N.

Układ CINEMA 4D jest zmienny. Zobaczcie, jak możecie przełączać się między predefiniowanymi układami i jak wrócić do pierwotnego. Ponadto dowiecie się, jak ustawić i korzystać z własnych skrótów klawiszowych.

Gdy oświetla się scenę, często chce się już przed renderowaniem wiedzieć, jak będzie wyglądał cień, który jest wywoływany przez to i tamto źródło światła. I: Uczycie się mapować zdjęty materiał tła na obiekt na podłożu w taki sposób, aby naturalnie uchwycić i odwzorować cień.

Aby móc dalej edytować scenę po renderowaniu w programie Photoshop, warto przypisać cienie i oclusion ambientu do oddzielnego kanału przed renderowaniem. Te dwa kanały są następnie wydawane w programie Photoshop jako oddzielne warstwy.

Jeśli cień nie pada na równą powierzchnię, ale na przykład dodatkowo na ścianę, geometrię trzeba odtworzyć w programie CINEMA 4D. Zapewnia to realistyczne rzucanie cieni. Przeciwny efekt uzyskuje się za pomocą tagu renderującego, gdy opcja "kompozycja tła" jest zaznaczona: W ten sposób usuwasz wszystkie cienie, które nie mają bezpośredniego związku ze sceną, a scena znajduje się na czystym białym tle!

Oszczędzisz znacznie czas renderowania: jeśli nie potrzebujesz Ambient Occlusion dla całej sceny, ale tylko dla poszczególnych materiałów, to będzie szybciej. Używasz globalnej iluminacji? Wtedy obniż gęstość próbkowania do renderowania testowego, to zaoszczędzi dużo czasu. A na koniec: Ustawienie przysłony w rendererze fizycznym działa poprawnie tylko wtedy, gdy dopasujesz rozmiar swojej sceny do realistycznego.

Jeśli chcesz zapisać swoją scenę na innej przestrzeni dyskowej, powinieneś zapisać wszystkie składniki razem. Osoby chcące śledzić, jak obiekt powstaje stopniowo, najlepiej zapisują inkrementalnie; osoby, które chcą dalej edytować scenę 3D w module 3D Photoshopa, powinny użyć opcji zapisu Melange.

Z narzędziem tnącym można pracować bardzo precyzyjnie. Jednakże musisz je zablokować przed cięciem i umieścić w odpowiednim miejscu. Bardzo przydatna wskazówka, jeśli jej jeszcze nie znasz!

Ustawienia "Fizycznego Nieba" są różnorodne. Jednakże, aby nie trzeba było sterować słońcem za pomocą narzędzia, co jest nieco niewygodne, po prostu używa się narzędzia obracania i obraca się całe niebo.

Istnieje szereg różnych sposobów, aby odnaleźć obiekty, których po prostu nie można już znaleźć w edytorze. Często tracimy je szybciej, niż sądzimy; więc warto dowiedzieć się, jak można do nich powrócić.

Najprostszą metodą zaokrąglania spline'a jest zaokrąglenie jego wierzchołków. Co jeszcze można osiągnąć poprzez przesunięcie osi obiektu, dowiecie się tutaj!

Narzędzie mostkowania nie tylko może łączyć ze sobą poligony, ale w trybie edycji poligonów może również usuwać zaznaczone poligony! Przy tym wypełnia powstałe luki jednocześnie nowymi poligonami, co oszczędza dużo pracy.

Nie jest istotne, aby znać tę różnicę, ale często ułatwia pracę przełączenie się między obiema systemami. Fajna wskazówka!

Xrefs są obiektami referencyjnymi, które są ładowane do złożonej sceny. Dzięki temu można je edytować w innym miejscu, nie musząc ciągle borykać się z milionami wieloboków całej sceny. Bardzo interesujące także dla dużych projektów: można stopniowo poprawiać poszczególne obiekty lub postaci, podczas gdy scena ogólna jest edytowana niezależnie.

Jako obiekt wyjściowy dla stacji służy nam podstawowy obiekt sześcianu. Jest on dzielony, następnie za pomocą narzędzia wiertarskiego wycinane są w nim otwory, których krawędzie cięcia są dalej dzielone poprzez pętlę cięcia.

Wynikiem warsztatów kreatywnych jest motyw okładki

Po podzieleniu i wyciągnięciu krawędzi wewnętrznych otworów, teraz kolej na trójkątne dzielenie prostokątnych wielokątów na górnej powierzchni. Można to zrobić, ponieważ sześcian nie jest zagnieżdżony pod obiektem HyperNURBS; w przeciwnym razie trójkąty powstałe przy trójkątowaniu byłyby problematyczne.

Wynikiem warsztatów twórczych jest motyw na okładce.

Plugin „Greebler” to potężne narzędzie, pozwalające bardzo szybko uzyskać duży szczegółowość obiektu. Niemniej jednak jest łatwe w użyciu. Tutaj możecie dowiedzieć się najważniejszych podstaw o tym świetnym wtyczce, tak więc, gdzie można je uzyskać i jak z niego korzystać.

Wyniki warsztatów twórczych są motywem na okładkę.

Das dodatek "Greebler" nie tylko pozwala na korzystanie z istniejących kształtów, ale także umożliwia pracę z nowymi, własnymi kształtami. Dzięki temu różnorodność szczegółów generowanych przez wtyczkę może być indywidualnie dostosowana.

Wynikiem warsztatów kreatywnych jest motyw okładki

Aparat 3D powinien zostać umieszczony w scenie, gdy większość kształtów i obiektów jest już na swoim miejscu. W ten sposób można wcześniej przetestować, czy scena rozwija dynamikę, jakiej się spodziewano. W tym przypadku aparat z krótkim ogniskowym spogląda płasko na scenę.

Wynik warsztatów kreatywnych to motyw na okładkę.

Element jest teraz ukończony i jest kopiowany, tworząc ogromnie wyglądające pomieszczenie. Aby poszczególne kształty nie wydawały się zbyt ostre i jednostajne, w roli centralnego elementu i atrakcji wchodzi do gry kopuła, wzmacniana przez rodzaj zewnętrznej szkieletowej konstrukcji.

Wynikiem warsztatów kreatywnych jest motyw okładki

Przydział materiału nie jest szczególnie skomplikowany. Jako materiał podstawowy do ścian betonowych służy plik zdjęcia; możecie jednak również użyć inny plik zrobiony samodzielnie. Przezroczysty materiał wymaga dużej ilości odbić, aby wyglądał realistycznie.

Wynik warsztatów kreatywnych jest motywem na okładce.

O dziwo, jedno źródło światła wystarcza nam do sceny. To, czego to źródło światła z cieniami płaskimi i zanikającymi nie może oświetlić, zostanie później rozświetlone za pomocą światła globalnego oświetlenia.

Wyniki warsztatów kreatywnych to motyw na okładce.

Aby zapewnić późniejszą edycję w programie Photoshop, cała scena jest renderowana w technice multipass. W ten sposób cień jest wygenerowany jako osobna warstwa w Photoshopie i może być zmieniany przy użyciu masek warstwowych, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Wynikiem warsztatów kreatywnych jest motyw na okładkę

Po zapisaniu sceny zostanie ona otworzona i edytowana w programie Photoshop. Głównym celem jest rozjaśnienie miejscami zbyt ciemnych cieni oraz namalowanie okien na budynkach, aby zasugerować oświetloną osadę.

Wynikiem warsztatów kreatywnych jest motyw okładki.

Oto podstawowe wprowadzenie do tego szkolenia z zakresu pracy zespołowej, czego możecie się spodziewać i o co w nim chodzi.

Modelowanie zaczyna się. Szukamy sobie referencji i zaczynamy kształtować głośnik z obiektu podstawowego oraz loftowego.

Sami produkujemy głośnik i montujemy go w obudowie głośnika za pomocą obiektu boolowskiego.

Na dwa sposoby teraz układamy, w pełni zgodnie z wersją kinową, mnóstwo głośników na sobie i budujemy naszą ścianę głośnikową.

Wszystko jest jeszcze szare, ale niedługo zacznie błyszczeć i rozświetli się w pełnej okazałości. Jakim cudem? Przez materiały.

Bez światła tutaj nic nie działa. I dodajemy kolejną warstwę: Tworzymy własne obrazy HDR do oświetlenia naszej sceny za pomocą globalnej iluminacji!

Z Poligonów powstają piksele: Renderujemy multi-pass z C4D, aby mieć jak największą swobodę edycji. Jak? Sprawdź w szkoleniu wideo.

Wykorzystujemy dodatkowe informacje wielopasmowe, aby dokładnie przyjrzeć się naszemu renderowi raz jeszcze i dostosować nasz dokument do wymiarów druku naszego ulotki.

3D może również program Photoshop. Jak to wygląda tutaj i że można osiągnąć świetne wyniki, pokazuje to szkolenie wideo.

Elegancki model pojawi się w naszej ulotce. Chociaż na końcu odgrywa tylko bardzo subtelna rolę, to jednak zajmujemy się tutaj jego wycięciem i wmontowaniem całego obrazu.

Niech będzie światło: Kluczowy element naszego ulotka jest zamontowany! Jasne reflektory, ich stożki światła i to, co je otacza. Powoli ulotka zaczyna robić wrażenie!

Drugi wiersz tekstu wchodzi do gry i dodajemy naszej ulotce jeszcze trochę więcej wigoru. Pozwala nam na to w tym przypadku piękne efekty świetlne na źródłach światła.

Ostateczny akcent jest zazwyczaj decydujący dla dobrego dzieła. Tak oto opowiadam tutaj o moim podejściu do zakończenia projektu i tym samym ostatecznie zamykam naszą broszurę.