Samouczek Cinema 4D "Underground" - od modelu 3D do renderowania.

To wprowadzenie da Ci wyobrażenie tego, czego możesz się spodziewać na naszym kursie kreatywnym: modelowanie sceny miasta, jej teksturyzację i oświetlenie. Pokazane zostaną również renderowanie oraz przekazywanie lub udoskonalanie w programie Photoshop. Możesz łatwo śledzić ten trening, jeśli masz pewne podstawowe umiejętności.

Aby słupek, który jest nam potrzebny do ograniczenia wejścia do stacji metra, wyglądał harmonijnie, korzystamy z szablonu, który jest wczytywany do programu Cinema 4D i jest przerysowywany za pomocą krzywej. Następnie ekstrudujemy słup za pomocą odpowiednich narzędzi.

Z prostej bryły w kształcie sześcianu budujemy fundament wejścia. Sześcian zostaje spłaszczony i zmieniony pod względem długości i szerokości. Następnie używamy narzędzia noża, aby podzielić proporcje tak, aby powstał symetryczny kształt U.

Za pomocą narzędzia mostka i ołówka wielokątnego zamykamy wnętrza fundamentu. W ten sposób unikamy dziur, które dla obserwatora byłoby trudno zrozumieć.

Ponieważ potrzebujemy słupa nie tylko raz, ale w dwóch rzędach po cztery sztuki, kopiujemy go za pomocą polecenia duplikowania. Następnie tworzymy pierwszy rząd słupów, które podwajamy za pomocą obiektu modelowania Symetria.

Aby połączyć słupki ze sobą, potrzebujemy małego, metalowego listwę dolną. Do tego formujemy z jednej płaszczyzny profil, który następnie jest wyciągany i przesuwany na odpowiednie miejsce między słupkami.

Listwa podłogowa ma połączyć słupy i fundament oraz ustabilizować konstrukcję. W tym celu korzystamy z instancji renderowania, które po pierwsze prawie nie obciążają pamięci komputera, a po drugie są powiązane z obiektem źródłowym, co oznacza, że wszelkie zmiany w obiekcie źródłowym zostaną odzwierciedlone.

Na razie brakuje jeszcze słupków poręczy. Tworzymy je z obiektu sześcianu, który jest multiplikowany i rozprowadzany wzdłuż podstawy metalowej za pomocą MoGraph. Zmieniając kształt lub wielkość sześcianu, zmieniają się wszystkie inne sześciany i słupki poręczy.

Górne zakończenie prętów balustrady tworzy poręcz, który składa się z dwóch splinów i sweepa. Istotne jest, aby wyginać poręcz, ponieważ pozwala to łatwiej złapać refleksy; w ten sposób wygląda bardziej realistycznie.

Znak metra jest prostą konstrukcją, która jest generowana z obiektów typu spline i extrude. Czułki, czyli powierzchnie deck extrude, które są domyślnie dostępne od wersji R21, znacznie przyczyniają się do ułatwienia procesu modelowania.

Oczywiście wejście nie może pozostać w próżni. Z jednej płaszczyzny modelujemy chodnik, który zostaje zaznaczony i usunięty w odpowiednim miejscu; w ten sposób powstaje otwór na schodach prowadzących w dół. Z drobno podzielonej kostki formujemy przy użyciu narzędzia magnetycznego wysłużony próg.

Ściany schodów potrzebujemy, aby nie wydawało się, że patrzymy w pustkę poniżej chodnika. Tworzymy je poprzez wybór krawędzi i następną ekstruzję.

Budujemy ponownie obrzeże o mocno zaokrąglonych krawędziach z dwóch splinów; jeden prowadzi wokół chodnika, drugi określa profil obrzeża. Wystające poza zaokrąglenia rogi chodnika przycinamy narzędziem nożycowym, aby następnie je zaznaczyć i usunąć.

Ponieważ krawężnik nie jest jednym kawałkiem, lecz podzielony na bloki jednostkowe, układamy kilka klocków wzdłuż krzywej kierunkowej. Są one obliczane przez obiekt Boole z krawężnikiem; w ten sposób powstają przestrzenie między poszczególnymi kamieniami, które mogą być dowolnie zmieniane.

Przód ulicy również składa się z jednej płaszczyzny. Tył jest tworzony oddzielnie jako płaszczyzna. Dzięki temu obie części ulicy można texturkiować oddzielnie, co stanowi dobrą metodę zapobiegającą powtarzaniu się wzorów tekstur.

Poprzez funkcję przesunięcia konstruujemy w nowym pliku mocowanie na balustradę schodową. Od wersji R21 istnieje wiele możliwości zmiany i modelowania powierzchni pokrywy przesunięcia, z których korzystamy aktywnie.

Na zakończenie konstrukcji dodamy poręcz na schodach za pomocą funkcji Sweep oraz zbudujemy oświetlenie z podstawowych obiektów parametrycznych. Obydwa będą odbite na drugą stronę wejścia za pomocą jednego obiektu symetrii, co działa dobrze, ponieważ zbudowaliśmy symetrycznie.

Latarnia uliczna jest prostą konstrukcją latarni. Brakuje jej stabilizującej ozdoby. Dlatego najpierw ładujemy latarnię, a następnie szablon ozdoby. Przy użyciu menedżera atrybutów dopasowujemy je do odpowiedniego rozmiaru i miejsca.

Jak wskazuje sama nazwa, można malować z poligonowym piórem poligony. Dokładnie to robimy i rysujemy wzór jako obiekt poligonowy. Używamy też pióra do korekty poszczególnych punktów lub krawędzi; w ten sposób powstaje wielobokowy obraz wzoru ornamentu.

Poprzez połączenie generatora objętości i meshera objętości tworzymy najpierw obiekt voxelowy z dwuwymiarowego ornamentu w postaci wielokąta, a następnie obiekt wielokątowy. Zaletą tego rozwiązania jest to, że poszczególne elementy ornamentu są organicznie połączone i wyglądają bardzo realistycznie.

Teraz możemy ładować wszystkie kolejne obiekty do sceny za pomocą polecenia "Hinzuladen" i rozmieszczać je tak, jak nam się podoba. Możecie stworzyć własne koncepcje albo trzymać się założonego konceptu.

Zaczynamy teksturyzację sceny. Dość prostą i nieskomplikowaną metodą generowania powierzchni asfaltowych jest zmapowanie fotografii na odpowiednią geometrię z przodu. Tutaj dowiecie się, jak to zrobić.

Istnieje wiele sposobów produkcji shaderów asfaltowych. Ten niestety płatny shader pochodzi z RDT-textures.com i nie pozostawia nic do życzenia. Powstał przy użyciu fotogrametrii i wygląda bardzo realistycznie. Zobaczcie, czy to coś dla Was.

Abyśmy mogli rozprzestrzeniać kałuże na asfalcie, potrzebujemy tekstury, dzięki której będziemy mogli sterować alfa kanałem shadera. Tworzymy ją w programie Photoshop i malujemy specjalną pędzlem na nowej warstwie przyszły kształt kałuż.

Ponieważ woda, kiedy leży płaska na ziemi i tworzy kałużę, nie działa przezroczysto, ale odbijająco, stosujemy prosty materiał lustrzany. Ładujemy do kanału alfa uprzednio stworzoną mapę kałuż; w ten sposób szybko powstają bardzo realistycznie wyglądające kałuże.

Kolejna możliwość ładowania realistycznych lub nawet fizycznie poprawnych materiałów (PBR) oferuje przegląd treści Cinema 4D. Znajdziemy tam szereg shaderów metalowych, z których wybieramy jeden do zmapowania na balustradę schodową. Aby uzyskać równomierny rozkład, ustawiamy spline kierunku balustrady na równomiernie.

Materiały PBR można również łatwo stworzyć samodzielnie. W tym celu potrzebujemy jedynie kanału odbicia, który jest wykorzystywany nie tylko do odbić shadera, ale również do jego koloru. W ten sposób tworzymy wykończenie poręczy.

Abyśmy mogli pokryć wejście do metra tagami i graffiti, musimy zasłonić tagi sfotografowane wcześniej. Tutaj dowiecie się, jak to zrobić nawet wtedy, gdy powierzchnia, na którą został spryskany tag, jest szorstka.

Teraz dzień jest mapowany na dobrze widocznym miejscu pierwszego słupa. Zmieniamy sposób mapowania z UVW na sześcian i kontrolujemy jego wielkość i pozycję w Menedżerze Atrybutów.

Nie trzeba posiadać programu Substance, aby korzystać z dużej gamy proceduralnych shaderów Substance. Tutaj przedstawiamy platformę Substance Share. Wystarczy założyć konto, aby pobrać shadery.

Po pobraniu substancji można ją załadować do Cinema 4D za pomocą menedżera zasobów. Jednakże istnieje kilka rzeczy, które trzeba ustawić, aby dostosować ją do warunków sceny. Pokażemy wam, na co warto zwrócić uwagę.

Od wersji R20 istnieje obok klasycznego także oparte na węzłach system materiałowy. Dzięki temu można łatwiej i przede wszystkim bardzo wyraźnie projektować niektóre materiały i shadery. Tutaj dowiesz się, jak działa edytor węzłów i jak zasadniczo z nim pracować.

Jasny materiał potrzebujemy między innymi na tablicy metra. Aby wyglądało bardziej realistycznie, dodajemy płaską powłokę w kanale dyfuzji, w której szum jest bardzo dokładnie regulowany pod względem kontrastu i jasności.

Aby sprawić, że scena wydaje się bardziej skomplikowana, używamy w tle fotografii. Wkładamy ją na tzw. podkładkę, czyli rodzaj tektury, którą po prostu umieszczamy za sceną i wyrównujemy ją z kamerą. Na tej podkładce mapujemy scenę edytowaną w Photoshopie.

Po zrenderowaniu sceny bez oświetlenia staje się jasne, które obszary wymagają jakiego źródła światła. Zaczynamy od światła fizycznego, które już ma odwrotnie kwadratowy spadek i rzut cienia powierzchniowego, skalujemy źródło światła i przesuwamy je nad wejściem.

Dwie okrągłe lampy wejściowe otrzymują świecący materiał. Jednakże, aby wyemitowały bardziej akcentowane światło, instalowane są dodatkowo dwa proste lampy kierunkowe, które są przemieszczane w pobliże okrągłych lamp. Poprzez ich regulację, jasność w obszarze wejścia można kontrolować dobrze.

Również w dwóch jednostkach oświetleniowych latarni ulicznych umieszczamy światło punktowe. Otrzymuje ono tzw. widoczność, dzięki czemu może fizycznie wpływać na atmosferę i sterować punktami jasności geometrycznej. Punktowe światło jest przypisywane za pomocą polecenia "Przejmij".

Widoczność źródeł światła punktowego musi być ustawiona prawidłowo. Zbyt małe lub zbyt duże promienie lub intensywności działają nierealistycznie. W tym klipie dowiecie się, jak je ustawić i na co zwracać uwagę.

Aby lepiej połączyć pomarańczowe tło z pierwszym planem, umieszczamy z lewej strony dodatkowe widoczne źródło światła za fasadą, które będzie miało istotny wpływ na pomarańczowe odbicia w kałużach. Dodatkowo, ze względu na silne podświetlenie, scena staje się znacznie bardziej interesująca.

Fasada po lewej nadal wydaje się trochę bez życia. Tworzymy wielokąt i przypisujemy mu materiał świecący. W ten sposób okna fasady zostaną rozjaśnione, dodatkowo otrzymamy więcej życia w scenie dzięki odbiciom światła na powierzchniach asfaltowych.

Ponieważ ustawienia aparatu fizycznego mają dużo wspólnego z ustawieniami renderera fizycznego, połączyliśmy ustawienia kamery i renderowania w jedno wideo, które wyjaśnia cały kompleks. Dzięki temu dowiecie się, z jakim przysłonem i na jakie ustawienia ostrości renderujemy. Ponadto w tym klipie omawiana jest jakość renderowania i jasność rezultatu.

Abyście mogli malować światło w Photoshopie w sposób precyzyjny i bez konieczności martwienia się o technikę, warto dokonać kilku ustawień: Ustalamy skróty klawiszowe do powiększania i pomniejszania końcówek pędzli oraz ładujemy odpowiednie końcówki pędzli.

Dla każdej grupy lamp motywu tworzymy własną warstwę. Następnie malujemy źródło światła na odpowiednich warstwach. Dowiecie się, ile razy musicie kliknąć w warstwę za pomocą jakiego pędzla, aby stopniowo namalować jasną, łagodnie przechodzącą aurę wokół źródła światła.

Na koniec dodamy efekt obrazu za pomocą filtra Camera Raw. Składa się on z przesunięcia kolorów w stronę ciepłego światła, winiety oraz lekkiego zwiększenia struktury i kontrastu.