Obsługa produktów za pomocą OpenAI: Integracja koszyka zakupowego łatwo wyjaśniona

W tym samouczku dowiesz się, jak za pomocą interfejsu API OpenAI zaimplementować funkcję, która umożliwia wirtualnemu asystentowi ds. sprzedaży dodanie produktu do koszyka . Chociaż nie będziemy implementować pełnego koszyka, stworzymy podstawy, dzięki którym będziesz mógł później samodzielnie dodać te funkcje. Kluczem do tego jest funkcjonalne wywołanie, które pozwoli Sztucznej Inteligencji (KI) na poprawne reagowanie na zapytania klientów. Zacznijmy!

Najważniejsze wnioski

• Funkcja add product to cart zostanie stworzona, aby dodać produkt do koszyka.
• Musisz odpowiednio dostosować komunikat systemowy, aby KI mogła korzystać z nowej funkcji.
• Konieczna jest weryfikacja wartości undefined, aby upewnić się, że produkt zostaje poprawnie uwzględniony.

Krok po kroku

Najpierw tworzymy funkcję, która pozwoli na dodanie produktu do koszyka. Jest to wywołanie funkcji, z którego skorzysta KI, gdy klient zapyta o zakup produktu.

Funkcja nazywa się add product to cart. Jej celem jest dodanie produktu o podanej nazwie do koszyka klienta.

Funkcja ma parametr o nazwie productName, który jest typu String. Parametr ten zawiera nazwę produktu, który ma zostać dodany do koszyka.

Aby skłonić KI do korzystania z tej funkcji, musimy dostosować komunikat systemowy. Dodaj zdanie, które nakazuje KI dodanie produktu do koszyka, gdy klient o to poprosi. Ostatnie zdanie w tym kontekście mogłoby brzmieć mniej więcej tak: "Jeśli klient chce kupić produkt, proszę dodać go do koszyka. Nie musisz pytać o dane logowania ani płatności."

Należy także rozbudować obsługę wywołania funkcji, aby odpowiednio obsłużyć nową funkcję. Sprawdź, czy wartość productName z zapytań rzeczywiście istnieje.

Możesz skorzystać z prostej instrukcji warunkowej if, aby sprawdzić, czy productName jest niezdefiniowany. Jeśli nie jest niezdefiniowany, stwórz wyjście do konsoli potwierdzające, że produkt został dodany do koszyka.

Jeśli produkt jest niedostępny, KI powinna wyświetlić komunikat, że nie można odnaleźć produktu. Ta logika jest istotna, aby dostarczać istotne informacje zwrotne.

Teraz przetestujmy nową funkcję. Skierujmy zapytanie o dostępność produktu.

Możesz zapytać na przykład: "Masz ECE EN 77?" KI powinna odpowiedzieć, że produkt jest dostępny. Teraz zapytaj ponownie: "Czy możesz dodać to do mojego koszyka?"

Oczekiwaną odpowiedzią KI będzie: "Dodałem ECE EN 77 do twojego koszyka." Dzięki temu będziesz wiedział, że funkcja została poprawnie wywołana.

Aby upewnić się, że funkcjonalność działa poprawnie, sprawdź również wyjścia serwera i upewnij się, że konsolowe komunikaty potwierdzają dodanie produktu.

Należy pamiętać, że dodajemy produkt do koszyka tylko w sposób symulowany; implementacja w bazie danych nie jest częścią tego samouczka. Jednakże, należy zapewnić, że taka operacja jest wykonywana w Twojej aplikacji.

Kolejnym istotnym tematem jest funkcja wyszukiwania w systemie. Zauważyliśmy, że wyszukiwanie może nie być wystarczająco niezawodne, ponieważ wymaga dokładnych dopasowań. Dlatego warto rozważyć, jak zaimplementować rozmyte wyszukiwanie, aby móc rozpoznawać także warianty lub nieco różne zapytania wyszukiwania.

Zastosuj to, zmieniając zapytania i sprawdzając, czy system reaguje również na odmienne dane wejściowe. W ten sposób możesz zapewnić, że będziesz mógł dalej doskonalić funkcjonalność.

To wdrożenie można zawsze dostosować i rozszerzyć. W następnym filmie skoncentrujemy się na tym, jak można zaimplementować lepszą funkcję wyszukiwania w celu optymalizacji zapytań klientów.

Podsumowanie

W tym samouczku nauczyłeś się, jak zaimplementować funkcję integrującą produkt z koszykiem za pomocą interfejsu API OpenAI. Przeszedłeś przez istotne kroki i dostosowania, aby upewnić się, że sztuczna inteligencja działa optymalnie i reaguje na zapytania klientów.