Cześć wszystkim i serdecznie witajcie, tutaj znów Twój Stefan z PSD-Tutorials.de. Witam Was serdecznie w kolejnym wielkim kroku naszego ogromnego projektu druku, który już rozpoczynamy. Dzisiaj skupiamy się na czym? Widzicie to już z przodu: papier listowy, wydrukowany z obu stron. Można zakładać, że od czasu rewolucji cyfrowej takie papiery listowe praktycznie nie są używane, ale mylilibyście się, ponieważ materiały biurowe wciąż cieszą się dużym zainteresowaniem. Reprezentują one firmę i są oglądane przez każdego, z którym nawiązujemy kontakt pisemny. Może to mieć różne przyczyny, jak na przykład w naszym przykładzie zaproszenie na degustację wina, może to być również faktura, czy pismo z przypomnieniem, jeśli klient nie płaci, albo ogłoszenia produktowe bądź dzień otwarty... Oczywiście istnieje wiele powodów do wysłania listu, tak samo jak obecnie newsletterów. A teraz, kiedy już wiecie, co dokładnie będziemy projektować w tej lekcji, czas przejść do sedna.
Wybór papieru
Przechodząc do kolejnego pytania: czym będziemy projektować? Oczywiste, w InDesign CC. To jest jasne. A teraz następne ważne pytanie: Na czym będziemy projektować? I to dowiemy się teraz. Są to przecież papiery listowe. Zazwyczaj są one używane w formacie DIN-A4, dlatego ponownie zaglądamy na stronę naszego partnerskiego drukarni diedruckerei.de i sprawdzamy, co mają do powiedzenia na temat papieru listowego.
Na stronie głównej odnajdujemy odpowiednią zakładkę Papier listowy (1). Następnie pytają nas, jak kolorowy ma być nasz papier. Mamy dwustronny druk kolorowy, więc 4/4-kolorowy (2). „Nie ma bardziej kolorowego”, piszą. „Obie strony są drukowane całkowicie za pomocą 4 podstawowych kolorów CMYK”. Klikamy więc na to.
Teraz pytają nas o format. Wybraliśmy format DIN-A4: 21 cm szerokości, 29,7 cm wysokości (3). Zresztą: Jeśli zobaczycie takie wymiary, możecie zapamiętać, że zawsze najpierw podawana jest szerokość. Jeśli nie znajdziecie informacji „szerokość” czy „wysokość” i zamiast tego widzicie „210 mm” i „297 mm”, to wiecie: Pierwsza dana zawsze oznacza szerokość. Klikamy więc na to.
Teraz widzimy więcej informacji, które mogą być bardzo pomocne: „dwustronnie drukowana czterokolorowo”, „wiele wariantów papieru do wyboru” – i to jest naturalnie wyjątkowo interesujące dla nas, ponieważ wielkim wnioskiem z poprzednich lekcji było to, jak istotny wpływ ma wybór różnych rodzajów papieru na intensywność barw i sposób ich oddawania. Zauważyliście, że wybraliśmy dość tradycyjny i elegancki design, dlatego byłoby całkiem ciekawe, poza standardowym papierem offsetowym znany z biura, spróbować przejść na papier z recyklingu. Składa się on w 100% z makulatury i jest oznaczony niebieskim Aniołem jako znakiem ekologicznym. Co ciekawe, ten rodzaj papieru posiada delikatną, lekką strukturę. Oczywiście teraz, siedząc przy biurku, nie mamy pojęcia, jak to wygląda. I tutaj wchodzi w grę coś, co jest naprawdę interesujące i co niesamowicie nam pomaga: tzw. próbniki papieru.
Próbnik papieru
Tak to wygląda. Większość drukarni posiada takie próbniki papieru. Chętnie wysyłają je klientom, aby ci mogli ocenić jak jest w dotyku, gramaturę oraz opacalność, czyli przepuszczalność światła. Oczywiście w takich próbnikach papieru pokazywane są również różne techniki uszlachetniania.
Nasz papier z recyklingu wygląda więc tak. To jest teraz jedna strona z tego próbnika papieru. Widzicie tutaj również ten Niebieski Anioł jako znak ekologiczny, niestety na zdjęciu nie można tego zbyt dobrze dostrzec, ale ten papier ma delikatną strukturę, która dodaje mu ogólnego staroświeckiego charakteru. Dość interesujące w naszym przypadku, szczerze mówiąc. Pasuje doskonale, więc mogę tutaj jeszcze raz przełączyć się dalej.
Tutaj widzicie na przykład informacje. Zawsze możecie sprawdzić, co to za papier macie przed sobą i jakie możliwości uszlachetniania są dostępne. Dlatego gorąco polecam Wam: zerknijcie do Waszej drukarni lub do diedruckerei.de, czy innych drukarni online, aby zdobyć próbnik papieru. To jest bezcenne przy projektowaniu.
Co ciekawe, takie rzeczy dostajecie w takich pięknych pudełkach z próbnikami. Znajdziecie tam próbnik papieru i inne przykłady form, jak na przykład pleksiglas i różne inne materiały powierzchniowe, które wszystkie zostały umieszczone w takim pięknym pudełku. To jest ogromna wartość dodana dla każdego projektanta. A tutaj mały bonus na koniec: jako projektant dobrze jest, gdy ma się również trochę wiedzy z zakresu obróbki obrazu i fotografii, ponieważ często są to materiały robocze w komunikacji wizualnej. Aby uzyskać to dobrze naświetlone zdjęcie, po prostu wrzuciłem cały pakiet próbkowy do wanny. Dlaczego do wanny? Bardzo prosto – bierzecie wtedy aparat, zamocujecie lampę błyskową, robicie zdjęcie i otrzymujecie całkiem dobrze naświetlone zdjęcie. Tak prosto to jest. Nie potrzebujecie do tego studia czy coś takiego. Po prostu rzućcie to do wanny, naciśnijcie spust migawki – i gotowe to zdjęcie. Fajne, prawda?
Jeśli chcecie również otrzymać taką próbną paczkę, możemy sprawdzić, gdzie ją można dostać: Po prawej stronie w pasku bocznym znajdziecie "Nasze próbki produktów", gdzie możecie zamówić katalog, książkę z próbkami lub całą paczkę próbek.
Jeśli jeszcze tego nie zrobiliście - teraz możecie to zrobić bezpośrednio, jest to absolutna wartość dodana i wskazówka, która znacznie ułatwia projektowanie, ponieważ będziemy regularnie korzystać z tej papierowej paczki próbek w trakcie całego szkolenia.
Parametry druku i szablon listu
Przejrzymy teraz dokładniej parametry druku. W sekcji Szczegóły widzimy format danych z 2 mm marginesem. Chociaż standardowo przyjęło się 3 mm, tutaj wyraźnie jest używane cięcie o większej precyzji, więc 2 mm są wystarczające.
Ostateczny format to 210 mm x 297 mm. Tutaj mamy również podgląd, jeszcze raz plik z danymi lub szablony, ale my tego wszystkiego nie potrzebujemy, bo arkusz formatu DIN-A4 jest dosyć prosty do zastosowania.
Spójrzmy również tutaj: Widzimy ponownie margines 2 mm, który musimy ustawić. Dla oryginalnego rozmiaru obrazu minimalne 300 dpi, czcionki muszą być w całości osadzone lub skonwertowane na krzywe. To już zapisaliśmy w oknie eksportu z ostatniego szkolenia.
Tryb kolorów: PSO Uncoated ISO12647. Maksymalny udział koloru 300 procent - o tym jeszcze wspomnimy przy innych przykładach. Dla nas wystarczy na ten moment. Teraz otwieram moje InDesign.
Papier firmowy – rezultat i przygotowanie nowego dokumentu
Tutaj mamy jeszcze raz szablon, jaki już przygotowałem. Widzimy również dwa pola kolorów, które są używane, oraz dużo linii pomocniczych, ponieważ całość powinna być zgodna z normą DIN. Co to oznacza?
No cóż - trudno uwierzyć, ale nawet projektowanie papierów firmowych w Niemczech podlega normom. Obejrzymy to dokładniej zaraz po utworzeniu dokumentu.
Wybieram Plik>Nowy>Dokument... (1) Nie potrzebujemy Dwustronnej (2). Jeśli tutaj na dole aktywujecie funkcję podglądu (3), zobaczycie bezpośrednio, co się dzieje w tle. Możemy także pokazać Obszar przycinania i informacji, a następnie wybierzemy format DIN-A4 (4). Liczbę Kolumn jedna, to w porządku. Marginesy - tutaj będzie ciekawie.
Szybko sprawdźmy, co drukarnia mówi na ten temat: „ważne informacje o odległości co najmniej 4 mm od końcowego formatu”. Teraz wpisujemy te cztery milimetry (5) ... Jeśli aktywować funkcję łańcucha, zmieni to na wszystkich stronach. I jeszcze margines przycinania 2 mm (6), także tutaj użyjemy łańcucha. Teraz potwierdzę całość. To jest szablon, z którym teraz możemy pracować.
Zdefiniuj pola kolorów
Na początku definiujemy dwa kolory, które najlepiej charakteryzują wizerunek korporacyjny naszego winiarza. Dlatego przechodzę tutaj do pól kolorów i tworzę nowe pole koloru (1). Można teraz wprowadzić wartości CMYK. Można oczywiście spróbować ręcznie dopasować odpowiedni odcień koloru. Czasem nie jest to takie proste, ponieważ to, co widzicie na ekranie, nie jest równoznaczne z tym, co otrzymacie na końcu w druku. Dlatego zawodowi graficy sięgają po wachlarze kolorów lub książki próbek kolorów. Tam kolory są wydrukowane na określonych rodzajach papieru i zaprezentowane w różnych stopniach nasycenia. W profesjonalnym środowisku wewnątrz tych książek z próbkami kolorów szuka się odpowiedniej wartości i wprowadza się wprost tutaj, zamiast próbować zdefiniować je pasująco tutaj na pulpicie. Ja już zdefiniowałam kolory, jakie chcę mieć, najpierw jest Soft-Black (2) ... Dodaję to. A następnie inna wartość, nasz odcień ochry (3) ... Dodaj. Gotowe.
Teraz widzimy tu dwa nowe pola kolorów, z którymi możemy pracować.
Projektowanie listu zgodnie z DIN 5008
Co jeszcze potrzebujemy? Oczywiście chcemy zaprojektować list zgodny z normą DIN. Dlatego jeszcze raz przełączamy się na chwilę do przeglądarki i przechodzimy do Wikipedii, aby wpisać DIN 5008 (1).
Jest to norma obejmująca zasady pisania i projektowania. Znajdziemy tutaj w „Przykładach zalecenia” dwie wersje z wymiarami, a mianowicie wymiary listu służbowego w formie A (2) oraz w formie B (3). Różnica polega na tym, że Forma A definiuje pole adresowe podwyższone (czyli 32 mm poniżej górnej krawędzi obrazu) i Forma B z polem adresowym obniżonym, czyli 50 mm.
Potrzebujemy tego. To jest grafika SVG (1). Oznacza to, że wszystko, co tu widzisz, to wektory. Zapisujemy to na wszelki wypadek (2).
Problem z grafikami SVG polega na tym, że InDesign jakoś nie radzi sobie z SVG. Te dwa nie lubią się nawzajem. Po prostu przenoszę plik do Illustratora, zapisuję go jako plik AI, i wtedy InDesign sobie z tym radzi.
Przygotowany plik mogę po prostu wyciągnąć z mojej biblioteki (1). Sprawdzam, czy górne narożniki są dobrze umieszczone, nie na końcu, ale na końcowym formacie. Tutaj to siedzi. Spójrzmy jeszcze raz na prawe rogu, także tu się trzyma. Spojrzenie na dolne rogi, również tutaj trzyma, i na lewy również (2).
Teraz możemy również pracować z wartościami kierunkowymi, które ułatwią całą zabawę. Jeśli zastanawiasz się, dlaczego u ciebie to wszystko wygląda rozmyte, jakby to było sprzed 300 lat, mogę cię uspokoić: Kliknij prawym przyciskiem myszy na ten element, wybierz Wydajność wyświetlania i Wysoka jakość wyświetlania, a następnie renderowanie zostanie zoptymalizowane.
InDesign stosuje to ze względów wydajnościowych, aby podczas przewijania przez wiele stron, gdy umieściłeś tam duże obrazy, wydajność i haptika interfejsu programu nie ucierpiały. Ale możemy teraz to zrobić na tej jednej stronie.
Teraz zobacz, co widzimy: Widzimy wszystkie wskazówki, których potrzebujemy. Dość praktyczne, żeby być szczerym, bo mamy teraz wszystkie wskaźniki w naszym dokumencie w jednym miejscu. Blokuję ten poziom (1). Teraz można go łatwo włączać i wyłączać (2). Blokuję go tylko po to, abyśmy go nie przesunęli przypadkowo.
Najpierw podzielimy to na dwie części, czyli odseparujemy głowę od ciała. Brzmi trochę jak Herakles walczący z wielogłową Hydrą, ale nasza Hydra jest całkiem łagodna. Wyciągamy po prostu linijkę (1) i ustawiamy ją na 50 mm od góry (2). Tę granicę zdefiniowałem, ponieważ tam kończy się obszar głowy. Teraz mogę ukryć zakłócający element (3), i widzimy: To jest obszar, na którym będziemy się teraz poruszać podczas projektowania.
Rozmieszczanie pierwszych elementów projektu
Drugą rzeczą, którą zwykle robię, jest narysowanie linii pomocniczej dla połowy (1). Następnie wybieram narzędzie Prostokąt (2), klikam raz i ustalam 40 mm szerokości oraz 7 mm wysokości (3). Kolor pasuje. Przesuwam prostokąt aż do krawędzi górnej (4).
Mam na to prosty powód: gdy zostanie przycięte tutaj, może się zdarzyć, że nóż nie jest całkowicie precyzyjny, porusza się w obrębie tych 2 mm. Aby nie pojawił się biały pas przez tło, zawsze wyciąga się takie elementy aż do krawędzi.
Cały ten proces musię zrobić jeszcze raz. Dlatego zaznaczam obiekt, przytrzymuję teraz klawisz Alt, aby kursor zmienił się w podwójny kursor (1). I w ten sposób mogę utworzyć kopię. Jeśli przytrzymam także klawisz Shift, mogę poruszać się wzdłuż tej osi, nie zmieniając przypadkowo na przykład wysokości. Można to zrobić również w dół, ale jest to sztywne, praktycznie nie można tego przesuwać.
To dość wygodne: Alt i Shift, przesuwamy, puść, zmień kolor (2) – i mamy nasz mały podział na górną i dolną krawędź nagłówka listu.
Wprowadzenie logotypu, tekstu i hasła reklamowego
Co jeszcze potrzebujemy? Oczywiście w górnej części oczekuje się, że gdzieś tam będzie logo. Mamy do czynienia z winiarzem, więc musisz zwrócić uwagę na odpowiednią czcionkę.
Pokażę ci jeszcze raz oryginalną wersję, jak to tam wyglądało. Mamy tutaj tę czcionkę, w środku starożytny zamek i pod nim małe hasło reklamowe.
Tworzę więc pole tekstowe (1) o dowolnym rozmiarze. Wielkość czcionki ustawiam na 50 pkt wersalikami (2) i nadaję odpowiedni kolor (3). Tak więc piszemy „vino“, między nimi wklejam siedem spacji, następnie „vivir“. To oczywiście pochodzi z łaciny: „doświadczenie wina“. Jako czcionkę wybieramy Theano Didot (5).
Teraz spójrzcie na tę czcionkę. Być może coś w niej zauważysz?! Może ci to nawet wydać się znajome?! Otóż: Te bardzo delikatne linie i grube kreski, piękne półpauzy - wszyscy je znamy, przynajmniej w podobnej postaci…
Jeśli ktoś widział okładkę czasopisma Vogue, pozna: Aha, używają podobnej czcionki. Ma ona bardzo ponadczasowy, piękny, estetyczny charakter. Bardzo mi się podoba. I przy niej zostajemy.
Wtedy możemy po prostu kliknąć dwukrotnie na uchwyt, aby powiększyć pole tekstowe do rozmiaru, który jest konieczny. Przesuńmy je jeszcze trochę na środek.
A następnie dodaję grafikę, plik wektorowy, który mam z Fotolii. To zamek... Wkładam go i wyrównuję tak, aby znajdował się pośrodku między literami „O” i „V”. Ale chcę, żeby wieże zamku były wyraźnie wyżej nad całą wysokością dużych liter.
Sprawdźmy to. Zmieniam widok przyciskiem W-. Teraz ważne jest: Musimy jakoś znaleźć środek tutaj. Jeśli zmienię widok jeszcze raz, zobaczymy, że oto nasza oś środkowa, i tak naprawdę, aby być matematycznie na środku, powinienem wyrównać to w ten sposób. Ale to wygląda dość głupio, szczerze mówiąc. I jak często: Bardziej chodzi o optyczny środek niż o środek obliczeniowy, dlatego położę to wszystko z użyciem Shift i Strzałki w prawo. Teraz mamy środkową wieżę zamku na środku. To jest obraz, jaki chcę uzyskać, brama jest ładnie podzielona na pół. Tak ma być.
Jednak nie skończyliśmy jeszcze z naszym tradycyjnym charakterem, ponieważ chcemy to wszystko jeszcze bardziej podkreślić. Wziąłem zamek, który na pierwszy rzut oka może niekoniecznie sugerować wino. Można by raczej pomyśleć o winnych krzewach, winnych butelkach czy kieliszkach. Dlatego chciałem to jeszcze raz podkreślić, że tu chodzi naprawdę o wino.
Tworzę ponownie pole tekstowe, tym razem w czcionce Rage Italic. Bardzo, bardzo piękna czcionka. I piszemy: „Twój winniczkarz w Nadrenii od 1864 roku”. To jest właściwie to zdanie: „Istniejemy już naprawdę półtora wieku. Nie sprzedajemy win duchów piwnic, nie, sprzedajemy drogie, wyborne wino, szlachetne i wysokiej jakości.” Takie powinno być wizerunek, który chcemy przekazać. Tekst jest trochę za duży jak na mój gust, dlatego zmniejszam go do 11 pkt, wystarczy. Kolor ustawiam na nasze 90-procentowe czarne. Następnie zmniejszam także pole tekstowe i centruję je. Być może jeszcze odrobinę niżej.
Wszystko pięknie wyśrodkowane na osi środkowej. Można również spróbować wyśrodkować w lewo lub w prawo. Próbowałem wszystkich wariantów, ale najlepiej wyglądało dla mnie wycentrowane wyśrodkowanie.
Ustalanie dodatkowych linii pomocniczych
Teraz przechodzimy do sedna. Pracujemy z kilkoma liniami pomocniczymi. W tym celu ponownie włączam ten wspaniały szablon.
Teraz zawsze rysuję linię pomocniczą od góry i podaje odpowiednie wartości: Pole adresowe powinno zaczynać się od 55 mm, ale dodaję +2,5 (1). Widzicie, te pola potrafią także liczyć. Potem mamy 57,5 (2). Dokładnie tam zacznę rozszerzać pole adresowe.
Następną linię pomocniczą ustawiam na 90 mm (1), wtedy jesteśmy dokładnie tutaj na końcu strefy adresowej. Następnie kontynuujemy linią pomocniczą na 98,5 mm (2), gdzie zaczyna się treść listu.
Teraz dodajemy linie składania. Oczywiście przydatne, gdy ma się list i wie się dokładnie, gdzie go złożyć. Pierwsza linia pomocnicza znajduje się na 105 mm (1), a druga 105 mm dalej na 210 mm (2).
I oczywiście jest super fajnie, gdy ma się list i wie się dokładnie, jak włożyć go do dziurkacza, aby uzyskać ładne symetryczne dziurki we właściwym miejscu, aby można go było przechowywać w folderze. Dlatego rysujemy kolejną linię pomocniczą i umieszczamy ją na 148,5 mm (3) - to jest linia znacznika dziurkowania.
Teraz przechodzimy na drugą stronę. Rysuję więc linie pomocnicze z lewej strony. Pierwsza umieszczana jest na 25 mm (1), potem mamy lewe ograniczenie, gdzie zaczyna się list. Kolejnym etapem jest koniec listu. Ustawiamy to na 155 mm (2). Oznacza to, że w tym obszarze będziemy pisać list.
Kolejna linia pomocnicza przy 169 mm (3). To jest początek kolumny adnotacji, gdzie znajdą się dodatkowe informacje, takie jak numer telefonu, adres e-mail, itp.
Kończymy linią pomocniczą dla kolumny adnotacji, która znajduje się na 200 mm (4).
Wyłączam jeszcze raz szablon. Widzicie, linie pomocnicze są naprawdę zbawiennym dodatkiem. Możecie sobie wszystko sami przeanalizować. Wartości już dla was zdefiniowałem, więc nie musicie teraz długo wszystko sami obliczać.
Wygląda więc to tak. Trochę skomplikowane, mogłoby się zdawać, ale teraz jasno zdefiniowaliśmy, gdzie zaczynamy...
Pola adresowe
Tutaj przeciągam pole tekstowe (1), tak że precyzyjnie pasuje do linii pomocniczych. Teraz powinno się pisać czcionką firmową, którą idealnie użyjesz. W moim przypadku wybrałem bardzo szczególną czcionkę, która jest jakoś powiązana z Batmanem, mam wrażenie. Nosi ona nazwę Gotham – a konkretnie Gotham Light Regular (2).
Tutaj wprowadzam dane i używam 11 pt (3). Oczywiście jest to tylko przykład dla nas, ponieważ nie będzie to ostatecznie wydrukowane. Będzie to nasze puste pole tekstowe.
Kolejnym krokiem jest stworzenie pola tekstowego (1) na górze, które również przeciągam aż do środka. Tam umieszczamy teraz linię nadawcy. Robimy to w rozmiarze między 6 a 8 pt (2). Wybieram 8 pt oraz oczywiście Gotham Light Regular (3).
To, co zawsze mi się tutaj podoba, to praca z delikatnymi liniami. Wybieram narzędzie kreskujące (1) i rysuję linię, dokładnie w naszym odcieniu okru. Wystarczy 0,5 pt grubości (3). Trzeba uważać, aby nie było zbyt grube. Nie wolno także zbytnio to zrobić cienkie, bo może nie być widoczna potem na wydruku papierowym. Oczywiście linia musi być poniżej nadawcy – dostosowuję jeszcze jej szerokość.
Linia tematu
Kolejnym krokiem jest temat. Oddalam widok i szukam odpowiednich linii pomocniczych. Również tutaj rysuję linię o grubości 0,5 pt (1). Następnie tworzę duże pole tekstowe (2) tam, gdzie będzie linia tematu. Jest to tak naprawdę tylko wizualizacja dla Was, jak to mogłoby wyglądać. Na wydruku oczywiście niczego tam nie zobaczymy, ponieważ linia tematu zostanie wpisana na komputerze, gdy list będzie rzeczywiście przygotowywany. Ponownie korzystam z czcionki Gotham Light, tym razem jednak w rozmiarze 18 pt. Wszystko wielkimi literami (3).
Teraz kopiuję tę linię i tworzę jej kopię, w ten sam sposób, jak to już pokazywałem, czyli przytrzymując klawisz Alt- i Shift-. Oba linie przesuwam trochę niżej... Dolną także (4). Gotowe.
Tekst i dane kontaktowe
Teraz dodaję fikcyjny list. Nawiasem mówiąc, ciągle przełączam widok za pomocą klawisza W- - bardzo ważny skrót. Pole tekstowe (1) ustawiam na 122 mm (2) i przesuwam je w dół. Znowu używam czcionki Gotham Light (3) – "Szanowny Panie Kowalski", a następnie dodaję tekst zastępczy, abyśmy mieli pojęcie, jak to wygląda. 12 pt jest zbyt duże, dlatego wybieram 11 pt (4), wystarczą.
Pozostało nam tylko dodanie naszych danych kontaktowych, ponieważ co powinno być oczywiste w każdym liście firmowym? Jasne – nazwa firmy, adres, telefon, strona internetowa, e-mail, ewentualnie oddział lub dane konta. Takie informacje muszą być tam, ponieważ w jakiś sposób chce się nawiązać kontakt z nadawcą. To więc nasz kolejny krok.
Tworzę tu na górze pole tekstowe. Gotham Light Regular, z ustawionymi wielkimi literami, w odcieniu okru i rozmiarze 11 pt (1). Robię to z precyzją, ponieważ nie powinno się używać zbyt wielu różnych czcionek, ale też nie zbyt wielu rozmiarów czcionek. Trzeba zawsze mieć oko na to, z jakimi rozmiarami czcionek pracujemy. Tutaj zatem 11 pt.
Poniżej umieszczam dane kontaktowe. Postępuję tutaj właściwie i prosto: tworzę kopię, przesuwam ją w dół, przytrzymując klawisz Alt- i Shift-. Teraz dodaję Caps Lock i dwukrotnie przesuwam w dół – to jest odstęp, którego się trzymam.
Pole tekstowe powiększam. Kolor zmieniam na czarny, rozmiar ustawiam na 8,5 pt. Wielkie litery dezaktywuję (2).
Dobra, teraz mam czcionkę wielkości 8,5 pt. Myślę, że w polu nadawcy powinniśmy również użyć 8,5 pt, ponieważ wcześniej mieliśmy 8 pt.
Mamy tu teraz jedną przeznaczoną przestrzeń (1), ponieważ zmniejszyliśmy wcześniej pole tekstowe do odpowiedniego rozmiaru. Po podwójnym kliknięciu wszystko pasuje, musimy jedynie nieco przesunąć linię niżej i dostosować ją do szerokości (2).
Rysuję tutaj linię (1). Przytrzymując klawisz Shift-, będzie ona prosta. Następnie zwiększam ją do 0,5 pt (2). Znowu korzystamy z tego samego sposobu: z klawiszem Shift- przesuwam dwie kratki w dół (3).
Następnie kopiujemy obie linie, umieszczamy je przy linii i znowu przesuwamy dwie kratki w dół. Trzymając klawisz Shift-, jest to bardzo proste. Tutaj oczywiście zmieniamy tekst. Mamy też sklep winny, który chcemy promować. Zatem: "Godziny otwarcia sklepu winiarskiego". Pole tekstowe poniżej przesuwamy również o dwie kratki w dół. Wpisujemy tam "Poniedziałek do Piątku" i zmniejszamy jego rozmiar.
Dla godzin otwarcia przeciągam prostokąt (1), bez wypełnienia, ale z obrysem o grubości 0,5 pt. (2). W polu sterowania Obrysem ustawiam krawędź. Aktualnie jest ona na środku, chcę ją jednak umieścić wewnątrz (3).
Teraz biorę pole tekstowe, klikam raz. Skopiuję "Poniedziałek" z góry, aby nie musieć ponownie ustawiać czcionki. Tutaj wpisujemy "09:00" (1) i ustawiamy go jako wyśrodkowane (2). Teraz po zmianie tego ramienia graficznego na pole tekstowe, mogę po prostu kliknąć prawym przyciskiem myszy, aby otworzyć Opcje pola tekstowego (3).
Definiuję odstęp. Lewa 2 mm, prawa 2 mm (1). Otwórzmy funkcję Podgląd, wtedy zobaczycie, co się stanie: To są te ograniczenia tutaj, czyli 2 mm z lewej i 2 mm z prawej. Powiększmy jeszcze trochę pole tekstowe ...
Co jeszcze nie pasuje? To jest teraz dość wysoko, więc znowu używam Ctrl+B. Wybieram Wyrównanie w pionie na Wyśrodkowane (2), wtedy tekst pięknie wyskakuje na środek. Tak powinno wyglądać.
Z tego tworzymy kopię, więc znowu trzymamy naciśnięty klawisz Alt i przesuwamy w prawo. Wpisujemy tutaj: "18:00". I zmieniamy kolor obrysu na nasze Miękkie Czarne, czyli nasze czarne w 90% (1).
Z elementów robimy kolejną kopię za pomocą Alt i Shift. Pomocnicze linie pokazują nam, że jesteśmy symetryczni. I po prostu zmieniamy dane ...
Aktualny postęp
Tak to wszystko wygląda. Nie było tak trudno, prawda? Na pewno stworzyliśmy już duży klocek. Oczywiście również zostanie wydrukowany, list nie. Jest zbyt długi tekst, więc usunę trochę, aby nie przytłoczyć wzrokowo.
Wstawianie kolejnych elementów projektu
Co jeszcze nam brakuje? Musimy kontynuować pasek z góry na dół ... Nowy prostokąt, kliknięcie raz. Szerokość ustawiam na 40 mm, Wysokość na 20 mm. Ponownie pozycjonuję go przy linii cięcia czerwonej. Następnie kopiuje go - uważając, aby była symetryczna. Lewa powierzchnia znowu otrzymuje nasze Czarne.
Na dole potrzebujemy tylko dwóch informacji, mianowicie załącznika z rejestru handlowego i oczywiście dane konta. Wystarczy w takim przypadku przeciągnąć pole tekstowe, wybrać czcionkę, rozmiar czcionki 8 pt, kolor biały, inaczej nic nie jest widoczne ...
Teraz stosujemy mały trik: Usuwam cięcie na dole (1), aby móc pracować wyśrodkowanie. Zaznaczam przedni element i tylny element i wyśrodkowuję wszystko za pomocą panelu sterowania Wyrównać: Wyrównaj wzdłuż środka pionowego (2). Następnie przesuwam to z powrotem do cięcia.
Kopia pola tekstowego, którą przenoszę na bok. Po prostu kolejna odwrócona wariant kolorystyczny. I tam znajdzie się potwierdzenie z rejestru handlowego. To byłoby na tyle.
Zanim zapomnimy: Brakuje jeszcze znaków do otworów. Na linii pomocniczej 105 mm pojawia się pierwszy znak. Rysujemy linię o grubości 0,5 pt (1). Kopię tego i pozycjonujemy tutaj. Zmieniam kolor na nasze Czarne (2). Przenieśmy to jeszcze dalej do ostatniego znaku tutaj na dole przy 210 mm. Tutaj znowu zmieniam kolor na oker (3). Co uważam za fajny dodatek, to gdybyśmy po prostu nieco zmniejszyli długość znaków, może do 4 mm (4). Tak to by wyglądało. Także na górze.
Projektowanie odwrotnej strony
Kontynuujemy odwrotną stronę. Jest to dość szybkie do zrobienia. Otwieram panel Strony i dodaję nową stronę (1).
Pierwsza rzecz, którą potrzebujemy, to duże tło kolorowe. Rysujemy prostokąt i wypełniamy go.
Teraz biorę element z mojej biblioteki, który zakupiłem na Fotolii.
To, co mi teraz nie odpowiada, to to, że "Wino Premium Quality" jakoś nie jest całkowicie wyśrodkowane, chociaż jest właściwie wyrównane. Przekręcam je o -8°.
Dlaczego to się tak krzywo przesunęło? Jeśli tobie też się zdarzyło, to dlatego, że nie wybrałeś punktu odniesienia na środku (1). Cofam to za pomocą Ctrl+Z, wybieram środek i obracam o -8,5° (2). Teraz punkt odniesienia to środek, i teraz podoba mi się to znacznie bardziej.
Mała wskazówka w tym miejscu: Ten genialny znaczek jakości, który w jakiś sposób sugeruje jakość i to, że mamy do czynienia z segmentem premium, ma tendencję do trochę za nisko się zawieszać. Faktycznie nie jest dokładnie pośrodku, chociaż reakcyjnie rzecz biorąc jest dokładnie pośrodku. Znaczy to więc jest pośrodku, ale często dajemy się nabrać na złudzenie – formy pionowe są przez nas postrzegane jako większe niż te, które są ustawione poziomo.
Przygotowałem dla Was tutaj grafikę. Te dwie linie są dokładnie takie same długości. Trudno uwierzyć, ale tak faktycznie jest. Ta linia tu jest postrzegana jako odcinek znacznie dłuższy (1) niż ta tutaj (2). To jest coś, co musimy wziąć pod uwagę.
To samo powinniście obserwować przy układzie. Dobrze to widać tutaj. Geometryczne centrum znajduje się tutaj (1), ale tak naprawdę nie jest to środek, ponieważ pojawia się dokładnie ten efekt – optyczne centrum znajduje się nieco wyżej (2).
To oznacza, że gdy pracujemy nad naszym układem, byłoby dobrze, gdybyśmy umieścili ten pieczęć winowy nieco wyżej, aby bardziej odpowiadał optycznemu centrum niż matematycznemu, obliczeniowemu środkowi. Coś takiego często zdarza się w projektowaniu. Trzeba po prostu bardziej uwzględniać aspekt estetyczny i sprawdzać, jak to się prezentuje, niż robić wszystko zgodnie z obliczeniami.
Tutaj, na dole, umieszczamy jeszcze nasze logo. Po prostu je kopiuję ze szczytu. Więc Strg+C, raz skopiować, wkleić tutaj na dole. Usuwam spacje, wyśrodkowanie. 50 Pt jest oczywiście za duże na odwrocie, powinno nam wystarczyć około 30 Pt (1). Jeszcze trochę niżej przesuwam. Kopię tego, i tam wpisuję - bez wielkich liter i z 11 Pt (2) - "od 1864 roku". Nadal wyśrodkowanie, nieco więcej odstępu na dole. Wspaniały, piękny odwrotny bok. To naprawdę jest kwintesencja tych listów.
W ten sposób zapewni się, że poprzez eleganckie i wysokiej jakości naturalne kolory sugeruje się: To jest faktycznie segment premium, to jest jakość, to jest najwyższej jakości i wyśmienite, to, co tu oferujemy. Dokładnie ten wizerunek chcemy przekazać.
Wracamy do eksportu. Dlatego usuwamy pole tekstowe, także pole adresowe i temat, ponieważ jest on przydzielany indywidualnie.
Eksportowanie
Za pomocą Strg+E otwieramy okno Eksportuj. To oczywiście super, gdy pracuje się z skrótami klawiszowymi, wszystko przebiega szybciej.
Diedruckerei.de ISO uncoated (1), to już mieliśmy wcześniej ustawione. Eksportowanie... i mamy nasze piękne papier firmowy.
Przekazywanie danych drukowania do drukarni
Teraz idziemy do drukarni. Przewińmy dalej w dół. Możemy wybrać, jakie papier chcemy użyć. Dostępne są różne gramatury. Czym dokładnie jest gramatura? To wskaźnik grubości papieru. Listy są zwykle drukowane na gramaturze od 80 do 120 g/m² (1). Menu rozwijane obejmuje dokładnie ten zakres. Jeśli chcecie jednak wybrać Recykling Biały, tak jak my, to ostatecznie jesteśmy przy 80 g/m². Na przykład ulotki są raczej drukowane na 135 g/m², a wizytówki mogą mieć od 200 do 300 gramów.
Skąd w ogóle się bierze te wartości? To może być interesujące. Jeśli włożysz arkusz papieru formatu DIN-A4 na wagę, to wychodzi Ci 5 gramów. A ponieważ na jeden arkusz DIN-A4 przypada 16, które mieszczą się na arkuszu drukarskim o powierzchni jednego metra kwadratowego, wychodzi 5 razy 16 równa się 80 gram na metr kwadratowy. Tak łatwo można to obliczyć. Ważna jest także opalność, czyli przepuszczalność światła, na którą trzeba zwrócić uwagę, aby potem nic nie przeświecało.
W nakładzie potrzebujemy 1,000 sztuk (1). To dość praktyczne, można nawet określić przekłucie (2), ale to już mamy ustawione. Można także zdefiniować złożenie (3). Również możliwe są zaokrąglenia narożników (4). Najbardziej mi się podoba, promień 7 mm, coś takiego oczywiście przyciąga wzrok. Różnego rodzaju zaokrąglenia robią wrażenie, ale niestety w tym eleganckim celu nie jest to odpowiednie. Potem idziemy do zamawiania (5).
W koszyku jeszcze raz sprawdzamy wszystko, potem klikamy na Dalej, także w przypadku adresu dostawy kontynuujemy. Wybieramy wpłatę z góry, Dalej. I teraz schodzimy na dół. Jest tu także newsletter, który można wypróbować. I teraz przechodzimy do zakupu.
Tutaj możemy teraz przesłać dokument (1). Na dole przechodzimy do sprawdzania danych. Teraz wybieramy wszystko w jednym dokumencie (2). Można to również wyeksportować oddzielnie jako przednią i tylną stronę, a następnie wyświetlić je osobno tutaj, ale mamy wszystko w jednym dokumencie. Przesłaliśmy wszystkie dane, teraz przejdziemy do kończenia (3).
Otwieranie papieru listowego
Teraz nadszedł wreszcie ten czas. Listonosz był tutaj, przyniósł mi tę paczkę. Cztery kilogramy - zobaczmy, co w środku. Przedtem chciałbym wam jeszcze powiedzieć: Jest ogromna różnica między tym, co jest w środku, a tym, co teraz widzicie na swoim monitorze, ponieważ nie jest to papier w formacie DIN-A4. Wyciągnę tutaj stos, resztę odłożę na bok. Teraz przyjrzyjcie się temu. Papier listowy sprawia na pierwszy rzut oka wrażenie niezwykle schludnego. Wygląda czysto, krawędzie są wszystkie cudownie piękne, ostre mogę powiedzieć, trzeba nawet trochę uważać, żeby się nie skaleczyć.
Przyniosłem tu książeczkę z przykładowymi papierami. Mamy tutaj papier z recyklingu 80 gramów i jest taki sam jak nasz papier listowy. Papier ten ma wspaniałą właściwość nadawania nam struktury. O co mi chodzi? Ten papier ma bardzo delikatną fakturę, co nadaje mu bardzo staroświecki charakter. Oczywiście nie pasuje to wszędzie, ale do naszego winiarza z Nadrenii, który sprzedaje wino, pasuje jak ulał. Dlatego ten papier z recyklingu jest tutaj niesamowity. Zawsze sprawdzajcie, czy coś w rodzaju tego papieru z recyklingu pasuje do przykładów w książeczkach z papierami, w zależności od tego, czego potrzebujecie.
Teraz przyjrzyjmy się temu bliżej. Tutaj mamy dziury znacznikowe. Na dole nic nie jest wycięte, pamiętaliśmy o przycinaniu na wylot.
A teraz złoty moment, na który tak bardzo czekałem... obracam to raz dookoła.
To jest tył. A wygląda po prostu świetnie, prawda? Jeśli na to popatrzysz, to ma bardzo szlachetne wykończenie. Te kontrasty, ten złoto-brązowy kolor, który mamy, lub te właściwe barwy ziemi.
Teraz zwróćcie uwagę na ten efekt uboczny: Mamy tutaj dość małą opacność, czyli przejrzystość. I przez to pojawi się tutaj prawie rodzaj filigranu. Oczywiście nie jest to efekt, który włożyliśmy, nie, to jest od tylnej strony. I to jest dość fajny efekt, bo to delikatnie się tutaj przewija. Naprawdę fajne, można świetnie z tym pracować. Wystarczy napisać tekst albo wrzucić te papierówki do drukarki, wypełnić komputerowo, wydrukować, gotowe. I już ten wspaniały papier jest gotowy, by ruszyć w drogę. Powiedziałbym po prostu, że ma wykończenie, które bardzo mi się podoba. Jestem pod wrażeniem. I naprawdę polecam wam, pozwólcie to, co teraz widzieliście, i to otwieranie produktu, wpłynąć na wasze projekty, na wasze rozmieszczenie, inspirujcie się tym, ponieważ to naprawdę wspaniałe. Mam nadzieję, że mogłem wam pomóc, abyście poczuli, co się dzieje, kiedy wyniki druku przenosicie z komputera do świata fizycznego, kiedy jest naprawdę tworzone. Myślę, że mogliście trochę z tego wynieść.
Twój Stefan
