Efekt szkła dodaje elegancji i głębi Twojej typografii i wyglądowi. Jego przezroczystość i odbijające się światło nadają Twoim projektom nowoczesny i fascynujący wygląd. Czy to dla logotypów, nagłówków czy kreatywnych kompozycji - ten efekt na pewno przyciągnie uwagę. W tym samouczku pokażę Ci krok po kroku, jak w programie Photoshop stworzyć realistyczny efekt szkła, który może być stosowany zarówno dla tekstu, jak i elementów układu. Zaczynamy, aby ulepszyć Twoje projekty!
Pierwszy efekt szkła będzie wyglądał jak wycięty/wypływający z tła, tworzący jedność z tłem.
Drugi efekt szkła nie będzie łączył się z tłem, lecz będzie raczej nałożony i wizualnie matowy do lekko mlecznego.
Źródła obrazów w tym samouczku: archaeopteryx_stocks
1. Część: Tworzenie statycznego tekstu efektu szkła
Pierwszy tekst efektu szkła będzie lekko płynny, przypominający czyste szkło, delikatnie wycięty/wypływający z tła.
Krok 1: Utworzenie nowego dokumentu
Tworzę nowy dokument za pomocą Ctrl+N o rozmiarze 1600x1200 px. W zależności od rozmiaru dokumentu mogą zmieniać się ustawienia wypełnienia i filtrów.
Krok 2: Wybór obrazu tła
Optymalne jest wybranie dla tego efektu obrazu tła z detalami, aby złamanie przez szklaną czcionkę było widoczne. Nieodpowiednie są na przykład obrazy chmur. Wybieram obraz kwiatu, w którym widoczne są klarowne struktury kwiatu.
Krok 3: Umieszczenie tekstu
By uzyskać zaokrąglony efekt szkła, korzystne jest, aby wybrany font już zawierał zaokrąglenia. Piszę z 640-punktową czcionką literki PSD w kolorze czarnym na dokumencie.
Krok 4: Utworzenie warstwy macierzowej do symulacji światła z zniekształceniem
Klikam na warstwę tekstową z wciśniętym klawiszem Ctrl, aby zaznaczyć litery.
Wywołuję okno dialogowe Ulepszanie krawędzi za pomocą skrótu klawiszowego Ctrl+Alt+R. Ustawiam zaokrąglenie i miękką krawędź na około 15 pikseli każda. Zaokrąglenie jest istotne, ponieważ choć serify czcionki są ładnie zaokrąglone, to podział samej litery - czyli efekt army na czcionce - jest zbyt kanciasty. Miękka krawędź służy zmiękczeniu efektu przy przekształcaniu z filtrem szkła.
Tworzę nową warstwę za pomocą Ctrl+Shift+Alt+N i wypełniam ją kolorem białym. Najprościej wypełnić białym, jeśli ustawimy domyślne kolory w pasku narzędzi za pomocą skrótu klawiszowego D, a następnie kolor tła do wypełnienia za pomocą skrótu klawiszowego Ctrl+Backspace. Tylko obszar zaznaczony zostanie wypełniony na biało!
Za pomocą Ctrl+D odznaczam zaznaczenie. Tworzę nową warstwę, która znajduje się poniżej białej warstwy liter - za pomocą Ctrl i kliknięcia na Ikona nowej warstwy na panelu warstw zostanie automatycznie dodana nowa warstwa pod obecną warstwą! - i wypełniam ją kolorem czarnym. Jeśli domyślne kolory są ustawione w pasku narzędzi, wypełnienie kolorem pierwszoplanowym najłatwiej wykonuje się za pomocą Alt+Backspace.
Redukuję widoczne warstwy do jednej, zaznaczając je i wybierając skrót klawiszowy Ctrl+E. Ważne jest, aby pozostała warstwa była warstwą tła, ponieważ następny filtr potrzebuje macierzy jako warstwy tła. Jeśli macierz nie jest zredukowaną warstwą tła, efekt złamania przez filtr szkła nie powiedzie się tak, jakbyśmy chcieli. Za pomocą menu Warstwa>Nowa>Tło z warstwy zamieniam warstwę przeźroczystą na warstwę tła.
Następnie zapisuję dokument jako plik PSD o nazwie Macierz-01-Oryginalny.psd.
Krok 5: Zastosowanie filtru zniekształcenia szkła z macierzową strukturą
Jako pierwsze używam skrótu klawiszowego Alt+Z tyle razy, aż ponownie pokaże się moje pierwotne okno robocze. Mogę kontynuować pracę w bieżącym oknie roboczym. Korzystne jest usunięcie zbędnych warstw macierzowej struktury i zapisanie okna roboczego jako dokument PSD.
Następnie wybieram warstwę tła. Jeśli ta nie jest jeszcze obiektem inteligentnym, można ją przekonwertować na obiekt inteligentny poprzez kliknięcie prawym przyciskiem myszy w panelu warstw. Zaletą inteligentnych filtrów jest możliwość bezstratnej zmiany. Po konwersji warstwy na obiekt inteligentny, filtry można stosować jako inteligentne filtry.
Przez menu Filtr > Filtr zniekształcający > Szkło wywołuję filtr szkła. Wybieram Zniekształcenie na poziomie 20 i Wygładzanie na poziomie 15.
Ważne jest teraz, aby wprowadzić moją macierz jako wzorzec struktury. Robię to, wywołując menu Struktura > Wczytaj strukturę. W otwartym przeglądarce wybieram moją wcześniej zapisaną macierz w formacie PSD. Teraz podgląd pokazuje, jak zamiast liter tworzy się rozmazany efekt szkła.
Dotychczasowy efekt wygląda tak:
Krok 6: Ponowne aktywowanie warstwy tekstowej
Aktywuję czarną warstwę tekstową, którą utworzyłem na początku do utworzenia pliku PSD macierzy.
Korzystne jest konwertowanie warstwy tekstowej na Smart-Obiekt. Dzięki temu tekst sam w sobie pozostaje chroniony w oryginalnym Smart-Objekt (pliku PSB), podczas gdy dalsze edycje są prowadzone w sposób nieniszczący.
Krok 7: Tworzenie efektu tekstowego
W opcjach wypełnienia warstwy tekstowej mogę ustawić lekko spłaszczone krawędzie delikatnie otrawione z następującymi wartościami:
- Głębokość: 400 procent
- Rozmiar: 8 pikseli
- Rozmycie: 4 piksele
- Kąt: 120 stopni
- Wysokość: 30 stopni
- Tryb głębi: Mnożenie z 40% Przezroczystością i 70% Jasnością (B)
Metodę wypełnienia warstwy ustawiam na Mieszanie.
Ponieważ w tym samouczku często będzie mowa o Wartościach jasności, chciałbym krótko wyjaśnić, o co mi chodzi. Wybór koloru w Photoshopie najbardziej odpowiada modelowi HSB z trzema wartościami: Odcień (Hue), Nasycenie (Saturation) i Jasność (Brightness). Odcień (Hue) to prawy pasek koloru, Nasycenie (Saturation) można ustawić poprzez ruch w lewo i prawo w Wyborze kolorów, a Jasność (Brightness) poprzez ruch w górę i w dół. Gdy odwołuję się w tym samouczku do Wartości jasności, mam na myśli wyłącznie wartość B według modelu HSB, bez odniesienia do Odcienia ani Nasycenia.
Tryb głębi został ustawiony na 70% Jasność. Zgodnie z tym obraz w Wyborze kolorów wygląda następująco.
Dotychczasowy efekt wygląda tak:
Krok 8: Wykorzystanie filtra sztucznej folii
Aby jeszcze bardziej wzmocnić efekt, zastosuję filtr sztucznej folii. Najpierw konwertuję moją warstwę tekstową na Smart-Obiekt, aby dalsze zmiany w Opcjach wypełnienia itp. były możliwe bez utraty jakości.
W filtrze sztucznej folii Sztuczna folia wybieram najwyższe możliwe ustawienia regulatorów:
- Połysk: 20
- Szczegóły: 15
- Wygładzanie: 15
Efekt staje się teraz dużo bardziej szklany, podobnie jak w kulkach szklanych.
Krok 9: Ponowne zastosowanie filtra
Aby jeszcze bardziej podkreślić efekt, po prostu wybieram Ctrl+F do ponownego zastosowania ostatniego filtru.
W polu warstw widoczne są dwa razy filtry Sztuczna folia na Smart-Obiekcie, które teraz mogę indywidualnie zmieniać w razie potrzeby.
Krok 10: Cień wewnętrzny i Cień rzucany
Jako ostatni krok, mogę dodać mojej warstwie minimalny Cień wewnętrzny o jasności 85%, aby litery były delikatnie, wręcz ledwo zauważalnie, obramowane.
Wywołuję więc Opcje wypełnienia warstwy i ustalam jasność cienia poprzez Wybór koloru. Dodatkowo dokonuję następujących ustawień:
- Przeźroczystość: 70 procent
- Odległość: 1 piksel
- Rozmiar: 1 piksel
- półokrągła Kontur
Ponieważ cień wewnętrzny jest obliczany z jednej strony od kąta światła, muszę również stworzyć Cień rzucany, który spowoduje podobny efekt po przeciwnej stronie.
Ustawienia są takie same jak przy Cieniu wewnętrznym.
Krok 11: Wariacje
Efekt ten można łatwo zróżnicować. Na przykład w Opcjach wypełnienia do Smartfiltrow można wybrać różne tryby i zobaczyć, jak zmienia się efekt. Można także łatwo zduplikować warstwę tekstową i zmieszać ją w różnych trybach warstwowych.
Pozostaje mi także zawsze możliwość zastosowania dodatkowych filtrów do warstwy tekstowej. Daje mi to niemal nieskończone możliwości wariacji.
W tym przykładzie mógłbym sobie wyobrazić bardziej płynny przejście od tła do efektu szkła. Dlatego jeszcze raz wybieram litery tekstu za pomocą klawisza Ctrl i Klik na miniaturze warstwy, a następnie wywołuję okno dialogowe Udoskonalanie krawędzi. Wybór otrzymuje Abruzję i minimalne Wyostrzenie krawędzi, aby przejście od tekstu do tła było bardziej płynne.
Tworzę nową warstwę za pomocą skrótu Ctrl+Shift+Alt+N i wypełniam ją czarnym kolorem; przy włączonych Kolorach standardowych w pasku narzędziowym używam skrótu Alt+Backspace.
Odznaczam zaznaczenie za pomocą skrótu Ctrl+D. Teraz mogę po prostu przeciągnąć i upuścić istniejące Opcje wypełnienia oraz Smart Filtry z dotychczasowej warstwy tekstowej na moją nową warstwę. Opcje wypełnienia i Smart Filtry zostaną zduplikowane. Wyłączam w tym przypadku Cień i Cień wewnętrzny. Następnie mogę dezaktywować oryginalną warstwę tekstową i ustawić nową warstwę tekstową w trybie warstwy Mieszanie.
Moje końcowe efekty wyglądają miękko i płynnie. Tutaj dodatkowo jako małą wariację wybrałem technikę Płaski Cień i Wypukłość ustawioną na Wkreślanie twarde.
Niedogodnością tego efektu szkła jest to, że nie można już tak łatwo zmieniać położenia tekstu. Jeśli zmienię położenie, muszę również zmienić odpowiadającą mu matrycę. Istnieje jednak sposób, aby sprawić, że mój tekst efektu szkła będzie dynamiczny, dostosowując się do zmiany położenia tekstu w dowolnym momencie, aby załamać się światłem.
2. Część: Tworzenie dynamicznego tekstu efektu szkła
Dynamiczny tekst efektu szkła będzie miał tę specjalność, że mogę w każdej chwili zmieniać litery tekstowo i rozmiarowo, ale również przesuwać cały tekst w dokumencie. Załamanie światła pozostaje zawsze i automatycznie dopasowuje się do nowego tła.
Jako tekst przykładowy mój tekst nie będzie wyglądał już tak wycięty ze szkła jak w pierwszym przykładzie, ale coś bardziej matowego, mlecznego i nałożonego na tło. W tym samouczku znajdziesz dwa możliwe sposoby tworzenia różnych efektów tekstów ze szkła.
Krok 1: Tworzenie nowego dokumentu
Tworzę nowy dokument za pomocą skrótu Ctrl+N o wymiarach 1600x1200px. W zależności od rozmiaru dokumentu mogą być różne ustawienia w Opcjach wypełnienia i Filtrach.
Krok 2: Wybór obrazka tła
Wybieram również w tym przykładzie obrazek kwiatów, na którym można zobaczyć klarowne struktury kwiatu.
Krok 3: Umiejscowienie tekstu
Aby uzyskać efekt szklany zaokrąglony, warto, aby wybrana czcionka zawierała już zaokrąglenia. Piszę na dokumencie litery PSD za pomocą czcionki 640-punktowej w dowolnym kolorze.
Krok 4: Zmniejszanie wartości pola do 0 procent
Zmniejszam suwak pola do 0 procent. Różnica między Przezroczystością a Polem jest szczególnie widoczna w tym samouczku. Podczas gdy za pomocą Suwaka przeźroczystości można zmienić przezroczystość zawartości warstwy oraz Style warstw, za pomocą Suwaka pola można mówić wyłącznie o zawartości warstwy. Wybrane Style warstw (przez Opcje wypełnienia) pozostają widoczne.
Ponieważ jeszcze nie były użyte żadne Opcje wypełnienia, widok warstwy tekstowej został całkowicie ukryty.
Krok 5: Konfigurowanie efektu szkła
Z pomocą kilku Opcji wypełnienia uzyskuję efekt szklany moich liter. Ważne: W zależności od rozmiaru dokumentu i liter muszę dostosować ustawienia w Opcjach wypełnienia.
Cień:
Cień otrzymuje jasność 45% z następującymi ustawieniami:
- Metoda wypełnienia: Mnożenie
- 60 procent Przezroczystości
- Odstęp: 12 pikseli
- Rozmiar: 10 pikseli
- kontur półokrągły, wygładzony
Efekt Cienia:
Cień wewnętrzny:
Cień wewnętrzny otrzymuje jasność 90% z następującymi ustawieniami:
- Metoda wypełnienia: Mnożenie
- 85 procent Przezroczystości
- Odstęp: 15 pikseli
- Podwajanie wypełnienia: 30 procent
- Rozmiar: 57 pikseli
- kontur liniowy, wygładzony
Poświata na zewnątrz:
Poświata na zewnątrz otrzymuje jasność 20% z następującymi ustawieniami:
- Metoda wypełniania Mnożenie ujemne
- Przezroczystość: 60 procent
- Rozmiar 10 pikseli
- Półokrągła, wygładzona Kontur w obszarze 70%
Krawędź spłaszczona i w reliefie:
Krawędź spłaszczona wewnątrz jest ostro wyryta. Jako wariant można również użyć zaokrąglenia!
Należy wybrać następujące opcje:
- Głębokość: 100 procent
- Rozmiar: 20 pikseli
- Rozmycie: 8 pikseli
- Kąt 120 stopni
- Wysokość 70 stopni
- Tryb głębokości z 60%-ową Jasnością przy 40 procentach Przezroczystości
Dotychczasowy efekt z zastosowanymi ustawieniami:
Blask:
Blask otrzymuje 70%-ową Jasność z następującymi opcjami:
- Metoda wypełniania Rozjaśnianie
- Przezroczystość: 40 procent
- Kąt 100 stopni - Odległość 100 pikseli
- Rozmiar 100 pikseli
- Linearny, wygładzony Kontur
Gotowa jest litera w stylu szklanym. Z różnymi Opcjami wypełnienia mogę dostosować efekt szklany również bardzo indywidualnie.
Świadomie pracowałem z odcieniami szarości w stylach warstw, dzięki czemu tekst szklany można łatwo zastosować na innych tłach bez konieczności dostosowywania koloru do nowego tła obrazu w opcjach wypełnienia. Metoda wypełniania Rozjaśnianie w obszarze Blask zapewnia odpowiednią kolorystykę!
Krok 6: Utwórz warstwę macierzystą do załamania światła z zniekształceniami
Warstwę z tekstem duplikuję za pomocą skrótu klawiszowego Ctrl+J. Przy użyciu klawisza Ctrl i kliknięcia na Symbole nowej warstwy w Panelu warstw tworzę nową warstwę znajdującą się poniżej zduplikowanej warstwy tekstu. Wypełniam tę warstwę odcieniem szarości o jasności 60%.
Wszytkie opcje wypełnienia oprócz Cienia wewnętrznego są dezaktywowane w warstwie tekstowej. Cień wewnętrzny edytuję dalej w Opcjach wypełnienia. Tam zmniejszam wartość jasności mojego szarego na wartość około 50%, aby cień wewnętrzny był nieco intensywniejszy.
Zaznaczam wszystkie warstwy i redukuję je do jednej za pomocą skrótu klawiszowego Ctrl+E. Ważne jest, że po zredukowaniu do jednej warstwy ta jest uznawana za warstwę tła, ponieważ następne zniekształcenie poprzez filtr szkła wymaga istnienia macierzystej warstwy jako warstwy tła. Jeśli macierzowa warstwa nie jest zredukowana do warstwy tła, to załamanie światła za pomocą filtru szkła nie uda się tak jak zamierzono. Poprzez menu Warstwa>Nowa>Tło z warstwy mogę zamienić warstwę przezroczystą w warstwę tła.
Macierz jest utworzona. Teraz zapisuję dokument jako plik PSD o nazwie matrix-02-original.psd.
Krok 7: Zastosuj filtr szkła z układem macierzowym
Wracam do stanu mojej pierwotnej edycji przed utworzeniem macierzy za pomocą skrótu klawiszowego Ctrl+Alt+Z. Na początku duplikuję za pomocą Ctrl+J moje zdjęcie tła.
Otwieram duplikat i wybieram filtr zniekształcenia Szkło. Jako Strukturę wybieram swoją warstwę macierzową.
Oprócz kontrolerów mogę dowolnie dostosować efekt zniekształcenia. Wybieram:
- Zniekształcenie: 18
- Wygładzanie: 12
Potwierdzam klikając OK. Dokładnie w miejscu, gdzie znajduje się mój tekst, teraz tekst jest załamany. Efekt szkła wydaje się niemal realistyczny dzięki złamaniu światła.
Aby efekt pokazał się tylko w obszarze tekstu i nie powstały załamane krawędzie, po prostu zaznaczam tekst za pomocą Ctrl i Kliknięcia na Miniaturę warstwy w Polu warstw i dodaję zaznaczenie do mojego filtru szkła jako Maskę filtra inteligentnego. Wtedy efekt zostanie dokładnie przycięty do tego obszaru, na który ma wpływać.
Gotowy jest efekt. Kto uważa, że droga przez macierz jest zbyt skomplikowana, może po prostu zastosować filtr Drgania. Efekt ten nie jest idealny, ale zbliża się do autentycznego załamania światła.
Chcąc teraz przesunąć mój tekst, zauważam, że załamanie światła na zduplikowanej warstwie tła nie porusza się razem. To irytujące, ponieważ teraz musiałbym ponownie dostosować nową macierz do ostatecznego umiejscowienia mojego tekstu.
Krok 8: Tworzenie standardowej macierzy
Najlepiej jest stworzyć standardową macierz dla tego efektu od samego początku, w której wszystkie możliwe umiejscowienia tekstu będą dobrze wyglądać.
Włączam ponownie mój macierz-02-original.psd, duplikuję tekst wielokrotnie i umieszczam duplikaty na podłożu w dokumencie. Mogę to zrobić najszybciej za pomocą stempla klonującego.
W tym przykładzie po prostu skopiowano tekst PSD. Można też po prostu namalować pewne struktury na macierzy pędzlem ciemnym, które zostaną później uwzględnione. W ten sposób można upewnić się, że po późniejszym odwróceniu szkła nie będą widoczne żadne znaki.
Następnie zapisuję dokument jako standardowy matrix-02.psd.
Krok 9: Wykonanie filtru szkła z użyciem standardowej macierzy
Ponieważ filtr zniekształcenia Szkło został zastosowany jako filtr inteligentny, otwieram go ponownie klikając dwukrotnie. W menu filtrów aktualizuję opcje struktury nowym plikiem macierzowym matrix-02-standard.psd.
Krok 10: Ponowne uporządkowanie struktury warstw
Mogę teraz usunąć maskę filtru inteligentnego. Ponieważ gdy tekst ma być przesunięty w dokumencie, maska jest zbyt statyczna. Warstwę z nowym efektem filtracji umieszczam na dole w panelu warstw. Powyżej znajduje się oryginalne tło.
Warstwę z efektem filtracji muszę jeszcze konwertować z przezroczystości na warstwę tła. Dzieje się to poprzez menu Warstwa>Nowa>Tło z warstwy.
Krok 11: Zastosowanie techniki wycinania
Efekt ze względu na nową strukturę warstw już nie jest widoczny. W następnym kroku przywrócimy efekt załamania światła na obrazie.
Otwieram opcje wypełniania mojej warstwy tekstowej i aktywuję silne wycięcie wśród zaawansowanych opcji wypełniania.
Teraz wszystkie przezroczystości w dokumencie, zaczynając od kształtu tekstu z warstwy tekstowej aż po tło, są wycięte. Jest to jak wycięcie w dokumencie, niezależnie od tego, ile warstw jest widocznych. Warstwy przezroczystości są dokładnie ukrywane w tym miejscu tekstu. Ponieważ warstwa tła nie zawiera przezroczystości, zastosowany filtr na tle zawsze jest widoczny w tym miejscu.
Tak więc mogę przesunąć mój tekst w dowolne miejsce, a efekt załamania światła pozostanie w literach. Zduplikowana warstwa tła zapewnia, że wszystkie inne obszary są wyświetlane bez efektu załamania światła.
Krok 12: Alternatywa dla wycinania: maska cięcia
Technika wycinania niestety nie jest tak znana i jest trochę statyczna w przypadku wariantów efektu. Jednak istnieje dobra alternatywa, bardziej znana w obszarach Photoshopa i bardziej elastyczna przy tworzeniu wariantów: zwykła maska cięcia.
Wracam do poprzedniego stanu klikając skrótem klawiszowym Ctrl+Alt+Z, aby odzyskać warstwę tła w postaci Obiektu inteligentnego z filtrem Szkło. Wyłączam wycięcie w opcjach wypełniania warstwy tekstowej. Warstwę załamania światła, czyli niedawno odzyskany Obiekt inteligentny, umieszczam powyżej warstwy tekstowej.
Klikając między warstwą tekstu a warstwą załamania światła w panelu warstw, tworzę maskę cięcia. To samo można osiągnąć za pomocą skrótu klawiszowego Ctrl+Alt+G .
Maska cięcia sprawia, że efekt załamania światła jest wyświetlany przycięty do warstwy tekstowej.
Efekt staje się widoczny, gdy ustawiam suwak płynności z 0 procent na 100 procent. Zaletą korzystania z maski cięcia jest to, że nie potrzebuję wtedy warstwy tła i teoretycznie mogę użyć warstwę również jako Obiekt inteligentny z filtrami inteligentnymi i możliwością elastycznej wariacji efektu.
Krok 13: Warianty
Warianty dla liter tekstu są łatwe do uzyskania poprzez zastosowanie innych czcionek oraz za pomocą opcji wypełniania.
Efekt załamania światła można w filtrze zniekształcenia Szkło zmieniać; coś podobnego można osiągnąć również z ustawieniem Prostopadłościanu. Dobrze sprawdzają się również Motaże lub Fale oceaniczne do tworzenia efektów załamania. Jeśli efekt załamania jest zbyt słaby, po prostu ponownie zastosuję filtr za pomocą Ctrl+F.
Ponieważ efekt został utworzony w opcjach wypełniania w sposób neutralny pod względem kolorów - głównie pracując z szarymi wartościami do obliczeń oraz z metodą Rozjaśnienia na podstawie kolorów w blasku -, można bardzo łatwo umieścić nowe tła pod tekstem. Konieczne jest wówczas dostosowanie macierzy w nowym tle poprzez filtr Szkło.
W tym przykładzie umieściłem nowe tło, zduplikowałem je. Duplikat jest również umieszczony jako maska cięcia na warstwę tekstową. Przytrzymując klawisz Alt, mogę przesunąć Obiekt inteligentny istniejącej warstwy załamania światła na moje nowe, zduplikowane tło. Tak szybko efekt zostaje dostosowany do innego tła.
Inne możliwości zmian polegają na delikatnym rozmywaniu lub wyostrzaniu załamania światła. Jest to szczególnie sensowne w przypadku standardowej macierzy, aby wygładzić twarde struktury w efekcie. Wystarczy wartość rozmycia 2 piksele.
Zamiast rozmycia, dobrze działa ostrzenie za pomocą filtru Wyostrzenie pasa. W Opcjach wypełniania filtra inteligentnego ustawiam metodę wypełniania na Mnożenie! W ten sposób uzyskuję trochę więcej ostrości i kontrastu w załamaniu, co sprawia, że efekt załamania światła staje się jeszcze bardziej realistyczny.
Na zakończenie ponownie obraz pierwotny z filtracją za pomocą pasma:
