Wildcardy w Linux: zrozumieć i stosować symbole zastępcze

Praca z plikami w Linux może być czasochłonna, szczególnie gdy chodzi o interakcję z dużymi zbiorami danych. W tym kontekście pomocne są dzikie karty lub znaki zastępcze, które pomagają w efektywniejszym i szybszym poruszaniu się oraz znajdowaniu plików. Ta instrukcja przedstawia różne rodzaje dzikich kart w Linuxie i wyjaśnia, jak możesz je stosować w terminalu.

Najważniejsze wnioski

• Dzikie karty to specjalne symbole, które reprezentują inne znaki i pomagają w precyzowaniu zapytań wyszukiwania.
• Najczęstsze znaki dzikich kart to gwiazdka (*), znak zapytania (?) i nawiasy kwadratowe ([]).
• Możesz łączyć dzikie karty, aby uzyskać dokładniejsze lub bardziej ogólne wyniki wyszukiwania.

Użycie dzikich kart w Linuxie

Dzikie karty i ich znaczenie

Dzikie karty to symbole używane w wierszu poleceń do wyboru grup plików lub konkretnych plików na podstawie ich nazw. Typowym przykładem w terminalu jest gwiazdka (*), która reprezentuje zero lub więcej znaków.

Wyświetl wszystkie pliki zaczynające się od danego znaku

Załóżmy, że chcesz wylistować wszystkie pliki, które zaczynają się od litery „S”. Możesz to zrobić za pomocą następującego polecenia:

ls S*

To polecenie wyświetli wszystkie pliki zaczynające się od litery "S", po których następują dowolne znaki.

Filtruj pliki o określonych rozszerzeniach

Jeśli chcesz na przykład wylistować wszystkie pliki, które kończą się na "A2", zrób to tak:

ls *A2

To polecenie wyświetli wszystkie pliki, które kończą się na „A2”, niezależnie od tego, czy mają rozszerzenie takie jak.txt lub.pdf.

Specyfikacja ciągów z użyciem znaków zastępczych

Czasami potrzebujesz bardziej szczegółowego zapytania. Powiedzmy, że chcesz tylko pliki, które zaczynają się od "SO". Polecenie, które to robi, wygląda następująco:

ls SO*

W tym przypadku „SO” jest połączone z dowolnymi innymi znakami, aby zwrócić przefiltrowaną listę plików.

Użycie znaku zapytania do wyszukiwania dzikich kart

Znak zapytania (?) reprezentuje dokładnie jeden znak. Szukając pliku takiego jak „TO”, możesz również wpisać:

ls T?

To polecenie znajdzie „TO”, jak również „TA”, „TB” itd., ponieważ znak zapytania reprezentuje odpowiednio jeden dowolny znak.

Wieloznaczne ciągi

Jeśli szukasz pliku, którego nazwa składa się z trzech znaków, z których dwa są nieznane, możesz użyć znaku zapytania dla tych nieznanych znaków:

ls???A3

To znajdzie pliki takie jak „P1A3”, „P2A3” i tak dalej.

Użycie nawiasów kwadratowych

Za pomocą nawiasów kwadratowych możesz wskazać zakresy lub konkretne znaki. Na przykład, aby wyświetlić tylko pliki, które zawierają „E”, „N” lub „O” w środku, możesz użyć następującego polecenia:

ls S[EN]*

System w tym przypadku w sposób explicytywny szuka plików, które zaczynają się od „S” i mają „E” lub „N” jako drugi znak.

Kombinacja dzikich kart

Kombinacja różnych dzikich kart może pomóc w jeszcze bardziej precyzyjnym wyszukiwaniu. Na przykład, aby wyświetlić wszystkie pliki, które zawierają liczbę między 1 a 3, polecenie wygląda tak:

ls *[1-3]*

W tym przypadku gwiazdka służy jako znak zastępczy dla dowolnych znaków, podczas gdy nawiasy określają liczbę między 1 a 3.

Filtruj konkretne znaki na początku lub końcu

Jeśli chcesz, aby lista plików wyświetlała tylko te, które zaczynają się od liczby między 0 a 9, możesz to zrobić w ten sposób:

ls [0-9]*

To pokaże ci wszystkie pliki, które zaczynają się od liczby.

Podsumowanie – Jak działają dzikie karty w Linuxie

Zrozumienie i implementacja dzikich kart w Linuxie jest kluczowe, aby efektywnie poruszać się w strukturze plików. Niezależnie od tego, czy szukasz konkretnych plików, czy chcesz filtrować grupy, znaki zastępcze umożliwiają ci precyzyjną pracę z terminalem. Znajomość różnych dzikich kart i ich kombinacji znacznie zwiększy twoją wydajność.