Profesjonalna fotografia modelek: Część 6 - Porady dotyczące kompozycji zdjęcia

Oto przegląd poszczególnych rozdziałów:

Część 1 - Fotografowanie "modelek"

Część 2 - Sensowny(!) sprzęt

Część 3 - Znalezienie odpowiednich modelek

Część 4 - Szukanie lokalizacji

Część 5 - Rozwinięcie pomysłów na zdjęcia

Część 6 - Porady dotyczące kompozycji zdjęć

Część 7 - Porady dotyczące stylizacji

Część 8 - Umiejętne oświetlenie modelek

Część 9 - Efektywna współpraca w zespole

Część 10 - Porady dotyczące pozowania

Na przykład, gdy włosy nie leżą prawidłowo, fotograf powinien to zauważyć i zauważyć. Jeśli tło na zdjęciu jest zbyt ciemne, fotograf powinien je rozjaśnić odpowiednio. Jeśli model wygląda na zdemotywowanego, fotograf powinien go zmotywować. Jeśli ubrania nie pasują kolorystycznie lub stylistycznie do lokalizacji, fotograf powinien wybrać inne miejsce lub zadbać o inne ubrania. I tak dalej...

Praca ze światłem ostrości i rozmyciem

Im mniejsze są aparaty amatorskie (czujnik), tym bardziej charakterystyczne jest rozmycie, które rozciąga się od przedniej części do tła. Czy wszystko wydaje się ostre, zależy więc nie tylko od otwarcia pierwszej przesłony, ale także od wielkości czujnika: Im większy czujnik, tym łatwiej tło, gdy ostrość zostanie ustawiona na modelu z przodu, rozejść się w rozmycie. To wyjaśnia, dlaczego zdjęcia z małych aparatów kompaktowych są zawsze ostre od przodu do tyłu (jeśli przez ostrość tutaj rozumiemy głębokość ostrości). Jednakże odległość między przednią a tylną częścią odgrywa również istotną rolę, ponieważ im dalsze tło jest od osoby, która jest fotografowana, tym bardziej rozmyte może być to przedstawione.

Bokeh jest szczególnie piękny, gdy pracuje się z obiektywami, które mają jak najwięcej listków przysłony (a tym samym niemal okrągłe otwarcie przysłony).

Rycina 6.1: Porównanie dwóch identycznych zdjęć, jedno wykonane z przysłoną 22, a drugie z przysłoną 2,8, pokazuje, jak dużą różnicę w efekcie obrazu mogą mieć różne ustawienia przysłony. Nikon D4 z obiektywem 2,8/70-200mm Nikkor przy ogniskowej 190mm. 1/100 sekundy, przysłona 22, ISO 100.



(Zdjęcie © 2013: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)



Rycina 6.2: To, że tylne włosy na pierwszym zdjęciu wydają się ciemniejsze, wynika z faktu, że na drugim zdjęciu udział (procentowy) dostępnego światła dzienne jest znacznie większy niż na pierwszym zdjęciu. Obie fotografie zostały sfotografowane tylko od przodu za pomocą błysku. Na pierwszym tutaj pokazanym zdjęciu mamy więc spadek światła. Na drugim zdjęciu światło dzienne w moim studiu zapewnia naturalne rozjaśnienie tylnej części włosów. Inaczej mówiąc: Tylko na drugim zdjęciu, wykonanym z przysłoną 2,8, światło dzienne ma znaczenie dla wyniku końcowego obrazu. Na pierwszym zdjęciu z przysłoną 22 udział światła dzienne jest prawie zerowy. Nikon D4 z obiektywem 2,8/70-200mm Nikkor przy ogniskowej 190mm. 1/100 sekundy, przysłona 2,8, ISO 100. (Zdjęcie © 2013: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)

W fotografii modelowej często wykorzystuje się grę z wyraźnością i rozmyciem, aby wyróżnić sfotografowaną osobę z (często uciążliwego) tła. Jeśli tło jest brzydkie, można je zrobić nierozpoznawalnym poprzez zastosowanie niewielkiej głębi ostrości (często zaledwie kilka centymetrów lub nawet milimetrów). Jeśli tło jest zbyt ostre i odwraca uwagę od modela, tło można również „rozmyć” w ten sam sposób. Celem zawsze jest skupienie uwagi widza na elementach obrazu, które fotograf uważa za istotne. W fotografii modelowej będą to zazwyczaj oczy, pod warunkiem, że twarz modela jest rozpoznawalna.

Rycina 6.3: Interesujące jest, że w portrecie istotne jest, czy na oczy została ustawiona ostrość. Całe zdjęcie może być rozmyte – o ile oczy (lub przynajmniej jedno z nich, to to, które jest bliżej aparatu) są ostre, obserwator uzna je za ostre. Jeśli natomiast całe zdjęcie jest ostre a tylko oczy modela są rozmyte, każdy powie, że zdjęcie jest nieostre. Nikon D4 z obiektywem 2,8/105mm Mikro Nikkor. 1/160 sekundy, przysłona 3,0, ISO 200.



(Zdjęcie © 2013: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)

Kolor czy Cz-B?

Zdjęcia w czerni i bieli zawsze są modne. Wydają się ponadczasowe. Odstąpienie od kolorów nie oznacza koniecznej ograniczenia; raczej w wielu przypadkach może to zwiększyć przekaz obrazu. Inne środki wyrazu, takie jak światło, formy i struktury, zyskują na znaczeniu przez pominięcie kolorów.

Rycina 6.4: Która wersja jest dla was lepsza? Do tytułu mojej nowej książki "Fotografia modeli" wybrałem prawą wersję w czerni i bieli (lub brązie i bieli). ("Fotografia modeli – Profesjonalna wiedza z zakresu fotografi piękności, mody i erotyki", Wydawnictwo mitp, 2013, 256 stron, z płytą DVD zawierającą ponad 8 gigabajtów materiału wideo: skomentowane filmy z realizacji moich sesji zdjęciowych).



(Zdjęcie © 2009: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)



Polecam ustawić aparat fotograficzny na tryb Czarno-Biały już podczas robienia zdjęć. Pozwoli to lepiej ocenić efekt na monitorze przy szybkim spojrzeniu. Fotografia Czarno-Biała nie oznacza tylko rezygnacji z koloru. Chodzi raczej o to, aby dostrzec motywy w czerni i bieli; fotograf, który opanuje tę sztukę, będzie w stanie odróżnić motywy nadające się do czerni i bieli od innych, które nic nie zyskują na pozbawieniu ich koloru.

Rycina 6.5: Zdjęcie, które w kolorze wyglądało również całkiem nieźle. Niemniej jednak wybrałem tutaj wersję czarno-białą. Nikon D3 z obiektywem 2,8/105mm Mikro Nikkor. 1/80 sekundy, przysłona 10, ISO 1600.



(Zdjęcie © 2011: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)

Uwaga

• Niektóre motywy dosłownie "krzyczą", żeby zostały sfotografowane w czarno-białym.

• Inne z kolei wyglądają zarówno w czarno-białym, jak i w kolorze równie dobrze.

• Istnieją jednak motywy, które lepiej nie być fotografowane w czarno-białym, ponieważ tracą na tym. Obowiązkiem fotografa jest ustalenie, do jakiej kategorii należy dany motyw, który akurat ma zostać sfotografowany.

Najlepiej nauczyć się "widzenia czarno-białego" poprzez fotografowanie wyłącznie w czarno-białym przez dłuższy okres czasu (na przykład przez pół roku).

Rycina 6.6: To zdjęcie Thomasa ma już 16 lat! Zdjęcie zostało wykonane wówczas na filmie SW T-Max 100 firmy Kodak. Nawet dzisiaj zdecydowałbym się na sfotografowanie tego ponadczasowego motywu wyłącznie w czarno-białym.



(Zdjęcie © 1998: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)

Rozsądne wykorzystanie rekwizytów

Uwielbiam rekwizyty! Ich użycie ma praktycznie same zalety (pomijając oczywistą wadę, że rekwizyty często kosztują pieniądze). Kilka wskazówek:

• Rekwizyty często zajmują ręce modeli. To pomaga im (szczególnie jeśli są niezaznajomieni) pozbyć się niepewności, ponieważ wielu początkujących nie wie często, co robić z rękoma.

• Rekwizyty pomagają modelom zrozumieć i zrealizować pomysł na zdjęcie.

• Rekwizyty sprawiają radość. Tworzenie sesji fotograficznej w sposób zabawowy jest gwarantem dobrej zabawy, co z kolei jest warunkiem koniecznym do uzyskania dobrych zdjęć.

• Rekwizyty częściowo wyznaczają pomysł na zdjęcie. Fotograf często nie musi już nie przejmować się pomysłem na zdjęcie, gdy używa wyrazistych rekwizytów. Na przykład kajdanki w fotografii erotycznej automatycznie wywołają historię w umyśle widza. To samo dotyczy kapelusza kowbojskiego i pistoletu, używanego przez dziecięce modele. Tutaj również temat "Dziki Zachód" jest natychmiast jasny dla widza.

• Rekwizyty są często jak wisienka na torcie. Albo jak sól w zupie: mały składnik o dużym działaniu!

Rycina 6.7: Nie tylko pod względem kolorystycznym, ta śmigłówka pasuje do motywu. Dla modeli jest dużo wygodniej, gdy mogą zajmować się swoimi rękami. Nikon D2X z 1,4/50mm Nikkor. 1/60 sekundy, przysłona 5,6, ISO 200.



(Zdjęcie © 2007: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)



Kiedy tylko zobaczycie fajne rekwizyty: zacznijcie korzystać! Z pewnością przyjdzie sesja, podczas której będziecie mogli ich użyć! Jeśli natomiast dokonujecie zakupu rekwizytów bezpośrednio przed sesjami, pozostawiacie najlepsze części i stwarzacie sobie niepotrzebny stres, gdy poszukujecie odpowiednich dodatków tuż przed ważną sesją. Więc: korzystajcie, gdy zobaczycie coś nietypowego!

Rycina 6.8: Nie tylko dzieci, również dorośli modele lubią przebierać się! Dobrze, że istnieją sklepy, które przez cały rok sprzedają artykuły karnawałowe. I dobrze, że istnieją platformy internetowe takie jak eBay, gdzie ci, którzy nie mieszkają w Düsseldorfie, Kolonii czy Moguncji, mogą również kupić artykuły karnawałowe. Nikon D3S z 2,8/105mm Mikro Nikkor. 1/160 sekundy, przysłona 4, ISO 500.



(Zdjęcie © 2010: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)



Istnieje kolejna zaleta korzystania z rekwizytów: Fotograf(-ka) już wcześniej myśli o sesji fotograficznej. Moim zdaniem jest to niemalże gwarancją, że zdjęcia będą (lepsze).

Obecnie, od wspomnianej sesji fotograficznej, temat "rekwizytów" jest jednym z codziennych zadań, które stawiam moim uczestnikom. I z sukcesem: Wyniki w tym temacie zawsze są znacznie lepsze niż w przypadku sesji, które są przeprowadzane bez przygotowania.



(Zdjęcie © 2009: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)

Zręcznie wykorzystywać obiektywy szerokokątne

Obiektywy szerokokątne nie służą wyłącznie do fotografowania krajobrazów. Mogą być także efektownie wykorzystane w fotografii modeli. Poprawnie użyte mogą nawet wydłużyć nogi modela. (Źle stosując, mogą zniekształcić twarz niestety.)

Decydujący jest kąt, pod jakim trzymana jest kamera. Jeśli fotografuje się w formacie pionowym od dołu do góry z niskiej perspektywy, nogi stojących modeli zostaną zniekształcone. To zniekształcenie wygląda jak wydłużenie; a jak modelka nie chciałaby mieć dłuższych nóg? Fotograf jest więc szczególnie popularny wśród modelek, które potrafią wydłużyć nogi.

Należy jednak uważać, aby to wydłużenie nie było zbyt ekstremalne. Im mniej zauważalne, tym lepiej! Aby osiągnąć ten efekt, konieczne są obiektywy szerokokątne. Im krótsza ogniskowa obiektywu, tym silniejsze jest zniekształcenie. Więc proszę ostrożnie zastosować! Szczególną uwagę należy przy tym zwrócić na stopy modela!

Ponieważ naturalnie są one bliżej obiektywu u stojącej modelki, co oznacza, że tutaj zniekształcenie jest szczególnie widoczne. Problem w tym, że każda modelka chce mieć piękne szczupłe długie nogi – ale nie ogromne stopy. Trzeba więc znaleźć kompromis.

Rycina 6.10: Tylko zorientowani fotografowie zauważą zniekształcenie nóg modelki spowodowane efektem szerokokątnym. Dopiero na drugi rzut oka zauważa się, że stopy również wyglądają większe niż zwykle ... Nikon D4 z obiektywem 2,8/24-70mm Nikkor. 1/200 sekundy, przysłona 22, ISO 100. Dla dramatycznej atmosfery świetlnej użyto tutaj Elinchrom Ranger Quadra RX Hybrid z głowicą błyskową.



(Zdjęcie © 2011: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)

Rycina 6.11: W formacie poziomym, przy leżących modelkach, uzyskuje się zniekształcenie, kierując nogi skośnie w jednym z dolnych dwóch rogów formatu kamery. Gdy kamera jest ponownie lekko nachylona do góry (gdy model leży lekko skośnie jak tutaj), efekt jest jeszcze bardziej wzmocniony. Nikon D3X z obiektywem 2,8/14-24mm Nikkor. 1/250 sekundy, przysłona 22, ISO 100.



(Zdjęcie © 2011: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)

Krój zdjęcia

Nie przywiązuję wagi do zasad fotograficznych i reguł kompozycji obrazu. Wolę tworzyć i fotografować „z wyczuciem”, intuicyjnie. Kiedyś przeczytałem w podręczniku fotograficznym, że portretów nie powinno się fotografować w przycięciu. Dlaczego tak właściwie?

Rycina 6.12: Liczy się efekt! Nie przejmuję się tym, co inni na ten temat mówią. Najważniejsze, że zdjęcie mi się podoba (i moim klientom podczas sesji zdjęciowych). Fotografia sprawia przyjemność tylko wtedy, gdy można być artystycznie wolnym. Wtedy można też być kreatywnym. Dlatego rób swoje! Nie przejmujcie się zbytnio tym, co inni mówią lub piszą o waszych zdjęciach. Nikon D3S z obiektywem 2,8/105mm Mikro Nikkor. 1/125 sekundy, przysłona 3,5, ISO 200.



(Zdjęcie © 2011: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)

Uwzględnij pierwszy plan

Zdjęcia zyskują głębię, gdy uwzględniają pierwszy plan, na przykład poprzez włączenie go. Chętnie korzystam w swoich sesjach modowych z gałązek w lesie lub wystających fragmentów muru lub mebli, aby umieścić je nieostrym w pierwszym planie (na bokach zdjęcia). W ten sposób wzrok widza jest kierowany na obiekt na zdjęciu jak przez tunel. Zdjęcia wydają się przez to znacznie bardziej trójwymiarowe.

Rycina 6.13: Tutaj użyłem mebli, aby stworzyć plastyczne wrażenie przestrzennej głębi. Nikon D3S z obiektywem 2,8/24-70mm Nikkor. 1/80 sekundy, przysłona 4, ISO 400 (zdjęcie z prawej strony). 1/125 sekundy, przysłona 4, ISO 2500 (zdjęcie z lewej strony).



(Zdjęcie © 2010: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)

Fotografowanie pod kątem

Niektóre zdjęcia wydają się dynamiczniejsze, gdy są lekko sfotografowane pod kątem. Należy jednak uważać, aby ustawienie kamery nie było zbyt pochyłe, ponieważ wtedy wygląda, jakby dane zdjęcie było przekrzywione. Moim zdaniem idealne nachylenia wahają się między około 10 a 20 stopni.

Rycina 6.14: Istnieją motywy, które dosłownie wymagają, aby zostały wykonane w idealnym ustawieniu. Inne natomiast zyskują, gdy się je lekko skosi. Wtedy wyglądają bardziej dynamicznie. Decyzję o nachyleniu aparatu i jego siłę uzależniam od mojego wewnętrznego uczucia. Po prostu spróbuj! Nikon D3S z obiektywem 2,8/24-70mm Nikkor. 1/250 sekundy, przysłona 4,5, ISO 1250.



(Zdjęcie © 2010: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)