Możecie dodawać hiperłącza do adresów e-mail. Zanim pokażę, jak to działa, jeszcze kilka wskazówek na ten temat. Osobiście nie jestem zwolennikiem tych linków e-mail. Lepsze są formularze. Jeśli klient poczty e-mail nie jest zainstalowany lub nie skonfigurowany dla bieżącego użytkownika, linki e-mail nie działają poprawnie. Ostatecznie musicie jednak sami zdecydować, czy chcecie używać linków e-mailowych czy formularzy. Szczegółowe informacje na temat formularzy będą dostępne w dalszej części tego cyklu.
Kliknięcie linku e-mailowego zazwyczaj powoduje otwarcie okna e-mailowego przez użytkownika.
Jednakże nie jest to gwarantowane. Użytkownik musi właściwie skonfigurować swoje ustawienia. Podsumowując: Rozwiązanie z linkiem e-mailowym nie jest idealne. Niemniej jednak czasami może być potrzebne. Poniżej znajduje się składnia:
<a href="mailto:kontakt@psd-tutorials.de">kontakt@psd-tutorials.de</a>
Jak widać, jest to początkowo klasyczne hiperłącze.
Jednak kluczowy jest to, co jest przypisane do atrybutu href. Cel odnośnika zawsze zaczyna się od mailto, po którym następuje dwukropek. Następnie podawany jest pożądany adres e-mailowy.
Przy odnośnikach e-mailowych powinniście zwracać uwagę na to, co wpisujecie jako tekst odnośnika. Najlepiej jest podać tam jeszcze raz adres e-mailowy. W ten sposób użytkownicy, którzy po kliknięciu hiperłącza nic nie zobaczą lub nie otworzy się klient poczty e-mailowej, mogą skopiować adres i przesłać Wam e-mail mimo to.
Gdy definiujecie linki e-mailowe, macie dodatkowe opcje oprócz podania adresata. Zwracajcie uwagę, że opisane tu rzeczy nie są standardem HTML, ale są w dużej mierze obsługiwane przez przeglądarki.
Możecie na przykład podać bezpośrednio odbiorcę kopiowanej wiadomości Cc.
<a href="mailto:kontakt@psd-tutorials.de?cc=info@psd-tutorials.de">kontakt@psd-tutorials.de</a>
Należy za adresem faktycznego odbiorcy dodać znak zapytania. Następnie należy wpisać cc i znak równości, a po nim adres, do którego ma być wysłana widoczna kopia e-maila. Możecie również użyć bcc zamiast cc. W tym przypadku podany adres zostanie przeniesiony do pola Bcc, a e-mail zostanie wysłany jako niewidoczna kopia na ten adres.
Jeśli chcecie podać predefiniowany temat, jest to również możliwe.
<a href="mailto:kontakt@psd-tutorials.de?subject=Post%20an%20PSD-Tutorials.de">kontakt@psd-tutorials.de</a>
Temat należy wpisać po subject. Aby to działało poprawnie, nie powinno się używać spacji w temacie ani należy maskować je specjalną sekwencją %20.
Jeśli chcecie, możecie również podać treść e-maila lub jej część. Do tego służy parametr body.
<a href="mailto:kontakt@psd-tutorials.de?body=Hallo%20PSD-Tutorials.de">kontakt@psd-tutorials.de</a>
Wtedy obowiązują te same zasady, które zostały opisane w kontekście atrybutu subject.
Oferowanie plików do pobrania
Jeśli chcecie oferować pliki do pobrania na swojej stronie internetowej, możecie to zrobić. (Prawne aspekty pozostawiam na boku). Jest to wykonalne w bardzo prosty sposób. Definiujecie hiperłącze i podajecie odpowiedni plik jako cel odnośnika.
<a href="buch.zip">Pobierz książkę</a>
W tym przypadku cel odnośnika to plik Zip. Po kliknięciu na hiperłącze, przeglądarka zazwyczaj zaproponuje okno pobierania lub pobierze plik bezpośrednio.
Można go wtedy pobrać. Ostatecznie jednak przeglądarki decydują, jak postąpić z podanymi plikami.
Przeglądarki zazwyczaj pokazują pliki PDF bezpośrednio po kliknięciu na odpowiedni link. W większości przypadków jest to w porządku. Jednakże czasami może się pojawić potrzeba udostępnienia plików PDF do pobrania. (Oczywiście użytkownicy mogą kliknąć prawym przyciskiem myszy na link i pobrać plik. Niemniej jednak nie należy zakładać, że wszyscy odwiedzający stronę internetową będą o tej możliwości wiedzieć).
W HTML5 faktycznie można oznaczać hiperłącza jako łącza do pobierania. Do tego służy atrybut download.
<a href="ebook.pdf" download>Pobierz</a>
Link z tym atrybutem będzie, zakładając, że przeglądarka go obsługuje, pobierać plik.
Domyślnie plik jest zapisywany pod tą samą nazwą, jaką ma w oryginalnej wersji. Zazwyczaj to również jest w porządku. Może się jednak zdarzyć, że chcecie nadać pobranemu plikowi inną nazwę. Jest to również możliwe. Ponownie używany jest atrybut download. Atrybutowi temu przypisuje się pożądaną nazwę jako wartość.
<a href="ebook.pdf" download="dk.pdf">Pobierz</a>
Jeśli przeglądarka obsługuje tę funkcję, podczas pobierania używa nazwy przypisanej do atrybutu download.
Określenie relacji logicznych
Atrybutem, który może być interesujący w kontekście definiowania hiperłączy, jest rel. Za pośrednictwem tego atrybutu można określić, w jakiej relacji logicznej znajduje się hiperłącze z docelowym adresem. Przeglądarki mogą wykorzystać tę informację, na przykład wyświetlając odpowiednie ikony podczas najechania myszką na linki. Jednak obecnie nie robią tego. Atrybut rel nie ma zatem żadnych widocznych skutków.
<a href="zwei.htm" rel="next">dalej</a>
Dostępne są następujące wartości atrybutu rel:
• alternate – Link do alternatywnej wersji dokumentu.
• author – Link do autora dokumentu.
• bookmark – Trwały link do dokumentu, który można wykorzystać jako zakładkę.
• help – Link do pliku pomocy.
• license – Link do informacji o prawach autorskich.
• next – Link do następnego dokumentu.
• nofollow – Określenie, że wyszukiwarki nie powinny śledzić tego linku.
• noreferrer – Przeglądarka nie wysyła nagłówka HTTP-Referrer.
• prefetch – Dokument powinien zostać wczytany do pamięci podręcznej.
• prev – Link do poprzedniego dokumentu.
• search – Link do narzędzia wyszukiwania dla dokumentu.
• tag – Słowo kluczowe opisujące dokument.
W ten sposób można bliżej opisać relację między adresem docelowym a hiperłączami.
