Fotografia ślubna część 05: Ceremonia (urząd stanu cywilnego/kościół)

Wstęp:

Wielu z was z pewnością było już gościem lub fotografem na ślubie w kręgu przyjaciół. Być może nigdy nie mieliście jeszcze okazji być obecnymi na tak uroczystym wydarzeniu. Bez względu na to, ile doświadczenia przynosicie, dzięki licznie obsłużonym ślubom w ciągu ostatnich lat - ja również nadal wiele się uczę - miałem już okazję doświadczyć wielu rzeczy i z pewnością mogę trochę pomóc, jeśli jeszcze nie wiecie, na co się piszecie.

W tym samouczku omówimy krótko ustawienia aparatu podczas ślubu, a także ogólne przygotowania przed ceremonią. Dodatkowo oddzieliłem ślub cywilny od ślubu kościelnego, ponieważ różnią się one trochę pod względem przebiegu. Oczywiście istnieją również inne ceremonie ślubne, ale chciałbym skupić się przede wszystkim na tych dwóch. Ponieważ jest teraz modne, chcę również napisać kilka słów na temat "Ślubu Wolnego".

Oto następująca struktura:

1. Ustawienia aparatu
2. Przed ceremonią
3. Ślub cywilny
4. Ślub kościelny
5. Ślub wolny
6. Życzenia i specjały
   
   
   
   

1. Ustawienia aparatu

W tym samouczku udokumentowałem ustawienia aparatu przy niektórych zdjęciach. Chciałbym także wspomnieć, że aparat - nie tylko podczas ślubów - steruję ręcznie. Oznacza to, że przysłonę, czas naświetlania oraz ISO ustalam sam. To sprawia, że przy odrobinie praktyki jest to jak najbardziej wykonalne, nawet w przypadku szybkich zmian i braku czasu na zmiany.

Jeśli para na przykład właśnie wychodzi z ciemnego kościoła w światło słoneczne, gdzie jest wita przez gości, muszę czasami szybko zmienić kilka wartości na aparacie. Nic nie stoi na przeszkodzie, abyście pracowali z automatycznym czasem przysłony. Po raz kolejny, ustalając pożądaną przysłonę, musicie dostosować tylko ISO do szybko zmieniających się warunków oświetleniowych. Za pomocą korekty ekspozycji (+/- symbol w waszym aparacie) możecie oczywiście dodatkowo wpłynąć na wynik, jeśli chcecie zrobić zdjęcia ogólnie jaśniejsze lub ciemniejsze.

Początkowo poleciłbym wam nawet, jeśli nie czujecie się całkowicie pewni w trybie manualnym, fotografowanie z automatycznym czasem przysłony. Dopiero gdy naprawdę nabierzecie wprawy i będziecie mogli doskonale kontrolować aparat we wszystkich położeniach, powinniście przejąć stery w swoje ręce. Często jest to też pragnienie i wyzwanie, aby móc wszystko ustawiać samemu!

Zanim opowiem wam teraz kilka rzeczy dotyczących ustawień aparatu, chcę jeszcze coś zaznaczyć: Każdy fotograf ma swój własny styl, swój gust i opracował oraz wewnętrznie zaakceptował swoje własne ustawienia aparatu. Jest wiele dróg prowadzących do celu, moim zdaniem. Jeśli rezultat jest odpowiedni, droga do niego może być również niewłaściwa. Jeden fotograf będzie przysięgał na fotografowanie w świetle dziennej, inny będzie używał cały czas lampy błyskowej.

Każdy fotograf ustawi swoje "progi bólu" inaczej, a istotnym czynnikiem jest również posiadan sprzęt. Dlatego mój gust i sposób podejścia są jedynie pomysłem do przekazania i nie powinny być uważane za niepodważalne. Powinno to stanowić punkt odniesienia, a nie normę. Proszę zdobyć własne doświadczenia w tym zakresie i samodzielnie przetestować możliwości. Jednak nigdy nie powinniście fotografować według szablonu.

Nawet jeśli po kilku ślubach stwierdzisz, że wszystko idzie dobrze i uzyskujesz "wartościowe" rezultaty, nie wybieraj jednego dnia tylko tych samych ustawień i nie popadaj w rutynę - to jest początek końca twojej kreatywności i pozbawi cię szansy na rozwijanie się. Celem powinno zawsze być doskonalenie siebie, wytyczanie nowych ścieżek, testowanie nowych możliwości.

Wasz aparat pozwala wam na szerokie pole działania dla realizacji waszych pomysłów, więc wykorzystajcie je. Nie tylko dzisiaj, kiedy jeszcze czujecie pęd do działania, ale także za 3-4 lata, kiedy sądzicie, że już wiecie wszystko lub przeczytaliście wszystko. Fotografia zawsze stwarza nowe możliwości i zachęca do ich wykorzystania!





W ciągu ostatnich lat uczestniczyłem w wielu warsztatach ślubnych i pochłonąłem dużo literatury. Właśnie wtedy zdałem sobie sprawę, jak bardzo różnią się opinie. Dotyczy to wszystkich punktów tutaj wymienionych. Począwszy od techniki, przez ustawienia aparatu, aż po obróbkę zdjęć. Tak więc nie potwierdziłbym każdej recenzji, którą przeczytałem, i zawsze kształtuje własne zdanie.

Pierwszy fotograf, u którego miałem okazję się uczyć, przekazał mi pewne wartości, które uważał za "decydujące". Testowałem je wystarczająco, uznałem za dobre lub zmodyfikowałem. Z kolei czytam w dobrej książce, której autor posiada taką samą technikę jak ja, i mogę tylko podziwiać jego ustawienia aparatu, ponieważ wykraczają one daleko poza moje progi bólu i moje osobiste doświadczenia. Tutaj również duże znaczenie mają praktyka i osobiste odczucia. Nie inaczej jak styl i kreatywność fotografa.

Chciałbym tutaj polecić trzy książki na temat fotografii ślubnej, które chętnie bym zarekomendował:

• Fotografia ślubna - Od zdjęcia spontanicznego do idealnego obrazu - autorstwa Nicole i Ralfa Obermannów (praca oparta na technice Nikon)

• Fotografia ślubna - Bezpiecznie i stylowo fotografować wyjątkowe chwile - autorstwa Kerry'ego Morgana

• 500 Poz - na fotografowanie par - autorstwa Michelle Perkins

Czasy naświetlania

Przez długi czas zastanawiałem się nad tą kwestią i zaznajomiłem się trochę z innymi książkami. Ponieważ to, co uważam za optymalne ustawienia dla siebie, nie musi być również wytyczną dla was. W tej kwestii nie chcę w pełni zgłębiać tematu czasu naświetlania, ale skupić się na dolnych granicach, które być może powinniście znać, gdy światła jest mało dostępne podczas ceremonii ślubnej i musicie/chcecie zrezygnować z lampy błyskowej.

Podczas moich poszukiwań natrafiłem więc w Internecie na regułę ogólną, która może nieco pokazać, co jest możliwe, i chciałbym ją tutaj przedstawić. Oczywiście zależy to od wielu czynników! Ta reguła głosi (bez stabilizacji obrazu), zmierzone na pełnej klatce:

Czas naświetlania = Odwrotność ogniskowej

Oznacza to, że dla obiektywu 50 mm najmniejszy czas naświetlania powinien wynosić 1/50 s. Dla obiektywu 200 mm - 1/200 s. Ta zasada dotyczy jednak tylko motywów, które się w ogóle nie poruszają lub poruszają się tylko minimalnie. Przy zmianie pierścienia nie zalecałbym więc testowania wartości granicznych. Ponadto ważne jest, jak stabilnie możecie trzymać aparat w ręku. Każde poruszenie aparatu odbije się na waszym zdjęciu w postaci rozmycia; im wyższa ogniskowa, tym bardziej to się odbije. Rzadko korzystam z czasu poniżej 1/125 s, niezależnie od używanego obiektywu. Przy lekkich ruchach pary (stojącej) zazwyczaj ustawiam czas naświetlania na 1/250 s lub krótszy.

Dzięki aktywnemu stabilizatorowi obrazu, według tej reguły, masz jeszcze większą swobodę, ale jestem ostrożny w swoich zaleceniach, ponieważ wówczas używając obiektywu 200 mm z 1/50 s będziesz bezpieczny ... Zgodnie z ustawieniami aparatu znanymi z lektury, często widzę zdjęcia szybkie obiektywy z ruchomymi motywami, wykonane na przykład z 1/30 s z obiektywem 50 mm. Dla mnie to próg, którego rzadko skutecznie sprawdziłem. Jakość stabilizatora obrazu z pewnością odgrywa tutaj swoją rolę.

Te ustawienia lepiej samodzielnie przetestować w różnych sytuacjach w spokoju lub gdy nie jest tak ważne uzyskanie doskonałych wyników jak podczas ślubu! W ogóle lepiej wybrać nieco krótszy czas naświetlania, jeśli nie jesteś pewien i uzyskać dodatkowe światło poprzez większą przysłonę lub wyższe ISO. Rozmyte zdjęcia ślubne z powodu drgań lub ruchu motywu są słabą alternatywą.

Oto przykład zbyt krótkich czasów naświetlania. Mały człowiek na murze podskakuje w górę i w dół. Nawet przy czasie 1/400 s wciąż pojawiło się rozmycie ruchu, którego prawdopodobnie trudno tu zauważyć, ale jest obecne.

Przysłona

Co oznacza przysłona, wiecie, ale krótko wyjaśnione:

• Duża przysłona (mała liczba przysłony, np. f/2,8) = dużo światła = mała głębia ostrości

• Mała przysłona (duża liczba przysłony, np. f/16) = mało światła = dużo głębi ostrości





Jeśli więc mamy mało światła w ciemnym kościele, wybieramy jak największą przysłonę. ALE uwaga. W zależności od ogniskowej i odległości od motywu musicie wziąć pod uwagę, że głębia ostrości może już nie spełniać waszych oczekiwań. Na przykład, jeśli stoicie blisko pary młodej i wybraliście f/2.8 (ostrzenie na pannę młodą), pan młody może być już zbyt rozmyty. Tutaj również dotyczy: zbieranie doświadczenia i w razie potrzeby zawsze działać ostrożnie. Lepiej więc wybrać nieco mniejszą przysłonę i uchwycić parę młodą, zachowując ją pięknie ostra, za to z wyższym ISO wprowadzając światło do obrazu.

Ponieważ znajduję się bardzo z boku pary młodej, widzicie silne rozmycie przy f/4,5, gdy ostrość skupiona jest na pannie młodej.

Z drugiej strony, rozmiar przysłony daje ogromną przestrzeń do kreatywności. Czasami to właśnie duża przysłona i mała głębia ostrości nadają zdjęciu niepowtarzalny charakter, którego możecie wspaniale użyć do swoich pomysłów! Nie zaszkodzi wspomnieć, że błędy obiektywu są najbardziej widoczne przy maksymalnej przysłonie (winietowanie, kontrast, ostrość). Wyjątki potwierdzają regułę.

ISO

W już wcześniejszym samouczku napisałem kilka słów o ISO i zachowaniu szumu. Kto już wystarczająco sprawdził i przetestował swoją technikę, szybko zorientuje się, na co może sobie pozwolić i w jakich obszarach nadal będzie mógł cieszyć się zdjęciami. Ja osobiście nie przekraczam ISO 2.500 w moim D3s/D4. To moja osobista granica, którą przekraczam tylko wtedy, gdy muszę fotografować bez lampy błyskowej np. w ciemnym kościele. Podczas ceremonii ślubnych rzadko fotografuję przy świetle dziennym. To jednak również kwestia gustu. W pozostałych sytuacjach omijam lampę błyskową, jeśli tylko mogę!

Generalnie mogę jednak powiedzieć, że ISO powinno być jak najniższe, aby jakość zdjęć nie ucierpiała. Na przykład jest bezsensowne wybieranie czasu 1/1600 s dla nieruchomych motywów lub małej przysłony, której w ogóle nie potrzebujecie, i to kosztem wysokiego ISO.

Jeśli potrzebujecie jak najwięcej światła w ciemnym pomieszczeniu, dostosowujcie więc przysłonę i czas naświetlania, ograniczając się do najjaśniejszego ustawienia dla danej sytuacji i dopiero wtedy podwyższajcie ISO.

Zdjęcie tylko z naturalnym światłem, ISO 2500.

Mierzenie ekspozycji

Pragnę również wspomnieć o pomiarze ekspozycji, który możecie ustawić w swoim aparacie, aby dokładnie zrealizował to, co macie na myśli. Macie do wyboru trzy ustawienia:

• Pomiar integralnej ekspozycji (środkowanie)

• Pomiar matrycowy (mocno wielopunktowy)

• Pomiar punktowy (pomiary jednopunktowe)

Aby wiedzieć, w jakiej sytuacji najlepiej korzystać z danej ustawienia, musicie wiedzieć, co dokładnie robi aparat w danym trybie i jak ekspozycja obrazu jest ustawiana.

Podczas pomiaru integralnego aparat mierzy warunki oświetleniowe na całym obrazie, ale obszar środkowy jest tu uwzględniany mniej. Podczas pomiaru matrycowego aparat mierzy światło w kilku punktach obrazu. Pomiar matrycowy jest chętnie wykorzystywany przez wielu fotografów ślubnych, ale w przypadku silnych różnic świetlnych ma również swoje trudności. Pomiar integralny i wielopunktowy jest zazwyczaj wystarczający.

Pomiar punktowy lub selektywny wykorzystuje do pomiaru ekspozycji tylko małą część obrazu (pomiar selektywny około 10%, pomiar punktowy poniżej 5%). Nadaje się więc do silnych różnic kontrastu i pomiaru małych obszarów obrazu.





To małe wprowadzenie do ustawień aparatu. Ponieważ istnieje już wiele poradników, które zajmują się podstawową wiedzą i ustawieniami, musi to wystarczyć na tym etapie, aby poradnik nie był zbyt długi.

2. Przed ceremonią zaślubin

Prawidłowy czas w prawidłowym miejscu!

Niezależnie od tego, czy urząd stanu cywilnego czy kościół, wasze okno czasowe przed ceremonią zaślubin nie powinno nigdy być za krótkie. Dla mnie to co najmniej pół godziny do trzech kwadransów przed. Jeśli mam daleką podróż, zdarza się mi czekać nawet ponad godzinę, zanim w ogóle znajdzie się coś do sfotografowania. Żaden fotograf na świecie nie może sobie pozwolić na spóźnienie na ślub. To moje absolutne scenariuszowy koszmar. Dotąd, na szczęście, nigdy się to nie zdarzyło i nawet długie korki samochodowe udawało mi się przezwyciężać bez stresu, dzięki wcześniejszemu przyjazdowi.

Muszę jednak wspomnieć, że nie naliczam opłaty za tę "przedczas", to nie jest obowiązek pary, aby płacić mi pół godziny przed faktycznym terminem ceremonii. To po prostu darmowy czas, który wykorzystuję na przygotowanie się i uchwycenie pierwszych wydarzeń. Oczywiście możecie zalecić parze, aby zacząć reportaż na czas i wynagrodzić wam za to.

I tu dochodzimy do punktu, co należy załatwić przed ceremonią zaślubin. Ma to na celu trochę zmniejszenie napięcia i nerwowości oraz pomoc w unikaniu stresu. Na początku byłam też zawsze bardzo zdenerwowana. To teraz przychodzi czas na część ceremonii ślubnej, w której musicie oczywiście wiedzieć, co robicie, i odpowiednio przygotować technikę.

Macie przy sobie wszystko, co opisałam w poradniku przygotowawczym. Akumulatory są naładowane, dostępne są wystarczające puste karty pamięci, a wasze obiektywy lśnią w słońcu. Wasze lampy błyskowe nałożone na aparat powinny mieć naładowane baterie. Ważne: Jeśli towarzyszyliście już parze wcześniej i potrzebowaliście lampy błyskowej, przed ceremonią wymieńcie baterie na nowe! Akcesoria, które potrzebuję do reportażu pary, zostawiam w samochodzie na czas ceremonii. Powinniście mieć przy sobie tylko to, co jest absolutnie niezbędne. Wasz kręgosłup wam za to podziękuje. Oczywiście nigdy nie zostawiam drogiego sprzętu w samochodzie.

Złapię tło

Mijn pierwszym zadaniem po przybyciu na miejsce jest zrobienie zdjęcia szerokokątnego budynku, niezależnie czy jest to ratusz, kościół, zamek ... Zawsze jest miło, gdy wasz reportaż zaczyna się od tego. Oczywiście zdarzają się wyjątki, nie zawsze urząd stanu cywilnego jest godny uwagi, przyznaję.

Nie zawsze ma się takie szczęście: tutaj lokalizacją ślubną było zamek Neuhaus w Paderborn

Zwiedzanie sali małżeńskiej/kościoła

Ponadto, po powitaniu pana młodego - jeśli już jest na miejscu - odbywa się zwiedzanie sali małżeńskiej/kościoła, aby zapoznać się z okolicznościami. Gdzie macie stanąć w trakcie ceremonii, gdzie macie najlepszy widok na parę i jak należy optimalnie ustawić aparat? Możecie to przetestować już teraz. Nie zaszkodzi zrobić kilku próbnych zdjęć, aby potem wiedzieć właściwe ustawienia aparatu i nie musieć dużo korygować podczas ceremonii.

Gdy już wybraliście miejsce dla siebie, zajrzyjcie na "kłopotliwe" elementy obrazu. W sali małżeńskiej często stoi wazon na stole lub inne dekoracje. Zanim okaże się, że przeszkadzają wam podczas fotografowania pary ślubnej, zmieńcie pozycję, albo - jeśli tylko z tego miejsca można to zrobić - kiedyś nawet przeozdobiłem stół za pomocą urzędnika stanu cywilnego! Ale zawsze przed ceremonią i możliwie delikatnie. Oczywiście nigdy bez uzgodnienia z urzędnikiem stanu cywilnego.

Tutaj może być naprawdę ciasno. Nie tylko dla gości nie było miejsca, także ja stałem bezpośrednio przy oknie.

Prawidłowa ogniskowa na ceremonię zaślubin

Dodatkowo sprawdzam, jaką ogniskową będę potrzebować na ceremonii zaślubin. Ważne jest, aby wszystko było widoczne na obrazie i pozostać jak najbardziej elastycznym. W kościele zazwyczaj wybieram - ze względu na większą odległość i dyskrecję - 70-200 mm. Pozwala mi to robić zdjęcia z dala od wydarzeń i pozostawać elastycznym dla zbliżenia pary. W urzędzie stanu cywilnego zazwyczaj fotografuję swoim obiektywem 24-70 mm. Często stoję bezpośrednio obok urzędnika stanu cywilnego i tylko stół stanowi dystans między mną a parą młodą.

Niektóre sale małżeńskie są naprawdę małe i jesteście może już tyłem do ściany, bez możliwości wywierania presji. Żeby podczas zgodzenia i wymiany obrączek, gdy oboje się podnosicie, móc uchwycić całą scenę, uważam, że ta ogniskowa jest idealna. 70-200 mm byłby tutaj często zbyt dobry. Ale szybko to zauważycie, rozejrząwszy się w sali małżeńskiej lub kościele. To w końcu kwestia gustu, waszego sposobu pracy i waszego asortymentu obiektywów.

Nawet w małych kaplicach może być ciasno!

Ponieważ zmiana obiektywu podczas ceremonii ślubnej jest tylko częściowo możliwa, wybierzcie odpowiednią ogniskową. Nigdy nie zmieniam obiektywu podczas ceremonii. Oczywiście, jeśli znacie dokładny przebieg ceremonii, możecie "po cichu" przesunąć się do tyłu i zmienić obiektyw. Jednak zazwyczaj podczas ceremonii jest tak cicho, że można by usłyszeć spadającą szpilkę...

Nie odważyłbym się ingerować w wydarzenia w tak uciążliwy sposób. Dlatego osobiście odradzam to. Jeśli to możliwe, lepiej użyjcie drugiego aparatu i przygotujcie je oba przed ceremonią, aby były gotowe do użycia. Już tylko ze względu na to, że w każdej chwili technika może wam zawieść!

Zazwyczaj będziecie mieli możliwość dyskretnego umieszczenia aparatu obok siebie tak, aby nie przeszkadzał, ale był łatwo dostępny. A w razie potrzeby możecie po prostu sięgnąć po drugi aparat z innym obiektywem, jeśli taka będzie wasza wola. Zawsze mam dwa aparaty gotowe do użycia i korzystam z nich na zmianę. Przynajmniej przed i po ceremonii, gdy chcę przejść od zdjęć grupowych do spontanicznych zdjęć gości bez ciągłego męczenia się z obiektywami. Podczas ceremonii w 90% korzystam tylko z jednego aparatu i odpowiednio jednego obiektywu. Jednak cały proces zależy od waszego własnego gustu.

Gdzie i w jakim stopniu będziecie mogli fotografować podczas ceremonii, powinniście omówić z urzędnikiem stanu cywilnego/duchownym; więcej na ten temat w kolejnych punktach.

Uchwycenie wydarzeń przygotowawczych

Po zaznaczeniu tych spraw wracam do wydarzeń i czekam na nowo przybywających gości, których fotografuję przy powitaniu pana młodego, gdy rozmawiają ze sobą, oraz oczywiście całą gorączkę przed przybyciem panny młodej. Na pewno będziecie mieli ku temu wystarczająco dużo okazji. Nigdy nie stójcie zgubieni w okolicy, zawsze szukajcie ciekawego motywu.

Nie jest to zwykłe zdjęcie, tylko pozowane... Pan młody z matką przed kościołem.





Inni fotografowie

Być może podczas wcześniejszej rozmowy zwróciliście się o informacje dotyczące innych osób obecnych podczas ceremonii. Ważny jest w tym przypadku operator filmowy, który zazwyczaj ma prawo działać tylko podczas ceremonii kościelnych. Filmowanie podczas ceremonii cywilnej jest praktycznie zawsze zabronione. Punkt dotyczący "operatora filmowego" omówię później w części dotyczącej "Ceremonii kościelnej". Ale być może są amatorzy fotografii w znajomym kręgu pary, którzy chcieliby również zrobić kilka zdjęć.

Generalnie zawsze mówię: Im więcej fotografów, tym lepiej. Byłoby szkoda, gdyby tego ogólnie wykluczyć. Dzięki temu można uchwycić różne motywy, a para po ślubie będzie miała wiele pięknych zdjęć do wyboru. JEDNAK: nie wolno mi być zatrzymywanym w pracy, a podczas ceremonii i w momentach, które nie powtarzają się, chcę zająć miejsce w pierwszym rzędzie i nie musieć odsuwać innych fotografów, aby zrobić swoje zdjęcia.

Jeśli para zezwala jednak na wykonywanie zdjęć podczas ceremonii przez inną osobę, ustalam jasno zasady wcześniej. Zdarzało się, że obok mnie stało 2-3 fotografów, a wymiana obrączek i sakramentalne "tak" odbywały się przy błysku fleszy. Tak być nie może!

Ciągle ktoś z nich biegł mi przez kadr lub stawał za parą w sposób zakłócający moje zdjęcia. Musicie stanowczo wyznaczyć swoje miejsce i w razie potrzeby powiedzieć "nie". Inni fotografowie zawsze są mile widziani, ale powinna panować atmosfera współpracy, a nie rywalizacji o najlepsze zdjęcie.

Fotografowanie podczas ceremonii

Zanim przejdziemy teraz do szczegółów dotyczących ceremonii ślubnej, chciałbym przedstawić bardzo istotny aspekt. Każdy fotograf z czasem znajdzie swój własny styl fotografowania ślubów. Co często jest pomijane, gdy po raz pierwszy towarzyszysz w ceremonii, to fakt, że najczęściej jesteście jedyną osobą, która "stanowi" lub działa przed parą. Szczególnie w urzędzie stanu cywilnego - gdy jesteście znacznie bliżej pary - niż w kościele.

Para jest zdenerwowana, atmosfera nasycona emocjami, jest niezwykle ekscytująco. Być może już popłynęły pierwsze łzy, a obecni ze zniecierpliwieniem oczekują rozpoczęcia ceremonii. Następuje cisza ... Podczas gdy urzędnik siedzi spokojnie i wypowiada pierwsze słowa, podczas robienia zdjęć nagle zauważycie, jak głośny jest dźwięk waszego aparatu. Błysk będzie wam wydawał się znacznie jaśniejszy niż zwykle, a jak tylko ruszycie się o kilka centymetrów, pierwsze spojrzenia zostaną zwrócone na was. Całe to wydarzenie stanowi bardzo intymny moment, który możecie dzielić z parą.

Tego rodzaju chwil nie można mieć dość dla fotografa ślubnego. Szczęście na wyciągnięcie ręki, a wy jesteście na pierwszym rzędzie!





Nie jestem w stanie podać wam recepty na to, ile zdjęć należy zrobić podczas ceremonii. Nie jestem w stanie wam naprawdę opisać tego momentu, musicie go sami przeżyć kilka razy i polegać na intuicji. Po prostu cieszcie się tym, bo to wspaniała część waszej pracy.

Jednak z powyższych powodów musicie działać niezwykle dyskretnie i starać się zachować możliwie największą ciszę. Wykonujcie tyle zdjęć, ile uznacie za konieczne, ale także róbcie przerwy i dajcie parze możliwość skupienia się na przemówieniu. Co jakiś czas zróbcie zdjęcie, a tylko podczas sakramentalnego "tak", wymiany obrączek i pocałunku wykonuję odpowiednio więcej zdjęć. Nigdy nie wtrącajcie się zbyt mocno w wydarzenia, zachowujcie spokój. Jeśli chcecie zmienić pozycję, to róbcie to powoli i cicho.

Wszystkie inne kwestie są teraz bardziej skoncentrowane na urzędzie stanu cywilnego lub kościele, dlatego omówię je w kolejnych punktach.

3. Ślub cywilny

Salon ślubny

Chętnie fotografuję wcześniej salon ślubny w całości, zanim zostanie zdobyty przez pierwszych gości. To nie zawsze szary pokój ratuszowy. Być może wasza para wybrała szczególne miejsce na swoją ceremonię ślubną w urzędzie i na przykład fotografujecie w zamku. Jeśli macie wystarczająco czasu, sfotografujcie kilka detali, zanim je zapomnicie później. Dekoracje w urzędzie i być może nawet przygotowaną poduszkę na obrączki czy rodzinny album genealogiczny, zanim wyjdziecie na zewnątrz, aby udokumentować przybycie gości, pana młodego i nadejście panny młodej.

jest





Oczywiście może się zdarzyć, że salon ślubny znajduje się nieco dalej od "miejsca spotkania" gości. W dużym ratuszu może znajdować się na wyższym piętrze, gdzie musicie jechać windą. W zależności od lokalizacji i dostępnego czasu musicie zdecydować, czy możecie wcześniej zobaczyć salon ślubny, nie przegapując czegoś ważnego. W takim przypadku być może zrezygnujecie i na wszelki wypadek pozostaniecie cały czas przy parze młodej.

Uwaga: Chociaż obecnie istnieją piękne miejsca na ceremonie ślubne w urzędzie, to jest też "masowa produkcja". Inaczej tego już nazwać nie mogę. W interwale 45 minut jedno wesele następuje po drugim, czasem nawet w kilku obok siebie salach. Zdarza się, że dwie grupy nagle się przenikają lub podczas zdjęcia grupowego już podjeżdża dorożka dla następnej panny młodej. Z czasem na pewno poznacie swoje miejsca ślubne, w przeciwnym razie możecie po prostu zapytać urzędnika, jak wygląda okno czasowe i kiedy zaczyna się kolejna ceremonia. Czasami lepiej jest poczekać z zdjęciem grupowym przed miejscem, dopóki nie zacznie się następna ceremonia. Wtedy znów znajdzie się chwila na oddech. 80 gości trzeba rozsądnie ustawiać!

Rozmowa z urzędnikiem

Zalecane (w zasadzie niezbędne) jest wymienienie kilku słów z urzędnikiem oprócz powitania. To nie tylko akt uprzejmości, zawsze na tym zyskujecie, gdy urzędnik wesprze was w waszej pracy. Chociaż jeszcze nie spotkałem urzędnika, który w jakiś sposób by mi przeszkodził w mojej pracy, jest po prostu uprzejme, gdy mówicie mu swoje preferowane miejsce i dostajecie na to jego aprobatę.

Nie jest również rzadkością, że podczas ceremonii towarzyszy wam śpiewaczka lub chór, wówczas musicie odpowiednio się ustawić, aby nie przeszkadzać sobie nawzajem. Uśmiech i otwarte słowo z pewnością was posuną naprzód, nawet jeśli w gruncie rzeczy chcecie tylko dobrze wykonać swoją pracę. Na tym etapie muszę pochwalić wszystkich urzędników, którzy mnie spotkali na moich ślubach w ciągu ostatnich lat.

Oblubienice

Nie zawsze występują świadkowie przy ceremonii ślubnej w urzędzie. Jednak w urzędach miejsca dla nich są zawsze już przewidziane. Zasiądą blisko pary i czasami nawet nieco skośnie obok. Tutaj też warto zwrócić uwagę, aby nie przeszkadzali wam i nie zasłaniali pary. Wówczas lepiej prosić ich już przed ceremonią, aby zachowali odrobinę dystansu. To w zasadzie nigdy nie jest problem, to są tylko kilka centymetrów, które pozwalają wam na więcej swobody. Podczas ceremonii kościelnej mogą stwarzać wam większe trudności; więcej na ten temat w następnym punkcie.

To jest standard: Świadkowie siedzą po prawej i lewej stronie pary. Macie dobry widok na najważniejszych wykonawców.

Panna młoda nadchodzi!

Nawet jeśli przebieg ceremonii w urzędzie jest bardzo klasyczny, panna młoda rzadko pojawia się na końcu. W dzisiejszych czasach w miejscach ceremonii urzędowej istnieje możliwość rzeczywistego wejścia panny młodej. Przebieg nie różni się zbytnio od tego w ceremonii kościelnej. W zwykłym "ratuszowym" weselu może być inaczej, czyli para może przyjąć gości wspólnie i razem udać się do sali ślubnej.

Zawsze pozostajecie przy nich, stanowią one główny punkt, pomijając zdjęcia gości i ujęcia szczegółowe. Skupiajcie się zawsze na parze. Macie dłuższą okazję w waszym reportażu, by bardziej skoncentrować się na każdym z nich, przed i po ceremonii lepiej zostawić zbyt dużo, niż za mało tak, aby skupić się na parze. I żadna panna młoda nigdy nie będzie się skarżyć, że ma za dużo zdjęć swojej osoby!

Jeśli przebieg jest "klasyczny", zazwyczaj goście i pan młody czekają na nią w sali ślubnej. Więc jesteście tutaj osobą szczególnie ważną, ponieważ jesteście w stanie ją jako pierwszą przyjąć i towarzyszyć. Być może możecie ją już sfotografować, gdy wysiada z auta, czasami może wjechać aż pod drzwi! Od teraz nie będziecie się oddalać od niej. Czy panna młoda przychodzi do sali ślubnej ze swoim ojcem czy z panem młodym, zawsze idźcie odpowiednio z wyprzedzeniem i fotografujcie ją, gdy zmierzają do sali ślubnej, a potem wchodzą.

Możecie nawet zrobić kilka szybszych kroków, aby mieć troszkę luzu i znowu zaczepić ją od nowa, gdy zbliżają się do was. Jeśli pan młody teraz widzi swoją przyszłą żonę po raz pierwszy, odpowiednio się ustalcie między nimi, abyście mogli uchwycić zarówno pannę młodą, jak i pana młodego na zdjęciu.

Po wykonaniu tego zadania szybko przechodzę dalej, aby móc uwiecznić powitanie pary młodej i ewentualne przekazanie przez ojca panny młodej. Dopiero gdy para siada, udaję się na wcześniej wybrane miejsce! Oprócz kilku wypadów będę tutaj cały czas czekać. Jak najbardziej dyskretnie i cicho. Fotografuję obecnie, lecz subtelnie. Nie za dużo, ale i nie za mało. O tym już wspomniałem. Tu potrzeba wyczucia.





W takich sytuacjach zdarza się, że można delikatnie poklepać kogoś po ramieniu, jeśli stoi wam na drodze, lub delikatnie odsunąć. Teraz wasza praca jest ważna. Nikt nie chce potem słyszeć, dlaczego nie udało się uwiecznić tego czy innego momentu. Jeśli jest bukiet ślubny, panna młoda odkłada go przed sobą na stół, być może macie czas, dopóki nie zrobi się cicho, aby odwrócić go w waszą stronę. To zawsze pomaga przy zdjęciach. Możecie na przykład sfotografować go na pierwszym planie podczas ceremonii ślubnej, a parę młodą pozostawić nieostro z tyłu. Jednak trzeba tutaj robić delikatne rozważenia, bo oczywiście nie zrobiłbym niczego, co zakłóciłoby ceremonię ślubną, tylko dlatego, że bukiet jest źle ułożony!

Ceremonia

Przebieg cywilnego ślubu jest zawsze podobny. Niektóre urzędy stanu cywilnego oferują większą przestrzeń dla indywidualizmu. Czasami będzie odtwarzana własna muzyka lub będzie śpiewak/chor, czasami zostaną uwzględnione życzenia pary na temat przemówienia ślubnego, a może sama ceremonia przekroczy standardowe 15-20 minut. Tu już doświadczyłem wielu wariantów. Od krótkiego ślubu w ratuszu, gdzie po 10 minutach wszystko było skończone, po wspaniałą atmosferę w zamku, gdzie chór i urzędnik cywilny zrobili z tego całą 45-minutową ceremonię. Dlatego wasza relacja również uchwyci więcej lub mniej emocji.

Urzędnik po powitaniu odczyta swoje osobiste przemówienie ślubne, które zazwyczaj pisze z dużym uczuciem, czasami odnosząc je bezpośrednio do pary. W tym momencie nie powinniście spuszczać pary z oczu i zawsze uchwycić odpowiedni moment na zdjęcie. Będą się na siebie patrzeć, uśmiechać, być może zdarzy się, że będą bardzo wzruszeni. Gdy para trzyma się za ręce, to również piękny detal, który warto uwiecznić.

Do "tak" jest jeszcze trochę czasu, więc teraz możecie w odpowiednim momencie cicho przejść przez salę i zmienić swoją perspektywę na parę młodą. Może zrobić zdjęcie z perspektywy gości na parę młodą. To może również wyglądać pięknie, gdy uchwycicie parę z boku, gdy się na siebie patrzą. Również gości lubię fotografować, ale również z dużą dyskrecją. Przede wszystkim nie można przegapić emocji rodzin pary młodej.

Chociaż udało mi się uchwycić idealny, emocjonalny moment u pana młodego, to niestety panna młoda zamknęła oczy!

"Tak"/Wymiana obrączek

Nadszedł wielki moment, na który wszyscy czekali. Gdzie "tak" jest oczywiście obowiązkowe, obrączek nie zawsze wymieniają. Jest to oczywiście piękne momenty do uwiecznienia fotograficznego, dlatego fajnie, gdy ma to miejsce. Wszyscy w sali staną się na "tak" pary i teraz możecie być bardziej aktywni! Robicie zdjęcia regularnie i eksperymentujecie z kompozycją obrazu. Staram się nie przemieszczać się za bardzo, ale raczej nachylać do przodu lub cofać, jeśli to konieczne. Tutaj również ważne jest wyczucie, aby uchwycić wszystko właściwie i złapać idealny moment.

Zazwyczaj to nie jest trudne, ponieważ wymiana obrączek często trwa wystarczająco długo, aby zrobić kilka zdjęć. Niestety pary nie zawsze czekają z pocałunkiem na "Go" urzędnika, więc spodziewajcie się tego. Niektóre pary całują się tylko krótko i pośpiesznie, gdy może akurat się tego nie spodziewacie. Moment przepadł! Jeśli publiczność lub urzędnik nie zwróci na to uwagi, to nie będą tego powtarzać. Więc śledźcie wydarzenia i bądźcie czujni. Pocałunek powinien trafić do albumu. Żeby później nikt nie wyskoczył, że zrobił ten moment tylko telefonem obok ciebie.

Śluby na zewnątrz zawsze są miłą odmianą. Jednak mogą stanowić wyzwanie szczególnie przy wysoko stojącym słońcu z silnymi kontrastami światła i cienia.

Na zakończenie

Po oficjalnym zawarciu małżeństwa przez naszą parę młodą, następuje formalny i biurokratyczny etap niemieckiego ślubu cywilnego, a wszystko zostaje "ubrane" w dokumenty. Po odczytaniu dokumentu o ślubie, para młoda i świadkowie składają na nim swoje podpisy. Następnie urzędnik cywilny także podpisuje dokument i wszystko jest zabezpieczone. Następnie może jeszcze przedstawić kilka słów podsumowania, przekazać księgę rodowodową rodziny i oczywiście pierwsze gratulacje dla pary, zanim ich wypuści. Wszystko to oczywiście musicie uchwycić na zdjęciach.





Potem akcja toczy się różnie. W zależności od okoliczności para może opuścić salę ślubną dopiero po ceremonii lub od razu przyjąć gratulacje. Jakikolwiek będzie dalszy przebieg i co dzieje się po ślubie, znajdziecie poniżej w tym samouczku.

4. Ślub kościelny

Chciałbym tu przedstawić klasyczny przebieg ślubu kościelnego. Oczywiście zawsze istnieją wyjątki, ale zbyt długo by mi zajęło, gdybym musiał tutaj omawiać każdy z osobna. Dlatego chciałbym bardziej ogólnie podejść do tematu. Proszę pamiętać, że nie będę powtarzał wszystkich informacji, które już przedstawiłem w poprzednim punkcie, aby poradnik nie stał się zbyt rozwlekły. Dlatego zalecam również zapoznanie się z informacjami na temat ceremonii ślubnej cywilnej.

Kościół

Tak jak w urzędzie stanu cywilnego, robię zdjęcie ogólne pustego kościoła, dekoracji, programów mszy i kilku szczegółów. Czasami na ołtarzu znajduje się także świeca ślubna. Wszystko to warto uwiecznić w reportażu. W tym celu zamieściłem kilka przykładowych zdjęć.

Następnie rozejrzałem się za odpowiednim miejscem do wykonania zdjęć, wybór obiektywu i testowe ujęcia wspominałem już w wstępie.

Tu już zaczyna się pierwszy ruch. Nie zawsze macie kościół tylko dla siebie.

Drugorzędni aktorzy / Wideograf

Tutaj również pojawia się kwestia współdziałania z innymi wykonawcami, z którymi trzeba się skonsultować. Na przykład z wokalistami, chórem lub wideografem. Szczególnie gdy dwóch wideografów śledzi wydarzenia z dwóch różnych kątów, mogą się nawzajem przeszkadzać. Nawet jeśli większość wideografów ma doświadczenie w dzieleniu przestrzeni w pierwszym rzędzie z fotografem, każdy dąży do perfekcji w swojej pracy, co może prowadzić do problemów. Możliwe jest, że jeden staje przed drugim obiektywem, co znacząco zakłóca pracę. Dlatego już na etapie rozmów z parą przed ślubem pytanie o wideografa jest konieczne, a jeśli to możliwe, zorganizować spotkanie z zespołem wideograficznym przed ceremonią. To nie jest obowiązkowe, ale niestety miałem już złe doświadczenia w tej kwestii, co odbiło się na moich nowożeńcach. Można uniknąć takich sytuacji poprzez wystarczającą komunikację. W razie potrzeby para młoda powinna wyznaczyć priorytet, a druga strona powinna się wówczas wycofać.

Miałem również sytuację, gdy para młoda nie poinformowała mnie o rezerwacji wideoteamu. Gdy wchodziłem do kościoła, po obu stronach pary młodej stały już dwa statywy, a ksiądz bardzo ograniczył naszą działalność. Wideograf bronił swojej pozycji łokciami podczas sesji, niejednokrotnie nie bacząc na mnie. Pracując wtedy z teleobiektywem, jesteście jednoznacznie na straconej pozycji. Możecie postąpić podobnie bądź ustąpicie w trakcie zdjęć. To nie było przyjemne doświadczenie, ale wiele się z niego nauczyłem i tego dnia zdołałem sprostać wyzwaniom. Nie życzę wam takiego przeżycia.

Niemniej jednak miałem również bardzo pozytywne doświadczenia z bardzo profesjonalnymi wideografami. Praca była idealna, nawet bez wcześniejszych ustaleń, dokładnie tak, jak powinno być. W naszej pracy się uzupełnialiśmy, ponieważ jest to całkowicie możliwe. Jeśli coś nie idzie zgodnie z planem, to zazwyczaj macie do czynienia z nieprofesjonalnym wideografem. Jeśli omówiliście wcześniej z parą młodą te sprawy, nie powinno być problemów. Nie chcę was straszyć, chcę jedynie uwzględnić wszystkie możliwe scenariusze, w tym niestety także złe doświadczenia, które musiałem przeżyć.

Nigdy nie zapominajcie o drobiazgach, które są ważne dla waszych zdjęć i powinny być uwzględnione w każdym reportażu.

Spotkanie z proboszczem / kościelnym

Podczas ślubów kościelnych nie zawsze jest oczywiste, że możecie swobodnie pracować. Doświadczyłem już wielu różnych sytuacji. Jak już opisywałem w poradniku przygotowawczym, powinniście wcześniej poinformować parę młodą, aby wyjasnili to z proboszczem podczas spotkania przedślubnego. Istnieją bowiem kościoły lub proboszczowie, którzy nie zezwalają na robienie zdjęć podczas ceremonii. Byłoby niezwykle irytujące dowiedzieć się o tym pięć minut przed. Nagle stajecie się tylko gościem, a wasza para młoda może być zmuszona zapłacić za godzinę pustki. Tak samo może być konieczność zrezygnowania z używania lampy błyskowej, fotografowania tylko z określonej pozycji - która nie zawsze jest korzystna - lub innych ograniczeń. Oto kilka przykładów, które również czasem mi się zdarzają:

• Macie do dyspozycji małą, ciemną kaplicę, która nie tylko jest ograniczona przestrzennie, ale również pod względem oświetlenia. Wyzwanie dla was i waszej techniki.

• Nie możecie wejść do tyłu kościoła. Jesteście zmuszeni fotografować parę „od tyłu” z perspektywy gości z głównego przejścia lub z boku. Nie jest to idealna perspektywa, musisz być pomysłowy i wykorzystać jak najlepiej sytuację.

• Jesteście związani z określonym miejscem, które może was ograniczać. Zwłaszcza jeśli świadkowie lub ministranci stoją wokół pary podczas wymawiania sakramentu. O tym będę mówił później.

Generalne zalecenie – powinnyście wykluczyć pewne sytuacje ze swojego reportażu, takie jak modlitwy i Eucharystia. Ja nie dokumentuję tego. Zazwyczaj proboszcz też dokładnie was poinformuje, co nie wolno fotografować; te punkty często są zaliczane do tego zakazu. Nawet jeśli nie podlegam żadnym ograniczeniom, wciąż je pomijam.

Żaden ślub kościelny nie jest taki sam, niestety każdy kościół ma swoje własne specyfiki jeśli chodzi o fotografowanie. Czasami słyszę: "Tak długo jak nie wgramolicie się na ołtarz", a czasami wymaga to długiej rozmowy wstępnej i podlegam różnym ograniczeniom. Teraz nie denerwuję się już tym, chociaż może to być kosztem mojej pary młodej. To po prostu nie do zmiany. Polecam Wam szanować te wytyczne w 100% i nie ignorować ich po prostu. Uwierzcie mi, ksiądz również zwróci Wam uwagę przed wszystkimi gośćmi, że to, co robicie, mu się nie podoba! Ponownie: Z uprzejmością dojdziecie daleko.

Przybycie i wejście panny młodej

Po zrobieniu kilku zdjęć gościom i powitaniom przez pana młodego, całe towarzystwo udaje się do kościoła. Jest to właściwy moment, aby czekać na zewnątrz na pannę młodą. Dokumentujecie jej wyjście i wszystko, co się wokół niej dzieje. Być może ksiądz osobiście ją przywita i poprowadzi do kościoła wraz z ministrantami. Następnie stanowią oni przód pochodu panny młodej.

Wreszcie panna młoda nadchodzi, trochę spóźniona, ale piękne ślubne auto to rekompensuje!

W większości przypadków pan młody będzie czekał na swoją przyszłą żonę na końcu środkowej alei, którą prawdopodobnie poprowadzi do ołtarza jej ojciec. Jak chcecie uwiecznić wejście, z pewnością zależy to także od gustu i możecie tutaj zaszaleć. Zazwyczaj ustawiam się na jednej z ławek całkiem z przodu, gdzie mam dobry widok na pana młodego. Dzięki temu podczas wejścia mogę z jednej strony uwiecznić pannę młodą, a z drugiej ich szczęśliwego pana młodego. Jednak szybko się stamtąd ruszam, aby z boku uwiecznić moment przekazania panny młodej od ojca panu młodemu i oczywiście ich wzajemne przywitania. To podkreśla emocje; zbliżcie się do sytuacji, aby uchwycić wszystko!

Najpierw z prawej, potem z lewej. Jesteście idealnie ustawieni.

Starajcie się odpowiednio ustawić, aby uwiecznić ich przywitanie w odpowiednim momencie.

Ustawienie podczas ceremonii

Podczas ceremonii staram się znaleźć stałe miejsce z najlepszym widokiem na parę. Czasem delikatnie przemieszczam się do środkowej alei podczas ceremonii (najlepiej wykorzystać pustą ławkę z tyłu, którą można prześliznąć się nie przeszkadzając) lub fotografuję gości, którzy uważnie śledzą ceremonię. Nie przegapcie też łez radości u członków rodziny i przyjaciół. W innych przypadkach poruszam się tylko wtedy, gdy sytuacja tego wymaga. Ważne jest, aby robić to przy dostatecznym czasie do sakramentu małżeństwa. Nie chcemy, aby nagle znowu biegnąć z powrotem na swoje miejsce w pośpiechu. Możecie to zrobić na początku lub po sakramencie. Idealne są również chwile, gdy chór/śpiewak jest aktywny. Poza tym fotografujcie z rozwagą i nie za dużo. Bądźcie dyskretni i autentycznie zaangażujcie się w tę intymną ceremonię.

Widok z środka na parę młodą.

Przebieg ceremonii

Kościelne śluby zazwyczaj trwają 45-60 minut. Decydują o tym różne czynniki, takie jak liczba zaśpiewanych piosenek, czy ma to miejsce w ramach bierzmowania czy chrztu, a także czy uczta stanowi część programu. Również sama ceremonia będzie się różnić w zależności od tego, czy to ślub katolicki czy ewangelicki. Oprócz samego nabożeństwa zostanie prawdopodobnie przeczytane przez krewnego jedno czy więcej fragmentów, a także zwykle po zawarciu małżeństwa następuje modlitwa wiernych. Powinniście to uwiecznić na zdjęciach.

Sakrament/ wymiana obrączek

Aby się nie powtarzać, wymienię tutaj tylko te aspekty, które różnią ślub kościelny od cywilnego. Do tego należy na przykład możliwość swobodnego uchwycenia Waszej pary młodej w tym ważnym momencie. Pewne czynniki mogą być dla Was zaskoczeniem, pomimo wcześniejszej rozmowy. Najgorszym scenariuszem jest sytuacja, gdy ksiądz stoi bardzo blisko pary młodej. Wtedy prosi ministranta o stanięcie obok niego, który po pobłogosławieniu obrączek nie oddala się z miejsca i przesłania Wam widok.

Ponadto po prawej i lewej stronie stoją świadkowie, którzy ustawiają się obok pary młodej. Wtedy nie macie już wolnej przestrzeni na uchwycenie pary, bez względu na obiektyw, jaki używacie i jak daleko jesteście. Wtedy pozostaje Wam jedynie przesunięcie się na środek, aby uwiecznić wydarzenia z tego miejsca. Wszystko to dzieje się tak szybko i czasami nieprzewidywalnie, że powinniście być przygotowani. Bezpośrednio ustawić się na środku nie wchodzi w grę, ponieważ na szczęście takie sytuacje są rzadkie i w większości przypadków znajdujecie się na najlepszym miejscu tuż przed parą młodą.

Ksiądz i świadkowie stoją przed/obok pary i dla Was robi się ciasno.





A teraz przykład! W jednym kościele, który regularnie odwiedzam, mam do czynienia z bardzo otwartym księdzem, który wprowadza do swojej liturgii zasadniczo bardzo miły pomysł. Niestety jest to pomysł, który za każdym razem wywołuje u mnie krople potu na czole. Krótko przed sakramentem prosi on wszystkie dzieci i młodzież obecne na ceremonii, aby podszedły bliżej, aby mogły "czuć ten moment trochę bardziej". Może to już wystarczyć jako mała uwaga, abyście mogli sobie to wyobrazić. Z dużym szczęściem czasami jest tylko kilkoro, raczej mniejszych dzieci na miejscu, które nie przeszkadzają. Ale mieliśmy też już momenty, kiedy w pierwszym rzędzie stało więcej nastolatków niż pozostałych gości w ławkach kościelnych! Takie sytuacje ksiądz niekoniecznie zdradzi przyszłej parze młodej podczas wcześniejszych rozmów i nie zawsze wywoła to zachwyt u nich.

Wokół ślubnych przysiąg, wymiany obrączek i pocałunku powinniście ponownie być pilni i udokumentować wszystko, co teraz się dzieje. Pamiętajcie, że zawsze należy mieć wystarczającą ilość materiału fotograficznego, aby później pokryć wszystkie istotne punkty. Istnieją czynniki, które mogą zepsuć wasze zdjęcia, więc dobrze mieć trochę wyboru. Na przykład zamknięte oczy, nagle obrót głowy itp. Podczas wymiany obrączek lubię podejść bliżej i sfotografować ręce w szczegółach. Jednakże powinniście także mieć zdjęcia, które uchwycą całe małżeństwo w tym momencie.

Podczas tego ślubu, proboszcz, ministranci i świadkowie nie pozostawili mi innego wyboru. Musiałam przejść do alejki. Na szczęście para się obróciła i miałam dobry widok.

Wyjście

Tak samo jak podczas wejścia, tutaj również będą różnice. Czasami proboszcz i ministranci wychodzą wcześniej, wtedy powinniście odpowiednio wyprzedzać albo fotografować parę z rzędu ławek. Jeśli para wychodzi sama z kościoła, to i tak macie wolne pole widzenia i możecie towarzyszyć im fotograficznie na całej drodze na zewnątrz. Często powstają bardzo piękne zdjęcia. Zresztą: chętnie zrobię także zdjęcie pary razem z proboszczem!

Czy to goście wychodzą najpierw z kościoła, czy para młoda, również może być zróżnicowane. W każdym przypadku powinniście stać już wcześniej przy wyjściu i powitać parę. Ważne jest, aby dostosować aparat do gwałtownie zmieniających się warunków oświetleniowych. Co dalej opiszę w części 6. tego poradnika.

5. Ceremonia ślubu cywilnego

Chciałabym wymienić krótko ceremonie ślubne cywilne, ponieważ ten poradnik staje się już bardzo długi. Aby tu mogło się różnić, z reguły obejmuje elementy obu wcześniej opisanych ceremonii. Teolog z pewnością przedstawia wam z góry, co będzie stanowiło składnik ceremonii ślubu cywilnego, czy będzie przysięga, czy będzie wymiana obrączek, czy też jest planowany szczególny przebieg ceremonii. Do tego należy np. praca z piaskiem lub kamieniami, która wymaga wkładu gości. Jest to w mojej opinii bardzo miła możliwość ukształtowania ceremonii ślubu cywilnego, które w dodatku można bardzo pięknie uwiecznić fotograficznie.

Oczywiście także to powinno zostać uwiecznione na zdjęciu. Kiedy świadkowie zbierają szklane kielichy z piaskiem albo kamienie z życzeniami gości, to daje wiele pięknych motywów.

Często również zapala się świecę.

Wszyscy theolodzy, których miałem okazję poznać podczas mojej pracy, są bardzo otwarci na waszą pracę. Często cieszą się również z otrzymania zdjęcia z ceremonii. Jeśli sami was o to nie zapytają, to zróbcie to sami, to z pewnością będzie dla was plusem!

Mowy ślubne są dopasowywane do życzeń pary młodej i zazwyczaj bardzo osobiste. Dlatego uważam, że ceremonie ślubne cywilne są również bardzo emocjonalne, jeśli są dobrze zrobione. Dajcie się trochę poruszyć tą emocjonalnością. Często para siedzi przy gościach, zwrócona w ich stronę, co pozwala na różne pozycje zdjęć oraz swobodny ogląd pary.

6. Życzenia i Specjały

Gratulacje dla was, udało wam się przejść ceremonię ślubną i teraz przechodzimy do kolejnego punktu. Przed wami jeszcze kilka specjalnych momentów, zanim przejdziemy do zdjęć grupowych w kolejnym poradniku. Oto kilka najważniejszych i najczęstszych wydarzeń, których nie możecie przegapić.

Życzenia

Życzenia powinniście uwiecznić ze wszystkich stron, a także uchwycić szczegóły. Szczególnie wtedy, gdy emocje się posilają. Zmieniajcie perspektywy, aby mieć raz pannę młodą, raz pana młodego na zdjęciu oraz pokazać bocznie twarze gości, gdy składają życzenia. Zmieńcie spokojnie swoje pozycje, aby później przekazać kolorowy bukiet zdjęć. W przypadku dużych zgromadzeń może to potrwać trochę długo. Mój rekord dokumentacji życzeń wynosił około godziny. Przed kościołem czekał cały klub karnawałowy oraz straż pożarna, a także około 120 gości.

Specjały po ceremonii

Na początku para młoda może mieć kilka kwiatowych dzieci; piękny moment, który należy uwiecznić. Również goście mogą stanąć w korytarzu, dmuchając banieczkami mydlanymi lub ofiarowując kwiaty. Jednak rzucanie ryżem staje się coraz rzadsze.

Do tego dochodzą różne "niespodzianki" dla pary, które przygotowali goście albo świadkowie. Ważne jest, aby wcześniej zająć odpowiednie stanowisko, aby móc uwiecznić je z każdej strony.

Są tam na przykład klasyki, takie jak wycinanie serc z materiału czy piłowanie drewna. Również białe gołębie często pojawiają się, które para wypuszcza razem w niebo. Jeśli przyjeżdża straż pożarna, zwykle czekają na was kolejne miłe niespodzianki. Musicie to uwiecznić! Być może będziecie mieli szczęście i straż pożarna pozwoli wam później włączyć się w reportaż z pary młodej!

Czasami para dostaje kolorowe balony, które wypuszczają w powietrze!





Chciałbym serdecznie podziękować za przeczytanie, wasze komentarze oraz oczywiście pozytywną i negatywną krytykę pod adresem serii poradników. Mam nadzieję, że poradnik mógł wam nieco pomóc i czekam na następne części.



Nicole Schick