Szablony projektów w programie Adobe InDesign są skutecznym sposobem tworzenia układów konsekwentnych i profesjonalnych. Pozwalają one zdefiniować centralnie powtarzające się elementy, takie jak formaty akapitów, formaty znaków, kolory, strony wzorcowe i style, które można stosować w różnych projektach. Czy to dla magazynów, broszur czy prezentacji – korzystając z szablonów, oszczędzasz czas i dbasz o spójne projekty. W tym przewodniku pokażę Ci krok po kroku, jak tworzyć, zarządzać i skutecznie wykorzystywać szablony projektów. Zaczynamy i optymalizujemy Twój workflow!
Formaty obiektów
Aby komfortowo przekazywać powtarzające się właściwości obiektu w dokumencie na inne, InDesign, analogicznie do formatów znaków i akapitów, udostępnia narzędzie do zarządzania formatami obiektów.
Zapisane właściwości można następnie przekazać do innych obiektów jednym kliknięciem. Panel narzędziowy można wywołać przez menu Okno>Formaty lub skrótem Ctrl+F7.
Formaty obiektów można również importować z istniejących dokumentów. Aby to zrobić, skorzystaj z menu Palety w prawym górnym rogu panelu z opcją Wczytaj formaty obiektów. Następnie wybierz dokument źródłowy. Po dwukrotnym kliknięciu otworzy się okno importu, w którym będą widoczne zawarte w nim formaty.
Standardowo wszystkie są aktywowane; jeśli chcesz importować wybrane, kliknij na Dezaktywuj wszystkie, a następnie zaznacz pole wyboru przed pożądanym formatem obiektu. W kolumnie Konflikty z istniejącym formatem znajdziesz nazwane formaty. Są to głównie standardowe formaty, takie jak Ramka grafiki i Ramka tekstu prosta, które powinny być dezaktywowane.
Jeśli w dokumencie istnieją formaty o tych samych nazwach, musisz kliknąć wybrany wiersz i zdecydować, czy istniejący format ma zostać nadpisany (w przypadku różnic treści obiekty zostaną odpowiednio ponownie sformatowane) lub odwrotnie. W tym przypadku InDesign umożliwia dokładne porównanie poszczególnych atrybutów między istniejącymi i załadowanymi definicjami formatów w dolnej części. Jeśli chcesz nadal korzystać z obu równolegle, zaleca się najpierw zmianę nazwy jednego z nich.
Zazwyczaj formatujesz najpierw obiekt zgodnie z oczekiwaniami, a następnie za pomocą przycisku Utwórz nowy format na dole panelu Formatów obiektów tworzysz nowy format obiektu.
Format ten zawiera już właściwości zaznaczonego obiektu. Dwukrotnie klikając na nowym wpisie w panelu Formatów obiektów, otworzysz Opcje formatu obiektu.
W sekcji Atrybuty podstawowe możesz szczegółowo określić właściwości, takie jak pole, kontur, opcje narożników, prowadzenie konturów oraz wszystkie istotne właściwości związane z ramkami tekstu, w tym przypisanie formatu akapitu.
W dolnej części Efekty najpierw musisz określić przypisanie do obiektu, konturu, pola lub tekstu, do jakiej ma zostać zastosowany dany efekt.
Następnie, podobnie jak przy używaniu efektów za pomocą panelu Efektów – możesz szczegółowo dostosować wszelkie pożądane efekty.
Wszystkie obiekty oznaczone formatem obiektu będą miały te same właściwości. Zmiany w ustawieniach formatu obiektu będą miały wpływ na wszystkie objęte nim obiekty.
Fragmenty
Jeśli utworzyłeś określone obiekty w swoim dokumencie InDesign, które być może chciałbyś użyć później również w innych dokumentach, możesz je łatwo zapisać jako tzw. Fragmenty.
Wystarczy zaznaczyć obiekt, wybrać polecenie Eksportuj plik (Ctrl+E), wybrać katalog docelowy, nadać nazwę i z rozwijanego pola Typ pliku wybrać format InDesign-Snippet (idms).
W pliku zapisane są wszystkie właściwości obiektu, w przypadku wielu obiektów zapisana jest względna pozycja względem siebie oraz nawet pozycja na arkuszu drukarskim. Aby w przyszłości używać taki element projektowy w innych dokumentach, możesz go umieścić (Ctrl+D) jak obraz.
Osoby preferujące intuicyjne podejście mogą skrócić obiekt zamieniony w Fragment z dokumentu InDesign do folderu Minibridge, menedżera plików lub po prostu na pulpit. Niestety, wadą tego rozwiązania jest to, że InDesign nadaje nazwę pliku, a kto po kilku tygodniach pamięta, co kryje się za nazwą Snippet_305BD541B.idms. W takich przypadkach warto by było zmienić nazwę pliku.
Odwracalne jest umieszczanie Fragmentów, analogicznie do obrazu lub grafiki z użyciem Ctrl+D lub poprzez przeciągnij i upuść z Minibridge lub otwartego folderu.
Można również przechowywać jako Fragmenty często używane fragmenty tekstu i później używać ich w innych dokumentach. Ponieważ Fragmenty są małymi plikami, można je udostępniać innym osobom, np. wysyłając je pocztą elektroniczną.
Biblioteki obiektów
Przy pracach nad magazynami lub katalogami często korzysta się z powtarzających się elementów układu, które powinny być umieszczone na tych samych pozycjach. Ponieważ przy dużej ilości stron wzoru można łatwo stracić orientację, InDesign oferuje biblioteki obiektów jako kolejne genialne narzędzie do pracy nad układem.
Dzięki nim można systematycznie organizować często używane grafiki, teksty i strony. Ponadto można dodać do biblioteki linie pomocnicze, siatki, narysowane kształty i zgrupowane obrazy. Genialne jest to, że obiekty biblioteki przechowują oprócz swojego kształtu i właściwości także dokładne pozycje na arkuszu drukarskim i względem siebie. Mogą być później łatwo umieszczone na innych stronach tego samego dokumentu lub w innych dokumentach.
Jeśli dodasz element na stronie do biblioteki obiektów, np. grafikę, wszystkie zaimportowane lub zastosowane atrybuty (np. efekty, style akapitu, etc.) pozostaną zachowane. Dla grafiki również przechowywane są informacje o powiązaniach. Jeśli później plik na dysku zostanie zmieniony, grafikę można zaktualizować.
Nową bibliotekę można utworzyć za pomocą menu Plik>Nowy>Biblioteka (nie skrótem klawiszowym Ctrl+N) i zapisać ją w wybranym katalogu. Plik otrzyma przyrostek indl dla InDesign Library.
Pojawi się okno palety, które można dostosować do swoich potrzeb pod względem rozmiaru i pozycji na ekranie, a następnie umieścić w pasku narzędziowym po prawej stronie ekranu.
Aby dodać elementy do biblioteki, rozsądnie jest umieścić je obok aktualnego arkusza do druku. Teraz musisz zdecydować, czy obiekty z biblioteki, takie jak ramy z tekstem lub grafiką wraz z zawartością, powinny być uwzględnione w bibliotece, czy też tylko ich pozycje. W tym drugim przypadku (który jest prawdopodobnie bardziej powszechny), zawartość należy najpierw usunąć.
Następnie musisz zdecydować, czy chcesz zapisać pojedynczy obiekt czy też grupę obiektów w ich aktualnym ułożeniu. W takim przypadku należy najpierw pogrupować obiekty (czyli zaznaczyć je kilkakrotnie, a następnie zgrupować za pomocą skrótu klawiszowego Shift+Klik, a następnie klawisza skrótu Ctrl+G).
Aby dodać ten obiekt lub grupę do biblioteki, przeciągnij go (je) z wciśniętym klawiszem Alt do palety biblioteki. Po zwolnieniu myszy otworzy się okno dialogowe umożliwiające edycję nazwy obiektu oraz informacji o obiekcie.
Poniżej pola na nazwę obiektu znajduje się pole na rodzaj obiektu. InDesign rozpoznaje i wybiera go kontekstowo, a w razie potrzeby można go także zmieniać za pomocą rozwijanego menu.
Przy bardziej złożonych bibliotekach pomaga wpis w polu Opis ułatwić późniejsze przypisanie.
Po kliknięciu przycisku OK obiekt zostanie dodany do biblioteki i pojawi się tam jako miniature. Można dostosować widok do swoich preferencji, zmieniając go na duże miniatury lub widok listy dla purystów za pomocą menu palety.
W ten sposób stopniowo możesz wypełnić swoją bibliotekę.
Elementy z biblioteki obiektów można wyszukać i zidentyfikować na podstawie słów kluczowych, tytułu lub daty dodania do biblioteki. Ponadto można ułatwić wyświetlanie biblioteki, sortując obiekty biblioteki i wyświetlając podgrupy obiektów. Na przykład można ukryć wszystkie obiekty poza plikami PDF. Za pomocą przycisku Więcej opcji można dodawać i łączyć dowolną liczbę parametrów.
Aby później korzystać z elementów w innym miejscu, wystarczy kliknąć prawym przyciskiem na żądany obiekt i wybrać opcję Umieść obiekt(y).
Jeśli chcesz korzystać z biblioteki w nowym lub innym dokumencie, otwórz ją najpierw za pomocą dialogu Plik>Otwórz (Ctrl+O). Przytrzymując klawisz Shift, możesz zaznaczyć kilka obiektów z biblioteki i umieścić je jednym kliknięciem.
Aby InDesign mógł umieścić obiekty w innych dokumentach dokładnie na tych samych pozycjach na arkuszu druku, nowy dokument musi mieć takie same wymiary jak dokument źródłowy. Również pozycja na lewej lub prawej stronie wielostronicowego dokumentu ma znaczenie. W razie potrzeby można podać różne informacje o obiekcie dla lewej i prawej strony dokumentu, które później mogą być wykorzystane do filtrowania widoku biblioteki obiektów.
Ponieważ biblioteki są plikami niezależnymi od dokumentu źródłowego, można udostępniać je innym osobom, podobnie jak fragmenty, i wysyłać je na przykład pocztą elektroniczną. Należy jednak pamiętać, że treści obiektów, takie jak grafiki, nie są przechowywane w bibliotece, a jedynie informacje o powiązaniach. Obrazy należy zatem dostarczyć osobno, jeśli jest to konieczne.
