Przedłużanie lub skracanie obszarów
Typowym zastosowaniem tego filtra jest przedłużanie lub skracanie kanciastych, geometrycznych kształtów, takich jak wieżowce. W moim przykładzie jest to panorama Baltimore. Najpierw określasz siatkę: Kliknij w menu Filtr>Punkt ucieczki lub użyj skrótu klawiszowego Alt+Ctrl+V na klawiaturze.
Port wewnętrzny Baltimore / Zdjęcie stockowe Plik #: 12656510 / © Dwight Nadig / istockphoto.com
Ukazuje się duże okno dialogowe Punktu ucieczki. Narzędzie Tworzenie warstwy jest już zaznaczone, więc od razu możesz zacząć tworzenie siatki. Zaleca się powiększenie odpowiedniego obszaru narzędziem przybliżania, aby ułatwić pracę. Jeśli istnieją linie pionowe lub poziome, np. linie okien w przypadku tego wieżowca, można je wykorzystać jako małe punkty odniesienia.
Z narzędziem Tworzenie warstwy ustawiany jest pierwszy punkt, przytrzymanie klawisza X tymczasowo pokazuje obszar wskaźnika myszy w podwójnym przybliżeniu. Dzięki temu każdy punkt może zostać ustawiony z dokładnością do piksela. Przytrzymując klawisz Spacja, można aktywować narzędzie Przesuwania i zmienić kadrowanie obrazu.
Kolejne punkty to dwa i trzy, w których należy pracować bardzo precyzyjnie, aby uzyskać realistyczne efekty. Szczególnie przy znacznym przedłużeniu błędnie ustawione punkty (a tym samym perspektywy) szybko stają się widoczne.
Już przy czwartym punkcie widać siatkę. Jeśli siatka jest żółta lub czerwona, oznacza to, że Photoshop nie jest zbyt zadowolony z twojego wyboru. Punkty chwytania można łatwo przenosić i ustawiać nawet po fakcie. Ponieważ wieżowiec ma zostać przedłużony do góry, jest to wręcz koniecznością. Przeciągnij najwyższy punkt chwytania w górę za pomocą narzędzia Edycja warstwy.
Aby rozszerzyć siatkę (aby objąć również drugą stronę wieżowca), przytrzymaj klawisz Ctrl i przeciągnij kolejną siatkę. Może się zdarzyć, że nie będzie ona idealnie dopasowana do kąta, który Photoshop aktualnie podaje. Aby rozwiązać ten problem, przesuń się na jeden z punktów chwytania i przytrzymaj klawisz Alt. Dzięki temu łatwo możesz zmienić kąt. Jest to także możliwe numerycznie w górnej części okna dialogowego. Tam można również ustawić Rozmiar siatki.
Jeśli siatka jest idealnie ustawiona, masz do dyspozycji opcje Malowanie, Klonowanie, Kopiowanie i Wklejanie. Pierwszy zatwierdź filtr przez OK, aby zapisać siatkę i utworzyć nową warstwę za pomocą Shift+Ctrl+N. Jeśli filtr zostanie ponownie wywołany, siatka nadal będzie dostępna. Wygodne.
Aby przedłużyć wieżowiec, możesz po prostu zaznaczyć obszar narzędziem Zaznaczanie prostokątne. Istnieje specyfika przypisana do tego, że zaznaczenie działa w obrębie siatki perspektywicznie. Ogólnie w górnej części okna filtru można regulować Rozmycie krawędzi i Przezroczystość narzędzia, a także istnieje funkcja Naprawianie i tryb Przesuwania.
Ctrl+C kopiuje zawartość zaznaczenia, Ctrl+V wkleja ją. Teraz możesz przesunąć środek i skopiować go do góry. Po puszczeniu przycisku myszy obszar zostanie wyrównany. Ctrl+D anuluje zaznaczenie. Możesz również szybko skopiować zaznaczenie, przytrzymując klawisz Alt.
Alternatywą jest użycie narzędzia Klonowanie. Najpierw będą ustalone Średnica, Twardość i Przezroczystość, a następnie jak zwykle zatwierdź źródło za pomocą klawisza Alt. W trakcie klonowania powinno być wyłączone Naprawianie. Dzięki temu zgodnie ze strukturą będą klonowane obszary. Ponieważ punkt ucieczki jest ustawiony, kopie zostaną do niego dopasowane. Stopniowo powstaje najwyższy wieżowiec na świecie. W tym przykładzie odbicie w wodzie wymagało kilku dodatkowych kroków pracy.
Edytowanie płaszczyzn perspektywicznych
Również zdjęcia, a nawet tekst, jeśli został wcześniej zrastrowany, oraz w zasadzie cała treść warstwy mogą być umieszczane na płaszczyznach perspektywicznych. Jeśli na przykład na ścianie z kamienia ma być umieszczony tekst, należy najpierw kliknąć prawym przyciskiem myszy na warstwę, a następnie wybrać Zrastrowanie tekstu. Następnie, zgodnie z wcześniejszymi krokami, stwórz odpowiednią siatkę w filtrze Punkt ucieczki i potwierdź OK.
Zaznacz treść warstwy, trzymając naciśnięty klawisz Ctrl, i skopiuj ją za pomocą Ctrl+C. Następnie wciśnij Ctrl+D, aby anulować zaznaczenie i ukryj warstwę tekstu. Stwórz pustą warstwę i wywołaj filtr Punkt ucieczki. Ctrl+V umieszcza teraz zawartość schowka.
Szata romantyczka / Zdjęcie stockowe Plik #: 16263283 / © KRproductions / istockphoto.com
Najedź kursorem na środek pola tekstowego i przesuń go po siatce. Tekst zostanie natychmiast dostosowany do z góry ustalonej perspektywy. Poprzez Ctrl+T masz również możliwość zastosowania standardowych transformacji, takich jak skalowanie czy obrót. Nawiasem mówiąc: klawisze Ctrl+H chwilowo wyłączają i ponownie włączają ramki i siatkę. Niestety Photoshop wstawia zawartość warstwy jedynie jako chwilowy wybór, a nie jak na osobnej warstwie, ale tylko w celu edycji, dopóki wybór istnieje.
W tym przykładzie tekst powinien oczywiście zostać zintegrowany ze ścianą. Prostym sposobem jest przejście do Warstwa>Styl Warstwy>Płaski narożnik i Opatrzenie. Jako styl wybrano Opatrzenie we wszystkich narożnikach, Technika: Twarda ryza, Głębokość: 80% i Rozmiar: 2 Piksele. Aby zachować pierwotną strukturę muru, kliknij miniaturę warstwy z przytrzymanym klawiszem Ctrl, aktywuj warstwę z Twoim oryginalnym zdjęciem i naciśnij Ctrl+J, aby skopiować zawartość wyboru. Ta kopia zostanie teraz umieszczona powyżej warstwy tekstowej (z właśnie utworzonym stylem).
Wejdź w menu do Warstwa>Utwórz maskę wygładzającą, i zmniejsz Przezroczystość do 80%. Dla warstwy znajdującej się poniżej zmniejsz obszar do 40%. Przezroczystość wpływa na zawartość warstwy oraz style. W obszarze style pozostają jednak w 100% widoczne. Teraz możesz rozjaśnić trochę warstwę struktury poprzez Krzywe gradacji.
Retusz perspektywiczny
W Photoshopie stosunkowo łatwo można retuszować obszary z przedmiotami, a także z brudem i plamami. Jeśli tło jest raczej jednolite, często wystarczy pojedyncze kliknięcie. Problem pojawia się, gdy obiekt znajduje się przed wzorem tła, czy to tapetą, czy podłogą drewnianą. W moim przykładzie jest to mur z cegieł, gdzie białe plamy na w przeciwnym razie czarno pomalowanym murze mnie denerwują (patrz prawa noga).
Hard rocker / Stock photo File #: 15291689 / © Iakiv Antypenko / istockphoto.com
Zwykle można teraz użyć narzędzia Tampon klonujący w połączeniu z narzędziami do naprawy w Photoshopie, ale wymaga to dodatkowych kroków, ponieważ należy uwzględnić perspektywiczny bieg wzoru. Łatwiej jest kliknąć w menu w Filtr>Punkt ucieczki, aby utworzyć siatkę perspektywiczną za pomocą narzędzia Utwórz warstwę. Jeśli chcesz zapisać siatkę, zatwierdź klikając OK.
Utwórz nową warstwę. Wróć do Okna dialogowe punktu ucieczki i wybierz narzędzie Tampon, a Odrestaurowanie ustaw na Luminancję lub Wł. Dzięki temu narzędziu Tampon staje się rodzajem Pędzla naprawczego. Photoshop analizuje wartości jasności i barwy otoczenia i dostosowuje kopię.
Kliknij na obrazie źródło, przytrzymując klawisz Alt, a następnie pokryj błędy. Jeśli oryginalne kolory są zbyt intensywne, lepiej jest naprawić te obszary, wyłączając funkcję Naprawa. Krok po kroku błąd zniknie.
Przedmioty szachownicowe
W rozszerzonej wersji Photoshopa istnieje również opcja renderowania siatki. Funkcjonalność ta może być oczywiście wykorzystywana w sposób kreatywny. Na przykład chcę narysować następujące bloki każdy z siatką i następnie umieścić je na osobnej warstwie.
Modern Architecture Lighthouse Cube / Stock photo File #: 7138520 / © Mlenny Photography / istockphoto.com
Utwórz nową warstwę. Następnie otwórz Filtr punktu ucieczki i powiększ obszar narzędziem zoom, gdzie chcesz utworzyć pierwszą siatkę. Za pomocą narzędzia Utwórz warstwę ustaw pierwszy punkt, a następnie trzy kolejne, które ogółem otaczają jedną z boków. Przez Rozmiar siatki możesz określić, czy siatka ma być gruba czy drobna.
Z narzędziem Edytuj warstwę i przytrzymaną klawiszem Ctrl przesuń drugi bok. Prawdopodobnie nie będzie on miał odpowiedniego kąta, dlatego nieco obróć go trzymając klawisz Alt. Tak powstają kolejne siatki. Przy ustawianiu punktów pomocna jest krótka naciśnięcie klawisza X.
Jeśli kąty różnią się zbytnio, siatki są mało estetyczne. Jeśli nie można już dostosować kąta, przesuń pozycję poszczególnych uchwytów. Następnie przejdź w lewy górny róg do Ustawienia i polecenia punktu ucieczki i wybierz Renderowanie siatki w Photoshopie.
Po zatwierdzeniu klikając OK, linie zostaną umieszczone na warstwie. Ponieważ siatka nie była zaprojektowana przewidując cel kompozycyjny, konieczne jest kilkukrotne renderowanie, aby sprawdzić realizację. Wynik wygląda interesująco, ale nie wolno zapominać, że to eksperymentalna technika.
Dodatkowe funkcje w wersji rozszerzonej
Narzędzie pomiarowe jest interesujące dla architektów lub techników kryminalistycznych, ponieważ muszą wiedzieć, jak dużych obiektów jest na obrazie. Bardzo specyficzne i dostępne tylko w wersji rozszerzonej, dlatego wystarczy nam krótki przegląd. Po stworzeniu siatki wybierasz narzędzie pomiarowe.
Jeśli na obrazie jest obiekt, którego rozmiar znasz, przeciągnij po nim linię. Teraz w lewym górnym rogu okna dialogowego podajesz długość obiektu. Wszystkie kolejne pomiary będą się odnosić do pierwszej podanej wartości długości.
Jeśli siatka ma się dostosować do pomiarów, aktywuj tę opcję obok pola wprowadzania długości. Końce można przesuwać w dowolnym momencie. Jeśli chcesz zmienić tylko kąt, przytrzymaj klawisz Shift; jeśli chcesz zmienić tylko długość, przytrzymaj klawisz Ctrl. Poprzez Ustawienia i komendy dla punktu zbieżności możesz włączać i wyłączać pomiary oraz renderować pomiary.
Nowy Jork / Zdjęcie stockowe Numer pliku #: 13528159 / © rabbit75_ist / istockphoto.com
Również poprzez Ustawienia i komendy dla punktu zbieżności perspektywa może być przekazana do funkcji 3D. Eksport jako plik DXF (dla AutoCAD), 3DS (dla 3DS Max) lub AfterEffects to żaden problem. Wiele opcji, które zainteresują jednak tylko specjalistów.
Malarstwo perspektywiczne
Po tych specjalnych umiejętnościach, które nie są dostępne dla każdego użytkownika, przechodzę teraz do kolejnej ogólnej funkcji: Malowanie kolorem w oknie dialogowym Punkt zbieżności. Stwórz nową warstwę i wybierz filtr punkt zbieżności. Zostanie utworzona jedna lub więcej warstw. Teraz należy zdefiniować kolor pędzla. Do tego można użyć narzędzia pipety lub bezpośrednio wybrać pędzel i określić kolor pędzla w wybieraczu kolorów.
W opcjach narzędzi niestety można zdefiniować tylko rozmiar, gładkość krawędzi i przezroczystość. Bardzo przydatne byłoby możliwość wyboru predefiniowanych pędzli do ustawienia perspektywicznego lub stosowania metod wypełniania. Niestety mamy tylko prosty, okrągły pędzel do kolejnych kroków. Domyślnie opcja Napraw jest wyłączona. Gdy jest aktywowana Luminancja, Photoshop dostosowuje kolor do oświetlenia otoczenia. Opcja Włącz sprawia, że oświetlenie i kolor są dopasowane.
W lewym górnym rogu, pod Ustawienia i komendy dla punktu zbieżności, można wyłączyć Zezwalaj na operacje między obszarami. Wtedy można rysować tylko w perspektywie jednej warstwy. Jeśli chcesz malować poza granicami aktualnej warstwy, wyłącz Ogranicz operacje edycji do krawędzi obszarów. Podczas malowania wierzchołek pędzla jest dostosowywany do perspektywy aktualnej warstwy.
Warto również stworzyć perspektywiczne zaznaczenia i malować w nich. Krawędź będzie wtedy bardziej czytelna. Wyniki są jednak ogólnie niewyróżniające się. Filtr Punkt zbieżności zdecydowanie wykorzystuje swoje zalety w perspektywicznej orientacji skopiowanych obszarów lub zawartości warstw wklejonych do środka.
