Profesjonalna kontrola wstępna w Adobe InDesign jest niezbędna, aby upewnić się, że Twój dokument jest gotowy do druku lub eksportu. Podczas tego procesu sprawdzasz związane czcionki, obrazy oraz kolory pod kątem ewentualnych błędów i przygotowujesz swoje layout dla dalszego udostępnienia lub archiwizacji. Spakowanie dokumentu zapewnia, że wszystkie wymagane pliki, takie jak obrazy, czcionki i linki, są zbierane razem. W tym przewodniku pokażę Ci krok po kroku, jak wykonać kontrolę wstępną, sprawdzić czcionki i obrazy, kontrolować kolory oraz profesjonalnie spakować swój dokument. Zaczynajmy i przygotujmy Twoje projekt optymalnie!
Sprawdzanie wstępne
Przed wyeksportowaniem dokumentów z InDesign do druku należy im poddać kontrolę wstępną.
W lewym dolnym rogu paska stanu InDesign domyślnie pokazuje zminimalizowany panel Kontroli wstępnej. Gdy program wykryje błędy, zostaną one zasygnalizowane w nim.
Aby wyświetlić szczegóły, panel Kontroli wstępnej można otworzyć podwójnym kliknięciem.
Ewentualne błędy są tu wylistowane w hierarchicznym drzewie, które można rozwinąć klikając strzałki. Po prawej stronie listy są wymienione poszkodowane strony jako linki, dzięki którym można natychmiast przejść do problematycznego miejsca klikając na nie. Błędy również pojawią się z nazwą – np. nadmiarowy tekst –, co pozwoli ci szybko dokonać korekty klikając na link prowadzący do strony. Następnie komunikat o błędzie zniknie z panelu Kontroli wstępnej.
Jeżeli jakaś czcionka brakuje, co może wystąpić np. gdy dokument InDesign otrzymasz od innego użytkownika bez zawartych w nim czcionek, po otwarciu dokumentu pojawi się komunikat o błędzie.
Klikając Szukaj czcionki, otworzy się okno, w którym wszystkie zawarte czcionki są wylistowane. Brakująca czcionka jest oznaczona żółtym symbolem ostrzeżenia. Możesz ją teraz zaznaczyć i wybrać czcionkę do zastąpienia w polu Zastąp przez. Jeśli chcesz jednak użyć oryginalnej czcionki, musisz ją najpierw zdobyć i zainstalować. Następnie kliknij po prostu Zakończ.
Jeśli czcionka, używana w dokumencie w InDesign, zostanie dezaktywowana za pomocą zarządzania czcionkami, InDesign odnotuje to natychmiast i wskaże ten fakt w panelu Kontroli wstępnej jako błąd. W dokumencie brakująca czcionka zostanie wtedy zaznaczona czerwono (nie w Trybie podglądu).
Kontrola wstępna używana w InDesign opiera się na standardowym Profilu podstawowym. Możesz kontrolować ustawienia zapisane w tym profilu za pomocą wpisu Profile Kontroli wstępnej w Menu Palety.
Ustawienia Profilu podstawowego nie mogą być edytowane. Jeśli jednak chcesz, np. przygotować dokument do druku, aby sprawdzić konkretne błędy, utwórz jego kopię klikając na symbol plusa i edytuj ustawienia według uznania. Następnie nazwij go i zapisz.
Aby użyć tego profilu, musisz go wybrać. Aby go stosować przy kolejnych otwarciah, w Menu Palety otwórz Opcje Kontroli wstępnej i ustaw swój profil jako Profil roboczy.
Poprzez Osadź profil roboczy w nowych dokumentach sprawisz, że będzie on dostępny także przy kolejnych pracach.
Sprawdź powiązane obrazy
W panelu Kontroli wstępnej błędy związane z brakującymi lub zmienionymi powiązaniami są sygnalizowane. Klikając, przenosisz się na powiązaną stronę w dokumencie. Jeśli obrazy zostały edytowane lub nawet przeniesione do innej lokalizacji, odpowiedni symbol (żółty wykrzyknik oznaczający zmienione oraz czerwony znak zapytania oznaczający braki) pojawi się na górze odpowiedniej ramki obrazu lub grafiki.
Klikając na nie, obraz zostanie zaktualizowany, a komunikat o błędzie zniknie z panelu Kontroli wstępnej. Można to zrobić także za pomocą Panelu powiązań poprzez przycisk Aktualizuj.
Przeniesione pliki graficzne należy znowu połączyć za pomocą małego przycisku na dolnym brzegu panelu, dzięki czemu InDesign będzie mógł na nie odnieść.
W Panelu powiązań powtórnie używane obrazy są grupowane, a po kliknięciu na strzałkę są widoczne strony, na których plik został umieszczony.
Dla lepszej kontroli, oprócz nazwy pliku i statusu, możesz poprzez Menu Palety otworzyć Opcje panelu i wyświetlić dodatkowe właściwości, takie jak np. rzeczywista rozdzielczość lub przestrzeń barw jako oddzielne kolumny. Możesz także łatwo dostosować szerokość palety na żądanie.
Dla zaznaczonego wpisu, w dolnej części panelu pojawiają się różnorodne informacje. Można je precyzyjnie ustawić w prawej kolumnie Opcji panelu.
Za pomocą wpisu Edytuj z menu kontekstowego, możesz bezpośrednio z poziomu układu dodać ostatnie szlify do zaznaczonego obrazu przy użyciu preferowanego programu do obróbki obrazów. Po zapisaniu zmian InDesign automatycznie zaktualizuje powiązanie.
Często obrazy do dokumentu pochodzą z różnych folderów źródłowych. Aby przenieść wszystkie pliki do katalogu odpowiadającego konkretnemu projektowi, wystarczy zaznaczyć wszystkie wpisy w polu Pole powiązań i w menu kontekstowym wybrać polecenie Skopiuj powiązania do…. Po wybraniu katalogu docelowego wszystkie pliki graficzne zostaną skopiowane na nowe miejsce, a InDesign będzie się do nich odwoływał. 
Sprawdzanie kolorów
Niezwykle istotne jest, aby kolory używane w dokumencie miały znaczenie podczas druku. Być może z różnych powodów poza kolorami Euroskali, utworzono także kolory specjalne pełnego tonu i pokolorowano nimi różne obiekty. Przy zleceniach druku w profesjonalnej drukarni istnieje znacząca różnica (cenowa), czy dokument zostanie wydrukowany w 4, 5, czy nawet 6 kolorach, ponieważ dla każdego dodatkowego koloru musi zostać wykonana oddzielna płyta drukarska i urządzenie drukujące musi być odpowiednio skonfigurowane.
Dlatego przed eksporcie do formatu PDF zalecamy skorzystanie z Managera kolorów druku. Aby to zrobić, otwórz paletę kolorów (F5) i kliknij w menu palety na pozycję Manager kolorów druku.
W tym miejscu wyświetlane są wszystkie kolory używane przez obiekty w dokumencie. Kolory Euroskali są oznaczone małym znakiem CMYK jako kolor procesowy. Kolory specjalne pełnego tonu są oznaczone przez mały okrąg wewnątrz kwadratu. Ponadto podana jest nazwa używanej palety kolorów (zazwyczaj HKS lub Pantone) oraz odpowiadający numer koloru.
Klikając na małą etykietę pełnego tonu, kolor specjalny pełnego tonu zostanie przeliczony na składowe CMYK. Znak zmieni się odpowiednio. Kliknięcie ponownie przywraca składowe koloru specjalnego pełnego tonu. Jeśli wszystkie kolory mają być wydrukowane tylko w składowych Euroskali (co jest nieuniknione w przypadku większości maszyn cyfrowych), możesz zaznaczyć pole wyboru Przekonwertuj wszystkie kolory na procesowe.
Istotną cechą tej czynności jest fakt, że kolory specjalne pełnego tonu są przeliczane na kolory procesowe tylko podczas wydruku (eksporcie PDF). W dokumencie pozostają one nietknięte, a obiekty pokolorowane nimi mogą być później wydrukowane jako oddzielne kanały za pomocą jednego kliknięcia w Managerze kolorów druku. Jest to konieczne, gdy dokładna reprodukcja odcienia koloru (np. wrażliwych kolorów korporacyjnych czy w próbnikach) jest wymagana. Niektóre odcienie (np. czysta pomarańcza) są trudne do symulowania w Euroskali.
Dodatkowe sprawdzenie kanałów kolorystycznych przewidzianych do wydruku oraz zawartych w nich obiektów oferuje Podgląd separacji (menu Okno>Wyjście lub Shift+F6)..
Tutaj, tak jak w Managerze kolorów druku, są wyświetlane wszystkie kanały, ale można je dodatkowo aktywować lub dezaktywować osobno. InDesign wyświetli tylko elementy obecne w aktywowanym kanale. Kursor służy jednocześnie jako narzędzie do mierzenia wartości kolorów dotkniętego miejsca. Za pomocą menu palety Podgląd separacji można też potrzebie otworzyć Manager kolorów druku.
Pakowanie dokumentu
Aby przekazać dokument InDesign innemu użytkownikowi, program udostępnia funkcję, dzięki której plik wraz ze wszystkimi obrazami i czcionkami używanymi w nim jest kopiowany do własnego folderu. Wybierz z menu Plik polecenie Pakowanie (Alt+Shift+Ctrl+P).
Na lewej stronie okna dialogowego możesz przejrzeć wszystkie karty i upewnić się, że wszystkie czcionki i obrazy są obecne.
Aktywując pole wyboru Pokaż tylko problemy w kartach Czcionki oraz Powiązania i obrazy, widoczne są tylko wpisy dotyczące ewentualnych problemów (co ułatwia orientację).
Jednak wszystkie obrazy w RGB są również pokazywane jako problem, co jednak nie powinno sprawiać stresu, ponieważ mogą zostać przeliczone na kolor CMYK podczas późniejszego eksportu do PDF.
Po kliknięciu przycisku Pakowanie, InDesign najpierw zapisze plik, a następnie otworzy pole Instrukcje druku, w którym dla odbiorcy można wprowadzić różne informacje, a po kliknięciu Kontynuuj zostanie poproszony o wybranie katalogu docelowego i nazwy.
W tym oknie zapisu dla jednoczesnego zapisania czcionek i obrazów są już zaznaczone właściwe pola wyboru. Jeśli z jakichś (np. prawnych) przyczyn nie jest to pożądane, należy odznaczyć pola wyboru.
Po kliknięciu Pakowanie w katalogu docelowym zostanie utworzony folder projektu z dokumentem InDesign i dwoma podfolderami zawierającymi odpowiednio czcionki i obrazy.
Przy okazji pozycjonowanie w dokumencie zostanie dostosowane do tego nowego katalogu, co zapobiegnie problemom związanych z brakiem lub zmodyfikowaniem tych samych nazwanych czcionek na nowym komputerze odbiorcy.
