Profesjonalne układanie nie kończy się na projekcie – ostateczna kontrola jakości druku i kompatybilności jest kluczowa. Funkcje takie jak Softproof, podgląd wydruku i podgląd nadruków w programie Adobe InDesign pomagają Ci sprawdzić kolory, przezroczystości i szczegóły druku. Dodatkowo, redukując przezroczystości, możesz upewnić się, że Twoje dokument jest gotowy do druku. W tym przewodniku pokażę Ci krok po kroku, jak efektywnie wykorzystać te narzędzia, aby osiągnąć doskonałe wyniki. Zaczynajmy i przygotujmy optymalnie Twój układ!
Softproof i podgląd wydruku
Aby uzyskać jak najbardziej realistyczne wrażenie przyszłych wyników druku na monitorze już skalibrowanym, zwłaszcza przy użyciu papierów niestronowanych, InDesign oferuje tzw. Softproof. Warunkiem koniecznym jest aktywne zarządzanie kolorami z poprawnie przypisanymi profilami kolorów.
Obrazy wyświetlane na monitorze są zazwyczaj w znacznie szerszej przestrzeni barw RGB generowanej przez mieszanie barw addytywnie, podczas gdy wydruk jest efektem mieszania barw subtraktywnie w zredukowanej przestrzeni barw CMYK na dodatkowo wpływającym na informacje o kolorze papierze.
Aby ukazać tę różnicę, InDesign przekształca widok na ekranie z pomocą odpowiedniego profilu wyjściowego, symulując te warunki. Aby to zrobić, otwórz menu Widok>Ustawienia proofera>Niestandardowe.
Wybierz odpowiedni profil wyjściowy dla twojego medium (ISO Coated v2 ECI dla druku na papierze kredowym) i zaznacz pole wyboru symuluj kolor papieru.
Po kliknięciu OK otrzymasz przeliczony widok pliku dla tego typu wyjścia. Już przy druku na papierze kredowym zauważysz bardziej stonowane odwzorowanie obrazów i kolorów.
Jeśli drukowany zostanie na niestronionym papierze z lekką skłonnością do koloru (np. papier offsetowy do książki) lub nawet papier gazetowy (np. dla reklamy), różnica staje się znacznie bardziej drastyczna.
Aby to zademonstrować, możesz wyświetlić bieżącą stronę w dwóch oknach obok siebie z różnymi profilami wyjściowymi. Aby to zrobić, otwórz w menu Okna opcję Rozmieść>Nowe okno.
Teraz dokument będzie wyświetlany w dwóch oknach zorganizowanych jako zakładki obok siebie. Aby uzyskać więcej miejsca na widok, ukryj niepotrzebne elementy za pomocą klawisza Tabulator, takie jak palety, pasek narzędzi i linijki.
Teraz, w celu porównania dla aktywnego okna, wybierz inny profil wyjściowy przez Widok>Ustawienia proofera>Niestandardowe, np. ISO uncoated Yellowish dla papieru offsetowego o lekkim odcieniu żółci lub US Newsprint (SNAP 2007) dla drastycznego przykładu wydruku na papierze gazetowym.
Aby zbliżyć się do rzeczywistości i nie popełnić błędu, lepiej wcześniej skonsultuj się z drukarnią odnośnie odpowiedniego profilu wyjściowego papieru planowanego do użycia.
W każdym razie, dzięki temu, już na etapie projektowania, wspólnie z klientem jest możliwe obejrzenie przyszłego wyniku, mocno zależnego od materiału drukowego oraz ewentualna korekta kolorów i danych obrazu.
Redukcja przezroczystości
Specjalnym wyzwaniem przy późniejszym drukowaniu są liczne piękne efekty oparte na przezroczystościach, takie jak Cień itp., które wyglądają świetnie na ekranie. Jednakże, jeśli czcionki są częściowo zasłaniane przez takie obiekty, podczas przeliczania pliku w RIP (Raster Image Procesorze) ekspozycji płyt, który w obecnych przeważających przypadkach przelicza plik za pomocą języka opisu strony PostScript na piksele rastrowe, powstają niechciane rezultaty, które w przypadku niewykrycia i zmiany przed drukiem (np. poprzez tzw. formproof - próbny wydruk przeliczonego w RIP pliku przed drukiem na płyty) mogą skutkować reklamacją drukowanych zleceń przez klienta.
Kontrolę tych zależności można jednak przeprowadzić już na etapie projektowania w dokumencie InDesign za pomocą podglądu Reduzowanie przezroczystości. Otwórz panel za pomocą menu Okna>Wyjście. Wybierz teraz z rozwijanego menu panelu Wyróżnij opcję Przezroczyste obiekty.
Obiekty zawierające przezroczystości zostaną teraz oznaczone czerwoną ramką, dokładnie wskazując obszar, na który mają wpływ.
Szczególną uwagę zasługują teraz elementy, które częściowo nakładają się na tekst. Nawet jeśli ramy obiektów są tylko częściowo zazębione, efekt (np. Cień) obiektu może się rozciągać na sąsiedni tekst.
Aby uzyskać przedsmak tego, co można oczekiwać po wydruku, wybierz Tekst i kontury z wypełnieniem bitmapowym w polu Wyróżnij panelu Redukcja przezroczystości.
Jeśli obiekt z efektem przezroczystości znajduje się przed tekstem (Obiekt>Układ), część nakładająca się zostanie przeliczona na piksele, podczas gdy reszta pozostanie wektoryzowana. Czarny tekst zostanie więc w górnej części złożony z pikseli ze wszystkich czterech kanałów kolorów, podczas gdy dolna część zostanie wyświetlona ostro tylko w kanałze czarnym.
Delikatność całej sytuacji polega na tym, że plik PDF wyeksportowany do druku wygląda świetnie na ekranie, a szok następuje dopiero po dostarczeniu materiałów drukarskich. W takiej sytuacji użytkownik próbuje zrzucić winę na drukarnię, co z góry zapowiada problemy z klientem.
Aby rozwiązać ten problem w InDesign, przesuń tekst na pierwszy plan (Shift+Ctrl+]. Teraz efekt obiektu nie wpływa na tekst, co jest widoczne w tym samym widoku w panelu Redukcja przezroczystości. Dodatkowe przydatne wskazówki dotyczące problematycznych obszarów można uzyskać, wybierając opcję Text converted to outlines w panelu Redukcja przezroczystości.
Kontrola nadruku
Kolejna ekscytująca niespodzianka czeka na ciebie, jeśli przypadkowo ustawisz jasny tekst na ciemnym tle jako nadrukowany. Jasny kolor tekstu będzie wtedy mieszany z ciemnym tłem, co przy dostawie materiałów drukowanych wywoła szybsze bicie serca.
To rezultat, który możesz szczęśliwie zauważyć już w wyeksportowanym pliku PDF (nie w programie InDesign) – jednak tylko przy włączonej podgląd nadruku.
W tym celu musisz w podglądzie wyjścia w programie Acrobat zaznaczyć pole wyboru Symuluj nadruk.
A tak wygląda wyeksportowany plik PDF (oraz późniejszy druk):
W przypadku InDesigna okno Atrybuty jest twoim przyjacielem (menu Okno>Wyjście). Wyłącz tutaj pole wyboru Nadrukuj tło dla jasnego tekstu, a wszystko będzie dobrze.
