Yükselen yıldızlar, Kaliforniya, ABD'deki "Yosemite Ulusal Parkı"ndaki bir manzara platformu olan "Glacier Point"te çekildi. Toplam pozlama süresi neredeyse dört saatti.
Kısım 2: Yıldızların çizgi izi çekimleri
Güneşin doğuda doğduğu, öğlen saatlerinde güneye ulaştığı ve akşamları batıda battığı herkesçe bilinir. Eskiden insanlar gerçekten güneşin bizim çevremizde döndüğünü düşünürdü. Şimdi, bugün daha iyi biliyoruz: Dünya, kendi ekseni etrafında yaklaşık 24 saatte bir dönen cisimdir. Yani biz, adeta "Dünya Karuseli" üzerindeyiz ve oradan gökyüzünü izliyoruz.
Bu, bu sürekli hareketin sadece Güneş'ten değil, evrende bulunan tüm diğer nesnelerden de gerçekleştirildiği anlamına gelir. Gerçekten de Ay, yıldızlar ve gezegenler de bu yasaya uyar; onlar da doğuda doğar, güneyde en yüksek noktalarını bulur ve batıda tekrar batıya giderler.
Bu gökyüzü mekaniğini daha iyi anlamak için gökyüzünü devasa, merkezinde dönen Dünya'nın yer aldığı bir boş küre olarak hayal edebiliriz. Boş kürenin iç yüzeyine tüm yıldızlar yerleştirilmiştir. Ayak bastığımız Dünya da, bize yalnızca ufukta olan tüm nesneleri engeller. Gözlemci için, bu gökyüzü küresinin dönmesi gibi görünür, çünkü Dünya hareketsiz olarak algılanır. Bu göksel hareketin dönüm ve kırılma noktası, Dünya'nın uzatılmış dönme ekseninin gökyüzü küresini kestiği noktadır. Dünya'nın Kuzey Yarımküresi'nden bakıldığında, bu sözde Göksel Kuzey Kutup'u olur; yakınında (tesadüfen) Kuzey Yıldızı bulunur.
Bu Kuzey Göksel Kutbu'nun çizgi izi çekimi, Kuzey Yıldızı'nın sadece Kuzey Göksel Kutbu'nun yakınında, ancak tam olarak üzerinde olmadığını açıkça göstermektedir. Polsüzün sağ üstünde parlak, kısa bir çizgi izi Polarstern'dir.
Göksel Kuzey Kutbu, yani temelde Polarstern, her zaman "Kuzey" yönünde bulunabilir. Göksel Kuzey Kutbu'nun ufuk üzerindeki yüksekliği gözlem yerinin enlemine tam olarak karşılık gelir. Örneğin, Frankfurt'ta yaklaşık +50 Derece. Düşünsel olarak Kuzey Kutbu ve Ekvator'un iki uç pozisyonunda olduğumuzu varsayalım:
Kuzey Kutbu
Dünya'nın Kuzey Kutbu'ndan gözlem yapsaydık, coğrafi enlem +90 Derece olurdu, yani Polarstern zirvede, yani gökyüzünün en yüksek noktasında başımızın üzerinde olurdu. Etrafında tüm yıldızlar döner ve bunlar, ufukla paralel olan yollar boyunca döner. Başka bir deyişle: Oradan her zaman aynı yıldız gökyüzü görülür, hiçbir yıldız doğmaz veya batmaz. Göksel kürenin güney bölümü oradan bir daha asla görünmez.
Ekvator:
Ekvatorda coğrafi enlem 0 Derece'dir, bu nedenle Göksel Kuzey Kutbu, Kuzey yönünde, yani ufukta tam olarak yer alır, Güney yönünde ise Göksel Güney Kutbu yer alır. Doğudaki tüm ufuk boyunca tüm yıldızlar doğar ve gökyüzünde dik bir yol izler, batana kadar batıya giderler. 24 saat içinde, tüm yıldız gökyüzü görülebilir, hem Kuzey hem de Güney gökyüzü. Ancak, Güneş bir noktada doğacak. Ancak o, yıldızlar arasında yıllık harekette ilerler, böylece Ekvator'dan gerçekten bir yıl boyunca tüm yıldız gökyüzü görülebilir. Bu, çoğu büyük gözlemevinin neden Ekvator'a yakın inşa edildiğinin nedenidir.
Almanya:
Almanya'daki durumlar nasıl? Almanya, bu iki uç arasında yer almaktadır; en güneydeki bölgeler belirli bir coğrafi enlem +47, en kuzeyde ise yaklaşık +55 Derece'ye sahiptir. Bu yükseklikte, Göksel Kuzey Kutbu ve Polarstern'dir. Göksel Kuzey Kutbu'ndan bu dereceden daha fazla uzak olan tüm yıldızlar hiçbir zaman batmaz. Bunlar, her açık gecede gökyüzünde görülebilir ve "Daimi Dönen Yıldızlar" olarak adlandırılır. En tanıdık yıldız deseni, "Büyük Ayı", örneğin daimi dönen yıldızlardan oluşur ve her zaman görünür. Buna karşın "Orion" yıldız deseni, sadece belirli yıllarda ve saatlerde horizonda bulunduğundan, "Kış Yıldız Deseni" olarak bilinir.
Çizgi izi çekimleri
Bir kamera bir fotoğraf makinesine monte edildiğinde ve gökyüzüne doğrultulduğunda, uzun pozlama sürelerinde yıldızlar ışık izleri bırakır ve görünür hareketleri nedeniyle çizgi şeklinde görünürler. Bu çizgi izleri, çekim süresi ne kadar uzun olursa olsun, kullanılan lensin odak uzunluğu ne kadar uzun olursa olsun ve çekilen gökyüzünün birini iki göksel kutupla uzaklaştıkları yer o kadar uzun hale gelir, çünkü orada yıldızlar en hızlı hareket eder.
Himmelsrichtungen bestimmen
Çizgi izi çekimlerinin planlanması için yönleri bilmek yararlıdır. Bunun için tabii ki bir pusula kullanılabilir. Veya bir güneşli günün öğlen saatlerinde çekim yeri aranabilir. Yaz saati uygulamasına göre saat 13:00 doğru zamandır, kış saati uygulamasında ise öğle saat 12:00 uygun zamandır. Şimdi, güneşin tam sırtımızda olduğu, yani kendi gölgesinin doğrudan ileriye doğru olduğu şekilde durun. O zaman baktığınız yön Kuzey'dir. Karşıda, yani geride Güney'dir. Sağda Doğu, solda Batı. Böylece tüm yönler tanımlanmış olur.
Bir güneşli günde öğlen saatlerinde gölgenizi inceleyin, böylece tüm yönleri belirleyebilirsiniz (K=Kuzey, G=Güney, B=Batı, D=Doğu).
Çizgisel iz fotoğrafları için gereken ekipman sınırlıdır. Kamera olarak herhangi bir dijital SLR kamera uygun olabilir. Lens seçerken, yaklaşık en az 1:4,5 diyafram açıklığına sahip olmasına dikkat edilmelidir, daha parlak lensler tercih edilmelidir. Odak uzaklığı önemli değildir ve istenilen çerçeveleme için serbestçe seçilebilir. Başlangıç için en fazla 50 mm'ye kadar odak uzaklıklarını öneririm.
Ayrıca ihtiyacınız olacak şeyler:
• Dayanıklı bir tripot
Kamerayı tüm pozlama süresi boyunca güvenilir şekilde sabitlemeli ve bir rüzgar darbesine karşı da dayanıklı olmalıdır.
• Kablolu deklanşör / zamanlayıcı
Kamerayı dokunmadan tetiklemek için. Çizgisel iz fotoğraflar için programlanabilir zamanlayıcılar büyük avantaj sağlar ve tüm çekim serisini otomatik hale getirmenize yardımcı olur. Canon EOS kameralar için tek veya çift basamaklı tip numaraları (1D, 5D, 50D, 40D, ...) için örneğin "Canon TC-80 N3 Timer" uygun olabilir. Maalesef üç veya dört basamaklı EOS modellerine (400D, 450D, 1000D, ...) uymaz çünkü bu kameralar farklı bir kablolu deklanşör bağlantısına sahiptir. Ancak aynı cihaz bu kameralar için de "Phottix TR-80 C1" adı altında bulunabilir (örneğin www.amazon.de'de sunulan). Kameranın ayarlayabileceği en uzun pozlama süresinde kalabiliyorsanız (genellikle 30 saniye), basit bir kilit mekanizması olan bir kablolu deklanşör de yeterli olabilir, örneğin "Canon RS-60 E3".
Canon bu iki kablolu deklanşörü sunar: Üstte basit model RS-60 E3, tetikleyiciyi kilitleyebileceğiniz bir model. Tüm üç ve dört haneli Canon EOS modellerine (350D, 400D, 450D, 1000D, ...) uyar. Bir veya iki basamaklı Canon modellerinin farklı bir bağlantısı vardır, bu da programlanabilir TC-80 N3 zamanlayıcıyı takabileceğiniz anlamına gelir.
Diğer ekipmanlar:
• Gölge önleyici
Yan ışığın etkisini engellemek ve lensin muhtemel buğulanmasını engellemek için.
Yürütme
Eskiden dijital kameraların olmadığı zamanlarda, tek bir çok uzun pozlama süresi ile filme şerit çekimleri yapılırdı. Genellikle kamera obtüratörü saatlerce açık kalırdı. Şimdi bile, çizgisel iz fotoğrafları elde etmenin en kolay yolu budur. Strichspuraufnahmen yapmaktan hoşlananlar için, bunu eski, neredeyse emekli edilmiş bir analog kamerada değerli bir uğraş haline getirebilir.
Dijital kameralar için bu kadar uzun pozlama süreleri mantıklı değildir. Bunun birkaç sebebi var: Birincisi, RAW formatındaki dosyalar daha fazla açma süresi gerektireceği için bellek kullanımı artacaktır. Bu nedenle, hafıza sıkıntıları hızla ortaya çıkabilir. İkincisi, bazı kamera modelleri RAW dosyalarını kaydetme süresi konusunda daha fazla zaman alabilir. Bu nedenle, iki çekim arasındaki aralığın çok uzun olmasına veya bir çekimin "atlanmasına" neden olabilir. Bu nedenle JPG formatı tercih edilmelidir.
1. Hazırlık
Tüm ekipmanınızı çantanıza yerleştirin ve pilin tamamen şarj edildiğinden emin olun. Dijital kameralar uzun pozlama sürelerinde de enerjiye ihtiyaç duyarlar. Kamera modelinize göre, bir veya iki yedek pil bulundurmak yararlı olabilir. Ayrıca, pilin düşük sıcaklıklarda (örneğin soğuk bir kış gecesinde) verim kaybetmesini de unutmayın.
2. Temel Ayarlar Yapma
Kamerada aşağıdaki ayarları yapmanız gerekmektedir:
Dosya formatı
Çizgisel iz fotoğrafları için JPG formatını, RAW formatı yerine en iyi çözünürlüğü ile öneriyorum. Bunun için iki neden var: İlk olarak, sonra düzinelerce, hatta yüzlerce tek tek resmin Photoshop'ta katmanlar halinde üst üste yerleştirilmesi gerekecektir. RAW dosyalarının açılması daha uzun sürer ve daha fazla bellek yer kaplar. Bu nedenle, hafızada sıkıntılar olabilir. JPG dosyalarıyla böyle sorunlar yaşanmaz veya gecikme olabilir. İkinci olarak, bazı kamera modelleri RAW dosyalarını kaydetme süresi konusunda daha fazla zaman alabilir. İki çekim arası sürenin fazla uzun olmasına veya bir çekimin "atlanmasına" neden olabilir. Bu nedenle, JPG formatı tercih edilmelidir.
Gerektiğinde hızlı kayıt yapabilen bir kamerayla çalışıyorsanız ve bilgisayarınız Photoshop için yeterli performansa sahipse, elbette RAW formatını seçebilirsiniz.
Bir Canon EOS 450D'de görüntü kalitesinin ayarlanması: Burada, en iyi kalitede JPG formatı seçilmiştir (L, "Büyük" için).
Görüntü stil (Picture-Style)
JPG formatında çekilen fotoğraflar, seçili olan görüntü stilinin ayarlarına tabidir. En iyi şekilde resim stilini Doğal olarak kullanın çünkü burada keskinlik sıfırdır veya tercih ettiğiniz görüntü stiline sıfır keskinlik ayarlayın. Yıldızların veya yıldız izlerinin yeniden keskinleştirilmesi önerilmez.
Doğal" görüntü stili seçimi (Canon EOS 450D). Tüm ayarlar sıfırda bulunmaktadır, özellikle keskinlik ayarı olan sıfır çok önemlidir.
ISO Ayarı
ISO ayarı için iyi bir öneri bulmak zordur. Her şey kullanılan diyafram değerine, gece gökyüzündeki geri kalan ışığa ve öncelikle arka planda bulunan manzaraya bağlıdır, ayrıca tek pozlama süresinden de. 1:2,8 diyafram değeri, iyi, karanlık bir konumda, açık bir gecede, dünya ışıklarından uzakta, her biri 60 saniye süren pozlama süresi için ISO 400 iyi bir referans olabilir. Başlangıç diyafram değeri daha küçük ise (örneğin 1:4,0), ISO 800 daha iyi olabilir. Ancak koşullar suboptimal ise, yani hava tamamen dolunay veya dünya ışıkları tarafından aydınlatılıyorsa, ISO 200 veya hatta ISO 100'e gitmek daha iyi olabilir.
Bir Canon EOS 450D'de ISO değeri 400 ayarı.
Beyaz Dengesi
Otomatik Beyaz Dengesi (AWB ya da AUTO) tek pozlar arasında farklı renk sonuçlarına yol açabilir. Bu nedenle manuel olarak Gündüz Işığı (Sembol: Güneş) ayarını tercih etmek daha iyidir.
Bir Canon EOS 450D'de Beyaz Dengesi ayarını Gündüz Işığı (5200 Kelvin) olarak yapma.
Gürültü Redüksiyonu
Ana çekim sonrası gürültü azaltımı sağlayan tüm işlevler, örneğin Uzun Pozlama Gürültüsü Azaltma, seri çekimler için kapatılmalıdır. Aksi takdirde kamera, her çekimden sonra bu süreç için fazla zaman gerektirecek ve tek fotoğraflar arasındaki aralıklar çok uzun hale gelecektir. Bu durum, daha yeni Canon EOS modellerinin Yüksek ISO Gürültüsü Azaltma ayarını da etkiler.
Uzun Pozlama Gürültüsü Azaltımını kapatma. "Otomatik" değil, "Kapalı" seçeneğini belirleyin.
Manuel Pozlama Programı
Sadece manuel ayarı (M) kullanılabilir. Ya istenen değere (örneğin, 30 tam saniye için) poz süresini ayarlayın veya istediğiniz sürede (B veya BULB) poz alın, sonra bir zamanlayıcı ile kontrol edilir.
Bir Canon EOS 450D'nin manuel poz kontrolü („M“) ayarı.
Diyafram
Diyaframı 1:2,8 ile başlatın. Kullandığınız lens daha ışıklı ise, 1:2,8'e ayarlayın. Daha az ışıklı lensler için bu diyafram mevcut değil ise, mümkün olan en büyük diyafram açıklığını (yani en küçük diyafram değerini) ayarlayın.
Diyafram ayarı 1:2,8 (Ok). Birçok diğer önemli ayar da Canon EOS 450D'nin ekranında görülebilir.
Ayna Kilitleme
Bu ayar, bazı durumlarda kameranın aynasının hareketi nedeniyle titremeleri önlemek için kullanılır. Seri çekimlerde kullanılamaz ve Kapalı konumda olmalıdır.
Ayna kilitleme, seri çekimlerde çizgi izi fotoğraflarında kapalı olmalıdır.
3. Fotoğraflar Çekmek
Öncelikle iyi bir çekim yeri bulmak çok önemlidir. Hem büyük şehirlerin "ışık kirliliği"nden uzak olmalı, hem de güzel bir ön plan manzarası sunmalıdır. Yıldızlı gökyüzünü sadece fotoğraflamak değil, aynı zamanda bir manzara, ağaç veya bina da dahil etmek tavsiye edilir. Bu sadece güzel görünmekle kalmaz, aynı zamanda izleyiciye boyut karşılaştırması yapma olanağı sağlar.
Ayın olmadığı bir gece, çizgi izi fotoğrafları için zorunlu değildir. Bazen, hilal ışığının geri planı görünür hale getirmesi mümkün olabilir. Aynı şekilde, ay ışığının gökyüzü hafif bir mavi renk alabilir; bu oldukça çekici olabilir. Ancak, dolunay gecesi fazla olabilir, çünkü o zaman parlak ay, aşırı pozlama sürelerini önlemek için sizi zorlar. Ayrıca, gökyüzü fazla aydınlandığında, ışığı zayıf yıldızların çizgi izlerini yakalamakta zorlanabilirsiniz.
Camera ve lensinizi gece sıcaklıklarına soğutun, böylece çekim serisi sırasında odak noktasının olası bir yer değişikliği olmaz. Sonraki zorluk, „Sonsuz“ odak noktasını bulmaktadır. Bu en iyi nasıl başarılır, bu öğretici'nin ilk bölümünde ("Alacakaranlıkta Hava Fotoğrafı Çekmek") açıklandı.
Klasik olarak, Kuzey'e bakmak, gökyüzünün dönmesi etrafında yıldızları görmek için kuzey yıldızı içerir. Bu sizin Kuzey Yıldızını tanımanızı ve fotoğrafınızda yakalamanızı gerektirir.
Bu tür çizgi izi fotoğrafları oldukça popülerdir, dönme noktası olan Kutup Yıldızını gösterir. Kutup Yıldızını mı görmüyorsunuz? Haklısınız, çünkü bu çekim Namibya'da, yani Dünya'nın Güney Yarımküresi'nde gerçekleşti. Bu nedenle, Kutup Yıldızı Kuzey Göksel Kutbu değil, Güney Göksel Kutbu'nu gösterir. Maalesef, Kutup çevresinde ışıldayan parlak bir yıldız yoktur.
"Büyük Araba" takım yıldızını (solda) bulduysanız, Kutup Yıldızına doğru bir işaretciye sahipsiniz demektir: Arka kenarını yaklaşık beş kat uzatırsanız (sarı ok), Kutup Yıldızını (çembrelendi) bulursunuz. O da küçük arabaya ait yön değişimini gösterir. Kutup Yıldızına dik bir şekilde çekilen bir çizgi kuzey yönünü gösterir.
Şimdi, basit bir uzaktan kumandalı çekim de kullanıyor olsanız veya programlanabilir bir zamanlayıcı bağladınız, durum buna bağlıdır. Her iki yöntemi de açıklamak istiyorum:
Uzaktan Kumanda
Basit bir uzaktan kumandalı çekim cihazı kullanarak, kilitleme mekanizmalı bir fotoğraf çekme serisi gerçekleştirebilirsiniz, çekimlerin sürekli yapılmasını sağlar. Kamerayı manuel olarak 30 ya da (mümkünse) 60 saniyelik pozlama süresine ayarlayın. BULB için değil B ayarını kullanmayın. Kameranın işlem modunu Seri Çekim olarak değiştirin, bu, kameranın deklanşöre basılı kaldığı sürece resimler çektiği seri çekim fonksiyonudur. Seriyi başlatmak için uzaktan kumandalı çekim cihazının deklanşör düğmesini bastırın ve kilitleyin. Seriyi bitirmek için deklanşör düğmesini tekrar serbest bırakın.
Programlanabilir Zamanlayıcı
Bir kablo deklanşörüne karşı, programlanabilir zamanlayıcı pozlama süresi seçiminde daha fazla konfor ve özgürlük sunar. "Canon Timer Remote Controller TC-80N3" ile nasıl bir pozlama serisi programlanacağını göstermek istiyorum. Her bir pozlama 60 saniye sürmeli ve çekim aralarında mümkün olduğunca kısa bir ara olmalı. İlk girdi SELF, \"00:00:00\" varsayılan ayarında kalır. INT aralığı bir saniye (\"00:00:01\"), LONG uzun süreli pozlama bir dakikaya ayarlanır (\"00:01:00\") ve seri başına çekim sayısı (FRAMES) her zaman maksimum olan 99'a ayarlanır. Daha az çekim yapmak isteseniz bile, bir seriyi iptal etmek sorun olmadığından, bitmiş bir serinin sorunsuz şekilde devam ettirilmesi zor olabilir. Kamera, seri çekim veya tek kare modunda olabilir, pozlama süresi B için BULB olarak ayarlanmalıdır. BAŞLA/DUR düğmesiyle seriyi başlatırsınız. Erken iptal etmek için bu düğmeyi kullanın, zamanlayıcının deklanşör düğmesini değil!
Metinde açıklandığı gibi, "Canon Timer Remote Controller TC-80N3" ayarları. "BAŞLAT/DUR" düğmesine basarak 99 tek karelik bir seri başlatılır. Her bir fotoğraf bir dakika boyunca pozlanır ve fotoğraflar arasına bir saniye ara verilir.
İpucu: Bazı yeni modellerle önceden programlanmış çekim serilerine olanak tanıyan bir yazılımla birlikte gelir. Örneğin, 1000D, 450D, 40D, 5D Mark II, 1D Mark III ve 1Ds Mark III modellerinden itibaren tüm Canon EOS kameraları, bir bilgisayara yani bir dizüstü bilgisayara kurulan ve ardından kamerayla iletişim kuran "EOS Utility" yazılımını içerir.
Bu durum kablo deklanşörü veya zamanlayıcıya ihtiyacı ortadan kaldırır, ancak fotoğrafları çekmek için laptopun çekim yeri ile taşınması gerekir.
Canon'un "EOS-Utility" kamera kontrolü ile çekim serisinin programlanması. Sağ taraftaki saat simgesine tıklayarak (sağ ok) gösterilen iletişim kutusu açılır. "Uzun Pozlama" kısmına istenen pozlama süresini, bu örnekte bir dakikayı yazın. Daha sonra bu değere en az üç saniye eklemeniz ve "Zamanlayıcı İntervalli Çekim" bölümüne bu sonucu girmeniz önemlidir. Üç saniyeden az eklerseniz, kamera bazen bir çekimi atlar! Bu değer muhtemelen kameranın türüne ve kullanılan hafıza kartının hızına bağlıdır. En iyisi kameranızla "kuru çalışmalar" yapmaktır.
Bu fotoğraf, tekil çekimler arasındaki araların çok uzun olduğunda ne olduğunu gösterir. Bu durumda çizgi izleri kesilmekte ve boşluklar oluşmaktadır.
Başlamadan önce, nihai ayarlarla tek bir deneme çekimi yapmanız ve ardından bu çekimi kameranın ekranında dikkatlice incelemeniz önerilir. Özellikle kompozisyonu, netliği ve pozlamayı titizlikle kontrol edin. Ön plandaki nesnelerin aşırı pozlanmadığından emin olun, tamamen doygunlaşmış görüntü bölgeleriyle belirlenebilir.
4. Görüntü İşleme
Gece çekim serisinin sonucunda, şimdi birkaç tek fotoğrafın bir iz çizgisi fotoğrafına birleştirilmesi gereken sayıda fotoğraf var. Bunun için, çekim serisi sırasında kameranın hareket etmediği koşulu gereklidir. Yani, yıldızlar hariç, fotoğraflar mutlaka tamamen örtüşmelidir.
Sonraki adımları anlamak için, en iyi şekilde bu öğreticide "Çalışma Dosyası" olarak sunulan örnek fotoğrafları kullanın. StarTrails01.jpg'den StarTrails10.jpg'ye kadar sıralanmış on fotoğraf var.
Hepsini aynı anda Photoshop'ta açın ve Pencere>StarTrails01.jpg komutuyla serinin ilk fotoğrafına geçin. Yanlışlıkla üzerine yazılmaması için, bunun bir kopyasını Resim>Kopya Oluştur komutu ile oluşturun ve Olarak: alanına yeni bir ad girin, örneğin "StarTrailsFertig". Tamam ile onaylayın.
Photoshop şimdi bize "StarTrailsFertig" adında yeni bir görüntü dosyası oluşturacak ve çalışma dosyası olarak kullanmamız gerekecek. Bu görüntüye diğer dokuz fotoğrafın her biri ayrı katman olarak kopyalanmalıdır.
Bunun için Pencere>StarTrails02.jpg komutuyla serinin ikinci fotoğrafına geçin. Şimdi Katmanlar paletine ihtiyacınız varsa, şu anda açık değilse, F7 tuşuyla görünebilir. İçinde, bu fotoğrafın adı "Arka Plan" olan tek bir katmanı görürsünüz. "Arka Plan" kelimesine sağ (genellikle sağ) tıklatarak ve açılan bağlam menüsünden Katmanı Çoğalt... seçerek işlemi gerçekleştirin. Beliren iletişim kutusunda, Hedef olarak "Belge" "StarTrailsFertig"i seçin. Tamam ile onayladıktan sonra, bu fotoğrafın bir kopyası "StarTrailsFertig" dosyasına yeni bir katman olarak düşer.
"StarTrails02.jpg" fotoğrafı etkinleştirildi. Sağ tarafta Katmanlar paleti ve sağ tıklama sonrası karşımıza çıkan bağlam menüsü görünüyor. "Katmanı Çoğalt" komutu aranıyor.
Önceki paragrafta açıklandığı şekilde devam ederek, "StarTrails03.jpg" ile "StarTrails10.jpg" dahil kalan tüm fotoğrafları kopyalayın. Daha sonra, çalışma dosyasına geri dönmek ve çalışmanın şimdiki halini görmek için Pencere>StarTrailsFertig komutunu seçin. Bu dosya şu anda 10 katmandan oluşmaktadır.
Burada, toplam on katmandan oluşan "StarTrailsFertig" çalışma dosyası görülmektedir. Katmanlar paleti (sağ tarafta) katmanları gösterir, ancak şu anda sadece en üst katman görünür.
Şimdi bu işin aslı önemlidir: "Arka Plan" adını taşıyan alttaki tek katman hariç, tüm katmanlar Normal yerine Parlatma karışım moduna ayarlanmalıdır. Bunu yapmak için dokuz katmanı tek tek tıklayarak (ve etkinleştirerek) işlem yapmalısınız. Daha sonra, Normal ayarının yanındaki açılır listeyi genişletin ve Parlatma seçeneğini belirleyin.
En iyi şekilde, en üst katmandan başlayarak çalışın, böylece yıldız izlerinin her seferinde nasıl daha uzun hale geldiğini görebilirsiniz, harika bir deneyim!
Son olarak, tüm katmanları tek bir katmana Katman>Arka Plan Katmanına Birleştir komutu ile birleştirin. Sonucu en iyi şekilde PSD formatında kaydedin: Dosya>Farklı Kaydet…, Format: Photoshop (*.PSD; *.PDD).
Eğer seriniz on resimden fazla ise, şu anda kaydedilen resim dışındaki tüm resim dosyalarını kapatıp belleği temizlemek ve serinin sonraki on resmini açmak iyi olacaktır. Bu resimler de yukarıda açıklanan şekilde işlenecektir. Bu şekilde çok sayıda tekil resmi işleyebilir ve bellek sıkışıklığıyla karşılaşmazsınız.
İpucu: Katmanlar ayrıca Sürükle ve Bırak (Drag&Drop) ile fareyi kullanarak bir resim dosyasından diğerine taşınabilir, ancak biraz alıştırma gerektirir.
Tüm tekil resimler eklendikten sonra, karışım modu Açığa Çıkart olarak ayarlandığında ve tüm katmanlar arka plan katmanına indirgendiğinde hedefe ulaşmış olursunuz. Gerekirse, renk dengesi, parlaklık veya kontrast ayarlamaları gibi standart yöntemlerle son düzeltmeleri yapabilirsiniz.
İpucu: Photoshop'un bir alternatifi olan "Startrails" adlı küçük program, ücretsiz olarak indirilebileceği www.startrails.de web sitesinden mevcut olan 1.1 sürümüdür.
"Startrails" adlı ücretsiz yazılımın ekran görüntüsü. Tüm tekil resimler açıldıktan sonra iz açıkça görülecektir (sol sütun).
5. Örnek Çekimler
Şili'deki "Gemini South" gözlemevinin üzerinde ışık izleri. Her biri 1 dakikalık pozlama süresine sahip 100 tekil çekimin 1:2,8 diyafram, ISO 800 ve 35 mm lens ile kullanıldığı. Güney gökyüzü kutbu sol kenarından hemen dışarıdadır.
Stuttgart'taki Welzheim gözlemevi çekiminin göksel (kuzey-) kutbunu içermediği bir diğer örnektir. 10 mm odak uzaklığı, 4 diyafram ve ISO 800 ile bir Canon EOS 20D kullanılarak oluşturulan 60 saniyelik 68 tekil pozlama birleştirilmiştir.
"Pleiades" olarak da adlandırılan Yedi Kız kardeş takımının doğuşu. Bu tür bir fotoğraf çekmek için, yıldızlar nerede ve ne zaman ortaya çıkacaklarını bilmek önemlidir. Tabii ki, görünmeden önce çekim serisi başlatılmalıdır. Fotoğraf 2006 yılında İran'da 200 mm telefoto lens ile 1:2,8 diyafram açıklığında kullanılarak çekilmiştir.
Bu fotoğraf, göksel kutbun zorunlu olarak gösterilmemesi gerektiğinin bir başka örneğidir. Bunun yerine, etkili bir ön plana odaklanmak önemlidir, örneğin güzel bir manzara.
Büyük Araba (burada daha iyi tanınması için işaretlenmiş olan) ters mi duruyor? Açıklama oldukça basittir: Fotoğraf Namibya'da çekildi, yani Dünya'nın Güney Yarımküresi'ndedir. Büyük Araba yıldızları kuzey yönünde doğar, yüksekliğe ulaşamaz ve kısa bir süre sonra tekrar batmaya başlar.
Güney yönünde bir ışık izi çekimi: Bazı yıldızlar sadece kısa bir süre için ufuk çizgisinin üzerinde yükselir.
Kendi içimizde bir not:
Tüm kullanılan fotoğraflar, bu öğreticide açıklanan şekilde çekilmiştir. Ekstra görüntü öğeleri - örneğin ön plan objeleri - başka çekimlerden eklenmemiştir.
