Giriş
Daha önce de belirttiğim gibi, ben de doğal olarak çok okur ve hayvan dergilerini ve kitapları her zaman “fotografçı” gözüyle incelerim - bu sadece yazı yazma kısmı değil, aynı zamanda bu okumalarda bulunan fotoğraflar da ilginçtir. Çoğu kez düşünürüm: „Oh, nesneye yaklaşmanın ilginç bir yolu! Ben de bunu bir gün denemeliyim.“ Kesinlikle sizin de sık sık aynı şekilde düşündüğünüzü biliyorum. Umarım bu rehberdeki fotoğrafları görürken bu etkiyi sık sık yaşarsınız ve size yeni ipuçları verebilirim. Tabii ki öncelikle kendi kişisel zevkimi aktarıyorum, ancak aynı zamanda müşterilerimin ve tanıdıklarımın bazı eleştirilerini ve diğer tercihlerini de paylaşmaya çalışıyorum. Bu rehberi okurken keyifli vakit geçirmenizi dilerim!
Lütfen diğer rehberlerde ekipman, kamera ayarları ve özellikle netlik konularına daha detaylı olarak değineceğimi unutmayın. Bu nedenle burada daha fazla bilgi arıyorsanız diğer rehberlere başvurmanızı rica ederim. Burada gördüğünüz tüm çekimler Nikon D90 ve 18-200 mm odak uzunluğuna sahip ışıklı lenslerle yapılmıştır.
Şu anda stüdyo çekimlerinde 24-70 mm, çoğu dış mekan çekimlerinde ise 70-200 mm lens kullanıyorum. Tabii ki her zaman daha iyi ekipmanlar için birikim yapıyorum, bu nedenle mevcut "hazine" sürekli değişiyor. Birçok fotoğraf için resim bilgilerini ekledim. Tekrar belirtmekte fayda görüyorum ki, bu rehber, fotoğrafların kendisiyle iletişim kurar, bu nedenle fazla metinden kaçındım ve yerine birçok fotoğrafı ve ilgili kamera ayarlarını tercih ederim.
İçindekiler:
- Motife Mesafe ve Fotoğrafçının Konumu
- Detay Çekimler ve Kesitler
- Motifi Doğru Şekilde Sahneye Koymak (Bullterrier kötü vs.)
Bu güzel Rus Mavisi, alçak bir oturma odası masasında poz verdi. Ben diz çökmüş olarak çektim.
Bu rehberde sizleri farklı şeyler denemeye teşvik etmek istediğim kadar, çoğu kişinin özel fotoğraflarını sadece kötü gösteren bir konuya tekrar değinmek istiyorum. Her fotoğraf (özellikle köpekler ve kediler), hayvanı göz seviyesinden fotoğraflarsanız çok daha profesyonel görünür. Forumlara veya benzeri yerlere göz atın, halkın favori fotoğraflarını gösterdiği veya tanıdıklarınızdan birilerinin fotoğraflarını göstermesini isteyin.
Pratikte, hemen hemen tüm fotoğraflar yukarıdan çekilir. Eğlencesine, kendi eski fotoğraflarıma bir göz attım. Tüm fotoğraflarda aynı hata. Elbette çoğumuz, özellikle kendi evcil hayvanlarımız, bizi karşılamak için hemen koşuşturmaya başlarlar, yere yattığımızda. Yine de, deneyin. Bana inanın, sadece bu şekilde fotoğraflarınızın %80'ini daha iyi hale getirirsiniz.
Bir sonraki hedef, fare burada olduğu gibi hayvanı doğrudan kameraya bakacak şekilde getirmektir. Bu hiç de kolay değildir, ancak hayvan her zaman doğrudan kameraya bakmak zorunda değil. Bu saçmalık, ancak tabii ki etkilidir.
1. Motife Mesafe ve Fotoğrafçının Konumu
Diyafram oyununun yanı sıra, fotoğraf çekerken doğru mesafe de önemlidir. Bir fotoğrafçı atılanın portresini çekmek isteyebilir ve "yakın" bir açı elde etmek için, örneğin atı hafiften yukarıdan ya da aşağıdan fotoğraflamak istediği zaman, motivine "yakın" gider. Diğeri belki de güzel geniş manzarayı vurgulamak isteyebilir, manzarada resmedilen bir at gibi. Bu durumda daha geniş bir çerçeve seçecektir. Pozisyonunuz tabii ki sadece neyi fotoğraflamak istediğinize değil, aynı zamanda çalışmak istediğiniz veya size sunulan odak uzaklığına da bağlıdır. Yani, bir kayaya oturan bir köpeği telefoto lensle çekerken daha uzaktan çekilmek zorunda olduğunuz açıktır. Tabii ki bu derinlik keskinliğini de etkiler. Bu nedenle, ne elde etmek istediğinizi bilmeniz gerekmektedir.
Daha önceki bazı rehberlerde de belirttiğim gibi, modelinizi sadece doğrudan veya göz hizasında değil, birçok farklı açıdan da çekebilirsiniz ve işte bu farkı yaratan şey budur. Deneyin. Objenizi hafiften yukarıdan ya da aşağıdan çekin.
Atınıza bir yere çıkmanız veya yerde yatmanız gereken nokta olan göz hizasına getirin. Her zaman güvenliğinizi düşünün ama aklınıza başka bir sınır gelmeden hayal gücünüzü kullanın.
Bazı örnekler vermek için birkaç fotoğraf getirdim ve koşullar hakkında biraz bilgi paylaşıyorum:
Küçük Emma, çimi rahatça uzandığı bir çekimde ben de aynı şekilde çömeldim. Ancak telefoto lensle çalıştığım için biraz uzaklaştım. 200 mm'lik bir odak uzunluğu seçtim. Küçük köpekleri veya kedileri neredeyse sadece göz hizasında fotoğraflarım, yani yere yatıp çekerim.
Benzer bir durum stüdyoda. Güzel Rhodesian-Ridgeback erkek köpek Chernuk rahat bir pozda yatıyor. Yine göz hizasına getirdim.
RR köpeği Tinka da stüdyodaki zeminde yerinmiş. Burada, göz seviyesine gelmek için çömlekten fotoğraf çekmek zorunda kaldım.
Şirin, biraz yaşlı olan köpek hanımı tekrar getirdim, çünkü yukarıdan bir çekim için iyi bir örnek oluşturuyor.
Buradaki küçük hızlı koşucu Santana'ya dikkatli davranmak gerekiyordu. 78 mm odak uzaklığı aslında tehlikeliydi. Birkaç kez yanıma gelip tepinmeye çalıştı. Bu fare gibi küçük vahşi atlar için artık daha güvenli olmak adına genellikle daha büyük bir odak uzaklığı seçmeyi tercih ediyorum. 200-300 idealdir; mümkünse model ile fotoğrafçı arasında bir çit olabilir.
Stüdyodaki büyük atlar için bazen bir tabure de olabilir. Sadece 1,60 m'yim. Bu nedenle sık sık sıkışabilir.
Burada şirin karışık köpeği basitçe alttan fotoğrafladım. Yere tamamen yatıp kamerayı tetiklemek için mümkün olduğunca düşük bir nokta seçtim. Bu çekimdeki iki köpek o kadar iyi eğitilmişti ki sadece farklı bir şey denemek istedim.
2. Detay Çekimleri ve Küçük Detaylar
Dört ayaklıların hemen hemen her özelliği detay çekimlerine uygun olabilir, bu tür fotoğraflar sıklıkla küçümsense de. Ben onları seviyorum! Patiler, gözler, özel özellikler … Neden onları özellikle tutmuyorsunuz? Onlara kendi fotoğraflarınızı ayırın? Bence neredeyse her şeyin detayına odaklandım. Elbette her zaman istediğim sonuç çıkmamıştır.
Örneğin, bir dalmatian'ı fotoğraflıyorum ve aklıma, özel kürk desenlerini çekmek geldi. Bu nadiren başardığım bir şeydir, belki yeteneğim yoktur! Kim bilir. Ayrıca, göz çevresinde birçok kırpıntıyı seviyorum. Müşteriler sürekli bu tür fotoğrafları soruyor ve istiyorlar. Dolayısıyla bir hayvanı fotoğraflıyorsanız, stüdyo ortamında veya dışarıda, akıllıca bir şeyler yapmalısınız. Hayvanı her zaman aynı şekilde çekmemek için, gerekirse tüm imkanları zorlamalı ve hayvanı ve kendinizi sürekli yeniden konumlandırmalısınız. Mümkünse kendinizi ilk sıraya yerleştirin.
Hayvanı mümkün olduğunca az yer değiştirmelisiniz. Arkaplanı her zaman doğru seçmeyi alışkanlık haline getirmelisiniz ve her açıdan kontrol altında olmalısınız. Temelde bir arka plan ve hayvanınızı görmeli ve her ikisini en iyi nasıl birleştireceğinizi düşünmelisiniz. Çünkü yakınlığı değiştirmek için sadece odak uzaklığını değil, bir yandan veya başka bir açıdan çekerek farklı bir atmosfer yaratma olasılığınız var, ayrıca yan pozisyonunuzu değiştirebilirsiniz. Dolayısıyla bir atı biraz daha aşağıdan çekerseniz, tamamen mavi bir arka plana sahip olabilirsiniz. Fotoğrafçının konumunun altındaki konu hakkında açıklandığı gibi, birçok seçeneğiniz var ve dolayısıyla arkadaki seçimi bu açıdan da düşünmelisiniz. Stüdyoda genellikle biraz sınırlısınız.
Ancak yine de, Konumunuzu değiştirin ve netleme noktalarını sadece değiştirin! Son zamanlarda oldukça ünlü bir köpek dergisinde bir fotoğrafım yayınlandı. Ana sayfadakine. Bir Weimaraner'in çekiminde neye odaklandınız? Burnu! Ve neden olmasın ki? Uyuyor!
Ancak sizlere bazı fotoğraflar aracılığıyla hangi detayların, kesitlerin ve netleme noktalarının ilginç olabileceğini göstermek istiyorum:
Fleur isimli kısrak kişniyor. Bu çekimde dolayısıyla ağzını net olarak görüntüledim. Sadece biraz farklı olmak … Beğendiniz mi? Ben beğendim! Bu tür "garip" kesitleri seviyorum.
Şire Horse Jonathan'ın içki içmeye başlamadan önceki hali burada.
Ve Jonathan'ın fotoğrafını tekrar eklemek istiyorum. Çünkü onun en güzel fotoğraflarından biridir.
Göz veya yüz çekimlerini sevenler, her zaman bu tür fotoğrafları tekrar denemelidir. Bu Sibirya Husky'nin gözleri mutlaka ayrı bir çekim yapmaya değer.
Aynı konuyu farklı bir açıdan tekrarladığımızda, kulaklar rahatlıkla kesilebilir. İnsanlarda olduğu gibi alnı kesip bir yüzü sınırlayarak çekmek de serbesttir.
Kedilerin gözlerinin fotoğraflarını çekmek oldukça zordur. Genellikle yeterince sakin durmazlar veya çok fazla rahatlar ve gözlerini kısarlar. Ancak burada, güzel Maine Coon Shikisha, biraz hareketsiz kalmayı kabul etti ve değerli fırın kulaklarının kesit bölümünü bana gösterdi; bu detaylı çekimler açıkça istenmiştir.
British uzun tüylü kedi Kiwi, terasında harika pozlar verdi. Bu güzel yüz çekiminin yanı sıra...
... aynı zamanda aşağıdaki yan portreyi de verdi.
3. Konuyu doğru bir şekilde çekmek
Bir hayvanı "doğru" şekilde çekmek için, tabii ki, kesimlerle ve doğru pozisyonla da çok şey yapabilirsiniz. Özellikle bir yetiştiricinin hayvanlarını çekerken, modellerinizden önemli ırk özelliklerini ortaya çıkarmanıza ve güzel görünmelerini sağlamanıza dikkat etmelisiniz. Bir fotoğraf çekerken doğru açıyı seçerek bunu daha da vurgulayabilirsiniz.
Ve tabii ki bir özel kişi için fotoğraf çekerken, her hayvan fotoğrafçısının istediği şeyi de elde etmek istiyorsunuzdur: Çekim sonrası sahibin görüntüleri gözden geçirirken "Evet, bu benim sevgilim için tipik" dediğini duymak. Esasen, hayvanınızın özel özelliklerini yakalamak da zarar vermez. İki ayak üzerindekilerle hayvanlar hakkında çok konuşun ve sorular sorun! Hayvanınız kaç yaşında, karakteri nasıl, ne sever, hayvanınız için tipik olan nedir gibi sorular sorun.
İrlanda Teriyerleri eğlenceli hayvanlar, oynamayı çok severler. Açıkhava çekimi için mükemmel. İki kişi olduğunda insan animasyonuna bile gerek yoktur. Sadece fotoğraf makinesini çekin yeter.
Henüz genç İngiliz Bulldog Abby'nin gerçekte oldukça hırçın bir karakteri var ve gerçek bir güç paketi. Bu nedenle resim onun gerçek karakterini yansıtmıyor ama yine de tipik bir Bulldog pozu.
Aslında bir bekçi köpeği olarak kullanılan Dogge, bugünlerde daha çok nazik bir devdir, ama büyüklüklerini ve güçlerini ortaya çıkarmalarına da izin verilmelidir. Gelato, kocaman bir kucak kedisi, ancak bu büyük hayvanlar size doğru geldiğinde insanın içini ürperten bir şey olabiliyor.
Yavru köpeklerin fotoğrafları çekmesi kolaydır ve her zaman ne yaparlarsa yapsınlar sevimli ve cıvıl cıvıl görünürler.
Burada küçük bir Labrador kızı Sari, yaprakların tadına bakmaya çalışıyor ve aynı anda fark edilmeden oradan ayrılmaya çalışıyor. Hayvan yavruları, neşeleri, kaygısızlıklarıyla herkesi etkileyen, içini ısıtan varlıklardır. Gerçekten harika bir şey.
Yine Rhodesian-Ridgeback dişi Tinka. Bu büyük "aslan öldürücüler" inanılmaz gururlu ve güzel köpeklerdir. Yabancılara karşı genellikle daha çekingen olmalarına rağmen, stüdyoda neredeyse her zaman rahat ve dengelidirler. Bu tipik Ridgeback duruşlarını neredeyse her zaman sergilerler ve fotoğraf için her zaman güzel bir poz verirler!
Çekim yaptığınız şeye bakılmaksızın, kamerala dünyayı gezdiğiniz her seferin ardından, nesnelerinizi kalbinizle, kameranızın gözüyle görmeyi öğrenirsiniz. Denemeye başlarsınız. Ve evet, her fotoğrafçı çektiği çoğu resmi daha sonra kullanılmaz olarak değerlendirerek bir kenara atar. Hobici bir fotoğrafçı olun ya da meslek olarak yapan biri.
Olasılıklar biraz farklı olabilir ancak nesnelerinize empatiyle yaklaşmayı ve modeller hakkında bir şeyler öğrenmeyi öğrendiğinizde, önemli olanı ve olmayanı otomatik olarak kendi kendinize görmeye başlayacaksınız. Birçok hayvan, size hiçbir zaman reddedilmemesi gereken şeyi kendiliğinden sunar. Bunun üzerine olabildiğince fazla yararlanın, hatta hayal ettiğiniz şey olmasa bile.
Başlangıçta belirtildiği gibi, bu kılavuz, size modellerinizle neler yapabileceğiniz konusunda ilham verebilecek birkaç kelime ve birkaç resimden oluşmaktadır umarım.
Son olarak, size birkaç hafta önce Almanya'da fotoğrafladığım Moldova'dan bir köpek olan Maja'nın hikayesini anlatmak istiyorum. Bazen öngörülemeyen şeylerin gerçekleştiği ve bilinçsiz olarak hayvanlardan gelen tekliflerin kabul edilmesi gerektiği konusunda size ilham vermesi umuduyla.
Unutmayın: Sabırlı, spontan ve her zaman kalpten katılın!
Ve tam olarak bu yüzden bahsediyorum çünkü çekimimizde çok komik bir şey yaptı. Maya, fotoğraf kartonuna yerleştirdiğimiz Jüt kumaşın üzerine yattı. Sırt üstü yattı ve karınlarını kaşımasını istedi. Aslında fotoğraflamak istediğimiz şey değildi ama sahibi onu farklı bir şekilde oturtmak istediğinde hemen sırt üstü yatıp karınlarını okşamasını sundu.
Bir ara bizimle ilgilendiğimiz bir anda Maya fırsatı kolladı ve ayağa kalktı. Dekoğüyük olduğu köşeye gitti ve küçük köpekler için olan bir kutuya yattı. O kutuyu, içinde fotoğraflanmak için seçti. Maya'yı doğrudan o kutuyla fotoğraf kartonuna taşıyarak ve öyle fotoğrafladık. Kendini orada o kadar rahat hissetti ki, hatta orada uyuyakaldı. Bana somut olmayan bir şey sunmuş oldu ve ben hemen onu almış oldum.
Harika. Küçük Maya... Dört ayaklı bir rüya. Ve tam olarak bu yüzden hayvanları bu kadar çok fotoğraflamayı seviyorum, çünkü bize o kadar çok şey verebilirler. Her gün!
Nicole Schick
www.tierfotografie-mit-herz.de
