Sinirlerim günlerdir gerilmişti. Birkaç müşteri baskı yapıyordu. Üretimleri aceleye getirmek istiyorlardı, çünkü yaz onları "şaşırtmıştı". Yaz, bu yıl da sıradan bir şekilde geldi, bazıları için beklenmedik gibi görünüyordu, hatta tamamen beklenmedik ve planlanamazdı. Üstüne bir de Friedrichshafen'deki açık hava fuarı. Kataloglar, bayraklar, baskı tarihleri, yani tamamen normal bir kaos. Cephe hattında: dağ ve açık hava fotoğrafçıları. Ama hava raporları tatmin edici değildi, hiçbir şey ilerlemiyordu ve ben sabırsızlanıyordum. Sonunda eşimin "lütfen duvara başka bir rafla dübel at" talebi, bardağı taşıran damla oldu. Dışarı çıkmam gerekiyordu, tercihen Karwendel'e, görev olmadan, hedef olmadan, sadece kendim için, çiçek fotoğrafları çekmek için. Tabii ki önce rafı sevgiyle duvara vidalamadan...
Ertesi sabah büyük fotoğraf çantasıyla Rohntal'da yola çıktım. Gençliğimden beri bu toprağı seviyorum. Dev bir kazan, Doğu Karwendelspitze ve Vogelkarspitze'nin muazzam Kuzey duvarları tarafından örtülü. İki hayal gibi çayır ve her tarafta binlerce çiçek arasında.
Rohntal'dan Enzian. 100 mm makro lensle (Zeiss f2,8 100 mm Makro, Contax RTS III) ve küçük bir aydınlatıcıyla (altın/gümüş zebra) çekildi. Ön planda, renkli bir vurgu yapmak için bilinçli olarak puslu bir sarı çiçek bıraktım. Karwendel Dağları, Avusturya.
Ne kadar yakın, ne kadar iyi?
"Bir fotoğraf iyi değilse, yeterince yakın değilsiniz" - dediği gibi Robert Capa. Modern dağ ve açık hava fotoğrafçılığında bu cümle daha da geçerlidir. Yakın çekimde bize tamamen yeni ve çeşitli imkanlar açılır. Sadece sıradan çiçekler ve doğadaki detaylar değil, aynı zamanda spor ve dağlardaki aktiviteler hakkında da ilgilidir. İpler, çiviler veya pusula, Betrachter'a hareketi ve olayı görselleştiren ve konu eden her şey, bir ön planda veya ana konum olarak hoş karşılanır. Elbette, yakın planlarla otomatik olarak şeylerin ve kişilerin kesimesi de bir konu olacaktır.
Ancak lens üretimindeki hızlı gelişmelerle tüm lenslerin minimum odak mesafesi önemli ölçüde kısaltıldı. Özellikle mevcut zoom lenslerle motivimize oldukça yaklaşabiliyoruz. Birkaç ipucu: Örneğin 70-200 mm odak uzunluğuna sahip bir telefoto zoom için bir metre minimum odak mesafesi oldukça iyi ve oldukça uygun olabilir. 24-105 mm gibi standart zoom lenslerde ise minimum odak mesafesi 0,5 metreye kadar olmalıdır. Bu iki durumda en uzun odak uzunluğu (telefoto) için çok iyi olsa da en kısa odak uzunluğu için orta derecede olabilir. Karşılaştırma yapmak gerekirse: 24 mm sabit geniş açılı bir lensle sadece 20 santimetreye kadar netleştirebiliriz, yani bahsedilen zoom lens ile aynı odak uzunluğunda olduğumuzda motive çok daha yaklaşabiliriz!! Benim yaklaşımım şöyle: Saf makro turlarında (yukarıya bakınız Karwendel) ek olarak 100 mm makro lensi alıyorum, diğer tüm turlarda ise u...
İyi bir alan açıklığı ayarını koruyarak 4 f-değeri ile 17 mm odak uzunluğuna sahip geniş açı zoomu kullanarak çekilen Aschaffenburger-Höhenweg'deki bir tırmanma detayı. Zillertaler Alpleri, Avusturya. Canon EOS 1Ds MK III, EF f4 17-40 mm L. Zayıf ışığı sadece önceliği vurgulamak için önde kullandım. Bu fotoğraf gerçekten ilginç mi? Bilemiyorum. Bu, sürekli "çok çok fazla crop" isteyen bir dergi için bir rapor çerçevesinde çekildi.
Alternatif olarak, güçlü bir LED ön kafa lambası (= Gündüz ışığı!!) kullanılabilir. Aydınlatma için harika çalışır, ancak daha çok statik nesneler (çiçekler) ve tripodla fotoğraf çekimleri için tercih edilir.
Hangi Fırsatlara Sahibiz?
Klasik makro çekim alanı hem standart hem de zorluklarla doludur. Çiçekler ve doğadaki diğer detaylarla ilgili olarak (ilkbahar ve küçük böcekler dışında) kelimenin tam anlamıyla kaçıracağımız bir şey yok.
Çalışmayı bitirmiş bir aksesuar fotoğrafına, birkaç çekim yapmıştım, mükemmel bir konumda bir sineğin yaklaşık 2 saniye boyunca oturduğu zaman doğru pozisyonu fotokaplamam gerekiyordu. Canon EOS 5D, Zeiss f4-5,6 100-300 mm ile Canon 500D yakınlaştırma lensi, Nationalpark Gesäuse, Avusturya.
Bir iyi fotoğraf için sonsuz bir zamanımız var - sadece kendimizden almamız gerekiyor! Örneğin 100 mm makro lens ile dağlara doğru bir yolculuğa çıkanlar sonsuz sayıda motive keşfedebilir. Doğada yakın çekim için tavsiye ettiğimiz gibi tripod, mümkünse ters çevrilebilir bir merkez sütun ile bu ardışık bir zorunluluktur, böylece yere çok yaklaşarak çekim yapabiliriz.
Anlık ve duruma uygun olarak, genellikle bir sahnede anlık detayı (önemli, güzel veya çılgın) vurgularken her şeyin netlikten açık hale gelmesini sağlar.
Elbette bu çekim tarzını tersine çevirebilirim: Öne netliği yerine arka plana netlik katan bir yaklaşım da uygulanabilir. Böylece bu durumda belirsiz ön plan beni görüntüye çekiyor.
İki farklı görüntü stilini birleştirerek, yani diyaframı 22 veya hatta 32'ye kapatara, yakın ön plandan uzak arka plana kadar olan bir derinlik keskinliği elde edilebilir. Ancak dikkat edilmesi gereken şey, "az daha fazladır" prensibinin burada özellikle geçerli olmasıdır. Bu tür görüntüler aksi takdirde çok hızlı bir şekilde karışık ve fazla gelişir. Ayrıca, bu diyafram değerlerinde optik sınırları aşarlar. Bu diyafram değerleri nedeniyle maksimum keskinlik yeniden azalır. 
Ön plandaki ilk çiçekler, 15 mm tam çerçeve balık gözü objektifinin ön camından yaklaşık 5 santimetre uzaklıktaydı. Diyafram 22'ye kapatıldığında, keskinlik derinliği yalnızca yeterince yatay uzandı ve yörüngeye kadar uzandı. Canon EOS 5D, EF f2,8 15 mm, Barre des Ecrins, Dauphine, Fransa.
Yöntem ve Teknik
Üç ayak üzerinde fotoğraf çekmek:
Bir konu bulduğumda (yakın çekimlerde genellikle uzun süren bir araştırmadan sonra), önce etrafını dolaşır, tüm açılardan inceler ve sadece uygun yere tripodu son olarak kurarım. Daha sonra odak uzaklığını seçer ve resmi oluştururum. Ardından, pozlama kontrolü için bir test fotoğrafı ve derinliği kontrol etmek veya belirlemek için diyafram düğmesini sıkarak devam ederim. 
Keskinliği nereye odaklamalı? Bu tür konularda karar vermek genellikle zor gelir. Canon EOS 5D, Zeiss f4-5,6 100-300 mm ile Canon 500D yakından çekme mercekli. Kalkalpen Ulusal Parkı, Avusturya.
Genellikle makro çekimlerde otomatik odaklamayı kullanmaktan kaçınırım. Birincisi, sürekli AF odak alanlarını değiştirmek istemem, ikincisi ise noktasal ince odaklama yaparken monitör üzerinden gerçekleştirilen Canlı Görünüm'ün harika bir yardım olduğunu düşünüyorum. Son olarak, asıl fotoğraf gelir: Herhangi bir titreşimi aynanın çarpmasından kaçınmak için Ayna Kilitleme ile çalışırken (Hiçbir titreşim için), kendini zamanlayıcı ile iki saniyelik bir gecikme ile serbest bırakırım. Mümkün olduğunda statik konumlarda ISO 50 veya ISO 100'de çalışırım, yalnızca "hareketli" konularda (rüzgarda titreşen çiçekler) kısa bir enstantane süresi elde etmek için ISO 800'e kadar çıkarım. 
ISO 400 sayesinde rüzgarda hafifçe sallanan yünlü otları 1/250 saniyede dondurabildim. Sıcak sabah güneşinin vurduğu bir kayalık yamaç gölde yansıdı ve renk açısından olağandışı bir arka plan sundu. Canon EOS 5D, Zeiss f4-5,6 100-300 mm. Lago Leita, Gran Paradiso Ulusal Parkı, İtalya.
Ve eğer tüm çiçekler rüzgarda mutluca sallanıyorsa, renk ve yapıları ilginç olan alternatifler ararım.
Contax 645, ara halka ile 80 mm lens. Schwarzsee'deki kuvarslar, Yüksek Taur Dağları, Avusturya.
Spor ve aksiyon çekimlerinde yakın çekimlerde genellikle daha yüksek ISO değerleri kullanırım, çünkü neredeyse her zaman tripod olmadan çalışırım. Fotoğraf çekmek burada doğa fotoğrafçılığından daha spontan, daha hızlı ve sık sık daha önceden planlanmıştır. Objektifin kurulumunun yakın çekim sınırıyla sınırlı olduğu (nedeniyle), bir çok kez kamera vizöründen bakarak konuma yaklaşır, yaklaşabileceğim mesafeyi görürüm (objektifin yakın çekim sınırı tarafından sınırlıdır), aynı anda arka planı ve genel kompozisyonu inceleyerek karar verebilirim. Genellikle sadece ön planı net olarak görüntüleyip, ya da diyafram konumu ile derinliği arka plana doğru genişletmeye karar vermek bir "baş kararıdır".
Her zaman "beklenen" üzerine odaklanmak zorunda değiliz. Fotoğrafta gerçekten önemli olan nedir? Burada özgürlük ve yaratıcılık başlar. 
Canon EOS 5D, EF f1,4 50 mm. Taşın olduğu Zillertal Alpleri, Avusturya.
Bu tür vizöre bakıldığında "görme" beni inanılmaz derecede eğlendiriyor. Yakın çekim gerçekten fotoğrafçılıkta bir keşif yolculuğudur ve her durumda raflara asılmaktan daha iyidir.
Benim son önerim: Karwendel'e gidin ve başınıza tavan (veya bir raf) düşmeden önce bir çiçek tarlasına uzanın...
Yakın çekimde iyi eğlenceler!
