10. Sonrası İşlem
Şekil 10.1: Fotoğraf, Milow'un 1 Eylül 2011 konserinde davulcu olarak çekilmiştir. İlk olarak veri yedeklemesinin (ve arşivleme işleminin) yapılması gerekmektedir. Ardından, en iyi fotoğrafların seçilmesi gerekmektedir. Bu fotoğraflar daha sonra hafifçe düzenlenmeli ve etiketlenmelidir.
Ardından bunlar ayrı ayrı saklanabilir ve yayımlanmaya (umuyoruz ki: satışa) hazır olurlar. Kullanılan odak uzaklığı 70mm'dir. 1/200 saniye, diyafram 4, ISO 1.600.
(Fotoğraf © 2011: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)
10.1 Veri Yedekleme ve Arşivleme
Fotoğrafların incelenmesine veya seçim yapılmasına başlamadan önce, öncelikle işlem sonrası orijinal dosyaların güvenliği (ve arşivlenmesi) yapılmalıdır. Genellikle konser fotoğrafçılarının kullandığı dosya türü RAW dosyalarıdır (zor ışık koşullarından dolayı RAW dosya biçimi en mantıklıdır, çünkü bu biçimle en fazla şey fotoğraflardan "çıkarılabilir"). Tüm fotoğraflar doğru bir şekilde (ve yedekli olarak) güvence altına alındıktan sonra seçim işlemine başlarım.
Veri yedekleme için farklı sistemler mevcuttur. RAID-0 sistemlerde çift veri yedeklemesini tercih ederim (örneğin Certon Systems tarafından sunulan "StudioRAID Blueline" ve "myRAID" gibi, örneğin www.calumetphoto.de'den temin edilebilir), bu sistemler fiziksel olarak birbirinden uzakta kullanılmaktadır. Bu yöntemden kaynaklanan fazlalık, veri güvenliğine hizmet eder, çünkü bir RAID sistemi çalındığında veya yangında yok edildiğinde, tüm önemli fotoğraflarım diğer sistemde hala benim erişimimde olur.
Şekil 10.2: Güncel veri yedeklemem için Certon Systems'in "Studioline" RAID sistemi kullanılmaktadır (RAID = "Redundant Array of Independent Discs" = Redundant Bağımsız Disk Dizisi). Bu sistem 8 diskten oluşur, aynı anda en fazla 2 diskin arızalanabileceği şekilde tasarlanmıştır (ve yine de tüm veriler güvence altında kalır). Sonuç olarak, fotoğrafçılar için fotoğraflar sermayedir ve savruk ve profesyonel olmayan bir veri yedekleme sonucu değerli fotoğrafların kaybolması çok can sıkıcı olabilir. Bu sistem NAS (Network Access Storage) olarak tasarlanmıştır, yani hem çalışanlar hem de dünya genelindeki müşteriler (örneğin İnternet aracılığıyla) ağa erişebilir. Yetkisiz erişimi ve kötüye kullanımı engellemek için erişim izinli klasörler oluşturulabilir.
Bu çözümü, önemli verilerin bilinmeyen bir veri merkezinde (yani "bulut"ta) saklanmasından daha çekici (ve güvenli) buluyorum.
(Fotoğraf © 2011: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)
Fotoğrafçılar, en iyi fotoğraflarını hızlı bir şekilde bulabilmek için belirli bir düzeni takip etmelidirler (örneğin, müzik dergisine satış yapmak için). Veritabanları bunun için uygundur. Ancak bu, sadece en iyi seçilmiş fotoğrafları içerir. Fotoğraf çekimlerinden tüm fotoğrafların tamamı en iyi şekilde kronolojik olarak saklanabilir, örneğin:
…
2013-04-22 - David Garrett - Konser - Berlin
2013-05-16 - Eros Ramazzotti - Konser - Berlin
2013-06-08 - Depeche Mode - Röportaj - Berlin
2013-06-09 - Depeche Mode - Konser - Berlin
2013-06-16 - Staatsoper für Alle - Konser - Berlin
2013-07-12 - Blackmail - Konser - Bochum
…
Bu şekilde, başlık sayfasında hangi fotoğrafların olduğunu hemen görebilirsiniz. Tarih önceliğinden dolayı sıralama zorunlu olarak kronolojik olarak artar. Ayrıca, en iyi seçilmiş ve düzenlenmiş fotoğraflarınızı veritabanında saklamanız durumunda, tüm kullanım amaçlarına uygun bir şekilde arşivleme yapabilecek ve gerekli fotoğrafları hızlıca bulabileceksiniz.
Şekil 10.3: Seçilmiş en iyi fotoğraflar, müşteriler tarafından hızlıca bulunabilmeleri için ek olarak bir veritabanında saklanmaktadır. Bu için profesyonel bir şekilde etiketleme yapılmalıdır, çünkü etiketler sayesinde ileride arama sorgusu filtrelenmektedir. Keman virtüözü David Garrett'ın 22 Nisan 2013 tarihinde Berlin'deki Philharmonie konserinde çekilmiştir. Kullanılan ekipman: Canon EOS-1D X ve EF 2,8/300mm. 1/250 saniye, diyafram 4,0, ISO 4.000. Pozlama parametrelerinin manuel olarak ayarlanması. Seçilen pozlama ölçüm yöntemi: Spot ölçümü.
(Fotoğraf © 2013: DAVIDS/Sven Darmer – www.svendarmer.de)
10.2 Fotoğraf Seçimi
Birçok fotoğrafçı, fotoğraf seçimini aceleyle yapar; en iyisi konserden hemen sonra, izlenimler henüz taze iken. Bu yöntem, satış başarısını belirleyen hız önemliyse geçerli olsa da; örneğin konser fotoğrafçıları için, fotoğrafların çekildiği günün akşamında yerel bir günlük gazeteye fotoğraf seçimini gönderip, ertesi gün gazetede fotoğrafın birlikte bir konser raporu ile yayınlanmasını sağlamak için gereklidir. Ancak diğer konser fotoğrafçıları için, çekimler ile fotoğraf seçimi arasında en azından bir gece (daha iyi: 24 saat) olması önemlidir. Böylece biraz daha "objektif" bir şekilde, en azından biraz daha mesafeli olarak fotoğrafları seçebilirsiniz.
Şekil 10.4: Bu fotoğrafı seçtim, çünkü benim için bu konserde sanatçının "tipik" bir fotoğrafını çekmeyi başardığımı düşünüyorum. Jan Delay şarkı söylüyor, zıplıyor, dikkat çekici kıyafetler giyiyor ve sahnede grubun arka planında kaybolurken ön planda duruyor. Benzer fotoğraflar elbette vardır; ancak bu benim 5 yıldızlı favorilerimden biridir. Jan Delay, 20 Ağustos 2010 tarihinde Bochum/Witten'daki Zeltfestival Ruhr'da verdiği konserde. Kullanılan ekipman: Nikon D3S ve 2,8/24-70-mm-Nikkor. 24mm odak uzaklığı ile. 1/1000 saniye, diyafram 3,5, ISO 3.200. (Fotoğraf © 2010: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)
Seçim için hangi programın kullanıldığı aslında önemsizdir. Ben Adobe Bridge kullanıyorum.
Neredeyse tüm resim seçim programlarının ortak özelliği, fotoğraflara öncelikler verilebilmesidir; örneğin renkler verilerek veya yıldızlarla işaretlenerek. İlk adımda, henüz orta boyutta olduğu zaman, tüm en iyi görünen fotoğraflara üç *** yıldız vermek tavsiye edilir.
Sonraki adımda, sadece üç yıldız *** veya daha fazlası olan tüm fotoğrafları gösteren ikinci turlarda, ilk turda daha iyiler olanlar ya dört yıldız **** ya da en sevilenler hemen beş yıldızla ***** derecelendirilir. Üç yıldız *** ile değerlendirilen fotoğraflara göre biraz daha zayıf olanlar, iki yıldız ** verilerek değeri düşürülür ve ekrandan kaybolur (çünkü sadece üç yıldız *** veya daha fazlasına sahip fotoğraflar gösterilir).
Son olarak, bir sonraki turlarda, dört **** veya beş yıldızla değerlendirdiğiniz tüm fotoğraflara bakarsınız. Şimdi düzenlemek ve satışa eklemek istediğiniz tüm fotoğraflara beş yıldız
vermek gerekmektedir. Bu ardışık ve sistemli yaklaşım sayesinde, karşılaştırmalar sayesinde çok benzer fotoğrafların arasından en başarılı olanları belirlemiş olursunuz. Ayrıca kaç tane en iyi fotoğrafın konserde çekildiğini ve kaç fotoğrafın işlenecek için seçildiğinin de bir genel bakışını korumuş olursunuz.
10.3 Görüntü Düzenleme İpuçları
Konser fotoğrafçılığı yaygın olarak belgesel nitelikte bir fotoğrafçılık olarak kabul edilir. Bunun nedeni, çoğu yayının konser raporlamaları çerçevesinde gerçek ve değiştirilmemiş görüntü materyali sunmasıdır. Bu durumda, görüntü düzenlemesi çok hafif olacaktır. Parlaklık ve kontrast optimize edilir, çok güçlü renk tonları (çoğunlukla düşük kaliteli spot ışığından kaynaklanan) filtrelenir.
Gürültü azaltma genellikle gereklidir çünkü birçok konser fotoğrafı yüksek ışık duyarlılığıyla (%3.200 ISO ve üzeri) çekilir. Gürültü azaltma, rahatsız edici görüntü gürültüsünü azaltarak teknik açıdan kusursuz (veya en azından daha iyi) fotoğraflar sunmanıza yardımcı olur.
Şekil 10.6: Camera Raw, fotoğraflarınızın RAW dosyaları geliştirilirken gürültü azaltma yapma olanağı sağlar. Bu fonksiyon, çoğu konser fotoğrafçısı tarafından takdir edilmektedir, çünkü çoğu konserdeki nispeten zayıf ışık koşulları nedeniyle genellikle 3.200 ISO veya daha yüksek ISO hassasiyetlerini ayarlamak zorundadırız ve (Tripodsuz!) titremesiz fotoğraflayabilmek için. Burada, fotoğraflarımızdan birindeki örnek bir gürültü azaltmayı göstermekteyim (etkisinin bir Kesit Görünümü'nde değerlendirilmesi için, %100, bir sonraki sayfaya bakınız).
Şekil 10.7: Culcha Candela Ruhr Çadır Festivali'nde 20 Ağustos 2011'de. Kullanılan odak uzaklığı 24mm olan Nikon D3S ve 4.0/24-120mm Nikkor. 1/500 saniye, Diyafram 4.0, ISO 3.200.
Şekil 10.8: Udo Lindenberg Berlin'deki konserde 15 Ekim 2008'de. En iyi (seçilmiş) fotoğrafların sonradan düzeltilmesi gereklidir. En azından parlaklık ve kontrast her fotoğrafta kontrol edilmeli ve gerektiğinde optimize edilmelidir. Fotoğraf yayımlanmadan önce (Photoshop aracılığıyla: Filters>Sharpening filter>Unsharp mask), fotoğraflarda bir netleştirme yapılmalıdır, ancak netleştirmeyi abartmamaya ve bunun resmin teslim edilmeden önceki son işlem olmasına dikkat etmelisiniz!
Resmin renkliliğini değiştirmek, çekimin gerçekçiliğini kaybetmeden uygun bir karışımla ele alınabilir. Özellikle gazeteler eskiden zaten fotoğrafları siyah-beyaz olarak yayınlarlardı. Çoğu gazete renk baskıya geçtikten ve şimdi tüm sayfaları renkli yayınladıktan sonra bu değişti; ancak siyah-beyaz fotoğraflar hala "moda" ve gençlerin ve yaşlıların beğenisini kazanmış durumda.
Her durumda, bazı fotoğrafların siyah-beyazda çok daha iyi görünebileceği unutulmamalıdır; bazıları için renklerin fotoğrafın etkisinde büyük bir rol oynadığı açıktır. Diğer resimler ise siyah-beyazda çok daha anlamlıdır, bu yüzden her fotoğrafçının konser fotoğraflarını incelenmesi gereklidir, eğer kitleden olumlu geri bildirim almak isteniyorsa fotoğrafların düzenlenmesi gerektiği konusunda.
Şimdi bunu orijinaliyle karşılaştırdığımda, açıkça daha çok hoşuma gidiyor, çünkü kırmızı ve mavi gibi güçlü renkler şimdi şarkıcıdan çok fazla dikkat çekmiyor. Fotoğraf artık Milow'un kısmen hafif müziğine renk olmaktadır, diğer taraftan renkli orijinalinden daha uygun olmuştur. 1 Eylül 2011'de Milow konseri. Nikon D3S ile 1,4/85mm Nikkor. 1/160 saniye, diyafram 2,2, ISO 1.250.
(Fotoğraf © 2011: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)
Şekil 10.10: Photoshop'ta Aksiyonlar altında renkli fotoğrafları sepia'ya çevirme için standart bir komut dizisi kaydettim. Bu sadece zaman tasarrufu sağlamaz, aynı zamanda sepia'ya dönüştürülen çoğu fotoğrafın birbiriyle uyumlu olmasını garanti eder. Her seferinde sepia tonlamasını bireysel olarak ayarlayarak, fotoğrafların farklı görünmesi ve birbirine uymaması riski vardır. Ancak, yine de, gerekirse tonlamayı -ancak yalnızca bireysel durumlarda- standart komut dizisinden farklı ayarlamayı düşünebildim, örneğin eğer bu konuda %100 memnun olmazsam. Bu Befehlsfolge abspeichern (und benennen) lassen (İşlemleri kaydet ve adlandır) yeteneği, birden fazla fotoğrafı (örneğin bir müşteri için) mümkün olduğunca aynı şekilde düzenlerken büyük bir yardımcıdır.
Öteki durumlarda, fotoğraflarda daha fazla görüntü düzenlemesi kesinlikle meşru veya faydalı olabilir, örneğin fotoğrafları basın yayınları için değil de, belirli bir konser veya sanatçıya yönelik olmayan yayınlar için planlıyorsanız (yani bir nevi "tarafsız").
Şekil 10.11: Genellikle fotoğraflarımı çok fazla değiştirmek istemem. Bu tür efektlerde hızlıca kendinizi görürsünüz. Ancak bazen, "müzik" temasına uygun ama bireysel olarak bir müzisyene veya bir gruba atanmaması gereken soyut fotoğraflar gerektiğinde, bunlar bir işe yarar bir değişim yöntemidir. 27 Ağustos 2012'deki Sunrise Avenue konserinde. Nikon D4 ile 1,4/85mm Nikkor. 1/640 saniye, diyafram 2,5, ISO 2500. Diyafram önceliği (Zaman otomatik).
Şekil 10.12: Fotoğrafı renk olarak değiştirdikten sonra Tile Effect'i çok beğendim. Photoshop filtrelerini kullanırken bu tür etkileri çok sık yapmamaya dikkat etmelisiniz. Ayrıca, bu efektleri her zaman aynı ayarlarla uygulamaktan ziyade, her fotoğraf için en iyi etkiyi getiren parametre kombinasyonunu bireysel olarak belirlemek yararlı olacaktır. 27 Ağustos 2012'deki Sunrise Avenue konserinde. Nikon D4 ile 1,4/85mm Nikkor. 1/640 saniye, diyafram 2,5, ISO 2500. Diyafram önceliği (Zaman otomatik).
Şekil 10.13: Başlangıçta siyah-beyaz fotoğrafçıydım. Çoğu fotoğraftaki rastgele renklerle pek bir şey yapamazdım; siyah-beyaza indirgenme (veya sıklıkla sepia) benim fotoğraflarımı daha belirgin ve ilgi çekici hale getirdiğine inanıyordum. Bir zamanlar, hâlâ filmle çekim yapılırken, negatif bir filme (bir slayt filmi ışık alır ve sonra bir negatif film gibi, E6 yerine C41'de, takılır) çekmenin faydasını fark ettim.
Sonuç, amaçlarıma uygun filmi bulduktan sonra, fotoğrafların çok daha renkli, daha güçlü kontrastlara sahip olduğuydu. Dijital fotoğrafçılıkta da aynı şekilde işliyor: Renk Doyma ve Gradation Curves komutları kullanılarak, "canlı renkli" ve kontrastlar nedeniyle neredeyse grafik işlevi gören fotoğraflar oluşturulabilir.
Üstteki fotoğraf orijinal çekimini göstermektedir. İlk aşamada, fotoğrafı daralttım, alt kenardan bir parça kestim; ayrıca fotoğrafın Renk Doymasını çok güçlü bir şekilde artırarak, pop renklerini elde etmek için (bakınız ortadaki fotoğraf). 25 Ağustos 2011'deki Wir sind Helden konserinde. Nikon D3S ile 1,4/85mm Nikkor. 1/250 saniye, diyafram 3,5, ISO 2.000. Manüel pozlama parametrelerinin ayarlanması.
(Fotoğraf © 2011: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)
Şekil 10.14: Daha fazla soyutlama ve neredeyse grafik bir etki elde etmek için ikinci aşamada, fotoğrafın kontrastını Photoshop'ta Gradation Curves kullanarak büyük ölçüde artırdım.
Not: Görüntü düzenlemenin ve değiştirmenin imkanları, özellikle Photoshop kullanılarak, neredeyse sınırsızdır. Ancak fotoğraflarınızın nasıl kullanılacağına dikkat edin. Güçlü bir düzenleme veya değişiklik, gerçekçi bir konser raporlamasının amacına ters düşebilir.
Ancak fotoğraflar galerilerde sergilenecekse, işte bu noktada kendinizin ifade biçimi değil, fotoğrafların sanatsal ifade biçimi önemlidir ve gösterilen müzisyenlerden daha az önemlidir, bu durumda, Fotoğraf Sanatçısı için, kendisinin bakış açısını ifade etme amacıyla her türlü değişikliğin uygun bir yöntem olduğu açıktır.
Yayın amacına dayalı yönlendirme, ne kadar görüntü düzenlemesi izin verildiğini ve gereklilik duyulanı belirlemede başarılı bir yoldur.
10.4 Sunum
Fotoğraflarınızı halka sergilemek istiyorsanız, onları mümkün olduğunca "şık" sunmayı düşünmelisiniz. Bir fotoğrafın etrafında bir çerçeve (bu çerçeveyi Photoshop'ta Çalışma Alanı komutuyla oluşturabilirsiniz) oluşturmak, analog zamanlarda paspartuun işlevine sahiptir.
Fotoğrafları uygun şekilde "şık" sunmak için gerekli olan bu "fazladan çaba" kesinlikle değerlidir. Fotoğraflar böylece daha asil ve daha değerli bir hava kazanırlar.
Fotoğraf veya paspartu üzerinde yazı (örneğin fotoğrafçının adı) kullanmayı planlıyorsanız, bu amaçla ya nötr bir "renk" seçilmelidir (siyah, gri veya beyaz) veya görüntüde bulunan bir renk seçilmelidir.
Şekil 10.15: Beyaz çerçevenin („Passepartout-Ersatz”) beyaz kağıt arka planından ayrılması için köşeleri renklerle boyadım (Photoshop'ta: Sadece köşeleri “sürten” çok yumuşak bir fırça kullanma). Jan Delay ve grubuyla 20 Ağustos 2010'da Zeltfestival Ruhr'daki konser. Kullanılan lens: Nikon D3S ile 2,8/24-70mm-Nikkor, odak uzunluğu 70mm. 1/1250 saniye, diyafram 3,5, ISO 3.200. Diyafram öncelikli (zaman öncelikli).
(Fotoğraf © 2010: Jens Brüggemann – www.jensbrueggemann.de)
10.5 Etiketleme
Resimleri ticari amaçlarla, özellikle profesyonel kullanıcılara (editörlere, görüntü ajanslarına, vb.) ilettiğinizde, fotoğrafın içeriği hakkında önemli bilgilerin eksik olmamasına dikkat etmelisiniz.
Konser fotoğrafçılığında bunlar örneğin: Çalan grubun adı, fotoğrafın ortasında yer alan sanatçının adı, etkinlik yeri ve sahne (örneğin “Berlin Olimpiyat Stadyumu”), fotoğrafın çekildiği tarih ve saat, özel detaylar (örneğin “Bu, onun gruptan ayrılmadan önceki son konseri”) ve tabii ki fotoğrafın yazarının adı ve diğer telif hakkı bilgileri (örneğin, yayınlarda sadece fotoğrafçının adının değil, aynı zamanda internet adresinin de belirtilmesi).
Ayrıca, ticari kullanıcıların lisans ücretlerini transfer etmek için banka bilgilerinin verilmesi mantıklı olabilir (fatura gelmezse diye).
Şekil 10.16: Etiketler, belirli kullanım amaçları için resim aramada yardımcı olur. Yukarıdaki fotoğraf, canlı müzik, konser, klasik müzik, sahne performansı vb. konular aranırken kolayca bulunabilir. Ve yine etiketleme sayesinde, bir haber makalesinde kör sanatçılarla ilgili bağlamda yayınlanabilir. 15 Mayıs 2013'te Berlin'deki Philharmonie'de Andrea Bocelli konseri. Canon EOS-1D X ile EF 2,8/300mm lens. 1/200 saniye, diyafram 4,0, ISO 3.200. Declik önceliği (diyafram önceliği). Seçilen pozlama ölçüm metodu: merkeze odaklanmış entegre ölçüm. (Fotoğraf © 2013: DAVIDS/Sven Darmer – www.svendarmer.de)
Not: Etiketleme, aranan konuya uygun resimleri hızlıca bulmayı sağlar. Ancak sadece mantıklı anahtar kelimelerin listelenmesi gerektiğine dikkat edilmelidir. Bazı (konser) fotoğrafçılar, bu nedenle arama sorgularında sık sık ortaya çıksalar da, nadiren de olsa konuyla gerçekten ilgili değildirler. Bu durum hızlıca müşteri ilişkisini bozabilir, bu yüzden anahtar kelimelerin seçimi gerçekten düşünülerek ve içeriğe uygun bir şekilde yapılmalıdır.
Şekil 10.17: Vurmalı çalgıcı Martin Grubinger, 11 Nisan 2012'de Berlin'deki Philharmonie'de konser veriyor. Bu öğreticiyi yazarken, meslektaşım Sven Darmer'ın anahtar kelimeleri Photoshop dosya bilgilerinde çok yardımcı oldu, çünkü bunlar olmasaydı müzisyenlerin adlarını bilmiyor olacaktım. Canon EOS-1D Mark IV ile EF 2,8/300mm lens. 1/160 saniye, diyafram 2,8, ISO 1.600. Deklansör önceliği (diyafram önceliği). Pozlama ölçüm metodu: merkeze odaklanmış entegre ölçüm.
(Fotoğraf © 2012: DAVIDS/Sven Darmer – www.svendarmer.de)
Hepinize her zaman “Işık dolu” anlar ve harika konserler dilerim!
Jens Brüggemann, Nisan 2014
