Astro ve gökyüzü fotoğrafçılığı: Teknik, motivasyonlar ve uygulama

Fotoğraf çekmek, "ışık resmi yapma" anlamına gelir, yani ışık kullanarak resim oluşturma sürecidir. Bu genel olarak bilinir, bu yüzden bir günün sonunda ışığın yoğunluğunu kaybettiği ve alacakaranlığın başladığı anlarda birçok kamera çantalarında kaybolur. Bununla birlikte, yetersiz aydınlatma koşullarında bile iyi fotoğraflar çekilebileceği göz ardı edilir, çünkü her kamera, uygun uzun pozlama süreleri ile mevcut ışığı gerektiği kadar toplayarak doğru pozlanmış bir fotoğraf oluşturabilir. Bu durumda, bazen birkaç saniyeden hatta dakikalara kadar sürebilir. Bu bağlamda bir kamera gözlerimize göre oldukça üstündür, bu yüzden karanlık nedeniyle çok fazla şey algılayamadığımızda bile motiv avlamak hala faydalıdır.

Güneşin doğuda doğduğu, öğle vaktinde güneyde zirveye ulaştığı ve akşamları batıda tekrar battığı herkesçe bilinir. Eskiden insanlar, gerçekten güneşin etrafımızda döndüğünü düşünürdü. Şimdi, bugün daha iyi biliyoruz: Dünya'nın, yaklaşık 24 saatte bir kendi ekseni etrafında döndüğüdür. Dolayısıyla, biz adeta "Dünya Karuseli" üzerindeyiz ve oradan gökyüzünü seyrediyoruz. Bu sayede yıldızların izlerini kaydedebiliriz.

Teknik olarak, yıldız kümelerinden fotoğraf çekmek büyük bir zorluk değildir. Ancak gerekli koşulların sağlanması veya oluşturulması gerekmektedir. Nelere dikkat etmeniz gerektiğini bu rehberde öğrenebilirsiniz.

Gece göğünde sadece saniyeler için uçan bir yıldız kayması gören kimse dilek tutmalı, çünkü bu dilek gerçek olur" diye bir deyim vardır. Yıldız kaymalarının fotoğraflanması daha da heyecanlı hale gelir. Bu konuda nelere dikkat edilmesi gerektiği bu rehberde açıklanmaktadır.

Ay'a karşı astrofotoğrafçılar çelişkili bir ilişki beslerler: Bir yandan, o minnettar bir konudur, öte yandan bazı gecelerde zayıf ışıklı nesnelerin gözleminde parlak ışığı rahatsız eder. Mevcut rehber, Ay'ın olumlu yönleriyle ilgilenecektir: Parlaklığı ve gökyüzündeki (göreceli) boyutuyla, astrofotoğrafçının genellikle mücadele ettiği zorlukların birçoğunu ortadan kaldırır. Ve Dünya'da, yüzeyindeki birçok detayı gözlemleyebileceğiniz ve fotoğraflayabileceğiniz ikinci bir gök cismi yoktur.

Bir optik cihazı güneşe doğrulttuğunuzda, cihazın yoğun ışıktan zarar görmesi veya gözünüzün kalıcı olarak zarar görmesinden dolayı tehlike oluşabilir! Bu yüzden kendi güneş fotoğraflarınızı çekmeden ÖNCE bu kılavuzdaki tüm önlemleri mutlaka dikkate alın.

Ay, dünya gölgesi tarafından hareket ettiğinde bir ay tutulması meydana gelir. Bu sadece Güneş, Dünya ve Ay'ın belirtilen sırayla tam olarak bir doğrultuda olduğunda gerçekleşebilir. Ay tutulmalarında üç farklı tür tanımlanabilir: yarı gölge, kısmi ve tam ay tutulması. Bu kılavuzda, ay tutulamasını fotoğraflamak istediğinizde dikkate almanız gerekenler açıklanacaktır.

Güneş, Ay ve Dünya, belirtilen sırayla tamamen aynı hizada durduklarında, Ay'ın gölgesi Dünya'ya düşer ve bir güneş tutulması meydana gelir. İlkesel olarak bir güneş tutulması sadece Yeni Ay'da mümkündür. Güneş tutulamalarından harika resimler nasıl çekilir, bu kılavuz size açıklar.

Fotoğraf, inceleme, değerlendirme, sabit, doğru

Astro ve Gökyüzü Fotoğrafçılığı" serisinin 9. bölümünde "Astronomik bir montajın kullanımı" açıklandı. Bu tür bir montaj, motorlu takibi sayesinde yıldızların çizgiye dönüşmeden daha uzun pozlama süreleriyle çalışmamıza olanak tanır. Bu öğretici, astronomik montajla uzun pozlamaların nasıl gerçekleştirileceği ile ilgilenecektir. Montajın kurulduğu, kuzey yönüne yerleştirildiği, dengeyi sağlandığı ve çalışmaya hazır hale getirildiği varsayılarak devam edilecektir, 9. bölümde anlatıldığı gibi.

Astrofotograflar, uzun odak mesafelerine yönelik bir istek söz konusu olduğunda doyumsuzdur. Bunun nedeni hızlıca bulunabilir: Gece gökyüzündeki birçok nesne, büyük uzaklıkları nedeniyle bize çok küçük veya hatta minik bir şekilde görünmektedir. Onları detaylı ve tam çerçeveli bir şekilde çekmek isteyenler, uygun olarak küçük görüş açısına sahip uzun odak mesafelerinden kaçamazlar.

Gece gökyüzünde görülen zayıf ışıklı gök cisimlerinin çekimi uzun pozlama süresi gerektirir. Dijital fotoğrafçılığın birçok kısa pozlama çekimi ardından topluca işlendiği bu dönemde, uzun odak uzaklıkları kullanılmaya başlandığında otomatik astronomik montajın hassasiyeti güvenilir net fotoğraflar üretmek için yeterli olmamaktadır. Bu durumda, çekimler sırasında montajın hareketini kontrol etmek ve gerekirse müdahale etmek gerekmektedir. Bu süreç, kılavuzlama kontrolleri olarak adlandırılmakta ve eylem "kılavuzlama" olarak geçmektedir.

Astronomi genel ve özellikle Astrofotoğrafi konusunda ilgisi olan herkes, daha önce ya da daha sonra kendi teleskopuna sahip olma isteği duyacaktır. Çıplak göz veya dürbünle oldukça başarılı gözlemler yapılabildiği gibi, etkileyici astrofotoğraflar teleskopsuz da çekilebilir (bu eğitim serisinin 1 ila 4. bölümlerine bakınız), ancak sadece bir teleskop sayesinde sayısız daha küçük ve/veya az ışıklı gök cisimlerine erişim sağlanır.

Gezegen fotoğrafları çekmek için mümkün olduğunca kısa bir sürede mümkün olduğunca fazla fotoğraf çekebilen bir kamera sistemine ihtiyacınız vardır; görüntü sensörünün boyutu ise tamamen ikincil bir roldedir. Büyük sensörler hatta bir dezavantaj oluşturabilir, çünkü sadece ufak bir gezegen diskiyle ilgilidir ve büyük çoğunlukla siyah gökyüzünden oluşan bir alan sadece saklanması gereken veri miktarını gereksiz yere artırır ve bu da fotoğrafların sonradan işlenmesini zorlaştırabilir.

Dijital olarak alınan Astrofotoğraflar, işlenmemiş halde sadece çekilen gök cismini sağlayan verileri içermez, aynı zamanda istenmeyen görünümler olan sanat eserlerini de içerir. "Kalibrasyon" terimi, bu sanat eserlerinden ham görüntüleri temizlemeyi amaçlayan süreci ifade eder.

Dijital fotoğrafçılığın "kabusu" "gürültü"dür. Konu, internet forumlarını dolduruyor ve hangi dijital kameranın daha fazla "gürültü" yaptığı ve hangisinin daha az yaptığı konusunda sonsuz bir şekilde tartışılıyor.

Bir yandan, gürültüyle ilgili bu tartışma, bir modern dijital kameranın yüksek ve en yüksek ISO değerlerinde bile sunduğu sonuçlara bakıldığında, "yüksek seviyede yakınma"dır. Bu kadar yüksek hassasiyete sahip kimyasal filmler, görüntülerde belirgin bir tane yapısını gösterir ve dijital kameraların gürültüsünden çok daha belirgin ve rahatsız edici bir durumdur.